Verlaagd prijsniveau dankzij stijging van is blijvend de omzet Tijd voor verlaging prijsniveau was rijp Ahold op de buis Directeur F. I. Ahlqvist van AH Supermarts: Directeur C. Govers van Simon en Miro: Gevolg van uitzonderlijke situaties: stagnatie in omzetgroei en stabiel prijspeil FLITSEN pagina 3 De geslaagden van de opleiding Zelfbedieningsbedrijfsleider "nieuwe stijl", bijeen op de trap van 'Het Slot Zeist", waar een feestelijke bijeenkomst werd ge houden om dit feit te vieren. Het betreft hier de heren: H. van Baarsen, H. v. d. Berg, P. den De Albert Heijn Supermarts hebben voor een kleine 200 artikelen in de sfeer van de eerste levensbehoeften het prijsniveau aanzienlijk verlaagd om een betere con currentiepositie tegenover de discountkruideniers op te bouwen, zo blijkt uit de gesprekken met de heren F.I. Ahlqvist en K. Dorsman van AHSM B.V. Ook Simon [eveneens onderdeel van het Ahold-concern] is een discounter en met z'n laag prijs niveau al enkele jaren een stevige concurrent van Albert Hejjn. Wat lag er meer voor de hand dan ook de topman van Simon te vragen naar zijn mening over de prijzen oorlog die begin januari in alle hevigheid aan het levensmiddelenfront is losge barsten? De heer C. Govers, algemeen directeur van Simon de Wit B.V. en van Miro B.V., neemt zelf volop aan de prijzen slag deel: bij Simon ging het (toch al lage) prijsniveau voor meer dan 100 artikelen nóg verder omlaag en bij Miro gebeurde dat met zo'n 250 artikelen. Een reactie op de 'oorlogsverklaring' van Albert Heijn?, zo vroegen wij. "Nee-nee, we zijn "op eigen kracht" tot onze prijs verlagingscampagnes gekomen. Niet, omdat we rekening hielden met ver sterkte concurrentie van de AH Super marts, maar omdat de tijd er rijp voor was. Kijk, onder normale omstandig heden hebben we bij Simon in het geheel geen behoefte aan speciale, regelmatig terugkerende prijsverlagingsacties (waarbij prijzen - zoals wel gebeurt - na enige tijd weer naar het oude niveau teruggaan.) We hebben daar geen be hoefte aan, omdat we tóch al de laagst mogelijke prijzen hanteren, over de gehele linie. Dat is nou éénmaal onze manier van bedrijfsvoeren." twee redenen "Dat we het nu wél gedaan hebben", aldus de heer Govers verder, "is eigen lijk heel eenvoudig te verklaren. In de eerste plaats is er na de zomervakanties van vorig jaar een vrij plotselinge en niet geringe teruggang gekomen in de om zetgroei binnen de hele levensmiddelen sector. Niet alleen bij Simon dus, maar landelijk, bij in principe alle kruide- niersbedrijven. Een vermindering van zo'n 4 tot 6 procent, die zich gedurende het hele verdere jaar heeft gehandhaafd en waarvan de oorzaak voor een belangrijk deel waarschijnlijk gezocht moet worden in het afremmen van de loonontwikke ling door de regering en de daaruit voortvloeiende verminderde koopkracht. En aangezien er wél stijgende kosten zijn en de winstmarges in het levensmidde- lenbedrijf erg klein zijn, is omzetgroei zonder meer noodzakelijk om je te kunnen handhaven. Dat is één. In de tweede plaats is - zowel door de rem op de loonontwikkeling als door de prijspolitiek van de regering - de inflatie (waardevermindering van het geld, re dactie) afgenomen, met als gevolg dat de prijzen van de levensmiddelen een veel stabieler karakter droegen dan in de jaren ervoor. Inflatie brengt een voort durende opwaartse druk op het prijspeil mee en in zo'n situatie zijn prijsver lagingen voor de consument nauwelijks 'zichtbaar', want je moet daarna al weer vrij snel omhoog naar het 'oude' niveau. Dat is heel anders bij een min of meer stabiel prijsniveau". omzetvergroting "Welnu, deze twee factoren vloeiden in het laatste kwartaal van vorig jaar samen, een heel uitzonderlijke situatie, waarin verlaging van het prijsniveau over een vrij breed vlak het meest voor de hand lag. En dat hebben we dan ook gedaan. Daarbij spreekt het natuurlijk vanzelf, dat die prijsverlagingen tóch gecompenseerd moeten worden en dat kan alleen maar uit vergroting van de omzet, méér klanten dus". Zijn Simom en Miro daarin tot nu toe geslaagd? Met andere woorden; zal de verlaging van het prijsniveau een blij vend karakter dragen of zult u geleide lijk aan toch weer naar het 'oude' niveau terug moeten? Govers: "De resultaten zijn geheel over eenkomstig de verwachtingen. En dat betekent, dat we er niet over piekeren om ook maar iets van de prijsver lagingen terug te draaien, afgezien na tuurlijk van bijvoorbeeld sterke kost prijsfactoren en aanzienlijke stijgingen van de grondstofprijzèn. Wij blijven - als discounter - geloven, dat voor onze klant de prijs nog altijd nummer één is in de aankoopmotieven. Dat Simon en Miro met succes op (vooral) dat motief inspelen, wordt wel bewezen door het feit dat deze bedrijven vorig jaar een omzetstijging van resp. ongeveer 15 en 16 procent gemaakt hebben, gemeten op precies dezelfde winkels. Als we de uit breidingen van Miro erbij tellen (twee nieuwe zaken, één in Assen en één in Enschede), dan heeft dit onderdeel van het concern zelfs een omzetstijging van rond 32 pet gehad!" De heer Govers wijst er in dit verband nog op. dat Simon geen 'gewone' dis counter is, maar onder de discount kruideniers een bijzondere plaats in neemt, omdat Simon zeer hoog scoort met het aantal merkartikelen in het assortiment. "In veel andere discount zaken zijn de prijzen vaak onvergelijk baar, omdat veel gewerkt wordt met vreemde onbekende merken. Het mag Breejen. L. Haans, C. Hoogen- dijk, H. Kouwenhoven, J. v. d. Nol, J. Tol, A. Vermeulen, B. van Wijk, L. de Wit en A. Witteman geflankeerd door de heren P. G. Zwarts -filialendirecteur, H. Hee roma - personeelchef ZB, C. Jen- ster - opleidingsfunctionaris. dan ook niet verbazen dat Simon een reputatie voor kwaliteit heeft opge bouwd". "De omzetstijging als direct gevolg van de brede reeks prijsverlagingen die de Albert Heijn Supermarts begin januari hebben doorgevoerd, blijkt in de eerste tien weken van dit jaar zó goed te zijn, dat het nu wel vaststaat dat het verlaagde prijsniveau b 1 ij v e n d zal zijn". Dit zegt de heer F.I. Ahlqvist, directeur van AH Supermart B.V., in een vraaggesprek met Flitsen over de reacties op de prijsver lagingen, waarmee AH de kruideniersbranche opnieuw ingrijpend in beweging bracht. Met andere woorden: de kleinere winst marge die op een groot aantal (een kleine 200) artikelen in de sfeer van de dagelijkse levensbehoeften onverbreke lijk met het verlaagde prijsniveau ver bonden is, wordt goedgemaakt door gro tere omzet. "Maar niet alleen daardoor", voegt Ahlqvist's verkoopdirecteur K. Dorsman eraan toe. "De strijd om de gunst van de klant is ook op andere fronten langdurig en gedegen gestreden. Dat is al begon nen in 1973/'74 met de prijsverlagingen van merkartikelen over vrijwel de gehele linie. Vervolgens hebben we bijzonder veel aandacht besteed aan de positieverstevi ging van de 'verse sectoren' binnen de AH Supermarts: groente, vlees, fruit en brood en gebak. Dat blijkt bijvoorbeeld heel sterk uit onze vleesomzet, die in 2 mei Simon Ned. I na 19.00 uur 10 mei Alberto Ned. II voor 19.00 uur 12 mei Simon Ned. II voor 20.00 uur 20 mei Simon Ned. I na 19.00 uur 20 mei Alberto Ned. I na 21.30 uur 23 mei Alberto Ned. II voor 20.00 uur 24 mei Simon Ned. I voor 21.30 uur 1 juni Alberto Ned. I na 21.30 uur 10 juni Alberto Ned. II voor 19.00 uur 13 juni Alberto Ned. I na 19.00 uur 21 juni Alberto Ned. II voor 20.00 uur 1974 nog maar 3.6 pet steeg (in geld, waarbij er sprake was van 1 pet prijs daling), gevolgd door een omzetstijging van 12.1 pet in 1975 (waarvan 7.3 pet voor rekening van een verhoogd prijsni veau kwam) en een stijging in 1976 van niet minder dan 26.5 pet (waarvan 6.8 pet prijsstijging)". Een weloverwogen plan-de-campagne dus, waarbij het onderdeel "van de tweede grootscheepse prijsverlaging" nu aan de beurt was? Ahlqvist: "Zo moeten we het inderdaad zien. Kijk, je kan nu eenmaal niet alles tegelijk doen. Dat we er een keer flink op los zouden gaan, dat stond al lang zo vast als een paal boven water. Maar éérst wilden we de AH-formule verder vervolmaken, dat wil zeggen: naast ons zeergroot assortiment (veel keuze), onze garantie van goede kwaliteit (inferieure produkten komen er gewoon niet in!) en ons aantrekkelijk interieur (gezellig win kelen!) ook een volwaardige plaats voor de 'verse onderdelen', de shop-in-the- shop. Dat stond voorop en binnen dat concept wilden we vervolgens ook naar een zo laag mogelijk prijsniveau, prijzen die voor vergelijkbare artikelen gemid deld op hetzelfde niveau zouden liggen als die bij de discounters, daarbij althans heel dicht in de buurt zouden komen. Volgens sommige opvattingen een onhaalbare zaak: hoe zou je met zo'n groot assortiment, met zulke goed aangeklede winkels, met weer meer aandacht voor bediening (in de 'verse hoeken') en voor service ooit kunnen opboksen tegen een bedrijfsvorm met een andere kostenstructuur? Nou wij geloven, dat het wél kan en het succes van onze prijsverlagingen heeft dat ook bewezen". Dorsman: "Het is vanzelfsprekend, dat de discounters in een aantal gevallen - zeker in het verleden - op een niet onaanzienlijk lager kostenniveau zitten, maar daar kunnen wij een aantal andere dingen tegenover stellen. In de eerste plaats zijn wij het grootste levensmid delen concern van Nederland en dat be tekent, dat wij - in alle delen van de wereld - het scherpst kunnen inkopen. In de tweede plaats heeft de forse ver steviging van onze posities in de groente- fruit-, vlees-, zuivel- en broodsectoren een niet gering deel van de exploitatie kosten die voorheen op de "droge" levensmiddelen drukten, kunnen 'over nemen'. In de derde plaats hebben we door verdere efficiency in de bedrijfs voering o.m. door een zeer goede werk- programmering (in de filialen en effi ciency-verbetering in de distributie), waarbij computers een steeds belang rijker rol zijn gaan spelen eveneens aan merkelijke kostenbesparingen verkre gen. Ook hebben we heel veel gedaan aan de motivering en het verantwoor- delijksheidgevoel van de werknemers, hun betrokkenheid bij het bedrijfs- gebeuren, en aan de manier van werken. Kortom, een hele reeks activitëiten die leiden tot kostenbesparingen. Wel, en de rest van de prijsverlagingen dachten we goed te kunnen maken uit een stuk extra omzetgroei en dat is - zo wijzen de resultaten tot dusver uit - ruimschoots gelukt". Het gaat hier dus niet om een tijdelijke stunt, maar om het heel bewust en over wogen creëren van een goede en blij vende concurrentiepositie? Ahlqvist: "Zo is het precies. Onze actie heeft heel veel publiciteit gekregen, maar toch is er in diverse kranten een een zijdige voorstelling van zaken gegeven. We zouden bijvoorbeeld 'gedwongen' zijn door de concurrentie of 'bevreesd' zijn voor verlies van een stuk markt aandeel of 'genoodzaakt' zijn door een te geringe omzetstijging o.m. als gevolg van de lagere loonstijgingen waardoor de mensen minder te besteden hebben. Maar dat is onjuist, kijk maar naar de cijfers over 1976, het jaar van de loon stops. We hebben vorig jaar in volume een omzetstijging gerealiseerd van niet minder dan 7 pet, terwijl er landelijk gezien in de voedings- en genotmid delensector een groei was van ...0 pet! In geld hebben we een omzetstijging van ongeveer 15 pet gehaald. Met dit alles is ons marktaandeel verder gegroeid, in de groente- en vleessectoren zelfs spectacu lair. En dat, terwijl het aantal filialen slechts met 3 gegroeid is. Natuurlijk, over de gehele linie was er vorig jaar wel degelijk sprake van een geringere stij ging in de bestedingen van de consu menten en dat element heeft vanzelf sprekend wél meegespeeld in onze over wegingen, maar die stagnatie was niet de directe (noch de enige) aanleiding tot de drastische verlagingen van ons prijs niveau". Het marktaandeel van de AH Super marts bedraagt thans ongeveer 14 pet, dat van de kruideniers die tot de echte discounters mogen worden gerekend, zo'n 22 pet. Hoeveel van hun marktaan deel denkt u dit jaar over te nemen?" Ahlqvist: "Daar is geen zinnig woord over te zeggen. Bij 1 pet gaat het al om tienduizenden klanten. Wel kan ik zeg gen, dat uit de toeloop van nieuwe klanten en de reacties die we van klanten ontvalt gen blijkt, dat we bezig zijn een nog betere concurrentiepositie op te bouwen. Dat ligt ook voor de hand eigenlijk: als de mensen ontdekken, dat we een zeer concurrerend prijsniveau hebben en bovendien een veel groter assortiment èn een keur aan dag-verse artikelen, dat we hoge eisen blijven stellen aan de kwaliteit (we hanteren strenge 'ondergrens-normen'; diverse ar tikelen worden daarmee persé uit het assortiment geweerd, afwasmiddelen met een te lage concentratie bijvoor beeld) en tenslotte óók nog een stukje plezier-in-het-winkelen bieden, wel dan is dat naar mijn mening waar de Neder landse consument om vraagt!

Personeelsbladen | 1977 | | pagina 3