i
ii~t
w
ALADIN' MET ÉÉN „D
Gepensioneerden over vroeger (en nu)
PROBLEMEN
OUDERE WERNEMER'
ONDER DE LOEP
P. Korzilius en Schwarz nog altijd aktief voor AH
J. Ph. Ypma: „Oplossingen zoeken
in persoonlijke sfeer:"
FLITSEN
pagina 9
J. P. Korzilius in filiaal Ferd. Bol; geheel rechts "Ouwe Makkes
Flitsen wil in de toekomst meer aandacht gaan besteden aan de
oudere, gepensioneerde werknemer. Niet alleen door middel
van tips in de "vrijetijdsverhalen", waarin aparte en interes
sante hobbies en de verschillende mogelijkheden daarvan
worden beschreven. Maar juist ook door die 'oudere gepen
sioneerde werknemer zélf in Flitsen aan het woord te laten
komen. Over hoe het leven vroeger was. Over hun beleving van
deze tijd en deze generatie. Of over hoe hij het gepensioneerd
zijn - soms tegen wil en dank! - ondergaat. Als eerste aan het
woord: de heren J. P. Korzilius en J. J. Schwartz uit
Amsterdam.
Van Amerongen
Beiden heren begonnen bij het levens-
middelenbedrijf Van Amerongen, dat
indertijd ongeveer zeventig winkels om
vatte in Amsterdam, Haarlem en om
streken. De heer Korzilius was 25 jaar
'Amerongen', de .heer Schwarz 22 jaar,
vóór zij door de fusie met Albert Heijn
aan een ruim twintigjarige carrière bij
AH begonnen.
"Voor de oorlog was Van Amerongen
veruit de grootste in Amsterdam," her
innert de heer Korzilius zich. "Albert
Heijn had toen nog maar zestien winkels
in de hoofdstad. Maar de fusie is in
geen enkel opzicht een verslechtering
geweest, integendeel. Trouwens, ook
Van Nelle en Unox waren toen geïnteres
seerd in de overname van Van
Amerongen, maar het is tenslotte AH
geworden."
'fietsjongen'
De heer Schwarz: "Ik ben op m'n zes
tiende begonnen als 'fietsjongen' bij
Gijtenbeek. Als kruideniersbediende
deed je alle bestellingen per fiets, later
ook met de bakfiets. Je begon 's morgens
vroeg met de bestellingen op te nemen in
de klantenboekjes, daarna ging je terug
naar de winkel om die bestellingen klaar
te maken, en tenslotte bracht je deze
weer weg. Omdat je je klanten in een
bepaalde volgorde afwerkte volgens een
vaste route, moest je hierbij rekening
houden met het inpakken van je mand:
onderin kwamen de spullen voor de
laatste klant te liggen. En dit kon zich 's
middags herhalen bij de nabestellingen!
lange dagen
"Ja, je maakte lange dagen in die tijd,"
vult de heer Korzilius aan. "Door de
week was de winkel open van acht uur 's
morgens tot acht uur 's avonds en op
zaterdag zelfs van acht tot tién uur. En
omdat je als chef de winkel deed met je
vrouw - dat moest volgens kontrakt -
ging je na achten nog 's bijvullen,
schoonmaken, de koperen gewichten
oppoetsen (er bestonden nog geen mo
derne weegschalen) en de etalages in
richten. En was je fietsjongen ziek, dan
reed de chef zélf de klanten af en deed
z'n vrouw de winkel. Want het belang
van de klant stond voorop en het
persoonlijk kontakt met die klant was
zoveel sterker dan tegenwoordig."
elke cent één
"Het was heel gewoon als je 's avonds
nog werkte," beaamt de heer Schwarz,
"want elke cent moest worden omge
draaid. En omdat een klant nog echt
werd bediend, zat je toen gauwer met
meer personeel dan nu. Vroeger konden
de bazen ook meer op hun poot spelen
als je je werk niet goed deed, wantje werk
wasje boterham. Nee, dan nu: nu staan
ze om zes uur buiten, werk af of niet..."
"De denkwijze is zo veranderd," gaat
Schwarz peinzend verder, "in tegenstel
ling tot nu werd verantwoordelijkheids
gevoel je vroeger ingepompt. Was je
werkeloos, dan had je niks. Niet dat die
situatie goed was, maar nü denken ze er
te makkelijk over: ze gaan zo de WW in!
Als we daar maar niet op stuklopen..."
En de heer Korzilius voegt hier veelbe-
tekend aan toe: "Je had toendertijd
slapeloze nachten als je op een balans
van een halfjaar vijf tientjes miste. Kom
daar nou 's om!"
ziekenbezoek
Na hun filialen tijd kwamen beide heren
in de buitendienst - "dat was een
machtige tijd!" - en reisden ze het hele
land door om in de winkels de voorraad
en inventaris op te nemen.
We kennen elkaar nu zo'n jaar of
veertig," besluiten ze voldaan, "en al die
rijd zyn we als collega's en goede
vrienden met elkaar opgetrokken. En
nog altijd zijn we aktief voor AH: samen
bezoeken we zieke collega's om die op te
beuren en te helpen. Zo zijn we nog
dagelijks betrokken bij het bedrijf, en
dat is ons heel wat waard na zo'n lange
periode in aktieve dienst!"
J. J. Schwarz, jaren terug in zijn filiaal Sumatrastraat
'i
i
Er gaat binnenkort wat gedaan worden aan de problemen van oudere werk
nemers in het concern. De Raad van Bestuur heeft zich in positieve zin uitge
sproken om hieraan iets te doen. Inmiddels is aan vakbonden toegezegd dat
nog vóór het einde van 1976 definitieve plannen op tafel zullen worden
gelegd.
"Want," zegt de heer J. Ph. Ypma,
hoofd beleidsvoorbereiding van de
centrale personeelsdienst, "onze af
deling wordt regelmatig geconfron
teerd met een aantal gevallen van
oudere werknemers en hun proble
men. Tot nu toe hebben we voor die
problemen slechts incidenteel een
oplossing kunnen vinden. We hopen
dat er nu wat meer mogelijkheden
zullen komen."
'oudere werknemer'
"Met oudere werknemers is het vaak
zo, "aldus de heer Ypma, "dat ze in
geestelijk of in lichamelijk opzicht
hun taak soms moeiüjker of zelfs
helemaal niet meer aankunnen."
Onder 'oudere werknemer' verstaat
hij iemand die het klimmen van de
jaren dagelijks voelt in zijn werk.
"Daarom wil ik deze term niet
binden aan een bepaalde leeftijd.
Een mens is nou eenmaal zo oud ais
hij zich voelt," vindt hij.
ondoorzichtig
De hele problematiek van de oudere
werknemer is binnen het Ahold-
concem nog tamelijk ondoorzichtig.
Onderzoek is er nooit gedaan, cijfers
ontbreken. Dat werd als een gemis
gevoeld als zich weer een geval voor
deed. Er moest iets gebeuren.
Bovendien werd er ook van buitenaf -
onder andere door de vakbonden -
druk uitgeoefend om de oudere
werknemers in het landelijke be-
drijfsgebeuren met wat grotere zorg
te omringen. Want landelijke onder
zoeken hadden uitgewezen dat de
werknemers in ons land langzaam
maar zeker verouderen: in 1965 was
nog maar 13 procent ouder dan
vijftig jaar. Volgens prognoses zal
dat in 1980 zeker 30 tot 33 procent
zijn.
commissies
"Wij vinden dat eventuele oplos
singen binnen ons personeelsbeleid
in de persoonlijke en niet in de kol-
lektieve sfeer moeten worden ge
zocht," zegt de heer Ypma. "We
gingen na wat ons te doen stond. Er
werd een concerncommissie opge
richt die de hele problematiek eens
wat nader ging bestuderen, die er
literatuur over bij elkaar zocht, enzo
voort."
Nu de Raad van Bestuur positief op
het advies van de commissie heeft
gereageerd, is aan de direkties van de
werkmaatschappijen gevraagd wat er
in de situatie van hun maatschappij
zou moeten worden gedaan. Per
werkmaatschappij rijn daar nu spe
ciaal commissies voor opgericht die
ook nagaan hoe groot de behoefte is
en wat er aan gedaan zou moeten
worden.
problemen verlichten
"Op die eventuele oplossingen heb
ben we ons al enigszins bezonnen,"
besluit de heer Ypma. "Het is denk
baar dat in een bepaald geval de
problemen van het ouder worden
kunnen worden verlicht door het
verstrekken van een tweede vakantie,
door een kortere werkweek of door
het verlichten van de funktie van de
betrokkene."
Korzilius [midden]: "Je maakte lange dagen in die tijd!"
Gevraagd 1: prentbriefkaarten, boeken
en tijdschriften over de scheepvaart,
havens en marine. H. Teeken, filiaal 601
(tel. 075-164501)
Gevraagd 2: oude AH-folders, adver
tenties, prijscouranten, verpakkingen
e.d.
Stichting Museumwinkel, Ankersmid-
plein 2, Zaandam.
-o-
U kunt de rubriek "Flitsjes" ook gebrui
ken voor vraag-en-aanbod-tegen-beta-
ling (met vermelding van de prijs) van
elke vorm van roerend en onroerend
goed. De redaktie behoudt zich echter
het recht voor bepaalde inzendingen
niet in Flitsen op te nemen.
35
'ALADIN' - dat is in de wandeling de
benaming die kortweg 'staat' voor een
mondvol: "Ahold's voor LAngere ter
mijn bruikbare Detailhandels INforma-
tiesysteem".
Het gaat om een ambitieus plan om ge
leidelijk te komen tot volledige auto
matisering van Ahold's retailbedrjjf.
Een projekt dat beoogt om per 1 januari
1981 een geheel vernieuwd distributie
informatiesysteem draaiend te hebben
In de tussenliggende vjjf jaar zal een
mogelijke richting moeten worden uit
gestippeld, waarin moet worden gewerkt
om tenslotte te bepalen op welke wijze
de zaken moeten worden aangepakt.
full time job
De verwachting is, dat gedurende deze
periode van voorbereiding ca. 35 man
jaar van automatiserings-medewerkers
zal moeten worden geïnvesteerd. Wat er
in concreto op neerkomt dat zeven man
er de komende vijf jaar een full-time job
aan hebben.
Het spreekt vanzelf dat automatiserings
mensen dit niet alléén kunnen of om in
Ahold-termen te blijven: niet louter
medewerkers van de afdeling Elektro
nische Gegevens Verwerking (EGV);
ook de werkmaatschappijen die van dit
'brein' afhankelijk zijn - de gebruikers -
zullen er mee moeten (leren) leven.
oriëntatiereis
Om die twee werelden alvast tot elkaar
te brengen, werd in januari j.l. een veer
tiendaagse oriëntatiereis gemaakt naar
een vijftal met Ahold vergelijkbare
retailbedrijven in Amerika.
De deelnemers aan die leerzame groeps
reis - zeg maar gerust studiereis -
vormen het 'Gebruikerscomité'. De
leden ervan zijn uit diverse werkmaat
schappijen afkomstig. Zij vertegen
woordigen echter alle werkmaatschap
pijen uit de detailhandelsdivisie, zij het
voor hun specifieke vakgebied, zoals
winkels, inkoop, verkoop, distributie/
transport.
In alfabetische volgorde luiden hun
namen: F. Andriesse, algemeen bedrijfs
leider Miro-Leeuwarden; J. A. van
Brakel, inkoopdirekteur; H. M. Duij-
velshoff, hoofd planning AHSM; J. E.
van Houts, distriktsleider Simon: J. C.
van Kleij, afdelingschef logistiek; A. D.
Rietman, administratieve procedures en
systemen; Th. J. Scholten, hoofd be
drijfsbureau Miro (non food); N. Th. van
der Velde, projektmanager AHSMS. E.
de Vries, verkoopleider Miro (food houd
baar); A. M. Zoutewelle, chef afdeling
DATA DCTilburg. Van EGVzijde
namen aan de reis deel: H. J. Bouw
meester, systeemanalist; M. van Marion
afdelingschef nieuwe systemen en tevens
ALADIN—projektleider; J. E. G.
Slinkert, systeemanalist en H. M. E. L.
Uringa, systeemanalist. Kortom, een
dwarsdoorsnede van medewerkers, die
eikaars raakvlakken zullen moeten zien
te vinden. Met behulp van ALADIN.
parallel
Hierbij is de parallel met Duizend-en-
één Nacht-held Aladin en zijn wonder
lamp minder toevallig dan het lijkt. Al
schrijft men die jiaam met twee "d" 's.
Want van ALADIN worden dan mis
schien geen wonderen verwacht, maar
zéker daden waarvan de middelen het
doel heiligen: "De Ahold-auto moet een
passende motor hebben, maar je moet er
ook mee leren rijden".
Vandaar die Amerikareis waaraan ook
werd deelgenomen door de heren D.
Vethaak en drs. R. J. Stoelenga (pro
jektmanager ALADIN).
Flitsen vroeg een aantal deelnemers naar
hun ervaringen. (zie pag. 2)
