Ahold bibliotheek verrijkt
met groot aantal scripties
Berekening netto
koopkracht van extra's
ONGEGRONDE DREMPELVREES VOOR OR-WERK
"Je moet het
helemaal zelf doen"
Titels van de nieuwe aanwinsten
Noodkreet van
personeelsregistratie
pagina 2
FLITSEN
INKOPER WIJNEN A. G. TER SCHURE:
De concern-bibliotheek is kort geleden weer verrijkt met een
aantal scripties, vervaardigd door deelnemers aan de VKV-
cursussen. De letters VKV staan voor Voortgezette Kader
Vorming. De cursussen zijn bestemd voor personeelsleden, die
in het concern al een bepaalde kaderfunctie vervullen. De
cursus wil een bijdrage leveren voor het vervullen van die
huidige functie, mogelijk ook voor een andere in de toekomst.
De laatste cursus, in mei afgesloten,
telde aanvankelijk 16 deelnemers. Door
functieverandering viel iemand tussen
tijds af, de anderen haalden de eind
streep. De heer A.P. Baars, medewerker
afd. Opleidingen Detailhandelsgroep,.
begeleidde deze cursus. Dat is nog eeni
vrij omvangrijk werk. Men kwam in
het afgelopen cursusseizoen negen maal
gedurende drie dagen bijeen (waaronder
twee maal in ons wegrestaurant te
Heverlee in België) om de diverse
onderwerpen te bespreken. Aan de orde
kwamen daarbij zaken als: maatschap
pelijke ontwikkelingen, automatisering,
leiding geven, lange termijn planning,
uitgangspunten personeelsbeleid, distri
butie en logistiek, administratie en
control, marketing en scripties.
De VKV-cursisten zijn afkomstig uit alle
onderdelen van het bedrijf. De selectie
geschiedt aan de hand van adviezen van
de naast hogere en directe chef,
alsmede van de personeelschef van de
kandidaten.
snel beginnen
Het maken van een scriptie is wel een
van de belangrijkste onderdelen van de
VKV-cursus. De heer Baars: "Deze
moet in de tweede helft van de cursus
worden gepresenteerd. Dat betekent,
dat men er al vrij snel na de start van de
cursus mee moet beginnen."
Het maken van zo'n scriptie is duidelijk
een "leerdoelstelling" van de VKV-
cursus. Het gaat er om, dat men
ervaring opdoet in het uitdiepen van een
onderwerp, het schrijven van een verhaal
en het presenteren daarvan.
Het uitgangspunt bij de keuze van de
onderwerpen is voornamelijk: het op een
vrij nieuwe manier tegen een onderwerp
aankijken, een onderwerp dat toch wel
op de een of andere manier verband
moet houden met het werk en het bedrijf
enerzijds en de maatschappij anderzijds.
De heer Baars: "Daardoor zijn de
onderwerpen veelal voor meer mensen
interessant dan alleen voor degenen die
op de cursus zitten. Voor hen is een
scriptie weliswaar in eerste instantie
bedoeld, maar het is al meermalen
gebleken dat er voor een ruimere kring
belangrijke aspecten aan kunnen zitten."
Het is daarbij zo, dat de gekozen
onderwerpen niet direct worden be
naderd vanuit de visie - indien aanwezig
van het Aholdconcem, maar vanuit die
van de schrijver. Deze moet zijn in de
scriptie neergelegde standpunten dan
zonodig echter wel verdedigen in een
bijeenkomst waarin niet alleen de andere
VKV-cursisten, maar ook anderen
(chefs, Ahold-deskundigen op het desbe
treffende gebied) aanwezig kunnen zijn.
"Het is daarbij niet denkbeeldig, dat
bepaalde visies via zo'n scriptie toch
invloed hebben op het denken bij Ahold
over bepaalde zaken." aldus de heer
Baars. Hij benadrukt, dat zo'n bijeen
komst niet bedoeld is als een soort
"verplichte verdediging" van een
scriptie, maar meer als een open discus
sie over het onderhavige onderwerp.
Het is wel zo, dat de cursisten vaak een
scriptie-onderwerp kiezen, dat met hun
werk te maken heeft. Anderzijds is het
ook voorgekomen, dat iemands interesse
uit een bepaalde scriptie bleek en hij
daardoor later een functie in die richting
kreeg.
De heer Baars vindt het echter bepaald,
jammer dat er betrekkelijk weinig ge
bruik wordt gemaakt van de inhoud van
de scripties, waaraan de cursisten vaak
vele uren inspiratie en transpiratie heb
ben besteed. De oplage van de scripties
blijft meestal beperkt, van 30 tot 50.
Hij zegt: "Eigenlijk zou men in Hitsen
sommige scripties, met name die welke
duidelijke raakvlakken vertonen met
Ahold. best eens kunnen bespreken.
Dan bereikt men een groter publiek.
Dat is voor de cursisten in de eerste
plaats veel leuker en in de tweede plaats
zou men er op attent gemaakt kunnen
worden, dat over bepaalde onderwerpen
scripties zijn verschenen. Wie bij zo'n
onderwerp is betrokken kan dan zo'n
scriptie bij de bibliotheek aanvragen."
Er zijn ongeveer 50 scripties in de bibliotheek aanwezig. Om een indruk te
geven van de scriptie-onderwerpen, het volgende lijstje van de scripties van de
deelnemers aan de laatste VKV-cursus:
J. Manten: "Vervoer, eigen of van derden.
F. Bruin: "Decentralisatie AGF bij AHSM."
J. Breeschoten: Bedrijfsmaatschappelijk werk en Ahold.
J. D. Floor: "Kleinschaligheid en grootschaligheid: aandacht voor de factor
arbeid.
A. van der Linden: "Leider-Manager-Teamleider."
D. Jonker: "Creativiteit-Arbeidsmotivatie-Bedrijfsresultaat.
P. A. ten Kate: Produktontwikkeling in de operationele eenheid bakkerijen
noodzaak
A. G. ter Schure: "De consument en de maatschappelijke veranderingen.
Konsekwenties voor Ahold.
J. van den Akker: Arbeidsmotivatie en wat daarmee samenhangt.
P. Tiemessen: "Relatieverandering fabrikant-detaillist.
L. B. Zeilstra: Dynamiek in de lay-out.
J. Froonhof: Detaillist en konsument.
A. H. M. Bongers: "De vakbeweging en haar visie op de maatschappij.
J. van der Meulen: "De weg van het aktie-artikel.
J. J. de Jong: "Verdiende rust met ondernemingspensioenvoorzieningen.
In dc ORDGD is onlangs de vraag ge
steld of door een verandering op de
"loonslip" een duidelijke aanduiding ge
geven kan worden van het netto bedrag
van extra inkomsten zoals overuren, va
kantietoeslag. Verandering van de slip is
echter niet nodig omdat men deze
bedragen makkelijk zelf kan uitrekenen.
Uitgangspunt is dat het "kale" netto
salaris altijd gelijk blijft (behalve uiter
aard bij salarisverhoging). Dit bedrag
kan men uitrekenen door de post
"vorige vooruitbetaling" met 4/3 te ver
menigvuldigen. Immers, iedere periode
wordt een voorschot op het komende
netto salaris betaald over 3 weken. Het
netto salaris over 4 weken is dus 4/3 X
dit voorschot bedrag.
Het bedrag van het kale netto salaris
wordt dan afgetrokken van het werkelijk
uitbetaalde netto salaris en zie daar dc
netto waarde van dc extra's.
Voorbeeld:
Gegeven: vooruitbetaling bedraagt
1.679,30 en hel uitbetaalde netto
bedrag was 3.955,73.
Vraag: hoeveel is nu de netto waarde van
de extra uitkeringen (b.v. vakantietoe
slag)?
Berekening: netto uitgekeerd salaris is
f 3.955,73. Netto kaal salaris is
4/3 X 1.679,30 2.239,06. Netto
vakantietoeslag is 1.716,67.
Het komt de laatste tjjd nogal eens voor
dat personeclsiedcn die gaan trouwen de
trouwkaart heel laat en zelfs wel te laat
opsturen naar de afdeling Personeels
registratie. Daardoor is het dan niet
meer mogelijk tydig van onze belang
stelling blyk te geven. Voor beide
partijen een onprettige situatie. Daarom
de dringende vraag: Trouwkaarten s.v.p.
tydig opsturen.
"Onze grote filosofie bij het
inkopen van wijnen is: Wat
wil die consument nu eigen
lijk Weten we dat, dan
moeten we proberen zijn wens
te vertalen in onze activiteiten.
Daarbij komt, dat wijn een
kwestie is van vertrouwen.
Boven ieders bureau prijkt
daarom in gouden letters ons
motto: "Met wijn wordt niet
geknoeid, wat op het etiket
staat, zit er in.
Deze gemeende woorden komen van de
heer A. G. ter Schure, de inkoper van
alle wijnen. Hij zegt: "Wil je dat voorop
gezette vertrouwen tegenover de klant
waar maken, dan moetje er met je neus
bovenop zitten. De detaillist in wijnen
vaart in het algemeen voor 90 procent op
het kompas van importeurs. Wil je abso
luut zeker zijn van kwaliteit en herkomst
dan moetje het helemaal zelf doen. Dit
betekent dan ook dat wij zélf-importe-
rend zijn".
Hoe wordt er nou eigenlijk ingekocht?
In samenwerking met de afdeling ver
koop van AHSM wordt de basisfilosofie
ontw ikkeld, waarbij men zich al meteen
ook afvraagt, wat de klant straks voor
een flesje wijn van die of die soort zou
willen betalen.
"Dit, in tegenstelling tot anderen, die
via een importeur betrekken. Deze doet
dan een selectie uit de wijngaarden.
Maar dat betekent dat een fles wijn
(verkoop) misschien wel op 7,95 uit
zou kunnen komen. Wij doen dat
totaal anders. We gaan uit van een prijs
van 5,95; dus een fles mag maximaal
zes gulden kosten. De importeur wordt
niet meer ingeschakeld. Dat zijn we zelf
ten slotte", aldus de heer ter Schure.
systeem
De werkwijze is dan als volgt: In
Bordeaux bijvoorbeeld, op zichzelf een
streek met zo'n 30.000 wijngaarden,
wordt tegenwoordig samengewerkt met
"courtiers", een soort makelaars. De
opdracht luidt dan, dat ze een bepaalde
w ijn in die en die kwantiteit, kwaliteit en
een aantal andere specificaties moeten
opzoeken. Zo'n courtier komt dan na
verloop van tijd met wel tien wijnen aan
zetten en doordat we er een paar
hebben, beschikken we ineens over een
collectie van zo'n dertig wijnen van de
aangegeven soort. Omdat deze courtiers
uitermate gespecialiseerd zijn, betekent
dit, dat deze selectie optimaal is.
Is het eenmaal zover, dan komt de heer
ter Schure persoonlijk in actie door in
Bordeaux te gaan proeven. In een dag
tijd kan aldus de beoogde wijn geselec
teerd zijn. Een efficiënt systeem dus,
want de andere mogelijkheden zijn door
onze courtiers al afgewezen. Zo wordt de
keuze feitelijk bepaald in alle bekende
wijngebieden: Bordeaux, de Loire. Bour
gogne, Macon, Beaujolais, Cótes du
Rhone of Languedoc. Daarnaast pro
beert de heer ter Schure ook zo veel
mogelijk rechtstreekse contacten met
wijnboeren op te bouwen, die om ver
schillende redenen voor A.H. interessant
kunnen zijn. Als wij voor een grote
A.H.-actie veel van een bepaalde wijn
nodig hebben, is zo'n rechtstreekse aan
koop natuurlijk nog interessanter. Hij
vindt trouwens het in grote lijnen
gevolgde systeem niet alleen ideaal uit
kwaliteitsoogpunt. "Je mag nóg zo'n
grote kenner zijn; het is beslist onmoge
lijk om dat van alle bestaande wijnen te
kunnen zeggen. Het zijn er immers hon
derden.
AH's wijnkelders staan in het land van
herkomst. Beter kan het niet, vindt de
heer ter Schure. Die mensen weten pre
cies hoe de wijn moet worden bewaard
en onderhouden gedurende het rijpings
proces. Je Iaat al dat soort dingen over
aan de vakman ter plaatse en als we een
partij nodig hebben, geven we eenvoudig
een seintje en dan wordt het afgestuurd.
Op die manier proberen we ook het
transport zó te regelen, dat het aansluit
bij de verkoop: zoveel kartons dat er
altijd voor complete wagenladingen
wordt gezorgd. Dat gebeurt iedere week,
gegroepeerd per leverancier. Ook in
Duitsland van de populaire wijngebie
den als Moezel, Rhein/Hessen en Pfalz
uit. Het gaat in al deze gevallen om wijn
op fles. Niet alleen zijn daardoor onze
voorraden uiterst beperkt, maar ook
wordt de wijn opgeslagen onder ideale
omstandigheden.
Gaat het om bulk-hoeveelheden, die hier
worden gebotteld, zoals sherry Pale 887
uit Spanje, dan wordt net zo'n efficiënt
systeem gevolgd, maar dan per schip.
verzegeld
Hierop worden de containers verscheept,
die zowel heen als terug worden ver
zegeld, zodat gebruik voor andere doel
einden op de heenreis uitgesloten is.
"Vroeger, toen dat nog niet gebeurde,
zijn we wel eens voor vreemde dingen
komen te staan", vertelt de heer ter
Schure. Dc drank had wel eens een
vreemde bijsmaak die vaak niet onmid
dellijk was thuis te brengen. Dan bleek
b.v. achteraf, dat de tanks op de
"heenreis waren gevuld met ballastwater,
dat al gauw een bijsmaak krijgt. Die
smaak sloeg onmiddellijk over op de
sherry die er daarna in moest worden
getransporteerd. Zo'n partij was dan
meteen onverkoopbaar. Die les rijker, is
men tot verzegelen overgegaan. Het kost
wel iets meer. maar dat is het waard.
Over smaak gesproken, nog even dit:
Een sherry als de Pale 887 is helemaal
tffgestenld op de Nederlandse smaak.
Later hebben zelfs grote merken dit
overgenomen. Reacties van consumen
ten zijn voor ons een belangrijk gegeven.
Daarnaast furigeert van tijd tot tijd een
panel van medewerkers een soort
dwarsdoorsnee van de Nederlandse sa
menleving. Dat vormt voor AH de
smaak-graadmeter. De rest komt dan
vanzelf. (zie ook pag. 4)
"Jammer dat je zo weinig te horen
krijgt van je directe medewerkers eii
van je achterban. Daaruit leid ik
toch wel een beetje af. dat het werk
van de Ondernemingsraad nog wei
nig weerklank vindt bij de mensen."
Dit is de mening van de heer R. van
Leeuwen, wonend te Amsterdam,
wérkend te Dén Haag, (chef kruide
nierswaren in Sinton-filiaal Thoin-
somlaan). Hij maakt deel uit van de -
men voor het eerst gekozen - OR van
Simon sinds de zomer van 1974.
"Er zijn natuurlijk wel een paar vaste
briefschrijvers," voegt hij aan zijn
opmerking toe. "Die komen steeds
met allerlei onderwerpen en pro
blemen aandragen. Daar ben ik
altijd blij mee. Vaak kun je ze in
de OR ter sprake brengen. Soms ook
niet. maar dan zijn er altijd nog
andere wegen om er tets aan te doen.
Het belangrijkste is dat de "achter
ban", de mensen die wij vertegen
woordigen. niet schromen QR-Ieden
aan te klampen wanneer zij menen
dat iets niet naar wens gaat."
Drie jaar OR-werk hebben Richard
van Leeuwen met allerlei zaken in
aanraking gebracht.die vroeger langs
hem heen gingen. Heeft dat moei
lijkheden gegeven?
Antwoord: "In het begin wei wat.
Door allerlei cursussen ben je echter
al vrij spoedig "bij" en dan zijn de
onderwerpen goed te volgen, voor
iedereen mag ik wel zeggen, ook voor
parttimers en de jeugdigen. Van
belang is wel. zo heb ik althans
ervaren, dal je weet hoe het bedrijf
organisatorisch in elkaar zit."
Het feit. dat cr in de afgelopen jaren
iu de OR nogal veel wisselingen zijn
geweest was volgens de heer Van
Leeuwen soms toch wel wat frustre
rend en werkte soms vertragend.
Desondanks kijkt hij toch wel met
enige tevredenheid terug: "Ik geloof
wel, dat er het een eh ander is
bereikt. In een aantal zaken zijn
duidelijk beslissingen genomen pas/
nadat men er in de OR lang en breed
over had gesproken. Van de moge
lijkheden tot inspraak en tot het
aanbrengen van veranderingen in
bepaalde plannen is vaak een goed
en nuttig gebruik gemaakt."
Bepaald jammer acht hij het. dat
zich zo weinig gegadigden hebben
gemeld voor de komende OR-ver-
kiezingen. Speurend naar oorzaken
ziet hij de/c o.m. gelegen in de
omstandigheid, dat hel lidmaat
schap van ecu OR vrij veel tijd {ook
eigen tijd) vergt. Afwezigheid In een
filiaal betekent soms een zwaardere
taak voor de achterblijvers én dat is
soms al een reden om het te laten
afweten.
Daarnaast ziet men volgens hem ook
wel op tegen de moeilijkheidsgraad
van het OR-werk. "Dal kan ik toch
niet." zegt men dan. Richard van
Leeuwen bestrijdt dat: "De stof
wordt op een voor iedereen begrijpe
lijke manier behandeld. Vooral in
het begin zal men echter toch wel
moeten wennen en ik vind het
daarom van groot belang, dat aan de
opvang en begeleiding van nieuwe
OR deden vooral in het begin grote
aandacht wordt besteed. Wanneer
men echter enige tijd meeloopt en de
daarvoor bestemde cursussen heeft
gevolgd, dan zal men merken, dat
het allemaal best meevalt. Maar men
moet wel over dc drempel heen
duiven slappen en zich kandidaat
willen stellen."
