i
80.000 UITGEROLDE KERSTKRANSEN LEIDEN IN EEN
RECHTE LIJN VAN
TILBURG
NAAR EINDHOVEN
FLITSEN
Pagina 5
Mevrouw G. Stallen
St. Nicolaas heeft zyn hielen nog niet gelicht, of suikergoed en marsepein worden al
snel vervangen door een andere feestelijke lekkernij: de kerstkrans. Zo gaat dat in
Nederland, in december. Als in de stad de kerstboomverkopers hun groene oases
afperken temidden van kale bomen en twinkelende lampjes in overvolle winkel
straten het opnemen tegen weer en wind, komt de banketmolen voor Kerst pas
werkelijk in beweging.
Voor het AH winkelbedrijf gebeurt dat
in het PB Tilburg. In de grote fabrieks-
ruimte die in niets doet denken aan de
sfeer waaraan de mensen zich in deze
donkere dagen koesteren, is een legertje
van veertig parttime en fulltime krach
ten opgetrommeld om mèt de vaste
medewerkers de Kerstdrukte op te
vangen.
Hóe druk het is, wordt het best uitge
drukt met het totale produktiecijfer dat
dit jaar is gesteld: 80.000 kransen. En.
spreekt dit aantal niet genoeg tot ieders
verbeelding, dan dient men te beden
ken, dat al die kransen in uitgerolde
vorm makkelijk de afstand Tilburg-
Eindhoven overbruggen.
"Flitsen" mengde zich intensief in het
kleffe wereldje van deeg en amandelspijs
om met eigen ogen te zien, hoeveel werk
er moet worden verzet om die tiendui
zenden kransen voor Kerst rond te
krijgen.
Wie zouden dat beter kunnen toelichten
dan de medewerkers zelf?
Gonny Stallen, planner
Bedrijfsbureau
Het is voor mij de derde keer dat ik de
kransenplanning doe. We zijn op 21
november gestart en we zeggen dan
nuchter: "Het seizoen begint weer". Dat
betekent dat er vijf uur per dag beschik
baar moet zijn voor het bereiden van
kransen, naast het gewone banket. Een
kreet die het telkens weer goed doet is:
"We hebben vrouwen nodig om te
versieren". Die kransen worden immers
traditioneel afgewerkt met geconfijte
kersjes en sinaasappelschilletjes.
Verder bereken ik, hoeveel grondstoffen
we nodig hebben, uitgaande van een
produktie van 25.000 kransen per week.
Dan moet er worden gezorgd voor
voldoende verpakkingsmateriaal. Ten
slotte moeten we twee weken voor Kerst
met de eerste afleveringen kunnen be
ginnen. Een heel geregel al met al.
Als ze warm zijn eet ik nog wel eens een
stukje Kerstbanket, maar als je weet,
hoeveel calorieën er in zitten
L. Klein, hoofd produktie
PB Tilburg
Tot nu toe worden de grondstoffen
centraal via Zaandam ingekocht. Voor
het laatst, want per 1 januari volgend
jaar gaan we zelf zorgen voor de
ingrediënten voor gebak en banket.
De levering van het produkt aan AH en
aan derden geschiedt op basis van een
produktiekwantum, dat in jaarlijks
overleg wordt vastgesteld.
Zodra de orders in huis zijn, 'wordt er
een produktieplan opgesteld. Banket is
-dat is duidelijk- een typisch seizoenge-
beuren. Het is geen eenvoudig artikel.
4
Mevrouw C. Looijkens
Mej. H. Bergmans
H. A. A. Marcelis
doordat het maken van korstdeeg vrij
bewerkelijk is.
Het proces verloopt als volgt: Het deeg
wordt grof gezet en fn porties verdeeld.
Via een toermachine worden deze hom
pen tot "lakens" uitgerold en gevouwen.
Na een bepaalde rusttijd worden de
uitgewalste deegstukken tot rollen ge
maakt die op een verwerkingslijn terecht
komen. Daarop worden machinaal de
spijsstrengen gelegd. Via elektronische
besturing worden de ellenlange repen op
lengte gesneden en met de hand ingerold
om vervolgens om een mal tot kransen te
worden samengebracht. Voordat de
kransen worden gebakken worden ze
stuk voor stuk met een kwastje mèt
geklopt ei bestreken om ze te glanzen.
Daarna gaan ze ongeveer 35 minuten de
oven in. Omdat ze te warm zijn, moeten
ze eerst de koeling in voordat er
suikerstroop overheen gaat. Tenslotte
worden de kransen "versierd" en hand-
verpakt.
Een mechanisch-ambachtelijke proce
dure dus om zoveel mogelijk het banket
bakkersimage te behouden.
Toine van Huiten,
deegmaker/ korstteerder
Het maken van korstdeeg eist een veel
uitgebreider behandeling dan gewoon
deeg, doordat er een laagvorming in zit.
Ik moet de deeglakens zes maal in
drieën vouwen, zodat er uiteindelijk
duizend laagjes ontstaan. Van huis uit
ben ik gewoon bakker en dit is een stuk
routine. Bij mijn vorige baas ben ik
ooit op het idee gekomen om kant en
klare korstplakjes te maken. Die zijn
tegenwoordig in diepvriesvorm voor elke
huisvrouw te koop. Om zulk deeg te
maken ben je strak gehouden aan een
werkwijze en dat betekent voor mij dat
ik me voor 150 procent moet inzetten om
het goed te doen.
H. A. A. Marcelis, chef
Korstafdeling
In de eerste plaats vind ik het prettig om
het druk te hebben, dus wat dat betreft
vind ik ook deze tijd alleen maar fijn.
Banket is bovendien een plezierig artikel
om te maken: het gaat je niet zo gauw-
vervelen. Als we pas starten moeten we
wel even inspelen, maar dat ligt er vooral
aan omdat we met veel uitzendkrachten
moeten werken. Zeg maar 9 van de 35 en
die zijn nooit zo betrokken als wel
wenselijk zou zijn.
Als ik eerlijk ben, kan ik niet van het
banket afblijven, maar doordat ik heel
gauw dik word, snoep ik niet teveel.
Mevrouw C. Looykens,
modelleerster
Ik ben voor dit werk drie maanden in
tijdelijke dienst, elke dag zes uur - van
tien tot vier. Van de deegrollen vormen
we de kransen om een mal heen. Dat
moet vrij precies gebeuren, want als er
lucht in zo'n rol blijft zitten, gaan ze
tijdens het bakken stuk. Toch is het een
kwestie van routine. Als je het eens hebt
gedaan, verleer je het niet weer. Ja, in
het begin loopt de band met deegrollen
langzaam, maar dagelijks wordt het
tempo opgevoerd en dat kan best als je
er handigheid in krijgt, 's Is gezellig
werken, zo met allemaal gehuwde dames
onder elkaar. En nog wat, lekker blijft
het, dat banket.
Frans Heidens,
ovenist
Deze seizoentijd maakt in drukte voor
mijn twee collega's en mij niets uit. We
merken het hoogstens doordat we met
een andere temperatuur en bandsnel
heid moeten werken, dan bijvoorbeeld
bij het bakken van cakes. Banket eist
een hoge baktemperatuur en de band
moet snel door de oven gaan. Dat
luistert erg nauw. Er komt overigens niet
zo erg veel vakmanschap bij kijken; je
moet alleen goed opletten. Hoewel het
hier inderdaad om een fabrieksartikel
gaat, sta ik volledig in voor de kwaliteit.
Ik houd niet van banket, nee: alléén van
speculaasjes.
Mientje Bergmans,
decoreerster
Ik ben een van de versiersters van de
kerstkransen. Al ruim vijf jaar. Hoewel
ik griezel van glibberige en kleverige
dingen, doe ik toch dit plakkerige werk.
We krijgen de kransen per vier in een
kratje voor ons op de lopende band. Dan
doen we er eerst stroop overheen en
daarop komen de vruchtjes, in een vast
patroon: drie rode en vier groene kersjes
en daartussen de reepjes sinaasappel
schil. Dat verveelt op den duur wel een
beetje: het zou leuk zijn om het eens
anders te kunnen doen.
Ik houd trouwens helemaal niet van die
vruchtjes. De kransen zelf vind ik nog
wel lekker. In het begin snoepte ik er erg
veel van, maar dat gaat wel over.
J. Kersten,
chef produktie
De produktie van de kerstkrans is een
aardig schepje boven op het normale
werk. Door deze piek moeten wij er voor
zorgen, dat er een derde ploeg in de
korstafdeling wordt ingezet. Hoewel we
met veel tijdelijke krachten werken, kan
ik niet anders zeggen dan dat we dit jaar
op alle fronten erg goed draaien. In
tegenstelling tot vorig jaar, toen ik in
deze tijd toch gemiddeld eens per week
's nachts m'n bed uit werd gebeld. Voor
alle vaste medewerkers zijn deze weken
veel zwaarder dan de rest van het jaar.
Bovendien worden de kransen feitelijk
voor een groot gedeelte met de hand
gemaakt en dat vereist een veel inten
sievere instruktie en aandacht.
Mevrouw C. E. M. Staps,
inpakster
Hoewel ik wel meer inpakwerk doe, vind
ik het tijdelijke baantje van kerstkran
sen inpakken het fijnste. Het is licht
werk en het is gezellig. Bovendien
spreekt die doos met de opdruk van
kerstgroen en dat rode lint me wel aan.
Ik vind het een van de leukste verpak
kingen. Zo'n krans vond ik vroeger wel
lekker, maar doordat je hier de hele dag
de lucht ervan ruikt, neem ik er nooit
wat van. Thuis geef ik er dan ook niets
meer om; je raakt hier eigenlijk een
beetje bijgesnoept.
J. A. J. Janssens, medewerker
Transito-afdeling
Deze feestdrukte vind ik fijn, als je het
maar aan kunt. Het is al een hele
verbetering dat de zendingen hier, in
tegenstelling tot vroeger, direct naar het
DC gaan en vandaar uit verder worden
afgeleverd. Dat beperkt de vervoers-
schade tenminste. Wat niet wegneemt,
dat ik altijd zo voorzichtig mogelijk met
de produkten probeer om te springen.
Tegenwoordig word je daarin tegemoet
gekomen, doordat de dozen op de
pallets met metalen strips worden vast
gehouden, zodat de zaak niet nodeloos
gaat schuiven. Dat is het behoud van het
produkt. Stel je voor dat de klant
genoegen moest nemen met een krans,
waarvan alle vruchtjes af zijn. De hele
fabriek doet tenslotte z'n best om zo'n
krans als een pronkstuk aan te bieden.
Mevrouw C. E. M. Staps
T. van Huiten
J. Kersten
J. A.J. Janssens
F. Helden
