Alberto-boys op
de wijn-tour
LEVENDE MOLENS
"De Ster"
Winsum
De
Korenmolen
pagina 11
in
Op 20 april j.l. werd aan de
Goudse Rijweg 203 te Rotterdam
\Crooswijk een Simon super
markt geopend.
De bedrijfsleider, de heer C. W.
de Ruyter |.?e van links staat
samen met zijn medewerk\st]ers
klaar om dek/anten te ontvangen.
95
5?
Als de 19-jarige HAVO-
scholier Harm Hilberdink, die
op z 'n vrije vrijdagmiddag bij
één van de kassa's in het
Albert Heijn-filiaal aan de
Van Lenneplaan in Groningen
Zuid staat, ziet dat een klant
een potje mosterd uit "De
Huisman" heeft gekocht, dan
maakt hij een compliment
voor de goede smaak. Want
De Huisman is een mosterd
molen in de Zaanstreek en
levert een bijzonder fijn pro-
dukt. Dat doet Harm Hilber
dink goed, want hij heeft een
grote belangstelling voor alles
wat met molens te maken
heeft. Méér dan dat: behalve
die vrijdagmiddag bij Albert
Heijn vult hij er bijna al z'n
vrije tijd mee. Hij volgde een
opleiding voor vrijwillig mole
naar en nam onlangs op de
jaarvergadering van "De Hol
landse Molen" z'n diploma in
ontvangst.
In Winsum, een dorp met twee
korenmolens ten noorden van Groning
en, heeft hij de in 1851 gebouwde molen
"De Ster" die door een fouragehande-
laar als opslagruimte wordt gebruikt
maar nog geheel in tact is, geregeld
draaiende gehouden. Een molen mag
namelijk niet te lang stilstaan. Daarom
stapte Harm Hilberdink geregeld op z'n
bromfiets, reed naar de molen, voelde
waar de wind vandaan kwam ("weerken
nis" is één van de onderdelen van het
molenaarsexamen) haalde de stutten
weg, zette de molen op de wind en liet de
wieken draaien. Dat klinkt nog al
gemakkelijk, maar in werkelijkheid is
het bedienen van de molen een ingewik
keld werkje. Een molenaar moet ook alle
onderdelen precies kennen. "Als er een
onderdeel versleten is en je moet een
nieuw bestellen, dan kun je niet aanko
men met: het derde plankje links,"
aldus Harm Hilberdink.
toeristen
Maar de molen in Winsum "draait
voor de prins"; dat betekent, dat er niet
mee gemalen wordt. Daarom is Harm
Hilberdink blij, dat hij met collega-vrij
willige molenaars Harm van Huis en
Herman Wildenberg de korenmolens
"De Meeuw" te Gamwerd en "Joes-
werd" te Feerwerd onder z'n beheer
heeft gekregen. "We gaan in beide
molens graan malen, onder anderen
voor de bakker in Gamwerd. Op zater
dagen en zondagen hopen we veel
belangstelling van toeristen te trekken.
In de molen zullen door enkele dames
handwerken worden gemaakt, die ver
kocht worden ten bate van het behoud
van onze molens."
Hoe is de belangstelling van de vlotte
Groninger scholier met z'n blonde baard
en (als hij molenaar is) gekleed in een
overall en op klompen lopend, verklaar
baar? "Ik stam bepaald niet uit een
molenaarsfamilie," zegt hij. "Er is
alleen omstreeks 1400 van moederszijde
een gruttersmolenaar geweest, maar
verder is in m'n eigen familie nooit
belangstelling voor het vak gebleken. Ik
ben al jong door molens geboeid. Toen
ik acht jaar was las ik in de krant, dat
een molen in Peize voor een appel en een
ei te koop was. Ik schreef een briefje,
maar ik kreeg als antwoord, dat ik er wel
op moest rekenen dat de restauratie veel
geld zou kosten. Toen is het dus niet
doorgegaan."
klein fabriekje
Maar Harm Hilberdink liet het niet
bij het verzamelen van binnen en buiten
landse ansichtkaarten met molens en het
aanschaffen van alle mogelijke molen
boeken, die hij kon krijgen. In maart
1975 ging hij in de molen "De Onderne
ming" te Vierhuizen bij Zoutkamp een
opleiding volgen en nu is hij één van de
25 vrijwillige molenaars van Groningen.
In heel Nederland zijn er 220. Overigens
zal hij niet molenaar van z'n vak
worden. Hij zoekt het liever bij het
onderwijs. Gaat hij later in een molen
wonen?
"Nee, ik ben er tegen, dat molens, die
daarvoor niet van oudsher ingericht zijn,
bewoond worden. Een molen is een klein
fabriekje en moet ook als zodanig
werken. Er zijn mensen, die de hele boel
er uit breken, er een open haard in
maken en er voor de show in gaan
wonen. Dat vind ik erg."
Harm Hilberdink houdt van levende
molens. Als hij later bij het onderwijs is
hoopt hij in een dorp te komen met een
molen, die niet bewoond is en ook niet
"voor de prins draait".
Terwijl de Tour de France op volle
toeren draait, gaan onze eigen Al
berto Boys binnenkort van start voor
een zelf uitgestippelde tour de force:
van Zaandam naar Nierstein, vice
versa. Om in getallen te spreken:
1050 km uit en thuis van 27 tot en
met 31 juli.
Ploegleider Cees Stolp (35), in het
daagse doen projectleider afdeling
kantoordiensten in het HK-Zaan-
dam. "Het is een schitterende route.
Na Vaals gaat het heuvel-op-heuvel-
af. Een prachtig stuk klimgebied
door een stuk Ardennen en de Eifel.
We verrijden het traject in onze
vakantiedagen, gesponsord door Al
berto. Vandaar ook de bestemming
Nierstein. Daar zit een van de
grootste Duitse wijn-leveranciers van
Alberto en AH (Spiegelberger,
Rühdesheim)."
De bedoeling van Stolp en zijn wieier-
makkers Hoekstra, Beentjes en Bak
ker is dan ook een rit, waarachter
een heuse uitwisselingsgedachte
steekt: met typisch Hollandse zaken
als een Zaans prentje, een paar
klompjes en een Edammertje heen en
wie weet wat typisch Duitse
dingetjes van wijnleverancier
Schmidt terug.
Het klinkt allemaal heel aardig,
maar de trappers moeten heel wat
keren in het rond om het te halen.
(Zie kaartje). Hoe het onze jongens is
vergaan, hopen we in het september
nummer van Flitsen te verhalen.
Zet 'm op Alberto Boys. Onze naam
staat op het spel.
ZAANDAM-NIERSTE IN-ZAANDAM
RAND0NNEUR FIETSTOCHT 1050KM
