Waarschuwing in
dichterlijke stijl
De heer Huster heeft een
"levensgevaarlijke" hobby
tropische vissen
Prijsuitkering
ideeënbus
DC Zaandam
"Trouw-lustigen"
FLITSEN
pagina 9
De heer G. Pieterman DDCZ.
Idee: "een aparte stelling voor
wereldtuinartikelen" 100,--
De heren De Beer, A. Hamond
en L. Molenschot TDZ
Idee: "uitstellen uitbreiding
accukamer DCT" 525,--
De heren B. Groot en J.
Rootlieb TDZ
Idee: "beveiliging stapelaar
pallettiseer-inrichting kratten-
wasmachine DCZ" 924,--
0 De heren M. Bakker, L. Roet,
M. Bruin TDZ
Idee: "hulpgereedschap mon
tage/ demontagetrucks"
240,--
De heren F. Brun en J. v.d.
Huysen TDZ
Idee: "Blokkering snoertje
laadkleppen" ƒ630,--
De heren F. Brun en M. v.
Soest
Idee: "bevestiging bescherm-
kasten
crawforddeuren" 260,--
De heer J. van der Meer BBZ.
Idee: "afvocrleiding afwatering
schrobmachine" 180,-
Dat het houden van tropische vissen
levensgevaar met zich kan brengen,
zal welhaast niemand vermoeden. De
heer I. H. L. Huster, tydschryver op
het PB in Zaandam, heeft het aan
den lyve ondervonden. By het van
gen van watervlooien, het voer voor
zyn vissen, kwam hy vorig jaar in een
soort dryfzand terecht. Hy ging er
tot z'n middel in. Door rustig te bly-
ven kon hy er zich voetje voor voetje
schuifelend weer uitwerken. Zo bleef
de schade beperkt tot de schrik en
bemodderde kleding
De belangstelling van de heer Huster
voor het houden van vissen is op een
wat vreemde manier ontstaan. Het
was een jaar of tien geleden: "Ik was
een verwoed visser. Ik was ook lid
van de hengelsportvereniging hier in
de Zaanstreek. Voor het vangen van
snoekbaars gebruikte ik aasvisjes,
kleine voorntjes, witvisjes en zo. Wat
ik over had, bewaarde ik. Op een
gegeven moment heb ik een oude bak
gekocht, en die met de aasvisjes op
zolder gezet. Een lichtje erop, af en
toe wat voer erin, en zo is het
begonnen."
Dat waren dus nog geen tropische
vissen, maar die overstap liet niet
lang op zich wachten: "Ik kreeg er
zin in, en ben eens gaan praten met
een kennis die lid was van een ver
eniging van aquariumliefhebbers. Ik
heb me meteen opgegeven als lid.
Daar hebben ze me wegwijs ge
maakt."
elektriciteit onmisbaar
De nieuwe liefhebberij begon zoals
gewoonlijk met plaatjes en guppen.
"Die zijn levendbarend, en dat kun
je inderdaad zien als de jongen gebo
ren worden", vertelt de heer Huster.
Van de ene bak kwam de volgende,
al het zakgeld ging erin en binnen de
kortste keren stonden er 28 aqua
riums op zolder. Zo'n 80 stopcontac
ten werden aangebracht, want tro
pische vissen zijn geheel en al afhan
kelijk van elektriciteit voor licht en
warmte.
Op de plaatjes en guppen volgden
neon-tetra's, danio's, sumatraantjes
en andere barbus-soorten (karper-
achtigen), zalmpjes als de regen
boogzalm en de ruitenvlek, en diver
se soorten labyrintvissen.
Bij een verhuizing werd de hele
menagerie overgebracht naar een
kleinere kamer. De heer Huster heeft
nu nog zestien aquariums in rekken
staan. Als we een kijkje nemen in dat
kamertje, wijst hij de diverse visjes
aan en noemt ze bij hun ongelofelijke
Latijnse voor- en achternamen. Een
schakelklok regelt de verlichting, en
thermostaten beheersen de tempera
tuur in het water. De verlichting is
vooral van belang voor de planten, en
de planten zijn weer onmisbaar voor
de zuurstofleverantie aan de vissen.
hoofdliefhebbcrijkweken
De hobby van de heer Huster spitst
zich duidelijk toe op het kweken van
jongbroed. De planten vindt hij lang
niet zo interessant. "Ik heb al deze
vissen zelf gekweekt," vertelt hij, te
recht wel een beetje trots. "In het
voorjaar ga ik kweken, dan heb ik er
hele scholen van. Die kan ik dan
ruilen op de club, of ik geef ze
gewoon weg."
Het schoonhouden is niet zo'n pro
bleem, zo lang er maar een goed bio
logisch evenwicht in de bak heerst,
dus de juiste verhouding tussen
planten en vissen. Raakt het aqua
rium overbevolkt, dan wordt het
schoonhouden wel steeds moeiza
mer. Je kunt bijvoorbeeld eenmaal
per week de bodem 'stofzuigen' met
behulp van een hevelslang. Het water
met vuil wordt opgevangen in een
emmer, waarin het vuil kan bezin
ken. Daarna wordt het schone water
weer in de bak teruggeheveld. Dat is
altijd beter dan weggooien en ver
vangen door leidingwater.
Je kunt ook af en toe de ruiten poet
sen aan de binnenzijde. Niet dat dat
nodig is, maar het staat zoveel aardi
ger. Er bestaat overigens ook een
visje dat zo vriendelijk is dit werk van
je over te nemen. Hij voedt zich na
melijk met de algen die op de ruiten
groeien. Maar van dat visje - we be
doelen natuurlijk de bekende Gi-
renocheilus amonierii, u weet wel -
moet de heer Huster niets hebben.
Want dat knaapje laat zich uiterst
moeilijk vangen, en als hij er toch uit
moet, omdat hij anders de eieren van
de andere vissen zou kunnen opeten,
dan is meteen je hele bak een puin
hoop.
De reden waarom de heer Huster pas
in het voorjaar met kweken kan
beginnen is dat hij in de winter geen
slootinfusie kan krijgen. Dat is na
melijk het voer dat zijn jongbroed ten
minste tweemaal per dag nodig
heeft. Drab uit de sloot, dat krioelt
van de microscopisch kleine diertjes,
wordt in een nylon lapje boven de
bakken uitgeknepen. De infusoriën,
merendeels eencellige diertjes, komen
aldus in het water terecht en vormen
daar de maaltijd voor de jonge
vissen.
Wij kwamen in het bezit van een gedicht dat 2 caissières zonden aan de mede
werkers van de groentenafdeling in hun filiaal. Omdat we van mening zijn dat
de inhoud door meerdere caissières - en zeker ook door de klanten - wordt
onderschreven (mogelijk zonder de dikke zoen), drukken wij het onderstaand
af.
Je moet je spullen beter prijzen,
anders beginnen de caissières te krijsen!
Ook als je iets in prijs laat zakken,
duidelijk de rode stickers er op plakken.
Want als we steeds heen en weer moeten lopen
kan het bij de kassa niet vlug verlopen.
Als je dit nu eens echt gaat doen,
Dan krijg je van ons een dikke zoen.
Sas en Yvonne
P.S.: Als je bij ons in de gunst wil blijven,
Dan moet je ook nog netter schrijven!
's Winters staan de vissen op een
droogvoerdieet, maar zodra het weer
wat zachter begint te worden, gaat de
heer Huster eropuit om watervlooien
voor ze te vangen. "En 's zomers
vang ik ook insekten voor ze," zegt
hij, "maar je moet wel weten welke,
want sommige insekten eten je vissen
op in plaats van omgekeerd."
Alles bijeen gaat er toch nog heel wat
tijd in zijn hobby zitten. Zes dagen
per week is de heer Huster elke mor
gen om kwart over vijf uit de veren
om de zorg voor zijn levende have ter
hand te nemen. En 's avonds brengt
hij er ook menig uurtje bij door. "Hij
praat met ze," verklapt mevrouw
Huster, wat vertederd.
Op donderdag 17 maart j. I. trad Fia v. Groeningen vele jaren medewerkster in
AH filiaal IJsselstein] in het huwelijk met Marius v. d. Heijden [ex part-timer
Dat zij zelfs op haar trouwdag achter de kassa zou zitten had zij nooit gedacht,
totdat de fotograaf haar "ontvoerde" voor bijgaand plaatje.
Dat mei nog steeds de maand is waarin
men graag in het huwelyksbootje stapt,
werd door een afdeling PKU op het
hoofdkantoor wel duidelyk bewezen.
De rij werd geopend op 12 mei door Mej.
A. E. M. Zuidervaart (19) administratief
medewerkster op de prijzenafdeling die
trouwde met J. Korringa (25);
18 mei trouwde J. W. Kempenaar (24),
aktieprogramma begeleider, met Mej.
N. IJff (21).
Eveneens op 18 mei gaf F. H. L. van den
Enk (25), administratief medewerker op
de PKU afdeling, zijn ja-woord aan Mej.
A. E. B. Beerekamp (22).
Op 20 mei trad M. Knol (23), admini
stratief medewerker PKU-afdeling, in
het huwelijk met Mej. M. G. Hania(19),
eveneens werkzaam bij Ahold n.l. op de
afdeling Personeelszaken PB Zaandam.
Omdat hier gesproken kan worden van
een zgn. "Ahold" huwelijk, plaatsen wij
van dit bruidspaar een foto.
De redactie wenst alle echtparen veel
geluk.
Het onlangs in gebruik
genomen nieuwe "krachtige"
beeldmerk van
AH Grootverbruik