|-"OR bij Meester—j
I nuttig en I
Inoodzakelijk"1
"A/ doende leert men
Ahold-organist
op Belgische TV
Opening 25e
vlees ZB
Marktkraam
uitstekend
verkooppunt
De heer H. Helmink lid van OR Meester Wij he:
FLITSEN
pagina 11
"Lk ben een groot voorstander van de overlegeconomie, geen polarisatie. Het be
langrijkste van een ondernemingsraad vind ik het gestalte-geven aan een stukje
medezegeenschap. De O.R. is de enige gelegenheid om mee te Draten en soms te be
slissen." Dit komt met overtuiging uit de mond van de heer H. Helmink [53] uit
Zwolle, beheerder van het technisch magazijn by Meester Wjjhe en lid van de O.R.
van dat bedrijf.
De heer Helmink zit vol kernachtige uit
spraken, zoals: "Als je kritiek hebt op
de maatschappij moet je er zelf ook wat
aan willen doen."
Dit laatste heeft hij eigenlijk zijn gehele
leven in praktijk gebracht. In zijn vroe
gere woonplaats Gorkum was hij enige
maanden lid van de gemeenteraad voor
de ARP. Bij bedrijven waar hij werkte
zat hij wanneer er geen O.R. was in be-
drijfskernen.
Toen hij bij Meester in dienst kwam wist
men hem ook al spoedig weer te vinden
en sinds drie jaar maakt hij deel uit van
de O.R. Voorts is de heer Helmink
bestuurslid van de plaatselijke afdeling
van de Voedings- en Genotmiddelen-
bond van het C.N.V. Op 1 april staan bij
Meester verkiezingen voor een nieuwe
O.R. voor de deur en het is haast van
zelfsprekend, dat dan ook de naam Hel
mink weer op de kandidatenlijst voor
komt. Dat houdt tevens is, dat hij de
O.R. bij Meester nuttig en noodzakelijk
acht, want een van zijn uitspraken is:
"Als we alleen zouden praten over putjes
en dekseltjes stapte ik er meteen uit."
"Meester-man"
Ondanks de voorkeur voor overlegsitu
aties schroomt de heer Helmink niet om
"hard" op te treden wanneer hij daar
aanleiding toe ziet. Dat was het geval
begin 1977 bij de stakingen in het con
flict om de automatische volledige prijs
compensatie. Ook bij Meester werd toen
gestaakt. Helmink was lid van het actie
comité, waarin ook leden van de FNV
zaten.
"Ik heb die ervaring achteraf als een
hoogtepunt beschouwd," zegt hij, "Het
onderlinge vertrouwen tussen de leiding
en de O.R. - zeg maar het gehele perso
neel - was zoek. Gelukkig is nadien weer
veel verbeterd. Maar er kwam bij die
staking toch ook een stuk solidariteit en
betrokkenheid bij het bedrijf naar bui
ten. Dat heeft me goed gedaan. Ik moet
trouwens zeggen, dat ik mij eerder
"Meester-man" dan "Ahold-man"
voel."
Door de staking is men naar de mening
van de heer Helmink als O.R. en ook als
vakbeweging een stuk zelfbewuster ge
worden. Bij de mensen in het bedrijf was
dat ook merkbaar."
De bevoegdheden van een Onderne
mingsraad zijn nog lang niet zodanig dat
O.R.-lid Helmink tevreden is. Hij zegt:
"Het principiële doel is uiteindelijk ge
lijke rechten voor kapitaal en arbeid.
Daar zijn we nog lang niet aan toe. Aan
de andere kant maken we vaak nog veel
te weinig gebruik van de bevoegdheden
die de wet ons biedt. Ervaring en durf
ontbreken wel eens. Maar dat komt
vanzelf, naarmate je langer in een O.R.
zit. Dat is een geleidelijk proces."
Volledige medezeggenschap is nog niet
bereikt, maar juist daarom is de heer
Helmink zo actief in het vakbondswerk.
"Wij zetten ons in voor doelstellingen,
die misschien pas over 10 of 15 jaar wor
den bereikt. Dat hindert niet. Maar je
moet er wel wat voor doen, want anders
gebeurt het nooit."
persoonlijke voordelen
De heer Helmink meent dat bedrijven
die in dit opzicht voorop willen lopen en
niet altijd afwachten wat de wet precies
voorschrijft, tenslotte misschien wel tot
de beste resultaten komen dankzij een
dergelijk open overleg. "Die bedrijven
gaan het winnen," stelt hij. In het
lidmaatschap van een O.R. ziet hij ook
persoonlijke voordelen: "Je leert veel. Er
zijn cursussen van de vakbeweging - ge
richt op de bewustwording en de moge
lijkheden in de O.R. - en van het bedrijf.
De laatste behandelen meer de techm
sche aspecten van de onderwerpen, die
aan de orde kunnen komen. Je kennis
neemt er door toe. Je komt in aanraking
met bijv. aspecten van sociaal beleid,
met financiële vraagstukken, je doet ver
gadertechniek op enz."
Bij Meester Wijhe zijn geen problemen
met betrekking tot het deelnemen aan
O.R.-werk, integendeel. "Je krijgt alle
medewerking," aldus de heer Helmink,
"Maar als je het goed wilt doen kost het
je toch wel wat tijd. Thuis lees ik erg
veel, brochures, vakbondsbladen enz. In
contact met de achterban gaan ook wel
wat uurtjes zitten, maar wat mij betreft
vallen die gesprekken vaak in schafttijd.
Op 1 april gaat het personeel van Mees
ter Wijhe naar de stembus. "Ik hoop dat
iedereen daar gebruik van maakt," al
dus Helmink, "Wanneer we als werkne
mers ooit volledige zeggenschap willen
realiseren dan zullen we moeten begin
nen met ons in te zetten voor het gebruik
maken van de mogelijkheden die we nu
hebben."
En daarom hoopt hij ook dat zich vol
doende mensen kandidaat zullen stellen
om de O.R. te bemannen (al mogen
dames zich ook melden!). "Het O.R.-
werk geeft je, ondanks het vallen en op
staan, een bevrediging, waar je toch met
plezier op terugkijkt," besluit hij.
55
Op zondag 15 januari was tydens een
Belgische TV-uitzending een minuut of
zes orgelmuziek te horen die ten gehore
gebracht werd door de 27-jarige Assen-
delver Dick Heyne, in het dagelyks
leven werkzaam op de afdeling logistiek
van Ahold. Hy houdt zich daar met
name bezig met file-maintenance [be
standsonder houd] en heeft momenteel
\eel te maken met het Heemskerkse
Sigma-projekt.
Op die 15-de januari had BRT I een
programma met de titel "Studio Vrije
Tijd", en dat was ditmaal gewijd aan
mensen die electronische orgels en syn
thesizers bespelen als hobby. In België
hebben die mensen zich in een vereni
ging ondergebracht.
Dat Dick Heijne uit Nederland eraan te
pas moest komen om een stukje te
spelen, vindt zijn oorzaak in het feit dat
hij twee jaar geleden zelf een orgel in
elkaar zette. Dick: "Het was zo'n bouw
pakket. Een kind kan de was doen."
Hij kocht dat pakket in Utrecht bij de
Nederlandse vertegenwoordiger van het
Duitse merk dr. Böhm. Hij komt daar
nu nog regelmatig, als hij zijn appara
tuur wil uitbreiden of verbeteren. "En
dan spring ik wel eens achter zo'n orgel,
zo'n compleet ding, waar alles in zit."
De eigenaar van die zaak, de heer Ziher,
had hem zodoende een paar keer bezig
gehoord. Toen die dan ook iemand
moest leveren voor de Belgische TV-
uitzending, en z'n eigen bedrijfsorganist
op toernee was, dacht hij aan Dick
Heijne. En die zag dat wel zitten.
"Ik speel bijna elke dag," vertelt hij,
"voorzover de tijd het toelaat. Dat is wel
eens een probleem, want ik zit ook nog
op avondschool. Ik speel soms in ker
ken. Van origine ben ik pianist. Als kind
heb ik pianoles gehad. De muziek zat er
van huis uit in, mijn vader was dirigent
van drie fanfarekorpsen. Ik zat nog op
de kleuterschool toen ik al een piano
kruk beklom en "boer daar ligt een kip
in 't water" speelde."
Een belangrijk onderdeel van de
kerstaanpak Albert Heijn 1977
was het thema "Gourmetten".
Om over dit gezellige en sfeervolle
tafelen de klanten een goed ad
vies te kunnen geven en weten
waarover men praat, moet men
dit ooit aan den lijve ondervon
den hebben.
Om de chefslagers van bedie-
nings- en geïntegreerde slagerijen
deze ervaring op te laten doen,
werden er landelijk per zone of
area werkbijeenkomsten belegd
onder de naam 'gourmet-party',
want vlees is nou éénmaal een
hoofdbestanddeel van dit gebeu-
Foto: de bijeenkomst van chef
slagers (met echtgenotes) uit de
area West-Nederland in Motel
'Alkmaar' tijdens de gourmet
party onder leiding van de FM's
Goossens en C. Ott.
Het orgel trok hem meer dan de piano,
door z'n andere sound, en de andere
speeltechniek. Om zich er verder in te
bekwamen, besloot hij dus twee jaar
geleden er zelf één te maken. "Ze zijn
verschrikkelijk duur, als je een goeie wil
hebben. Ik ben een paar fabrieken langs
geweest, en bij Böhm is een stap-voor-
stap aankoop mogelijk.
Je kunt 'm steeds uitbreiden en verbete
ren. Ik heb nu voor een kleine 7.000
gulden een orgeltje waar je in de winkel
25.000 voor zou betalen".
Heeft hij aspiraties om beroeps te
worden? "Dan moet je wel akelig goed
zijn hoor. En je moet veel tijd hebben
om te studeren. Dat zit er gewoon niet
Op 2 december j.l. opende filiaal
5520 opnieuw zijn deuren nu als
Vlees ZB.
Het was het 25e filiaal dat in 1977
is omgebouwd tot vlees ZB.
H. Helmink, Lid van OR
Meester Wijhe
In het Albert Heyn filiaal in Zaandam
staat sedert kort voor in de winkel een
marktkraam waarin men iedere week
een speciale aanbieding heeft.
Het blijkt een groot succes want er zijn
reeds belangrijke omzetten behaald met
verse vis, drop, schuim, kaas. speculaas,
stroopwafels en dergelijke.
Op de foto de worstaanbieding waarbij
men ook stukken warme worst kon
kopen.
Achter de kraam waren op dat moment
in actie mevrouw Dénneman en de
vakslager Piet Blij.
De heer Tol, die deze activiteit hanteert,
merkte nog op: "Deze rechtstreekse
benadering van de klant past precies in
de lokale marketing. Het wat statische
beeld van de winkel wordt wat doorbro
ken en het geeft gezelligheid".
Wellicht een voorbeeld ter navolging. In
Zaandam maakt men op maandag al de
nieuwe aanbieding bekend en blijft dit
met de omroepinstallatie ondersteunen.
