VERKOOPCHEF MIRO-BEEK
OP DE "JAZZ-TOER"
9Ondanks mooie reis
liever nooit meer
pechvogel
van het jaar99
Bingo-avond bij Albro-Zwanenburg
"AH-huwelijk"
in Lochem
pagina 10
FLITSEN
iWmii'f
Erg voldaan en een hele ervaring rijker keerden de heer W. van Bilzen en z(jn
vrouw terug van een "onvergetelijke" driedaagse reis naar Parüs. De
AH-medewerker uit Breda [filiaal 1045] kreeg deze reis aangeboden, nadat
hjj door de redactie van Flitsen was aangewezen als "pechvogel van het jaar"
[zie ook Flitsen, januari 1980].
Eenmaal thuis gekomen begon de heer van Bilzen zijn Parjjse belevenissen op
papier te zetten en dat reisverslag treft u hieronder aan.
In 1978 kwam de Geleendenaar Joop Dings (41 jaar) bij dr,e Jaar lan«- "ik ben ermee gestopt,
Miro-Beek in dienst als verkoopchef soft goods. Voordien °mdat 'k te vaak van huis weg was en
was Mj 18 jaar werkzaam bij 'n ander grootwinkelbedrijf,
waarin hij laatstelijk als afdelingsmanager fungeerde. Zijn
start bij Miro is dubbel interessant geweest, omdat Miro-Beek
per 1 november '78 heropend is met 'n geheel nieuw concept.
Hobby's van Joop zijn fotograferen en 't
maken van reizen. Vooral aan Frankrijk
heeft hij zijn hart verpand. Met vrouw
en kinderen trekt hij in de vakantie 't
liefst door het land van "Marianne". Dit
doet hij al ruim 15 jaar.
Zijn grootste liefhebberij is echter de
muziek. Als hij daarover begint te
vertellen weet hij van geen ophouden. Er
wordt een jazz-muziekje opgezet,
fotoalbums worden uit de kast gehaald
en met de persberichten op volgorde op
de tafel begint hij te vertellen.
Op woensdag 19 december j.l.
werd in Lochem een "Albert
Heijn-huwelijk" gesloten tussen
Jan Dinkelman en Rinie Koop
man. Beiden zijn werkzaam in
filiaal 1179 te Lochem, waar Jan
al 8 jaar in dienst is en werkt als
eerste verkoper, terwijl Rinie vier
jaar geleden begon als caissière
en nu hoofd is van de afdeling
delicatessen. Alle medewerkers
van het AH-filiaal 1179 bezoch
ten de bruiloft, waar het erg
gezellig was. De hond en de kat
[speelgoedbeesten] die de bruid
op de foto in handen heeft, waren
een geschenk van broers en zus
ters. Van Albert Heijn ontvingen
Jan en Rinie een kerstboom, die
opgetuigd was met allerlei
levensmiddelen en zuivelproduk-
ten.
"Ik kreeg een klassieke gitaaropleiding
via de muziekscholen in Heerlen en
Geleen gedurende 12 jaar. Het alleen
spelen kon me op den duur geen
voldoening meer schenken, ik miste de
"kick" van het publiek. Daarom
bedacht ik me ook geen seconde toen ir.
Arnout Haaiman een oproep deed in
1958 aan musici om een jazzband te
vormen. Hieruit ontstond de tweede
Circus Square Jazz Band. (de eerste
heeft in Delft bestaan van 1952-1956).
Niemand kon vermoeden dat dit
aanleiding zou zijn tot een vruchtbare
samenwerking tussen gelijkgerichte lief
hebbers van deze muziek. Deze band
werd de eerste oude stijl jazzband in
Limburg. In 1964 en 1965 verschenen de
eerste elpee's waaraan wij ook een
muzikaal "steentje" bijdroegen. Jazz
spelen is harmonieus musiceren met de
andere bandleden en tegelijkertijd goed
kunnen improviseren, in tegenstelling
tot de klassieke gitaarmuziek, een
accoordenschema en afspraken. De rest
krijgt onder het spelen pas vorm en
inhoud. Jazz is levende, nooit dezelfde
muziek."
gitaar en banjo
Joop Dings maakte vanaf het eerste uur
deel uit van dit jazzorkest (gitaar en
banjo). Na het vertrek van Arnout leidde
hij met z'n vriend Paul Zelders de band,
totdat deze medio 1970 werd opgeheven.
Het was in dat jaar dat hij overstapte
naar de groep van Freddy Cash, omdat
hij 't populaire hitwerk ook eens van
dichtbij wilde meemaken, Dat deed hij
weg was en
mijn leeftijd en muziekopvatting niet
meer zo aansloten bij 't jeugdige
publiek."
life-plaat
In 1975 werd het initiatief genomen voor
een come-back van de Circus Square
Jazz Band. In oktober van dat jaar
werd de derde Circus Square Jazz Band
opgericht en was Joop blij weer terug te
kunnen keren naar zijn oude liefde, de
jazz. Hun eerste eigen elpee, een
life-plaat, werd opgenomen in 't Knijpke
te Maastricht en op de hoes staat dan
ook vermeld: "Circus Square Jazz Band
life at "in 't Knijpke", Maastricht (cat
l.p-30) Aan deze plaat verleende ook de
vocaliste Toos Janssen haar medewer
king.
Vele optredens volgden voor Joop en zijn
mede-musici, onder andere voor Radio
Zuid, Avro's Sportpanorama en festivals
in Boskoop, Venlo, Bergen op Zoom, 't
Hammerfeld jazz festival en culturele
centra, zoals de stadsschouwburg in
Heerlen, Sittard en Maastricht. Zo
schreef 'De Limburger' van 13-3-1979
over een optreden:
"De oude stijl is duidelijk in opmars.
Hoe populair deze ongedwongen muziek
is mag blijken uit het geweldige
koffieconcert dat de Circus Square Jazz
Band gaf in de Heerlense schouwburg,
535 mensen (vaders, moeders en kinde
ren) vergaten daar enkele uren de
zorgen van alledag."
Veel bekendheid kreeg de band door
mee te doen aan 't Internationaal Oude
Stijl Festival te Breda. Ze drongen door
tot de finale en haalden een zeer eervolle
5e plaats (met beker). In 1980 hopen zij
weer mee te doen aan dit concours.
gezellig
Ondanks de vele optredens is Joop Dings
nog steeds even enthousiast als 23 jaar
geleden toen hij voor het eerst een gitaar
in zijn handen pakte.
Dat muziek nog altijd een mooi geluid is
en de Circuis Square Jazz Band dit
gezegde handhaaft, blijkt wel uit de vele
aanvragen voor jazz-festivals die nog op
het repertoire staan.
"Wij gaan nog steeds met veel plezier
naar elk optreden en ook de repetities
blijven ondanks intensief werken gezel
lig, omdat de onderlinge verstandhou
ding prima is. Dit blijkt wel omdat we
ook buiten de optredens vaak bij elkaar
komen. Eén keer per jaar worden de
bloemetjes buiten gezet en wordt er flink
gefeest samen met de andere gezinsle
den," aldus Joop Dings.
Foto boven: zittend tweede van links
Joop Dings
"Fantastisch", was ons antwoord
toen we te horen kregen dat de
pechprijs 1979 ons ten deel was
gevallen. Dat zoiets vandaag de dag
nog voorkomt in een bedrijf waar
toch ook op de centjes moet worden
gelet. Veel mensen deelden in onze
blijdschap. Het weekeinde Parijs,
waar we voor kozen, planden we op
9, 10 en 11 november 1979. Om 7.30
uur stegen we in Brussel op vanaf het
vliegveld Zaventem, waarna we om
8.15 uur landden op het nieuwe
vliegveld Charles de Gaulle. Vandaar
uit reden we met een taxi naar het
hotel Suffren la Tour, dat tussen de
Australische Ambassade en het
Super Hilton in ligt, vlakbij de
Eiffeltoren. Ons hotel mocht er zijn:
12 verdiepingen met 400 luxe kamers
met koelkast en TV.
Na onze koffers te hebben uitgepakt,
begaven we ons per Metro, wat een
belevenis, naar de Boulevard Haus-
man, waar we een bezoek brachten
aan de Parijse warenhuizen. Prachtig
was hier de afdeling parfumerie,
waar ieder merk een aparte
verkoopcounter heeft op de opper
vlakte van 600 m2. Van hieruit zijn
we met de Metro naar het noorden
van Parijs gegaan en stapten bij
Pigalle uit. Via de kleine straten met
de vele trappen liepen we naar de
Sacré Coeur, vanwaar je een mooi
uitzicht over Parijs hebt. De Sacré
Coeur is een prachtige kerk, zowel
van buiten als van binnen. Ook werd
er natuurlijk een bezoek gebracht
aan het dicht bij de Sacré Coeur
gelegen schilderspleintje Montmar-
tre. Terwijl iedereen daar gezellig
rondloopt, zetten de schilders hun
ideeën op papier.
Na een flinke wandeling door Parijs,
waarbij het opviel dat de winkeliers
hun waar meer buiten dan binnen
presenteerden, gingen we met de
Metro weer terug naar het hotel.
De tweede dag van onze reis gebruik
ten we om een wandeling te maken
door het centrum van Parijs, waar
diverse beroemde gebouwen door ons
werden bezichtigd. Vanaf de Are de
Triomphe had je een werkelijk
prachtig uitzicht over Parijs, waarbij
het een belevenis was te zien hoe het
verkeer uit de 12 straten bij de Are de
Triomphe samenstroomt. En na dit
bezoek bezochten we de Place de la
Concorde en de Champs Elysees met
z'n leuke winkels, vele café's en
restaurants.
Het avondprogramma bestond uit
een diner-spektakel op de eerste
verdieping van de Eiffeltoren op 52
meter hoogte, waarbij onder het
diner een show met diverse artiesten
kon worden bewonderd. Dit duurde
tot half twaalf. En verder gingen we
met de toeristenbus naar het
wereldberoemde Lido op de Champs
Elysees, waar we, met een fles
champagne op tafel, genoten van een
wervelende show.
De derde dag, zondag, zijn we met
de Metro naar Montparnasse ge
gaan, om vandaar uit een flinke
wandeling (want dan zie je het meest)
te maken naar de beroemde Notre
Dame. Onderweg hier naar toe pas
seerden we de beroemde Tuin van
Luxemburg, waar we diverse wereld
beroemde gebouwen hebben bewon
derd.
Vanaf de Notre Dame gingen we met
de Metro weer terug naar het hotel,
waar onze koffers moesten worden
gepakt voor de thuisreis. Hiermee
kwam er een einde aan een gezellige
en fantastische reis, geweldig was het
allemaal. Maar, geloof me, ondanks
deze mooie reis wil ik nooit meer de
pechvogel van het jaar worden.
Nog één ding moet ik kwijt: hartstik
ke bedankt.
Groetend,
W. van Bilzen.
Zaterdag 15 december j.l. organiseerde
de bakkerij Albro een bingo avond voor
het gehele personeel. Dat deze avond,
die onder leiding stond van de heer
Brehler, met assistentie van de heer A.J
van Velsen, een grandioos succes werd,
was wel duidelijk aan de vele uitbundige
reacties die van de aanwezigen kwamen.
Er waren zeer veel mooie cadeaus te
winnen, die door mevrouw Brehler
verzorgd waren. En voor degenen, die
niet in de prijzen vielen, was er na afloop
een leuke attentie.
Na het bingo gebeuren gingen nog de
beentjes van de vloer in een gezellige
danspartij, waarvan de muziek door de
heer Rummers werd verzorgd. Deze had
ook nog gezorgd voor een geweldig
intermezzo. De aanwezigen werden ver
rast door een demonstratie van Ballroom
en Latijns-Amerikaans dansen, door het
Nederlands kampioenspaar Simon Klein
en Silvy Hiench.
Dat dit door het publiek op prijs werd
gesteld, bleek wel uit de ovaties die het
paar kreeg, en zij konden niet weg
zonder een toegift van hun kunnen te
presenteren.
Organisatoren hartelijk dank namens
allen.
Een personeelslid.
