fi 'Ik wou dat ik het jaren eerder gedaan had PIEKERANS VAN EEN GLADOOR gezond, voedzaam, smakelijk en nu... Extra Goedkoop maakt D het leven goedkooper ONZE BEKENDE 2DAAGSCHE Ontboezemingen van een VUT-er pagina 10 FLITSEN PIET LANGEDIJK, GEPENSIONEERDE: Een tiental jaar geleden ploeterde tuinder Piet Langedyk nog op z(jn twee hectaren klei in het Noordhol landse Venhuizen. Nu is hy al weer vyf jaar gepensioneerde van Albert Hetfn. "Dat ging zo," vertelt hij, "Ik werd als tuinder gesaneerd. Er waren enkele moeilijke jaren geweest en toen er een mogelijkheid kwam om er mee op te houden heb ik daar gebruik van gemaakt. Mijn schoon zoon, die bij Albert Heijn werkte, wist toen een baantje bij de Produk- tiebedrijven in de Oostzijde. Dat is wat voor jou, vader, zei hij. Ik ben er op af gegaan en ik kon al meteen beginnen. Ik wou, dat ik dat jaren eerder had gedaan. Het is mij best bevallen." De diensttijd van de heer P.W. Langedijk bij Albert Heijn heeft iets meer dan vijf jaar geduurd. Hij werkte op de afd. Transito, met de heftruck, in het interne goederen transport. Ook de bediening van de lift had al spoedig geen geheimen meer voor hem, evenmin als het 'treintje", een locomotief met twee wagentjes. Hier reed men mee door de fabriek. "Het was wel een hele verandering," aldus Langedijk, "maar aanpas singsproblemen heb ik niet gehad. Toen ik werd aangenomen werd er niets gezegd over een proeftijd. Daarom vroeg ik daarnaar. "Je wilt toch niet meer weg," zei men op de Personeelsafdeling en zo was het ook." niet. Op een goede (of slechte) dag gaf hij gas in plaats van op de rem te trappen. Met een knal vloog de heftruck tegen een muur. "Je komt er nooit meer op!" riep de chef, maar later mocht het toch weer. Ook liet Piet Langedijk eens iets op zijn "toon" vallen en dat was een pijnlijke zaak. Met de taxi kwam hij voortijdig thuis. Dat was ook de enige keer, dat plattelander Lange dijk de werkdag niet volmaakte. In zijn vijf AH-jaren was hij geen dag ziek! Erg plezierig vinden de heer en mevr. Langedijk het feit, dat zij er ook nu nog echt bijhoren. Het uitje voor de gepensioneerden slaan zij niet over. De heer Langedijk herinnert zich nog goed de woorden van de heer G. J. Heijn tijdens een diner in AMVO te Volendam: "Jullie hebben er voor gewerkt, dat ik hier sta, en ik heb er voor gewerkt dat jullie hier zitten te eten!" vakantie Voor Piet Langedijk en zijn vrouw Nel - de voornamen staan ook op het naambordje naast de deur - was er nooit vakantie geweest, hooguit twee of drie dagen. Op de tuinderij kon je nooit weg. Mevr. Langedijk: "Wat was dat fijn, dat we er eens op uit konden. Ik was altijd wel wat jaloers geweest op mensen, die 's zomers een paar weken met vakantie konden gaan. Voor ons kwam die gelegen heid toen eindelijk ook." Tuinder Langedijk beviel het best in Zaan dam: "Je werd met de bus gehaald en gebracht. Zorgen waren er niet meer, zoals in het bedrijf. Het werk was ook veel lichter. De machine deed het werk." pech Met de heftruck kon hij op het laatst lezen en schrijven, maar in het begin 30 april Na de pensioendatum (30 april, Piet Langedijk is op dezelfde dag geboren als Koningin Juliana, dit jaar worden beiden 70) kon de altijd actief geweest zijnde Venhuizenaar niet stilzitten. Hij ging voor halve dagen aan de slag in een autospuiterij, maar de lucht daar beviel hem slecht. Daarna zocht hij het meer in karweitjes in de buitenlucht, zoals het bijhouden van tuintjes van men sen uit de buurt, wat helpen bij het binnenhalen van bloembollen, bij de fruitpluk e.d. Zijn tuindersafkomst houdt hij in ere. Maar er is méér: een lottowijk voor de plaatselijke club ASV '55, het meespelen in "de muziek" (tuba), activiteiten in de ijsclub (hij is erelid, de jeugd strijdt om de P.W. Lange- dijk-beker, zelf rijdt hij ook nog zijn baantjes), kaartavondjes (bridgen en het oud-hollandse pandoeren) enz. Met de muziekvereniging "Door Wilskracht Samengebracht" - waar van hij bijna 50 jaar geleden een van de oprichters was - speelde hij vorig jaar nog mee in een "legereenheid" in een door een Engelse maatschap pij in Enkhuizen opgenomen film. Piet Langedijk heeft het druk. "Ge lukkig wel, "zegt hij, "dat blijf je bij de wereld. Je houdt je contacten." Foto: op de voorgrond Piet Lange dijk - met naast hem zijn vrouw - tijdens een boottocht met de kaart club. RUST, Van Zaterdag 18 t/m. Vrijdag 24 April Javarijst, extra p. pondspak 16 ct. 2 pakken voor 25 ct. Tafelrijst, extra p. pondspak 12 ct. 2 pakken voor 20 ct. Tafelrijst, prima p. pondspak 10 ct. 2 pakken voor 17 ct. Bij aankoop van 2 pak Java- of Tafelrijst, 1 pond blanke basterd Suiker voor 19 ct. of 1 pond bruine basterd Suiker voor 18 ct. Zelfreizend Bakmeel p. pondspak 12'/2 ct. 2 pakken voor 23 ct. Tarwebloem, extra p. pondspak 10 ct. 2 pakken voor 17 ct. A.H. Huishoudstroop p K.G. bus van 25 voor 23 ct. Alleen Vrijdag en Zaterdag. Afgehaald uit de winkel Nimrod, onze nieuwste Biscuit p. 1/2 pond van 17 v. 14 ct. Z. Holl Lunchkaasjes p. stuk van 23 voor 21 ct. ALBERT HEUN Wageningen - Hoogstraat 62 - Tel. 2201 R 287. Ede, Grootestraat Mevr. L. H. T. Bolderman-Wolven, werkzaam in AH-füiaal 1119 te Veenendaal stuurde de Redactie van Flitsen onderstaande AH-advertentie uit 1936. De Zaankanters weten dat "glad- oor" de scheldnaam is van een ge boren Wormerveerder. Nou "Pie- keran", dat weet u wel, is het In dische woord voor "overdenking". Uw gladoor is dan nu bijna 5 jaar met pensioen en zoals elke gepen sioneerde, spelt hij de Flitsen, waar van hij vroeger hoofdredacteur was. Het januarinummer gaf veel informatie over de plannen van de werkmaatschap pijen en het februarinummer, dat nu voor mij ligt, is ook weer prima. Op pagina 2 introduceert de heer Drs. Van Dun de nieuwe opleiding IBS, Individu, Bedrijf, Samenleving. Nu, wij 65+ ers, maken daar ook deel van uit, wij zijn individuen, we behoren tot het bedrijf en tot de samenleving. Ik weet niet hoe het andere 65 ers vergaat, maar we zijn wel een apart stel, geloof ik. Wij zijn opgevoed in, verge leken bij nu, andere normen. Maar dat is altijd zo geweest. Sok rates had het er over, 500 jaar voor Christus, dat de anderen altijd kritiek hebben op de jeugd van tegenwoordig. Onze generatie heeft geboft. Weliswaar hebben we 2 wereldoorlogen meege maakt maar we werkten in een groeipe riode, zeker bij AH. Je vormde met een paar duizend mensen één grote familie. Nu zijn er, inclusief Bi-Lo, zo'n dertig duizend verdeeld over x werkmaat schappijen en ligt de situatie anders. Informatie, inspraak en motivering zijn voor de huidige medewerkers(sters) on ontbeerlijk en kosten tijd en miljoenen guldens. M.i. een goede investering. Mijnheer, ik ben nu zestig jaar. En, weet U, ik ben heel'maal gaar Van veertig jaren werken Ik ben, echt waar, nog goed gezond, En daarom wil ik nu terstond Mijn arbeid gaan beperken. Weg is mijn fut. Ik wil de VUT, Want hoe 'k probeer, Ik hoef niet meer, De vrijheid lokt, Mijn adem stokt Van diepe vreugd' Bedenk 'tgeneugt': Géén keurslijf meer, Géén heen en weer, Géén daagse gang, Géén dadendrang, Géén arbeid's-stress, Wat mij slechts rest: Mijn liefhebb 'rij. Enik wil VRIJ Mijnheer, vindt U dat slecht van mij? Ik maak nu toch mijn plekkie vrij Voor jonge werkelozen Die willen er nog tegenaan. En plukken als 't moet de maan, Daar zit U mee op rozen. Heus U zit goed Met 't jonge bloed. Hoe men ook zeurt 't Is nu hun beurt. Geef hén de kans. Zij zijn wat mans, En zeer gewis Nog jong en fris Van lijf en geest. Ik ben geweest. Weg is mijn fut, Ik wilde VUT, Want hoe 'k probeer, Ik hoef niet meer. Gelooft U mij, Ik wil slechts VRIJ. Mijnheer, U bent zeer goed op weg, Die VUT dat is het toch wel zeg, Da 's soosiejaale klasse. Wat zegt U? Zijn er oud'ren, die Beweren van zij willen niet. Die zijn niet aan te passen Hé, oud're man, Wat denk j'ervan, Maak nu eens plaats Voor jong 're maats. Wees eens echt wijs, Betaal de prijs Voor vrij geluk. En loop niet stuk Op het idee, Dat 't wel en wee Van een bedrijf, Zo buiten kijf, Steeds afhangt van U oud're man. Hé, stap opzij En maak U VRIJ. Heintje Rozijntje Wij zijn opgegroeid in een "prestatie maatschappij". Ons werd bijgebracht dat we door hard en lang werken en studie vooruit moesten komen. Onze kleinkinderen staat te wachten dat ze blij mogen zijn als ze 30 uur per week voldoening in betaalde arbeid kunnen vinden en voor de rest moeten ze in hun vrije tijd hun draai zien te vinden met hobbies, studie e.d. Een heel andere uitdaging dan de onze van een halve eeuw geleden. Zoals de huidige managers bij Ahold deze uitdaging tegemoettreden, daar heb ik respect voor. Door de omvang en het aantal werkmaatschappijen zien wij, 65 ers, soms de bomen in het bos niet meer, maar het rendement van Ahold is goed en, voorzover ik dat kan beoor delen, werken de mensen er met plezier. Het spijt me dat ik er niet meer zo direct bij behoor maar daar kunnen we wat aan doen. Schrijf eens wat in de 65 kolom. Probeer eens op papier te zetten wat u de plussen en minnen vindt van de situatie waarin AH-'ers zich nu bevinden verge leken bij vroeger, waarbij we moeten oppassen dat we niet "vroeger" ideali seren en romantiseren. Toch mogen we dankbaar zijn dat we bij zo'n fijne zaak hebben gewerkt. Ik wens de collega's die er nu voor staan, veel succes met hun IBS. h K E

Personeelsbladen | 1979 | | pagina 10