"Ik blijf Ahold met
belangstelling volgen
Simon decor voor Japanse tv
Honderd filialen
in Ahold
bestelsysteem
P. LIGTENSTEIN NA AFSCHEID:
Het Simon-hart
langs
autowegen
FLITSEN
pagina 5
Ontspannen, thuis in zijn Bentveldse
bungalow omringd door zijn echtgenote,
drie honden en twee katten, kijkt hij
achteraf terug op zijn werkzame leven.
"Eigenlijk vind ik het best leuk dat het
alsnog in 'Flitsen' komt; er zijn vast veel
mensen die anders nooit van mijn
vertrek zouden hebben geweten en met
wie ik toch ook ooit heb samengewerkt".
Hoewel zijn laatste opdracht - sinds 1
januari 1979 - het opzetten van een
'directoraat communicatie' omvatte, zal
de heer Ligtenstein bij menigeen in de
herinnering blijven als de man van de
inkoop. Logisch - in die sector van het
bedrijf heeft hij door de jaren heen
ruimschoots zijn sporen verdiend, met
de functie van directeur centrale inkoop
als sluitpost, todat de inkoop eind 1978
werd gedecentraliseerd per werkmaat
schappij.
in vaders spoor
Minder logisch overigens is de manier
waarop hij bij het bedrijf belandde. Per
10 september 1937, weet hij precies. Een
datum die hem altijd zal bijblijven,
doordat die bij ieder bedrijfsjubileum in
het geheugen is gegrift - van
twaalf-en-een half tot en met veertig jaar
in zijn geval.
Maar nu hóevia zijn vader
uiteindelijk, die in 1924 op 42-jarige
leeftijd - op verzoek - in dienst kwam bij
het toen nog volmaakte familiebedrijf.
Het was in de tijd dat oprichter Albert
Heijn de tijd gekomen achtte om de
leiding over te dragen aan zijn zoons Jan
en Gerrit. Ligtenstein sr. zat toen in de
importhandel en op basis van die
ervaring werd hem gevraagd als inkoper
bij AH te komen werken, omdat er een
organisatie moest worden opgebouwd.
Zoon Pieter die toen pas vijf was,
herinnert zich alleen nog dat zijn
moeder plotseling zei, dat hij niet zoveel
contact moest houden met de buurtkrui-
denier.
klankbord
De tijd verstreek; twee broers gingen
studeren en Pieter zat op de hbs.
"Blijkbaar had mijn vader toch een
klankbord nodig, vond belangstelling bij
mij en zo moet hij onbewust interesse
voor zijn functie en voor AH bij me
hebben gewekt. Het ging allemaal in elk
geval hoe langer hoe meer voor mij
leven. Niettemin stelde mijn vader op
een gegeven moment de onvermijdelijke
vraag - 'wat ga jij nou studeren?' Ik zei
dat ik daarin geen zin had. Het werd een
moeilijk gesprek, maar het resultaat was
dat ik solliciteerde bij AH. - Kwam
terecht bij de oude 'baas' Gerrit, die
toen o.a. verantwoordelijk was voor de
inkoop en die me prompt zei: 'Het zal
ontzettend moeilijk voor je zijn om zo
goed te worden als je vader. Je krijgt vier
rijksdaalders in de week en als je nou
maar beseft dat ik er vier moet verdienen
voor iedere rijksdaalder die jij krijgt,
dan hebben we elkaar goed begrepen".
Functie van de jonge Ligtenstein:
assistent-inkoper. Pieter is eigenlijk de
eerste geweest die ooit een soort stage
kreeg. Eerst werd hij binnen het
AH-kantoor op verschillende afdelingen
geplaatst. Toen werd hij uitbesteed aan
een importeur in Amsterdam om het vak
te leren en daarna bracht hij een half
jaar door in Engeland bij een
internationaal bedrijf.
Bij de mobilisatie in 1939 werd hij
teruggeroepen naar Zaandam, waar hij
via de praktijk erg veel opstak van zijn
vader, totdat deze in 1942 moest
onderduiken omdat hij van Joodse
afkomst was. Het contact met het bedrijf
liep via zijn zoon.
Onmiddellijk na de oorlog, in 1945,
kwam vader Ligtenstein die inmiddels
64 was, weer in actieve dienst. Doordat
de toenmalige directie, bestaande uit de
heren Gerrit en Jan Heijn en de heer
J.W. de Vries, besloot voortaan als RvB
(toen hoofddirectie) te gaan fungeren en
AH zijn eigen directie te geven, werd
vader Ligtenstein verzocht daarin zitting
te nemen met de heren Ter Wee,
Daamen en S. de Vries. Hij zei na rijp
beraad 'ja' en liet geleidelijk de
inkoop-functie meer en meer over aan
jr.die per 1 januari 1952 werd benoemd
tot hoofd. Op dat moment - op z'n 70ste
- nam vader Ligtenstein afscheid,
waardoor de directie opnieuw moest wor
den geformeerd. Dit gebeurde met de
benoeming van de jonge heer 'Ab' Heijn,
de heren Legerstee, Daamen (leiding
PB's), Ter Wee (als adviseur van de
hoofddirectie), en Ligtenstein jr., met
verantwoordelijkheid voor de inkoop,
per 1 januari 1953.
Die eigen inkoop-periode overziende,
zegt de heer Ligtenstein nu eigenlijk alle
stadia te hebben doorgemaakt:
."De na-crisis-tijd rond '37 met zijn
onderconsumptie en overproduktie;
alles brokkelde af, terwijl AH zich
desondanks uitstekend ontwikkelde.
Het bedrijf telde toen al 220 winkels
waar met élan werd gewerkt, onder
aanvoering van 'baas' Gerrit en zijn
broer Jan, die niet aflatend hamerden op
het kwaliteitsaspect. Toen kwam de
oorlog, waarbij men gedoemd was
normale produkten te vervangen door
surrogaten en daarna surrogaten van
surrogaten, gevolgd door de hongerwin
ter als grootste dieptepunt. En toen de
bevrijding met het begin van opbouw in
grote samenwerking en niet te vergeten
via de Marshall-hulp. Ik denk wel eens;
als je die rot tijd van oorlog hebt
meegemaakt, staat daar uiteindelijk de
naoorlogse periode met een geweldige
stabiliteit tegenover.
Gepaard aan een veel betere loonont
wikkeling voor de lagere inkomens; de
totstandkoming van een sociale wetge
ving die zekerheid gaf - dat bracht
enorme maatschappelijke veranderingen
teweeg. Daardoor ook werd het
ZB-systeem logischer met daarna de
komst van de SM's. Het waren
toonbeelden van een geweldige groeipe
riode en wat de inkoop betreft was het de
tijd waarin je veel beter de waarde van
een artikel kon vaststellen. Het
betekende een complete wijziging van
het consumptiepatroon. Als je er
middenin zit. gaat het langzaam, maar
achteraf bekeken was het stormachtig.
Maar, er is een eind aan al die dingen.
Nu is er sprake van een verzadigings-
markt. De bestedingsmogelijkheden
zullen in de toekomst niet meer geweldig
toenemen. En dat vraagt om samenwer
king van alle geledingen van de
maatschappij om die situatie op te
vangen. Dat zeg ik, terwijl ik geen
vooruitkijker ben; meer een koopman.
Desondanks heb ik deze economsiche
situatie wél voorzien en het is me
duidelijk geworden dat het een ander
type manager vereist. In 1970 al had ik
het gevoel dat de laatste jaren wel eens
erg moeilijk voor mij konden worden.
In dat verband vraag ik me wel eens af of
niet teveel mensen te lang denken dat
zij dezelfde bijdrage leveren als
vroeger. Afgezien van mijn hartinfarct
in 1972 was dit voor mij voldoende
aanleiding om er met mijn zestigste mee
te stoppen".
positief
Voor de heer Ligtenstein staat niettemin
vast dat Ahold nog steeds een bedrijf is
met een geweldig positieve sfeer. Ook in
het opzicht dat er een jongere generatie
binnenkomt die ook met hart en ziel
werkt.- "Je vraagt je trouwens af, of je er
op deze leeftijd nog wel geschikt voor
zou zijn. De zaken moeten anders
aangepakt worden".
Hij kan niet nalaten nog even terug te
komen op zijn stokpaardje dat hij de
laatste anderhalf jaar als directeur
communicatie heeft bereden en waarvan
hij meermalen bij herhaling getuigenis
heeft gedaan." Wij kunnen niet genoeg
zeggen, dat wij ons in het bedrijfsleven
moeten realiseren dat je actief moet zijn
om je noodzakelijke inbreng in het hele
maatschappelijke gebeuren waar te
maken. Rekening houdend met een
toenemende mondigheid vanuit belan
gengroepen. Als het bedrijfsleven niet
oppast, worden we - ten onrechte - in een
hoek gedrongen. Het is de taak van de
ondernemer en de onderneming om het
vertrouwen te herstellen. Daar ligt een
belangrijke taak voor de afdeling
externe betrekkingen, die nu is
toevertrouwd aan mevrouw Olga van der
Eind maart heeft het Amsterdamse Simon-filiaal aan de Westerstraat als
decor gediend bij de opnamen voor een Japanse televisiefilm. Het betreft de
verfilming van een Japans boek, waarvan het verhaal zich voor een deel
afspeelt in onze hoofdstad.
Bij het zoeken naar geschikte locaties kwam de geheel uit Japanners
bestaande filmploeg en een groep acteurs via het VVV terecht bij Simon. Dat
betekent straks reclame voor Simon op vele miljoenen Japanse
beeldschermen!
Nu op een enkele na alle
Simon-filialen zijn omgebouwd
tot een sfeervolle en gezellige
"buurtwinkel"heeft Simon be
sloten ook zijn vrachtwagens
daaraan aan te passen. Ze zullen
worden voorzien van de huisstijl,
dat wil zeggen dat men de warme
Simon-kleuren aanbrengt en ook
een levensgroot, rood Simon-
hart.
De eerste twee vrachtwagens zijn
gereed. Ze zijn nu dagelijks op
ons wegennet in actie.
Poel, onder supervisie van meneer
Albert, die mij helemaal heeft aange
voeld op dit punt. Als de verschillende
managers mevrouw Van der Poel nu
maar helpen, dan kan het een hele goede
zaak worden. Wat dat betreft ben ik
benieuwd hoe het gaat, nu ik weg
ben".
eigen tijd
Zelf houdt de heer Ligtenstein nu
rekening met andere dingen. "Ik krijg
nu meer tijd voor mijn gezin. Met mijn
vrouw hoop ik nog veel te reizen.
Contactueel ingesteld als ik ben zal ik
ook veel genieten van mijn hobby golf en
van mijn contact met de voetbalclub
HFC, waarvan ik vijftig jaar lid ben en
ooit nog honderd wedstrijden in het
eerste elftal heb gespeeld. In 1979
vierden ze hun honderdjarig bestaan. De
cricketvereniging in 1981, waarvoor ik in
de jubileum-commissie zit.
Voor Ahold blijf ik actief in het dagelijks
bestuur van de Stichting Verpakking en
Milieu en ook in de Landbouwcommis-
sie ontwikkelingssamenwerking van het
Landbouwschap. Tot besluit: het af
scheid was uiterst gezellig voor mij en ik
heb heel erg gewaardeerd dat 'baas'
Gerrit ook nog het woord nam.
Tenslotte heeft hij me nog aangeno
men".
In Hilversum is woensdag 16 april de
100-ste terminal voor het nieuwe Ahoid
bestelsysteem uitgereikt aan de bedrijfs
leider de heer J.M.A. Berbers.
Dit filiaal gaat nu dus ook de
bestellingen doorgeven aan de computer
in Zaandam, door gebruikmaking van
elektronische apparatuur. Ook daar
behoort het doorbellen van bestellingen
voor het grootste gedeelte van het
assortiment tot het verleden.
Voor projectleider de heer P. Langer-
horst en projectbegeleider de heer D.W.
Lieuwen was die 16-de april een dag met
een gouden randje. De invoering van het
order-entry systeem is namelijk onder
hun leiding gebeurd. Zij zorgden voor
opleiding, instructies en verdere voorbe
reiding.
De eerste dag komt het nieuwe systeem
erg ingewikkeld over bij degenen die
ermee moeten werken, maar na enige
weken hoor je overal: "waren wij er
maar eerder mee begonnen" - vertelt de
heer Langerhorst. Volgens hem zijn
zorgvuldige voorbereiding en duidelijke
instructie de belangrijkste aspecten tot
dit succes.
"Wij zijn bijzonder tevreden over de
resultaten. In de kortst mogelijke tijd
kunnen nu bestellingen worden doorge
geven aan DC Tilburg (waar 2.500
artikelen voorradig zijn.) Het systeem
werkt niet alleen sneller, maar het
voorkomt ook fouten "zo prijst de heer
Langerhorst de werkwijze. Hij voegt er
aan toe, dat de kwaliteit van de
bestellingen aanmerkelijk beter wordt,
waardoor ook een betere voorraadbe-
heersing (minder neenverkoop).
Op de foto de heer D. W. Lieuwen, welke
de 100-ste terminal overhandigt aan de
bedrijfsleider, de heer J.M.A. Berbers.
Als de lezer dit verhaal onder ogen krijgt, is de heer P. Ligten
stein - laatstelijk directeur communicatie - alweer ruim een
maand weg bij Ahold. Op 3 april jl. nam hij officieel afscheid
van het bedrijf, wegens vervroegde pensionering. Overeen
komstig zijn eigen wens, op 60-jarige leeftijd. Na een dienst
verband van 42 jaar en zeven maanden.
