"Ik moet
altijd bij
eenmaal
nu
de
mensen zijn
Het werkt ontspannend na een hele
week op school
Verkoopster Janny
Oud-Van Holland (31):
Waarom wil men part-time
werken
Caissière Marijke Gelens (17):
JJ
pagina 10
Flitsen extra editie
Wie Janny Oud-Van Holland heel diep in het hart kijkt,
merkt al spoedig dat ze eigenlijk iets heel anders zou
willen, dan ze nu doet. Maar omdat de omstandigheden
er niet naar zijn, is ze op het ogenblik gewoon tevreden
met haar baantje als verkoopster bij Etos
Discountdrogisterij in Heerhugowaard. In principe elke
maandag- en woensdagmiddag en bij toerbeurt op de
koopavond en op vrijdag.
Eén vraag, vele antwoorden. Zeven reaktles betekenen even
zovele verhalen, opgetekend uit de mond van Janny en Marijke,
Jan en Lia, John en Wil en Lies.
Hun beweegredenen om als part-timer te gaan werken, waren
achtereenvolgens:
ik wil onder de mensen zijn
het werkt voor mij ontspannend na schooltijd
ik moest wel toen ik op kamers ging wonen
ik zie AH gewoon als hobby
vrije tijd heb ik nodig voor zelfontplooiing
werken is voor mij een onmisbare uitlaatklep
ik vind het fijn, zeker nu ik niet meer persé hoef te werken
Zelf zeggen ze er het volgende van.
Ze doet er bij een
vluchtige kennisma
king erg laconiek over:
"Ja: ik heb een zoon
en een dochter - meer
soorten heb je niet. Die
zijn groot genoeg, dat
ze naar school zijn. En dan zit je, thuis.
In een nieuwbouwwijk. Doodstil. Toen
we er pas woonden zag je nog wel eens
wat werklui, maar nu alles zo'n beetje
klaar is - geen mens. Nou, en ik moet nu
eenmaal altijd bij de mensen zijn. Dus
ben ik gaan solliciteren. Via mijn broer
die ook bij Etos werkt, ben ik hierheen
Mij broer werkte in die tijd bij
Ètos in Leidschendam en bij hem heb ik
anderhalfjaar geleden ook parttime ge
werkt toen hij zelf nog een drogisterij
had in Castricum.
Wij woonden toen nog in Alkmaar, aan
een drukke gracht, maar het werd veel
te klein en toen hebben we hier in Heer
hugowaard een huis gekocht. April
vorig jaar zijn we er gaan wonen en
sinds oktober werk ik hier.
Geen heilig moeten
Het is niet zo, dat het een heilig
moeten is: ik hoef er niet van te eten.
Mijn man heeft een goede baan en ik
werk nu zelfs wat minder uren, omdat
dat voordeliger is voor de belasting.
Maar hoe dan ook: je kunt nog 's wat
extra's doen.- We hebben hier een tuin
van vijftien meter en daar moeten heel
wat boompjes in.
Dat werken én het verdienen geeft ie
een gevoel van eigenwaarde. Het geld
gaat natuurlijk wel in één grote pot.
Maar nu kén ik met Kerst tenminste
eens zeggen - mijn man krijgt een pak
van mij.
Ik ben altijd vrij zelfstandig geweest,
heb altijd m'n eigen geld verdiend,
vroeger.
Vóór mijn trouwen heb ik tweeënhalf
jaar in de psychiatrische verpleging ge
zeten in het Provinciaal Ziekenhuis in
Santpoort en daarna in de particuliere
verpleging bij demente bejaarden in
Heemstede.
Dat eerste zou ik eigenlijk graag weer
willen, part-time, maar die hebben hele
andere uren. Dus..."
Loopwerk
Janny vindt zichzelf geen kantoortype.
Toch heeft ze onlangs haar diploma
blind typen gehaald en nu wil ze steno
gaan doen en...EHBO." Altijd gemak
kelijk". Voor de rest houdt ze het 't
liefst op "wat loopwerk". Ze vindt het
leuk om met mensen om te gaan -
"Mensen zijn boeiende wezens".
Of het naast alle activiteiten reilt en zeilt
in huis?
"Ja, hoor, 's Maandags vangt een
buurvrouw die kapster is en die dan
toch vrij heeft, m'n dochtertje op en
's woensdags gaan de kinderen
meestal naar m'n ouders in Alkmaar.
Als ik eens een hele dag werk, ga ik
voor de kinderen tussen de middag naar
huis. Ik heb een eigen autootje. Moet
ook wel, want de bussen gaan hier eens
in 't uur.
Ach, er is altijd wel wat te regelen".
Janny draait nog eens een shagje en
zegt: "Als je iets fijn vindt, lóópt 't
ook".
Toen ik vijftien was, ben ik al begonnen om part-time te
werken", bekent Marijke Gelens stralend. Ze doet het
nóg, elke zaterdag en „als het even kan" ook
vrijdags direct uit school, als caissière in het
Simon-filiaal aan de Gedempte Gracht in Zaandam.
Waarom ze het zo graag doet?
"In de eerste plaats
doe ik het natuurlijk
om wat bij te
verdienen. Ik heb een
brommer, maar die
moet ook rijden. Ik
houd van uitgaan: ook
dét kan. Nét nog heb ik
met m'n zelf verdiende
geld carnaval kunnen vieren en dan leg
verder opzij voor de vakantie. Ik bof
trouwens, dat ik van mijn ouders alle
geld helemaal zelf mag sparen om er
dingen mee te doen die ik leuk vind.
Maar verder werkt het voor mij erg
ontspannend na een hele week op
school. Ik houd van het contact met
mensen. Je leert natuurlijk ook veel
mensen kennen en zo doe je vanzelf
veel mensenkennis op.
Verder heb ik gemerkt dat je je leert
beheersen: je kunt tegen een klant
tenslotte niet zomaar uitvallen".
Zo lang mogelijk
Marijke zit nu in de vierde klas havo van
het Zaanlands Lyceum. Volgend jaar
moet ze eindexamen doen. Zij moet er
hard voor werken, zegt ze, en dat doet
ze tot nu toe zo: iedere dag gewoon
huiswerk maken natuurlijk - vrijdags
meestal van 4 tot 6 even in de winkel -
zaterdags in de winkel - 's avonds uit en
dan zondag weer "vossen" voor
school. - "Ik probeer het zo lang
mogelijk zo vol te houden".
En als ze straks slaagt en van school af
gaat?
"Ik wil nog steeds stewardess worden,
maar daarvoor ben ik dan nog te jong.
Dus wil ik eerst maar een cursus ergens
in gaan volgen en daarnaast wil ik graag
bij Simon blijven werken."
Moeder ook
De moeder van Marijke wérkt trouwens
inmiddels ook part-time in hetzelfde
filiaal. Zodra er zieken zijn valt ze in bij
de vleeswaren. Het bevalt haar al even
goed als haar dochter, vertelt Marijke.
Ze vindt zelf tenslotte het onderlinge
kontakt met andere part-timers, die ze
's zaterdags en in de vakantie
meemaakt, erg goed. - "Als ik
wagentje
ctoorduwen s.v.a
zaterdagavond uit ga, doe ik dat
bijvoorbeeld nooit met mensen van
school. We gaan meestal met zo'n tien
man van Simon op stap, bowlen of zo".
En dan róept Marijke over haar BL, de
heer W. Jut. "Ik noem maar een
voorbeeld. Als je aan de kassa zit en je
merkt dat sommige artikelen niet
geprijsd zijn, dan geef ik wel eens een
briefje door. En dan merk je altijd dat er
wat aan wordt gedaan. Dat vind ik fijn.
Regels zijn regels, nietwaar?"
