"WIJS OP REIS" "Er stond alleen een klein persje op de meelzolder" 'Up with people' in Limburg Met de heer A. H. Pilger pagina 10 FLITSEN DE HEER J. G. DE WIT, GEPENSIONEERDE HUISDRUKKER De "rooie Zaan" had ruim een halve eeuw geleden in de om geving van Woerden niet direct een goede naam. "Daar ga ik niet wonen,riep de verloofde van de heer J. G. de Wit ver schrikt uit, toen haar aanstaande man met plannen thuis kwam om zich definitiefin de Zaanstreek te vestigen. Het kwam er toch van, want toen de heer De Wit bij Albert Heijn werd aangeno men om de pas op poten gezette drukkerij te gaan runnen was de verhui zing vanuit Kamerik en Linschoten beider plaatsen van herkomst, niet meer te ontlopen. Dat was in 1926. Nu woont het bejaarde echtpaar De Wit nog steeds in Zaandam en wel in een flat van het Herv. Rusthuis aan de H. Gerhard- straat. "Ik kwam eigenlijk een beetje toevallig bij Albert Heijn terecht." vertelt de heer De Wit (79), "We hadden in Zaandijk waar ik bij Drukkerij Bakker werkte, Dit is "Up with People", een enthou siaste groep jonge mensen, die ver deeld in 5 groepen (18 nationaliteiten) met een wervelende show rond de wereld trekken. Het is als het ware een kaleidoscoop van muziek, zang en dans, modem en traditioneel. In de twaalf jaar van hun bestaan traden zij op in veertig verschillende landen. In januari waren zij in Lim burg. Mede door het toedoen van Miro Beek konden vele Limburgers genieten van een kleurrijke en leven dige show. rondgekeken naar een huis. Mijn vrouw had er geen zin in. In de trein op de terugweg zag ik in een krant een advertentie van Albert Heijn die iemand voor de drukkerij zocht. Ik solliciteerde en ik werd nog aangenomen ook. Maar het gevolg was wel, dat we toch in de Zaanstreek kwamen te wonen." warm De eerste drukkerij werkte in klein offset. De Wit: "Er was eigenlijk hele maal niets. Er stond alleen een klein persje en die hadden ze in een hoekje boven de meelzolder neergezet. Albert Heijn had een drukkerij, maar die hing er toch wel een beetje bij. Dat bleek wel uit de plaatsen waar we naar toe moesten als de ruimte ergens anders voor nodig was. Van de meelzolder gingen we naar een lokaaltjé boven het ketelhuis. Lekker warm, dat wel." Er zouden met de drukkerij nog meer verhuizingen volgen. Naar de Peper straat (toen nog een buurtje van een paar eeuwen oud) en pas daarna kwam men in een meer geschikt pand terecht, een vroegere drukkerij. Tenslotte maak te de heer De Wit ook nog de verhuizing mee naar het hoofdkantoor aan de Westzijde. We maakten vooral raambiljetten, her innert hij zich, "Die waren niet zo groot als tegenwoordig. De winkels waren ook kleiner. Verder formulieren, theewik kels, jametiketten enz. Ook voor Stero- vita deden we veel werk." De heer De Wit kwam bij Albert Heijn toen er 80 filialen waren. Hij heeft de toenmalige leiding goed gekend, zoals oprichter Albert Heijn, diens zoons Jan en Gerrit Heijn, de Heren Ter Wee, Hille enz. Veel werk deed De Wit, die in het bedrijf bekend stond als "Jan Pijp" (want hij rookte ook toen al heel wat af!) thuis, zoals het tekenen van lijsten enz. Mevr. de Wit heeft wel eens verzucht: "Is die drukkerij van jou of van Albert Heijn?" Ook ging hij vaak 's avonds of in het weekeinde toch nog even naar de drukkerij. In de loop der jaren nam het aantal mensen op de drukkerij toe tot een stuk of tien. Men kreeg soms allerlei klusjes, zoals het inbinden van boeken voor "mijnheer Jan". Mensen waar hij regel matig mee samenwerkte waren de heer H. Valk en in latere jaren Mw. Diny Vos. In de oorlogsjaren was er op het laatst geen drukwerk meer te maken. Jan de Wit werd toen ingeschakeld bij het wachtlopen. "Daar kwam jonge Ab ook wel eens bij. Die vond het wel gezellig bij die mannen. Maar er kwam 's avonds wel eens een telefoontje: "Zit Ab bij jullie?" Want hij ging gewoon niet naar huis." Zo zijn er heel wat herinneringen aan vele jaren Albert Heijn (1926-1964) en nog meer jaren Zaanstreek. "Nu willen we niet meer weg!" zegt het echtpaar De Wit tevreden, "Toen we eenmaal hier waren is het best meegevallen!" "Wy hopen dat velen met behulp van dit boekje ontdekken, dat je niet gauw te oud bent om de [buiten] wereld te ontdekken. Onder het motto: Wys op reis!" Dit staat in het "Vooraf' van het achtste deeltje van de Seniorenreeks, die wordt uitgegeven door de Nederlandse Federatie voor Bejaardenbeleid te Den Haag. De tekst is van Henri Pilger [77] uit Zaandam, in 1967 by Albert Heyn gepensioneerd. Hy was by het bedryf de man, die in de naoorlogse jaren het opleidingsprogramma gestalte had gege ven. Onsterfelyk is hy geworden door zyn voorletters: A.H. Na het bereiken van de 65-jarige leeftijd gold ook voor de heer Pilger: wat nu? Samen met zijn vrouw had hij toen al heel wat afgereisd en toen de dokter een keer langs kwam liep het gesprek ook in die richting. "Het lijkt me niet zo gek om wat reizen te gaan maken," stelde de arts en dat advies is door het echtpaar Pilger gretig opgevolgd. De ervaringen die de heer en mevr. Pilger daarbij als 65-plussers hebben opgedaan hebben hun weerslag gevon den in "Wijs op reis". reisleider Henri Pilger: "Er is nog altijd een grote groep mensen, die nauwelijks iets van buitenlandse reizen afweet. Ik heb vroe ger nog meegelopen in demonstraties voor een betaalde vakantietijd van drie dagen. Men had geen vakantie en dus ging men ook niet op reis. Die generatie is nu bejaard, men heeft vaak de mogelijkheden, financieel gezien, maar men durft als het ware de deur niet uit. Het boekje moet een stukje van die vrees wegnemen." Vele jaren geleden deed de heer Pilger ervaring op als reisleider bij verenigin gen als het Instituut voor Arbeidersont wikkeling, nu NIVON enz. Later fun geerde hij ook vaak als reisleider voor commerciële reisbureaus. Er is bijna geen land in Europa, dat hij (en zijn vrouw) niet hebben bezocht. Onder meer leidde hij reizen naar de Dordog- ne. Een geliefkoosd land is vooral Zwitserland, waar zij al 17 jaar steeds terugkeren in Davos, ook 's winters. "De laatste jaren doe ik het wat rustiger aan," aldus de heer Pilger. "Want het is een zware taak als je reisleider bent. Je moet soms met zware koffers sjouwen, want de mensen behoeven niet te mer ken, dat je dik in de 70 bent!" "boven 60" Nog wel in functie is hij voor de organisatie "Uit Boven 60", die wat rustiger programma's, aangepast aan de leeftijd van het gezelschap, afwerkt. "Het behoeft geen doorlopende film meer te zijn, dat wordt te vermoeiend," vindt de heer Pilger. De excursies nemen bij deze organisatie meestal niet meer dan een halve dag in beslag en dat ervaart hij voor ouderen als iets heel plezierigs. In "Wijs op reis" worden allerlei onder werpen belicht: waarom op reis, goed voorbereid, wat voor reis, groepsreizen, reizen met een bepaald doel, overwinte- ringsreizen, speciale reizen voor oude ren, waar men aan moet denken voor men op reis gaat, adressen waar men terecht kan voor informatie enz. gezonde ontspanning "Ik geloof, dat het boekje ook van grote waarde kan zijn voor mensen, die de pensioendatum zien naderen," meent Henri Pilger (die samen met zijn vrouw nog vaak lezingen houdt over reizen). "Men krijgt de beschikking over steeds meer tijd. Alle tijd wordt vrije tijd. Hobbies kunnen die tijd niet altijd geheel vullen. Dan is reizen een hele mooie aanvulling. Het is een grote fout te denken, dat een mens geestelijk achteruit gaat als hij ouder wordt. Dat hebben de mensen zichzelf aangepraat. Daardoor zakken ze weg. Het staat ook in mijn voorwoord: "Juist de mensen die vrijwel altijd thuis zijn hebben extra behoefte om er op uit te trekken. Om hun horizon te verruimen. Reizen is heerlijk." En hij wijst op een uitspraak van dr. W. Drees, die stelde: "Het bereiken van de leeftijd van 65 mag wel een mijlpaal zijn, maar geen slagboom." En voor wie nog twijfelt om zijn huisdeur voor een kortere of langere tijd achter zich dicht te trekken kunnen deze woorden van Henri Pilger misschien het besluit wat gemakkelijker maken: "Rei zen is een gezonde ontspanning. Reizen bevordert je gezondheid en maakt je leven prettiger en interessanter." Het boekje is te bestellen bij de Neder landse Federatie voor Bejaardenbeleid, Eisenhowerlaan 114, Den Haag door overschrijving van 5,- op girorekening 531100 t.n.v. de Federatie. Haalt u het boekje in Den Haag af dan is de prijs 3.50. Rechts op de "oude foto" de heer A. H. Pilger tijdens een voorlichtings bijeenkomst voor het personeel.

Personeelsbladen | 1979 | | pagina 10