Eén van de dertien wereldrecordhouders watertrappen
Portier Greuter werkte
er 10 maanden aan
RUDI VOGELZANG VAN AH TE HAREN:
Molen van 45.000 lucifers
pagina 10
FLITSEN
Drie vrouwen en tien mannen uit het by stad Groningen gelegen Haren hebben het
wereldrecord "watertrappen" verbeterd. Eén van hen is de 20-jarige Rudi Vogel
zang, die in het Albert Heyn-flliaal aan de Kerkstraat werkt.
De recordverbetering was zeer overtui
gend. Een waterpoloteam uit Amers
foort bracht dit vorig jaar op 8 uur en 40
minuten. De 13 Harenaars maakten er
meteen maar 10 uren van. Volgens Rudi
Vogelzang is dat nog lang niet de limiet.
"Als ons record gebroken mocht wor
den, komen we terug," zegt hij. "We
kunnen die tien uren best overtreffen,
maar dan zullen we wel wat meer
moeten trainen."
Wat is watertrappen Rudi Vogelzang
omschrijft het heel eenvoudig: "Je verti
kaal bewegen in het water." Een water
trapper blijft op dezelfde plaats. De
kunst is om dat zo lang mogelijk te
doen: uur na uur. Dat vraagt heel wat;
Rudi Vogelzang kan daar over meepra
ten. "Bij zo'n recordpoging blijf je
steeds een uur achter elkaar in het
water. Je mag er dan twee minuten uit
en daarna gaat het weer verder."
Vermoeiend dagje
Voor de 13 recordbrekers is het dus een
vermoeiend dagje geweest, maar ze
hebben allen de tien uren volgemaakt.
Het aantal deelnemers aan zo'n poging
doet er niet veel toe. "Je zou het ook op
je eentje kunnen proberen," aldus Rudi
Vogelzang. "Twintig deelnemers is wel
het maximum. Meer kunnen er niet in
het vak van 2 tot 2Vi meter, dat je krijgt
toegewezen."
De 13 van Haren ontmoeten elkaar
geregeld in het zwembad "Scharlaken-
hof." Toen het voorstel kwam om te
proberen het wereldrecord watertrappen
te verbeteren was de hele groep meteen
enthousiast. De badmeester, de badjuf
frouw en 11 jongelui van Rudi's leeftijd
waagden op 25 augustus hun poging,
onder het toeziend oog van een official
van de Koninklijke Nederlandse Zwem-
bond, de bedrijfsleider van het zwembad
en een arts. In de loop van de dag
kwamen 3 Va duizend mensen een kijkje
nemen. De recordpoging was die dag
niet de enige attractie in de "Scharla
kenhof". Er waren o.a. ook films en een
badpakkenshow.
Complimenten van de klanten
Tijdens de poging heeft het niet aan
aanmoedigingen ontbroken en toen het
record zo royaal verbeterd was, werd er
langdurig geapplaudisseerd voor de suc
cesvolle 13. die enthousiast de hen
aangeboden bloemen omhoogstaken.
Maar daar bleef het niet bij. Rudi
Vogelzang kreeg de volgende dagen heel
wat complimenten van klanten en meer
malen werd hem verzekerd, dat hetgeen
hij bereikt had "grandioos" was. Bij
aankomst in het filiaal ontving hij na
mens het hele team bloemen.
Rudi, die op 11 april 1958 te Rotterdam
geboren werd en, toen zijn vader werd
overgeplaatst, al op jeugdige leeftijd
naar Haren verhuisde, werkte toen hij
naar de lagere technische school ging, al
vrijdagsmiddags en zaterdags bij het
Harener A.H.-filiaal. Later kwam hij er
volledig in dienst en hij is nu in totaal
vijfjaar werkzaam, eerst bij de afdeling
zuivel en nu bij de afdeling groente.
Twee kilo gewicht verloren
"De dag na de recordverbetering ben ik
gewoon weer aan het werk gegaan," ver
telt hij. "Zo lang je in het water ligt voel
je geen vermoeidheid, maar hier aan de
zaak - het was ook nog wel op een zater
dagmorgen - viel het me wel wat zwaar.
Ik was dan ook blij, dat ik tegen de
middag naar huis mocht gaan.
Rudi had na z'n tien uren watertrappen
ongeveer twee kilo aan gewicht verloren.
"Maar dat was vochtverlies; je hebt het
er zó weer bij."
Natuurlijk gaat hij weer trainen, nog wel
met loodgordel van 4 kilo om het
lichaam. Hij en de anderen willen in
vorm blijven, want stel je voor, dat
straks een groep nog langer dan tien uur
watertrapt. Dan moeten ze fit genoeg
zijn revanche te nemen.
De molen werd "voor de vuist weg"
gemaakt, zonder bepaald voorbeeld.
Al eerder had de heer Greuter enkele
kleinere modellen gemaakt, die in
middels hun weg als schemerlamp al
hebben gevonden. Op het program
ma staat nog wel het maken van zo'n
molen-schemerlamp voor mevr.
Greuter, want die heeft er nog geen.
Afbranden op het voorplein
In het afbranden van lucifers heeft
de HKportier een grote vaardig
heid ontwikkeld: "Aansteken, even
door laten branden en dan uitbla
zen." Dat ging per doosje tegelijk op
het voorplein bij het HK. "Binnen
de zaak in elkaar achter de portiers
balie in de hal. Voor sommige
gedeelten waren wat kleinere stukjes
lucifer nodig. Die werden op een
snijplankje - inmiddels de sporen
dragende van een intensief gebruik -
pasklaar gemaakt met een stanley-
mesje.Rond 10 maanden zijn er met
de vervaardiging van de molen ge
moeid geweest. Soms ontbrak enkele
weken de lust om er wat aan te doen.
maar daarna ging de heer Greuter
weer welgemoed verder. "Ik heb het
een leuke tijdpassering gevonden,"
zegt hij, "Je moet tenslotte wakker
blijven en je kunt niet altijd zitten
lezen."
De heer Greuter (die verder o.m. een
liefhebber is van wildwater-varen
met de kano en ook veel met water
schildpadden "optrekt") heeft intus
sen al weer een andere mogelijkheid
ontdekt om wakker te blijven: figu
ren snijden in klompen. "De mesjes
zijn al besteld, het lijkt me erg
leuk!"
De molen is inmiddels met een
impregneer-middel bewerkt om de
houdbaarheid te vergroten; het effect
van de witte lucifers met zwart afge
brande koppen is echter behouden
gebleven. Voorts komt er nog ver
lichting in.
Tienduizenden afgebrande lucifers hebben gediend als
"grondstof" voor een fraai molen-model, dat sinds enige
weken een bezienswaardigheid is in de hal van het
hoofdkantoor te Zaandam.
"In totaal heb ik 972 doosjes lucifers gebruikt, vertelt
portier H.A. Greuter [45], die een ongeteld aantal uren
besteedde aan de vervaardiging van het werkstuk. In elk
doosje zitten ongeveer 40 tot 50 lucifers. De kromme kon
hij niet gebruiken, maar te berekenen valt dat er
desondanks toch wel zo 'n 45.000 lucifers zijn verwerkt.
Wanneer er een fikse aanschaf van
lucifers moest gebeuren belde de
heer Greuter wel eens naar de
Simon-winkel in de Bijlmermeer
(waar hij toen woonde) om te zeggen
dat zijn zoontje 20 pak lucifers zou
komen halen. "Anders had hij die
misschien niet meegekregen 1" Hef
was wel nodig om steeds hetzelfde
merk te gebruiken, omdat de maten
van de lucifers gelijk moesten zijn.
Lucifers van Simon
De materiaalkosten hebben in totaal
(inclusief karton voor het geraamte
en lijm) nog geen 90,- bedragen.
"Ik heb ook lucifers van "Simon"
gebruikt," lacht de heer Greuter,
"Die waren de goedkoopste
De molen is te beschouwen als een
stukje "kantoorvlijt", want het mees
te werk werd verricht in de stille uren
van het portiersvak, namelijk tijdens
de nachtdiensten en in de weekein
den, wanneer er 12 uur achtereen
wordt dienst gedaan.
Het fijne werk (onder meer aan de
kap, waar de pincet het belangrijkste
stuk gereedschap voor was) deed de
heer Greuter thuis. Verder zette hij
kon niet, want dan zou je meteen
brandalarm hebben gehad."
