Amaryllissen
Bloeiende
AHMED AARAS OVER Z'N WERK IN DE ORFiliaal 1027 viert
zakenjubileum
Afgevaardigde voor
Marokkanen
en Turken
FLITSEN
pagina 9
DANKBETUIGINGEN
Bij mijn afscheid na veertien jaar
BL van filiaal Van Hogendorp-
laan in Hilversum te zijn geweest,
wil ik mede namens mijn vrouw
en kinderen een ieder die dit
afscheid onvergetelijk maakte
hartelijk bedanken.
Zonder iemand te willen vergeten,
noem ik in het bijzonder de
directie van Ahold, de heren Van
Alphen, Heeroma. Krol, Kerk
hoven en Van de Poel, en niet in
de laatste plaats mijn onvergete
lijke team van medewerkers(sters)
en hun geliefden, die allen voor
een grandioze avond in De Vier
Linden te Loosdrecht hebben
gezorgd. Het was voor ons een
totale verrassing.
Hartelijk dank voor de fijne woor
den, kado's en de vele mooie
bloemen. Wij wensen Ahold N.V.
nog veel succes toe!
Familie P. E. Samuel
filiaal 5543 Hilversum-
-o-
De woorden van waardering en
vriendschap, alsmede de stoffe
lijke omlijsting waarmede deze
gepaard gingen, hebben op mij
en mijn vrouw een diepe indruk
gemaakt.
Mijn 40-jarig jubileum was een
onvergetelijke dag.
Aan allen die hiertoe bijdroegen,
heel hartelijk dank.
D. M. Hansen
Rotterdam
-o-
Gaarne wil ik langs deze weg
allen hartelijk dankzeggen, die
blijk hebben gegeven van hun be
langstelling bij mijn 40-jarig ju
bileum.
Het is voor mij en mijn familie
een onvergetelijke dag geworden.
C. Hijne,
Assendelft
-o-
Gaame willen mijn vrouw en ik u
allen hartelijk bedanken voor de
grote belangstelling, felicitaties,
cadeaus enz., die wij mochten
ontvangen bij mijn 40-jarig jubi
leum. Met groot plezier kunnen
wij terugzien op deze bijzondere
dag.
J. Rijneker
Jacob van Necklaan 3
GOUDA
-o-
Hierbij dank ik iedereen die ge
holpen heeft om mijn 25-jarig
zakenjubileum tot een niet te ver
geten gebeurtenis te maken.
Familie A. v. Egmond
Lankfort 21-18
Nijmegen
-o-
Hiermede dank ik u allen ook na
mens mijn echtgenote, die mijn
dag van pensionering tot een
onvergetelijke dag hebben ge
maakt.
M. Toereppel
PB Zaandam, afd. Transito
-o-
Langs deze weg willen mijn vrouw
en ik onze hartelijke dank betui
gen aan de directie Detailhandels-
groep Ahold B.V., en alle perso
neelsleden van AH bedrijven,
voor de belangstelling bij onze
zilveren bruiloft.
Het was geweldig en hartverwar
mend. Nogmaals allen heel harte
lijk bedankt.
Familie J. van Sijes
Nijmegen
-o-
Met vreugde denken mijn vrouw
en ik terug, aan het bezoek dat
wij mochten ontvangen na mijn
65e veijaardag.
Het was fijn, te merken dat je col
lega's en het bedrijf, je niet ver
geten zijn.
Mede namens mijn vrouw onze
dank voor dit bezoek en de ge
schenken.
T. M. de Krijger, Zaandam
En hoe is dat eerste jaar OR-werk hem
bevallen?
"Af en toe denk ik dat het prima gaat,
soms is het ook wel eens moeilijk. Vooral
wat de taal betreft. Ze gebruiken nogal
eens moeilijke woorden, en dan vraag ik
niet altijd wat dat betekent. Ik wil niet te
lastig zijn."
De OR vergadert een dag per maand.
Heeft hij het idee dat hij belangrijk werk
doet?
"Een hoop dingen die besproken wor
den, zijn belangrijk. Zoals werkoverleg,
resultaten, werkroosters en ook veilig
heidsschoenen. Die zijn er nu door. En
dan die moeilijke toestanden met het
woonoord van de Turken."
Heeft hij als Marokkaan wel het ver
trouwen van de Turken?
"Er komen vaak Turken bij me met
Op 16 augustus 1976 was het precies
vijf jaar geleden dat het hoofdkan
toor aan het Ankersmidplein in
Zaandam in gebruik werd genomen.
Geen reden om groot feest te vieren.
Maar de afdeling Bloemen en Plan
ten gaf er toch een klein feestelijk
tintje aan. Want op die dag.stond op
ieder bureau een keurig verpakte
Amaryllisbol met het verzoek die
verder op te kweken. Wie op 15 no
vember de mooiste plant mee terug
bracht kon meedingen naar fraaie
prijzen.
Daarom stonden op die dag meer
dan vijftig fraai bloeiende Amaryl
lissen in de hal van het HK klaar
voor keuring door de jury. Deze be
stond uit mevrouw Hélène Matze
(redactrice Margriet), de heren P.
Prins, W. J. P. v.d. Loo (Koninklijke
Kwekerijen G. C. van Meeuwen
Zonen B.V.) en de heer ir. C. T. Jan-
son (Merchandiser Bloemen en Plan
ten Ahold). Van links naar rechts op
de foto: de heer Prins, mevrouw
Matze, ir. Janson en de heer Van der
Loo.
Bij de vakkundige beoordeling werd
speciaal gelet op uiterlijk als plant,
aantal bloemen, stand van bloemen,
grootte van de bloemen en juiste
hoogte. Bij deze nog nimmer zo
vroeg in het jaar gehouden keuring
werd het wikken en wegen. Het vroe
ge tijdstip hield verband met uitrei
king op 16 augustus waarvoor de
bollen een speciale behandeling had
den ondergaan.
Uit de vele fraaie exemplaren kwa
men die van de volgende inzenders
als winnaars uit de bus:
le prijs Hr. Sahupala
2e prijs Hr. C. de Jong
3e prijs Mevr. H. Bakker-Steffaan
4e prijs Hr. M. van Wilgenburg
Een poedelprijs werd toegekend aan
de heer L. Sproet voor zijn nog niet
bloeiende maar fantasierijk opge
sierde Amaryllis.
Ter viering van het 25-jarig zakenjubi
leum van de heer C. Munnik van filiaal
1027 te Amsterdam-Osdorp hebben de
medewerkers van dat filiaal met hun
echtgenoten enige tijd geleden een heel
gezellig uitstapje gemaakt. Hoogtepun
ten waren een bezoek aan het rijtuig
museum en het prachtige park bij paleis
Het Loo, het nationale park de Hoge
Veluwe en het Kröller-Müller-muscum
met de expressieve beeldentuin, en ten
slotte een diner in de Koperen Kop.
In zijn dankwoord zei de-heer Munnik:
"Jongens, wat ben ik blij dat ik zo'n stel
mensen heb om mee samen te werken.
Ontzettend bedankt. Het was werkelijk
grandioos!"
De superman in Voorschoten heeft iets
extra-speciaals gedaan vorig jaar. Een
Sint Nicolaasactie die zelfs de front
pagina van een plaatselijke krant haalde.
Dat gebeurt niet vaak.
Op voorstel van een van de sectorchefs
werd een stelling vrijgemaakt en omge
toverd in een grote haardstee [nou ja,
iets wat daar toch heel sterk aan deed
denkenwaarin jonge Voorschotertjes
hun schoentje mochten zetten. Op 3
december mochten ze de schoentjes
komen ophalen. Het waren er inmiddels
420! En natuurlijk waren al die schoen
tjes gevuld met een leuk presentje.
Zwarte Piet [mevr. Bakker, caissière
had het razend druk met al die kleuters.
U ziet hem [haar] hier met zo 'n verlegen
dreumes op de arm.
Tot zover verliep alles volgens plan.
Echter, 's middags stapte ineens Sint
Nicolaas de winkel binnen, tot grote
vreugde van de kinderen, maar ook tot
grote verbazing van het personeel, dat
van zijn komst niet op de hoogte was.
Laat nou toevallig de lste verkoper, de
heer P. de Haas, die dag vrij hebben
Op 6 juni 1968 verliet Ahmed Aaras Ma
rokko. Hij was toen 26 jaar oud. Hij
stapte samen met een vriend in de auto
en ze zouden wel zien. In Marokko had
Ahmed, eigenlijk nooit vast werk gehad
Wel was hij vier jaar beroepsmilitair ge
weest. Verder zat hij wat in de 'handel'
"Het was eigenlijk een beetje smok
kelen" vertelt hij nu, wat verlegen
lachend. Enfin, die handel ging niet best
meer, en Ahmed en zijn vriend gingen in
Frankrijk op zoek naar werk. Dat lukte
niet zo erg, maar ze hoorden wel dat er
in Nederland volop werk was. Dat
klrtpte: eenmaal in Nederland was hij
slechts 2Vz dag werkloos. Dat waren
goede tijden...
Acht maanden werkte hij op een meu
belfabriek in Culemborg, nog eens acht
maanden op een andere meubelfabriek
in dezelfde plaats, "ik leer alles vrij
gauw. Eerst moest ik de rotklusjes
doen, maar daarna kreeg ik al gauw
andere dingen. Ik heb daar bijvoorbeeld
verf spuiten geleerd.
In Culemborg sprak 'lij een landgenoot
van hem die bij het distributiecentrum
in Zaandam werkte. Die verdiende
vijftig gulden per week meer. Men had
volop mensen nodig, en Ahmed maakte
de overstap. Dat was op 13 oktobe*
1969. Hij werkt daar nu nog.
"Ik ben hier begonnen met het laden
van auto's. Dat gebeurde toen nog alle
maal met de hand. Er waren nog geen
trucks. Toen ben ik naar de afdeling
"diversen" gegaan. Daar heb ik twee
jaar nachtdienst gedaan. Ik deed dat
voor het geld, maar op den duur kon ik
niet meer anders. Ik was bang voor de
dagdienst geworden. Een vreemd gevoel
was dat."
Maar Ahmed leerde een Nederlands
meisje kennen, hij kwam in de kost bij
haar moeder, en die wilde dat hij op
normale tijden ging werken. Schoon
moeders wil was wet, en Ahmed ging
dagdienst doen. Eerst nog twee jaar als
controleur bij "diversen", In oktober
1973 trouwde hij. Het kostgeld dat hij
moest betalen betekende een zware aan
slag op zijn loon, en Ahmed ging
ploegendienst draaien om de daaraan
verbonden 20 procent toeslag op te
kunnen strijken. Daarmee verhuisde hij
naar de groente-afdeling, waar hij nu
nog werkt. Hij verricht ook daar voor
namelijk controlerende arbeid.
steeds meer ingeburgerd
En langzamerhand naderen we het
moment waarop Ahmed in het bedrijf de
rol ging spelen die de reden van dit
verhaal is: in augustus 1975 kwam hij in
de Ondernemingsraad van de DC's. Hij'
is daarin vertegenwoordiger van de
buitenlandse werknemers van het d.c. in
Zaandam. Dat zijn voornamelijk Ma
rokkanen (45) en Turken (85). Ahmed:
"Ik wilde het eigenlijk niet. Ik heb geen
goede school gehad, en dat is voor de
OR wel nodig. Nederlanders kwamen bij
me, en zeiden dat niemand van de bui
tenlanders zo geschikt was als ik. Ik
spreek de taal vrij goed. Toen heb ik er
nog eens over geprakkizeerd, en ik heb
me kandidaat gesteld."
problemen. Problemen met hun woning,
of met hun chef. Ik help ze dan, ook als
het niet mijn taak is. Ik ga bijvoorbeeld
ook voor ze naar het gemeentehuis toe
om iets,te regelen. Ik spreek geen Turks,
maar dat is niet zo'n probleem. We
praten veel met de handen, en dan
komen we er wel uit."
Ahmed is voor drie jaar in de OR
gekozen. Hij voelt dat hij in dit werk
groeit, en denkt zich na het verstrijken
van die drie jaar wel weer kandidaat te
zullen stellen. Hij begint zich ook steeds
meer Nederlander te voelen, en denkt
aan naturaliseren: "Mijn vrouw en mijn
twee kinderen zijn Nederlands. Stel dat
het over een paar jaar zo slecht gaat in
Nederland dat ze alle buitenlanders
weg sturen, waar moet ik dan heen met
mijn gezin?"
Aan de andere kant is hij een beetje
voorzichtig met dat naturaliseren. Een
tot Nederlander genaturaliseerde land
genoot van hem die daarna in Marokko
kwam, werd onmiddelijk opgepakt.
Ahmed: "Daarom zit ik nog te twijfelen.
Ik heb mijn ouders nog in Marokko, en
die wil nog wel eens zien."
JUBILEUM
Op 8 februari 1937 trad de heer
G. J. Eydenberg in dienst bij
Simon de Wit.
Via de pakkerij, de kleingoed-
afdeling, de sjouwploeg en de ver-
zendafdeling kwam de heer
Eydenberg op 1 januari 1953 te
werken in de branderij. Hij ver
vulde daar tot 1 januari 1966 de
functie van brander.
Momenteel is de heer Eydenberg
werkzaam als laadmeester in het
DC te Zaandam.
