recht komt hier sterk
de hoek kijken
I. P. L. VAN DER VLIET:
99
Nieuwe
winkelsluitingswet
1 november
van kracht
pagina 7
maar in Frankrijk wordt er nog de hand mee gelicht doordat
daar bijvoorbeeld een plaatselijke burgemeester aan een
wijnboer ontheffing verleent van de geldende regels.
Voortdurende attentie is dus geboden. Neem nu het Jam en
Limonadebesluit, dat bepaalt dat een aanduiding niet meer
keren in een vreemde taal op het etiket voorkomt dan in het
Nederlands en bovendien niet met een grotere letter.
Zo maar wat zaken, waarbij normaal gesproken geen mens
zou stilstaan, maar waaraan men zich wel degelijk dfent te
houden om niet in conflict te komen met de gangbare
richtlijnen.
De heer Van Ewiik waakt daarvoor.
[>ese organisaties,
van zo'n functie wordt
ip Europees niveau een
ismiddelenjuristen", de
•oit de 1'Alimentation,
iwijk lid is. Men houdt
zig met de juridische
delen.
Ewijk zich in dit kader
ook verdiept in de Warenwet en etiketteringsvoorschriften.
Zo is sinds 1 september 1976 de etikettering van wijn bij
EEG-verordening nauwkeurig geregeld, waardoor het uitge
sloten is dat er iets anders in de fles zit dan het etiket
aangeeft. Vroeger kwam het nogal eens voor, dat niet
bestaande namen van chateaux een kwaliteitswijn voorga
ven, terwijl het om een eenvoudige tafelwijn ging. Dit is nu in
Nederland door strenge voorschriften onmogelijk gemaakt,
Van links naar rechts: de heren A. Th. van Ewijk, P. L. van der
Vliet, R. Wijburg en P. P. J. Butzelaar.
'dert mei 1977 bij
van der Vliet op
m kent een duide-
ting van de dage-
eidssfeer. De heer
hij toch zeker vijf
md te behandelen
g lijkt maar gere-
'.dewerkers (inclu-
telt, niet opzien-
et in zaken als deze niet
t dit veel te veel tijd zou
nenkomt, treedt hij in
treffende geval namens
:t verdedigen en is dus -
ent de sluis tussen die
old doet in deze zaken
eidsrecht gespecialiseer-
a der Vliet adviezen aan
gegaan kan worden tot
er beter een ontslagver-
Arbeidsbureau) aange-
>eidsrecht een vrij ge
compliceerde materie is, is dit een terrein dat de heer Van
der Vliet allerminst vreemd is, want tijdens zijn studie aan de
Universiteit van Amsterdam had hij arbeidsrecht als
keuzevak en in zijn vorige betrekking behandelde hij
eveneens de ontslagzaken.
merkgebruik
Een ander keuzevak, dat van de intellectuele en industriële
eigendom en vooral het merkenrecht, komt hem in zijn
huidige baan ook goed van pas. Door de enorme achterstand
op het gebied van het merkenbestand vanwege het vertrek
van voorganger Mr. M. den Besten, kon de heer Van der
Vliet ook wat dit betreft met kennis van zaken aan de slag.
Een voorbeeld van zo'n merkprocedure is het volgende:
Op een gegeven ogenblik heeft Alberto een kruidenbitter op
de drankmarkt gebracht onder de merknaam Griinwald.
Niets aan de hand, maar de ellende begon toen er werd
geadverteerd met dit merk onder de toevoeging "type
Jaegermeister". Er kwam een aanklacht tegen dit foutieve
merkgebruik, die uitmondde in een schikking. In een
volgende advertentie werd gemeld "Griinwald, nét als
Jaegermeister - zo'n lekkere kruidenbitter". Wéér mis. Er
volgde opnieuw een schikking en de moeilijkheden behoren
pas tot het verleden sinds de gewraakte samenhang
achterwege wordt gelaten.
Op zaken als deze moet de afdeling Juridische Zaken en dan
met name de heer Van der Vliet zeer attent zijn. Zo hanteert
hij ook waar mogelijk de juiste toepassing van de wet
beperking cadeaustelsel. De heer Van der Vliet: "Gesteld
dat men een glas cadeau wil doen bij aankoop van een fles
wijn. Dat mag, maar het is bijvoorbeeld niet toegestaan om
er een speelgoedautootje bij te geven dat duurder is dan
vijftig cent. Dat zijn nu eenmaal de regels en die worden per
januari 1979 alleen nog maar strenger.
In soortgelijk vlak heeft de heer Van der Vliet zelfs te
maken met de wet op de kansspelen. Wanneer, om een
voorbeeld te noemen, het Genootschap voor de Vrienden van
de Goede Wijn een bepaalde prijsvraag uitschrijft, dan moet
het antwoord "jureerbaar" zijn. Het is per slot van rekening
denkbaar dat tien mensen dezelfde slagzin hebben bedacht.
Wie valt dan in de prijzen? Dat kan alleen een jury eerlijk
bepalen. Anders wordt het een loterij en dan is het "naar de
letter van de wet" een verboden kansspel geworden.
OR-opleiding
In zijn korte Ahold-loopbaan heeft de heer Van der Vliet
zich inmiddels ook beziggehouden met de opleiding van
nieuwe OR-leden. De praktijk had geleerd dat, zodra de
begrippen wet en recht aan de orde kwamen, men geneigd
was in z'n schulp te kruipen. Via zelfwerkzaamheid op deze
opleidingsdagen gingen deze dingen voor de mensen leven,
doordat ze plotseling interessant werden én men kwam tot de
ontdekking, dat vermeende rechten inderdaad maar dan ook
Alléén aan de wet zijn te ontlenen. Nu men daarmee weet om
om te gaan, is het gevolg dat er meer "tegengas" kan worden
gegeven dan tevoren.
Overigens is deze taak nu grotendeels overgenomen door het
opleidingscentrum van de Woodbrookers in Korte Hemmen
bij Drachten, waardoor Ahold in aanmerking komt voor
subsidie. Maar, de heer Van der Vliet geeft nog steeds
instructies, hoe de OR-leden op dit specifieke vlak het beste
kunnen worden "geschoold".
Het is maar een greep uit zijn wetmatige bezigheden, die
niettemin aantoont dat het bedrijf zijn inbreng niet kan
De Staatssecretaris van Economische
Zaken, de heer Th. M. Hazekamp heeft
medegedeeld, dat de nieuwe Winkelslui
tingswet thans definitief op 1 november
1978 in werking zal treden.
Met ingang van die datum zal het
verboden zijn een winkel voor het
publiek geopend te hebben, indien niet
bij iedere voor het publiek bestemde
ingang van die winkel op goed zichtbare
wijze een door of namens Burgemeester
en Wethouders gewaarmerkte aankon
diging is aangebracht, waarop de toege
stane openingstijden van die winkel zijn
aangegeven. Deze gewaarmerkte aan
kondiging geeft de uren aan waarop de
winkel open mag zyn en is slechts
bedoeld voor wettelijke controle. Als
mededeling aan het publiek is de aan-
kondigingskaart minder geschikt.
Op de aankondiging moet worden inge
vuld een maximum aantal van 52 uur
per week, waarop men de winkel ge
opend wenst te hebben. Deze 52 uren
mogen worden gekozen:
op maandag tot en met vrijdag in het
tijdvak van 5.00 tot 18.00 uur,
op zaterdag in het tijdvak van
5.00 tot 17.00 uur,
op de koopavond (donderdag of vrij
dag) in het tijdvak van 18.00 tot
21.00 uur.
De keuze van de openingsuren mag
telkens na een kwartaal worden gewij
zigd.
Enige andere belangrijke punten uit de
nieuwe wet.
1. De verplichte halve dagsluiting en de
verplichte vakantiesluiting komen te
vervallen.
2. De gemeenteraad is verplicht één
avond per week, hetzij donderdag,
hetzij vrijdag, als koopavond (18.00-
21.00 uur) aan te wijzen.
3. De winkels zullen gesloten moeten
zijn op Nieuwjaarsdag, op Goede
Vrijdag na 18.00 uur, op Tweede
Paasdag, op Hemelvaartsdag, op
Tweede Pinksterdag, op 24 december
na 18.00 uur, op Eerste en Tweede
Kerstdag, op 31 december na 18.00
uur en op Koninginnedag.
4. Extra koopavonden zijn voorzien op
5 avonden, voorafgaande aan 5
december en op 3 avonden vooraf
gaande aan 24 december (met uitzon
dering van de zaterdag).
5. Op grond van plaatselijke omstandig
heden kan het gemeentebestuur vrij
stelling verlenen van de in de Wet
opgenomen verboden. Hierbij kan
worden gedacht aan bloemenverkoop
bij begraafplaatsen en ziekenhuizen,
aan winkels op kampeerplaatsen en
grensovergangen en tenslotte aan
hotel- en avondwinkels.
Het standpunt van de DDN t.a.v. de
openingstijden luidt als volgt:
in principe de toegestane 52 uur de
winkel openhouden,
halve dagsluiting (nodig i.v.m. uren)
in principe op maandagmorgen,
koopavond bij voorkeur op donder
dag,
de winkels van maandag t/m vrijdag
in principe open tot 18.00 uur, op za
terdag tot 17.00 uur.
