Kerstinkoopavond voor gehandicapten
Centrale Slagerij Maarssen sleept 10 mille in de wacht
Grootste beloning voor idee binnen Vers Vlees Groep
AHSM TEGELEN NU OOK "TOEGANKELIJK"
Toegankelijk
heidsnormen
Bovendien: voor het eerst
een idee van alle
werknemers gezamenlijk
FLITSEN
pagina 11
Het eerste en meest waardevolle idee
was, dat de zgn. ontzwoerdmachine
door middel van een vrij eenvoudige in
greep ook geschikt bleek te kunnen
worden gemaakt voor het ontvliezen van
vlees. Tot voor kort moest dat laatste
met de hand gebeuren. Wel, deze vondst
bleek niet alleen ongeveer 5 a 10 procent
aan manuren te besparen, maar boven
dien nog eens ongeveer tweederde min
der "afval" op te leveren, waardoor er
dus van het eigenlijke, verder te bewer
ken vlees meer overblijft. Een bijko
mend voordeel is nog, Öat de ruimte die
de CS Maarssen ter beschikking staat,
nu beter benut kan worden. Dit idee, zo
deelde de heer Rommertz mee, leverde
een bedrag van 8.200 gulden op.
È)e tweede verbetering die de werkne
mers in Maarssen ter tafel brachten,
betreft het toevoegen aan de zgn. ver-
malser van de mogelijkheid om met deze
machine ook de biefstukken van "ruit
jes" te voorzien, hetgeen voorheen even
eens met de hand gebeurde, elk streepje
van de ruit moest met een hakmes in het
vlees worden geslagen. Simpel, zou je
zeggen, dat men daar niet eerder op ge
komen is. Ja, zo is het vaak met ideeën:
achteraf lijkt het allemaal erg gemakke
lijk. maar het idee moet je toch maar te
binnen schieten. En als het er - heel vaag
soms nog - eenmaal is, dan is er dikwijls
nog geruime tijd gemoeid met experi
menteren en telkens opnieuw proberen,
net zo lang tot het in de praktijk ook in
derdaad werkt. Dit idee was de Ideeën
buscommissie 1.450 waard. Samen
dus een kleine 10.000 gulden (netto) en
dat was, zo vlak voor Kerst, toch wel fijn
"even" de moeite waard!
De heer Rommertz overhandigde de
beloningen aan de heer R. L. Venema,
die als contactman van de groep de ont
wikkeling van beide ideeën tot bruik
baarheid in de praktijk nauwgezet heeft
begeleid, uiteraard in nauwe samenwer
king met de andere werknemers. De
heer Rommertz deelde ons na deze fees
telijke gebeurtenis, die ook werd bijge
woond door de heer L. C. van Mechelen,
secretaris van de Centrale Ideeënbus
commissie, mee, dat het in de bedoeling
ligt beide verbeteringen ook te gaan toe
passen in de andere drie centrale slage
rijen.
Eén van de jonge slagers in Maarssen, de heer F. Vallen, demonstreert hoe je met de ontzwoerdmachine nu ook het vlees kunt
ontvliezen. Bedrijfsleider Smolders kijkt belangstellend toe.
Speciaal voor invaliden hield de Tegelse
AH Supermart de dinsdag-kerstinkoop-
avond vry. Zo'n 150 gehandicapten
maakten hiervan eén dankbaar gebruik.
Allen leden van de Invalidenbond St.
Liduina, die alleen al in Tegelen 350 le
den telt. Voor veel van deze mensen was
het de eerste keer dat zy zelf eens kerst
inkopen konden doen, zelf hun keus
bepalen. Zy werden bygestaan door
Rode Kruis-helpers en niet te vergeten
13 personeelsleden van de supermart.
Bedrijfsleider C. Houtermans (36 jaar)
had hiervoor zijn zaak laten aanpassen.
Hij heeft op eigen initiatief de nodige
stappen ondernomen om het toeganke
lijkheidsvignet voor invaliden te mogen
voeren. Dit symbool werd voorafgaande
aan de koopavond door mevrouw J.
Woldringh-Becker, zelf invalide, ont
huld. Speciaal voor deze gelegenheid
wapperde de vlag in top van de Neder
landse Vereniging Voor Revalidatie,
waarop het symbool staat afgebeeld.
't zyn maar van die
kleinigheden
Tijdens de koopavond werden demon
straties verzorgd in het kader van de
kerst. Zo stonden er standjes met
fondue, paté en buitenlandse kazen. De
bezoekers kregen koffie aangeboden en
een feestelijk pakketje met sierkaarsen.
Het ligt in de bedoeling van de heer
Houtermans meer van dergelijke koop
avonden te realiseren: "Men heeft in
In totaal 88 Ahold-vestigingen,
waarvan 73 AH-filialen voeren
momenteel het internationale
toegankelijkheidssymbool voor
invaliden. Dit wordt aangegeven
door een blauw vignet op de
gevel, waarop in het wit een
figuur in rolstoel is gesymboli
seerd. Bij de plannen voor nieuwe
filialen worden de benodigde
aanpassingen ingecalculeerd. Te
vens wordt bij verbouwing reke
ning gehouden met de normen
van de Nederlandse Vereniging
voor Revalidatie. Tot die normen
behoren: een kassadoorgang van
tenminste 80 90 cm, geen
drempels, een brede ingang met
zo mogelijk automatische deu
ren, een invalidenparkeerplaats
bij het filiaal en een wegneem-
bare' tourniquette in de winkel,
zodat men in een rolstoel pro
bleemloos kan doorrijden.
Tegelen bijvoorbeeld geen warenhuis dat
zoiets kan organiseren, dus zo'n koop
avond is uniek voor deze mensen. Het
was overigens erg gemakkelijk om de
zaak aan te passen. Slechts een paar
kleine veranderingen waren noodzake
lijk. Zo werden twee kassapartijen opge
schoven en het klaphekje verbreed. De
toegangsdeur beantwoordt nog niet aan
de gestelde eisen, maar zal bij de eerst
komende verbouwing worden aange
past."
'geen medelijden maar begrip'
Voor de invalide mevrouw J. Woldringh-
Becker uit Schinnen betekende 20 de
cember weer een mijlpaal in haar solo-
strijd voor de belangen van de gehandi
capte mens. Vol trots verrichtte zij de
onthulling van het officiële bordje van de
Nederlandse Vereniging Voor Revali
datie bij Albert Heijn in Tegelen. Al
jarenlang voert deze 47-jarige vrouw een
eenmansactie onder het motto 'geen
medelijden maar begrip'. Zij wordt
hierin gesteund door haar man, die zich
uitsluitend per rolstoel kan voortbewe
gen.
De AH Supermart in Tegelen is de eerste
winkel in die plaats die thans toeganke
lijk is gemaakt voor invaliden. Inmid
dels hebben andere winkels dit voorbeeld
gevolgd. Op de foto een kleine plechtig-'
heid waarbij mevrouw J. Woldringh-
Becker namens de Nederlandse Vereni
ging voor Revalidatie het bekende sym
bool op de gevel aanbrengt waarmee zij
de winkel officieel heropent voor inva
liden. Achter haar de bedrijfsleider C.
Houtermans.
geboden toegang
Mevrouw Woldringh heeft wat noten op
haar zang als het er om gaat de invalide
mens ter wille te zijn. Eenmaal op haar
praatstoel weet zij praktisch van geen
ophouden. Haar ervaring is namelijk dat
praten over deze problemen vaak ten
gunste werkt van de invalide mens:
"Men is zich er meestal niet van bewust
dat onze grote minderheidsgroep vaak
met eenvoudige middelen te helpen is,"
aldus mevrouw Woldringh.
Zij kan het dan ook niet nalaten ieder
een die het maar horen wil tips te geven
die er toe kunnen leiden de situatie voor
de gehandicapten te verbeteren. "Ik heb
altijd het boekje GEBODEN TOE
GANG bij me. Hierin staan alle maten
en eisen aangegeven voor het toegan
kelijk maken van openbare gebouwen
voor gehandicapten. Zelfs als ik met va
kantie ga heb ik dit boekje in de koffer,"
aldus de actievoerster. Zij heeft de heer
Houtermans van de Tegelse supermart
met raad en daad bijgestaan toen het er
om ging ook deze zaak voor gehandi
capten toegankelijk te maken.
ervaring nodig
Een belangrijk aspect vindt Mevrouw
Woldringh de behulpzaamheid van het
winkelpersoneel. "Helaas schort het nog
wel eens aan bereidwilligheid," vindt zij.
"Natuurlijk de goeden niet te na gespro
ken zou men veel attenter kunnen zijn.
Alles wat wij zelf kunnen doen willen wij
ook zelf doen. Maar ja, niet alles is
mogelijk en wat gedienstigheid zou heel
wat problemen uit de weg kunnen
ruimen."
Vol strijdlust zegt mevrouw Woldringh:
"Voor de invaliden worden veel dingen
gedaan, maar nog meer dingen niet. Op
mijn manier probeer ik hier wat aan te
doen." Om te weten wat een invalide
niet en wat hij wèl zelf kan en wil doen,
heeft men enige ervaring met invaliden
nodig. Veel mensen komen nooit zo ver;
om de een of andere reden schrikken zij
er voor terug om die ervaring met ge
handicapten op te doen. Zij zijn in de
meest letterlijke zin bang om een inva
lide te benaderen, om in zijn wereld
binnen te treden.
En toch is het allemaal zo eenvoudig,
(die Tegelse BL kan ervan getuigen), 't
Zijn echt maar kleinigheden waarmee je
deze mensen toch zielsblij Kunt maken.
De hoogste beloning, ooit voor een idee binnen de Vers Vlees
Groep van Ahold uitgekeerd. Deze bijzondere eer viel de Cen
trale Slagerij in Maarssen te beurt. Maar dat was niet het enige,
want deze Aholders zorgden nog voor een primeur ook: voor het
eerst namelijk werd het idee niet ingediend door één of enkele
personen, maar door alle werknemers gezamenlijk, zo 'n vijftig
medewerk[st]ers in totaal.
De heer Rommertz overhandigt de enve
loppe met de grootste inhoud, ooit voor
een idee binnen de Vers Vlees Groep
uitgekeerd, aan de heer Venema, con
tactman van de Centrale Slagerij Maars
sen.
zo. Maar het aardige is nou. dat men
besloot de part-timers ('n stuk of tien)
voor het volle pond in de beloning te
laten delen en dus niet te letten op het
aantal werkuren of iets dergelijks. Kijk,
dat vind ik nou hartstikke fijn."
De kantine waarin het personeel van de
Centrale Slagerij enkele dagen voor
Kerst bijeen kwam om de uitreiking van
de beloning bij te wonen, was geheel in
kerstsfeer gebracht: een grote kerst
boom en kersistukjes met kaarsen op de
feestelijk aangeklede tafels.
De heer J. Rommertz. bedrijfsleider van
de Vers Vlees Groep, was ervoor uit
Zaandam overgekomen. "Ik voel me een
beetje als een verlate Sinterklaas," zei
hij. Na even heel in het kort omschreven
te hebben waaraan een idee moet
voldoen om voor een beloning in aan
merking te komen (1. origineel en nog
niet eerder toegepast; 2. goed toepas
baar; 3. besparend, hetzij door produk-
tieverhoging. hetzij door verkrijging van
minder afval o.i.d., hetzij door beide),
gaf hij bedrijfsleider en medewerk(st)ers
van de Centrale Slagerij Maarssen een
mooi compliment: "De produktie van
deze groep is bijzonder hoog (misschien
wel tè hoog....), het hoogst van alle cen
trale slagerijen. En bovendien, er is
vrijwel geen verloop van personeel, een
bewijs, dat de zaken hier goed marche
ren en dat er sprake is van een goede on
derlinge verstandhouding. Daarmee wil
ik vooral de heer Smolders feliciteren."
Eigenlijk moet er nog een bijzonderheid
worden toegevoegd aan hetgeen wij in
het begin van dit verslag al gemeld heb
ben: de CS Maarssen heeft zelfs twee
ideeën ingediend, die naar het oordeel
van de Centrale Ideeënbuscommissie
beide voor een beloning in aanmerking
kwamen.
Solidariteit in optima forma dus, een
saamhorigheid die bovendien nog uit
iets anders bleek, zoals bedrijfsleider L.
J. A. M. Smolders ons met een brede
grijnslach op het gelaat vertelde. "Toen
we met elkaar overlegden waarvoor de
beloning bestemd zou moeten worden
gaven de meesten de voorkeur aan een
uitkering in contanten (tenslotte is de
cember een dure maand, nietwaar?) bo
ven bijvoorbeeld een reisje naar Parijs of
