Waarschuwing in dichterlijke stijl De heer Huster heeft een "levensgevaarlijke" hobby tropische vissen Prijsuitkering ideeënbus DC Zaandam "Trouw-lustigen" FLITSEN pagina 9 De heer G. Pieterman DDCZ. Idee: "een aparte stelling voor wereldtuinartikelen" 100,-- De heren De Beer, A. Hamond en L. Molenschot TDZ Idee: "uitstellen uitbreiding accukamer DCT" 525,-- De heren B. Groot en J. Rootlieb TDZ Idee: "beveiliging stapelaar pallettiseer-inrichting kratten- wasmachine DCZ" 924,-- 0 De heren M. Bakker, L. Roet, M. Bruin TDZ Idee: "hulpgereedschap mon tage/ demontagetrucks" 240,-- De heren F. Brun en J. v.d. Huysen TDZ Idee: "Blokkering snoertje laadkleppen" ƒ630,-- De heren F. Brun en M. v. Soest Idee: "bevestiging bescherm- kasten crawforddeuren" 260,-- De heer J. van der Meer BBZ. Idee: "afvocrleiding afwatering schrobmachine" 180,- Dat het houden van tropische vissen levensgevaar met zich kan brengen, zal welhaast niemand vermoeden. De heer I. H. L. Huster, tydschryver op het PB in Zaandam, heeft het aan den lyve ondervonden. By het van gen van watervlooien, het voer voor zyn vissen, kwam hy vorig jaar in een soort dryfzand terecht. Hy ging er tot z'n middel in. Door rustig te bly- ven kon hy er zich voetje voor voetje schuifelend weer uitwerken. Zo bleef de schade beperkt tot de schrik en bemodderde kleding De belangstelling van de heer Huster voor het houden van vissen is op een wat vreemde manier ontstaan. Het was een jaar of tien geleden: "Ik was een verwoed visser. Ik was ook lid van de hengelsportvereniging hier in de Zaanstreek. Voor het vangen van snoekbaars gebruikte ik aasvisjes, kleine voorntjes, witvisjes en zo. Wat ik over had, bewaarde ik. Op een gegeven moment heb ik een oude bak gekocht, en die met de aasvisjes op zolder gezet. Een lichtje erop, af en toe wat voer erin, en zo is het begonnen." Dat waren dus nog geen tropische vissen, maar die overstap liet niet lang op zich wachten: "Ik kreeg er zin in, en ben eens gaan praten met een kennis die lid was van een ver eniging van aquariumliefhebbers. Ik heb me meteen opgegeven als lid. Daar hebben ze me wegwijs ge maakt." elektriciteit onmisbaar De nieuwe liefhebberij begon zoals gewoonlijk met plaatjes en guppen. "Die zijn levendbarend, en dat kun je inderdaad zien als de jongen gebo ren worden", vertelt de heer Huster. Van de ene bak kwam de volgende, al het zakgeld ging erin en binnen de kortste keren stonden er 28 aqua riums op zolder. Zo'n 80 stopcontac ten werden aangebracht, want tro pische vissen zijn geheel en al afhan kelijk van elektriciteit voor licht en warmte. Op de plaatjes en guppen volgden neon-tetra's, danio's, sumatraantjes en andere barbus-soorten (karper- achtigen), zalmpjes als de regen boogzalm en de ruitenvlek, en diver se soorten labyrintvissen. Bij een verhuizing werd de hele menagerie overgebracht naar een kleinere kamer. De heer Huster heeft nu nog zestien aquariums in rekken staan. Als we een kijkje nemen in dat kamertje, wijst hij de diverse visjes aan en noemt ze bij hun ongelofelijke Latijnse voor- en achternamen. Een schakelklok regelt de verlichting, en thermostaten beheersen de tempera tuur in het water. De verlichting is vooral van belang voor de planten, en de planten zijn weer onmisbaar voor de zuurstofleverantie aan de vissen. hoofdliefhebbcrijkweken De hobby van de heer Huster spitst zich duidelijk toe op het kweken van jongbroed. De planten vindt hij lang niet zo interessant. "Ik heb al deze vissen zelf gekweekt," vertelt hij, te recht wel een beetje trots. "In het voorjaar ga ik kweken, dan heb ik er hele scholen van. Die kan ik dan ruilen op de club, of ik geef ze gewoon weg." Het schoonhouden is niet zo'n pro bleem, zo lang er maar een goed bio logisch evenwicht in de bak heerst, dus de juiste verhouding tussen planten en vissen. Raakt het aqua rium overbevolkt, dan wordt het schoonhouden wel steeds moeiza mer. Je kunt bijvoorbeeld eenmaal per week de bodem 'stofzuigen' met behulp van een hevelslang. Het water met vuil wordt opgevangen in een emmer, waarin het vuil kan bezin ken. Daarna wordt het schone water weer in de bak teruggeheveld. Dat is altijd beter dan weggooien en ver vangen door leidingwater. Je kunt ook af en toe de ruiten poet sen aan de binnenzijde. Niet dat dat nodig is, maar het staat zoveel aardi ger. Er bestaat overigens ook een visje dat zo vriendelijk is dit werk van je over te nemen. Hij voedt zich na melijk met de algen die op de ruiten groeien. Maar van dat visje - we be doelen natuurlijk de bekende Gi- renocheilus amonierii, u weet wel - moet de heer Huster niets hebben. Want dat knaapje laat zich uiterst moeilijk vangen, en als hij er toch uit moet, omdat hij anders de eieren van de andere vissen zou kunnen opeten, dan is meteen je hele bak een puin hoop. De reden waarom de heer Huster pas in het voorjaar met kweken kan beginnen is dat hij in de winter geen slootinfusie kan krijgen. Dat is na melijk het voer dat zijn jongbroed ten minste tweemaal per dag nodig heeft. Drab uit de sloot, dat krioelt van de microscopisch kleine diertjes, wordt in een nylon lapje boven de bakken uitgeknepen. De infusoriën, merendeels eencellige diertjes, komen aldus in het water terecht en vormen daar de maaltijd voor de jonge vissen. Wij kwamen in het bezit van een gedicht dat 2 caissières zonden aan de mede werkers van de groentenafdeling in hun filiaal. Omdat we van mening zijn dat de inhoud door meerdere caissières - en zeker ook door de klanten - wordt onderschreven (mogelijk zonder de dikke zoen), drukken wij het onderstaand af. Je moet je spullen beter prijzen, anders beginnen de caissières te krijsen! Ook als je iets in prijs laat zakken, duidelijk de rode stickers er op plakken. Want als we steeds heen en weer moeten lopen kan het bij de kassa niet vlug verlopen. Als je dit nu eens echt gaat doen, Dan krijg je van ons een dikke zoen. Sas en Yvonne P.S.: Als je bij ons in de gunst wil blijven, Dan moet je ook nog netter schrijven! 's Winters staan de vissen op een droogvoerdieet, maar zodra het weer wat zachter begint te worden, gaat de heer Huster eropuit om watervlooien voor ze te vangen. "En 's zomers vang ik ook insekten voor ze," zegt hij, "maar je moet wel weten welke, want sommige insekten eten je vissen op in plaats van omgekeerd." Alles bijeen gaat er toch nog heel wat tijd in zijn hobby zitten. Zes dagen per week is de heer Huster elke mor gen om kwart over vijf uit de veren om de zorg voor zijn levende have ter hand te nemen. En 's avonds brengt hij er ook menig uurtje bij door. "Hij praat met ze," verklapt mevrouw Huster, wat vertederd. Op donderdag 17 maart j. I. trad Fia v. Groeningen vele jaren medewerkster in AH filiaal IJsselstein] in het huwelijk met Marius v. d. Heijden [ex part-timer Dat zij zelfs op haar trouwdag achter de kassa zou zitten had zij nooit gedacht, totdat de fotograaf haar "ontvoerde" voor bijgaand plaatje. Dat mei nog steeds de maand is waarin men graag in het huwelyksbootje stapt, werd door een afdeling PKU op het hoofdkantoor wel duidelyk bewezen. De rij werd geopend op 12 mei door Mej. A. E. M. Zuidervaart (19) administratief medewerkster op de prijzenafdeling die trouwde met J. Korringa (25); 18 mei trouwde J. W. Kempenaar (24), aktieprogramma begeleider, met Mej. N. IJff (21). Eveneens op 18 mei gaf F. H. L. van den Enk (25), administratief medewerker op de PKU afdeling, zijn ja-woord aan Mej. A. E. B. Beerekamp (22). Op 20 mei trad M. Knol (23), admini stratief medewerker PKU-afdeling, in het huwelijk met Mej. M. G. Hania(19), eveneens werkzaam bij Ahold n.l. op de afdeling Personeelszaken PB Zaandam. Omdat hier gesproken kan worden van een zgn. "Ahold" huwelijk, plaatsen wij van dit bruidspaar een foto. De redactie wenst alle echtparen veel geluk. Het onlangs in gebruik genomen nieuwe "krachtige" beeldmerk van AH Grootverbruik

Personeelsbladen | 1977 | | pagina 9