Geen poespas met je glas chefs dagen Een leven tussen de wijn Albert Heijn van f Vierhonderd keurden vijf A AH rekent voorgoed af met alle overbodige ranje om de wijn Nieuwe afkoopregeling rentekaarten pagina 4 FLITSEN Het sprookje is uit. Wijn is niet deftig. Niet voorbehouden aan de dominee, de dokter, de notaris. Wijn is er voor iedereen. Het gemiddeld wijnverbruik in Nederland bedroeg in 1975 al circa zeven liter per persoon per jaar. Beschouwen we de wijn- drinkende groep op zich, dan lag het gemid delde op rond de elf liter per persoon per jaar. Het landelijk gemiddelde wordt sterk omlaag getrokken door de groep die in het geheel geen wijn drinkt, dat is nog altijd ongeveer vroeger een ritueel Vroeger dronk een elitaire bevolkings groep bij passende gelegenheden wijn. Ze maakten er een verheven ritueel van, dat met eeuwenoude regels van etiquet te gepaard ging. Wanneer de fles werd ontkurkt, besnuffelde de gastheer de kurk argwanend. Was de man tevreden, dan was het eerste slokje voor hemzelf. In een restaurant wordt nog steeds het eerste slokje voor de gastheer ingeschon ken. Diens plicht is het dan om voor zichtig te keuren. Het glas wordt tegen het licht gehouden, daarna de neus in het glas gestoken en de geur opgesno ven. Dan langzaam, heel langzaam wordt er geproefd. Na een goedkeurend knikje mag de ober de overige glazen vullen. Mensen met gevoel voor decorum hou den zich nog altijd aan dat ritueel. Dat is hun goed recht, maar het grote nadeel van dat quasi-deftige gedoe is dat het restantje niet-wijndrinkers geen flesje in huis haalt. Men vindt het niet te duur, men is eerder bevreesd wijn niet lekker te vinden. De meeste mensen houden niet van al die poespas met geleerde woorden als Grand Cru en zo meer. Ze weten niet precies wanneer rode of witte wijn moet worden gedronken. Ze hebben geen idee welk merk ze in huis moeten halen. Of de wijn 'droog' of zoet moet zijn. Kortom deze categorie zit met een een kwart van de Nederlandse bevolking. Veertig procent van de Nederlanders drinkt wijn een enkel keertje en vijfendertig procent regelmatig. Vijftien jaar geleden dronken we maar een half litertje per jaar de man. Er is dus wel wat veranderd. De toeneming van het wijnverbruik in Neder land is voornamelijk te vinden in de groep die al wijn dronk. Uit een recent onderzoek is gebleken dat deze groep meer oog begint te krijgen voor laag geprijsde en kwalitatief aan vaardbare wijnen. Dit geldt ook en zelfs met name voor de hogere welstandsgroepen. Vooral het drinken van wijn bij vrienden bezoek, feestjes e.d. neemt toe. Deze toe neming dient vooral gezocht te worden in de jongere bevolkingsgroepen. Het drinken van wijn aan tafel blijft ongeveer constant. probleem dat om een oplossing vraagt. Albert Heijn wil de wijn onder de men sen brengen. "Iedereen houdt van wijn," zegt verkoopleider Houdbaar, de heer E. P. Balledux, "maar de een houdt van zoete, de ander van een droge wijn. Wijn drinken is gewoon plezierig. We moeten af van al die poespas erom heen. Wie dat ritueel wil blijven koeste ren kan zijn gang gaan. Ik zou de na druk willen leggen op GEWOON DOEN. Wie van rood houdt, drinkt rood. Wie wit prefereert drinkt wit. Belangrijk is dat de mensen een goede wijn kunnen kopen, tegen een redelijke prijs, en dat ze vakkundig worden voor gelicht. In Nederland wordt eenderde van alle wijnen verkocht bij de kruide nier. Albert Heijn heeft daarin het grootste marktaandeel. Natuurlijk wil het concern zijn aandeel vergroten. Om dat te bereiken is het in de eerste plaats noodzakelijk dat de mensen die de wijn verkopen vakkundig zijn. Het vakmanschap van de bedrijfsleiders ZB en de sectorchefs Houdbaar is in de afgelopen weken nog eens opgefrist. Ze werden uitgenodigd voor een wijnpre sentatie. In vijf dagen tijds kwamen vierhonderd chefs proeven en keuren. Dat gebeurde in Zaandam, Amsterdam, Hoogvliet, Assen, Apeldoorn, Breda, Amersfoort en Eindhoven. Drukke dagen voor verkoopleider Balle dux en inkoper A. G. ter Schure (hoofd Wijninkoop). Die bijeenkomsten waren niet bedoeld als gezellige onderonsjes: een glas wijn drinken in de tijd van de baas. Integendeel, de mensen werden gemotiveerd om straks de klant met raad en daad bij te kunnen staan. Duidelijk werd gesteld: Zorg voor prijsingangen Goud voor Wiisumer Berge [vervolg van pag. 1] In totaal hebben 226 campings in de Bondsrepubliek aan de ver kiezing deelgenomen. Daarvan werden er vier onderscheiden met brons, acht met zilver en drie met goud. Tot deze laatste drie be hoort dus Wiisumer Berge. Een resultaat om trots op te zijn voor beheerder Frans Witschge en voor de bedrijfsdirecteur van Os- tara, drs. A. P. E. Nieuwenhuis. Zij vergeten daarbij niet dat zij van de zijde van de overheids instanties van het graafschap Bentheim en de gemeente Wilsum altijd veel medewerking hebben ondervonden. Wiisumer Berge is een schepping van de Nederlandse architect Heijdelberger, die een voormalige grint- en zandgroeve met omge ving heeft weten om te toveren in een prachtig recreatiegebied ter grootte van ongeveer 75 hectare, met uitgebreide wandelmogelijk heden, eigen sportvelden, een midgetgolfbaan, een speeltuin, een kinderboerderij, een speel vijver en een groot natuurbad met zandstranden en een restaurant. Het vakantiepark beschikt over een eigen installatie voor de be reiding van uitstekend drink water. "De romantiek meneer, die is weg". We staan te praten met Piet Schaap [61]. Plaats van handeling: de wijn bottelarij waar Piet voorman is. De heer Schaap heeft een groot deel van zijn leven doorgebracht tussen de wijnen van Albert Heijn. Hij stapte in 1929 als jongmaatje binnen en is nooit meer weggeweest. Zó goed had hij de smaak te pakken. En met "smaak" wordt bedoeld de sfeer in het bedrijf. Piet vindt een enkel glaasje wijn op zijn tijd wel lekker maar meer ook niet. Er zijn collega's geweest "bijvoor beeld in de dertiger jaren, die er gewoon niet vanaf konden blijven. Dat heeft nog al eens tot moeilijk heden geleid", weet voorman Schaap zich te herinneren. Hij is geen geboren verteller. Dat kan ook nau welijks. Zijn leven wordt gevuld met cijfertjes. Maar we kunnen hem best volgen wanneer hij stelt dat de romantiek is verdwenen. Het gebeu ren in de wijnkelder en bottelarij is een fabrieksmatig proces geworden. Het begin is al totaal anders. Vroeger moest worden gesjouwd met zware vaten. Een werkje waarbij het op kracht aankwam. Dat is verleden tijd. De tankwagen rijdt thans voor. De wijn, sherry of port wordt dood gewoon naar de opslagtanks van 18.000 en meer liter gepompt. Schaap toont een foto uit voorbije dagen bij dit artikelJe ziet een man gebogen voor een vat zitten. Met de hand vult hij een fles af. Ook dat is geautomatiseerd. Wat vroeger per dag werd gedaan en dat vroeger is nog niet eens zo bar lang geleden, gebeurt nu in een uur. Het kan ook niet anders, we drinken met zijn allen zoveel meer wijn dan in de jaren voor of net na de Tweede Wereld oorlog. Het zou ondoenlijk zijn om elk etiketje met de hand op te plakken. Toch voelt de heer Schaap zich gelukkig in de huidige omgeving. Vroeger mag de vakkennis van man tot man ietsje hoger hebben gelegen en werd er nogal eens gelachen, de sfeer nu is beter. "Niemand vertelde je toen iets. Je moest jezelf alles leren. Een ander bracht je niets bij. Bang voor zijn eigen baantje". Hij schudt zijn hoofd. "Gelukkig is die tijd voorbij". Hij wandelt verder door de fabriek. Een wandeling langs een gigantisch stelsel van gangen met overal leidin gen, tanks en apparaten. Flessen spoelen, afvullen, capsuleren, etiket teren, verpakken, alles gaat automa tisch. Men kan het leven van Piet Schaap niet meer overdoen. Jong maatjes beginnen tegenwoordig niet meer zoals hij. Bij het verlaten van het fabrieks terrein drukt Schaap ons een vergeel de AH-wijnprijscourant in de han den. Behalve prijzen staan er ook oude foto's in. Op een van de foto's staat Piet Schaap met twee collega 's aan de 'flessenspoelmachine'. An dere foto's tonen de 'advocaat- opslagkelder' en 'advocaat-meng machines De waarde van het geld in die dagen in aanmerking genomen waren de prijzen relatief hoog: voor een Bourgogne f 1,40 per 'flesch'. Maak de klant duidelijk wat voor een soort wijn het is. Geef de consument een goed advies. Goede prijs, goede aanbiedingen. Goed assortiment (voor iedereen wat). Zorg voor een goed vakmanschap image, dus wees wijnspecialist. Geef AH-wijngarantie. Na het betoog van de heer Balledux vertelde inkoper Ter Schure wat wijn eigenlijk is, hoe wijn wordt geprodu ceerd. Nadere toelichting op de wijn- terminologie en vele andere interessante details. De heer Ter Schure, die een groot deel van zijn leven door Frankrijk heeft gezworven, wist zijn gehoor te boeien. Geen wonder. Hij kent alle wijn streken op zijn duimpje. De honderden toehoorders maakten een snelle vogel vlucht door de wijnstreken van Frankrijk en Duitsland. Daarna werden de glazen gevuld, werd er geproefd en gekeurd. (Ter geruststelling: in elk glaasje zaten maar twee slokjes). Zes verschillende wijnen werden gedronken. Ten minste één van de geschonken soorten appel leerde aan de smaak van de gasten. Motivatie bij de sectorchefs en bedrijfs leiders. Tevredenheid bij de heren Bal ledux en Ter Schure. "Iedereen had een favoriet wijntje. Duidelijker bewijs dat wijn voor iedereen is, kan niet worden geleverd." Balledux had dan ook hoog gespannen verwachtingen van de okto bermaand Wijnmaand van AH. Onder het motto "Albert Heijn voor wie van wijn houdt" startte op maandag 11 oktober een 4-weekse wijncampagne in alle AH-winkels. In deze landelijke campagne zijn maar liefst 2.700.000 folders over heel Nederland uitgereikt. De afkoop van rentekaarten is gewijzigd. Diegenen die na 31 december 1975 65 jaar zijn geworden of worden, hebben voortaan recht op een afkoopsom voor de door hen geplakte rentezegels in plaats van een maandelijkse uitkering. Ook weduwen die na 31 decem ber 1975 recht zouden hebben op een weduwenrente op grond van de rentekaart van de overleden echtgenoot, zullen bij het berei ken van de 65-jarige leeftijd een afkoopsom ontvangen. De hoogte van de uit te betalen koopsom - die wordt verminderd met 20% belasting - is voor iedereen ver schillend. omdat deze onder meer afhankelijk is van het totaalbe drag dat aan rentezegels is ge plakt. Het gemiddelde is echter becijferd op opgeveer 1250. Wie meent in aanmerking te komen voor een afkoopsom kan een aanvraagformulier halen bij een postkantoor of bij het dichtst bijzijnde kantoor van de Raad van Arbeid.

Personeelsbladen | 1976 | | pagina 4