December
Chocoladeletters en
kerstkransjes
Decern ber-omsct
berust op team work
Sfeer bepalend voor
decern bermaand
Lekker stuk vlees hóórt bij de feestdagen
NETTIE EN JULIANA,
PB ZAANDAM:
RIA EN GERARD, CS ZAANDAM:
HANS EN AN,
ALBERTO AMSTERDAM:
CORRY VELDHUIS,
ETOSZOETERMEER:
PAGINA 12
FLITSEN
5?
f
fPS'
Netty Clerc en de Joego
slavische Juliana van de
HeidePetrovic zijn inpak-
sters in het produktiebedrijf
in Zaandam. Al maanden
lang gaan er iedere dag
behalve tienduizenden
chocoladerepen ook zo'n
dertigduizend chocolade
letters door hun handen.
Je zou verwachten dat ze
geen chocoladeletter meer
kunnen zién. Maar dat valt
mee. „Ik lust ze heus nog
wel", zegt Netty. „Ik hoop
alleen niet dat ik met de
feestdagen chocoladeletters
cadeau krijg. Want als je er
de hele dag tussen staat
en die chocoladelucht ruikt,
ja, dan wil je met de
feestdagen wel eens wat
anders".
Allebei vinden ze de
feestmaand december best
gezellig. Juliana die met een
Nederlander is getrouwd,
werkt al ruim vijf jaar bij
Ahold. Al die winterse
feesten in Holland vindt zij
prachtig. Heel anders dan
in Joegoslavië, waar bij
voorbeeld kerstmis op
7 januari wordt gevierd.
„Bovendien vind ik
kerstmis in Nederland veel
gezelliger-dan in Joegoslavië.
Waarom? In Joegoslavië
zijn de mensen arm. Ze
hebben geen geld om uit
bundig te gaan feesten.
Bovendien is mijn vader
boer. Hij heeft met zijn
gezin ook nooit tijd gehad
om van kerstmis en de
jaarwisseling een groot feest
te maken. Het vee moest
worden verzorgd.
Nu zij in Nederland woont
haalt Juliana haar schade
dubbel en dwars in. „Niet
dat we er hier uitbundige
schranspartijen van maken",
JULIANA VAN DE HEIDE
NETTY CLERC
Ook voor Netty zullen de
komende feestdagen niet
ongemerkt voorbij gaan.
Op Nieuwjaarsdag zijn er
twee broers en een neef
van haar jarig. Het vieren
daarvan wordt verdeeld
over de twee Kerstdagen
en over „oud en nieuw".
Daardoor is het ieder jaar
in december een drukte
van belang in haar
omvangrijke familie.
„En voor de restWij
zijn niet gelovig. Voor ons
is Kerstmis toch een feest
van wat lekkere dingen
eten en leukere kleren
dragen. Dat vind ik niet
erg. Dat mag toch best een
keertje per jaar?"
Hebben Netty en Juliana
het in december ook
drukker' met hun werk?
„Nee hoor", zegt Juliana.
„Er wordt door collega's
wel eens overgewerkt, maar
voor de rest valt het erg
mee. In december merk
je bij ons op de afdeling
toch wel dat er onderling
een wat feestelijker sfeer
hangt dan anders."
Dat vindt Netty ook.
„Als je de hele dag
chocoladeletters of kerst
kransjes uit de machine
staat te vangen, dan kom
je vanzelf wel in de sfeer.
Ik vind de decembermaand
eigenlijk best gezellig.
Ook op de afdeling. Maar
dat komt omdat ik van
dat deeembersfeertje houd,"
HANS VAN' IIAMERSVELD
zegt ze. „Kerstmis is voor
mij vooral een religieus
feest. We gaan dus naar de
kerk, m'n schoonfamilie
komt op bezoek. En voor het
eerst dit jaar komt m'n
vader ons vanuit Joegoslavië
met kerstmis bezoeken".
„We versieren de winkel,
we maken het gezellig met
'n cadeautafel, met een
grabbelton desnoods Ja,
je kunt je afvragen of je
daardoor niet meewerkt aan
het opschroeven van de
welvaart. Maar daarin geloof
ik niet zo erg".
Dat zegt mevr. Corry
VeldhuisKeur, zelf moeder
van vijf kinderen en in
haar „vrije" tijd parttime
medewerkster in de
Zoetermeerse Etos-
drogisterij. „Ik geloof er niet
in dat wij door het scheppen
van sfeer in de winkel de
mensen stimuleren almaar
méér te kopen", zegt ze.
„Mensen die niet willen
kopen, komen toch niet".
Sfeer
„Aan de andere kant
komen veel mensen juist in
de decembermaand bewust
artikelen kopen die bij hen
thuis de sfeer kunnen
vergroten. Kaarsen, cadeau
tjes waarmee ze elkaar blij
willen makenDe
mensen hebben behoefte
aan die sfeer. Ja, dan kun
je als winkel die verkoop
inderdaad stimuleren om de
mensen te helpen hun
behoefte aan sfeer gestalte
te geven".
Als Corry Veldhuis dat
zegt, staat ze nog aan het
begin van de drukke
decembermaand. Ze heeft
alle drukte rondom de feest
dagen nog niet eerder
meegemaakt, want ze werkt
pas sinds een maand of acht
(vanaf de opening) in deze
Zoetermeerse Etos-
drogisterij. Ze zal in de
komende weken harder dan
normaal moeten werken.
Ziet ze daar tegen op?
„Welnee", zegt ze. „Als je
hart hebt voor de zaak en
voor je werk dan zet je
immers vanzelf alles op
alles! Bovendien geeft
drukte om je heen een extra
stuk gezelligheid. Dat
maakt je enthousiast en
stimuleert de verkoop weer.
Nee, ik zie er niet tegen op.
CORRY VELDHUIS
Maar dat kan ik gemak
kelijk zeggen.Ik hoef
immers niet per se om het
geld te werken. Ik doe het
echt voor mijn plezier".
Ze heeft thuis vijf
kinderen, van wie de jongste
2 jaar is. Is mevrouw
Veldhuis niet bang dat zij
nog nauwelijks tijd zal
overhouden om de feest
dagen voor haar eigen gezin
voor te bereiden?
„Helemaal niet", zegt ze.
„Het is een bewuste keuze
van mij geweest om te gaan
werken. Dan neem je de
consequenties op de koop
toe. Bovendien krijg ik erg
veel medewerking van mijn
chef en van het team
waarmee ik werk".
„Hard werken geeft me
een voldaan gevoel. En wat
dat moe worden betreft
Je kunt van me aannemen
dat mijn kinderen er niets,
maai- dan ook helemaal niets
onder te lijden hebben!"
Ria van Geel is inpakster
in de Centrale Slagerij,
waar Gerard Korzilius
slagersgezel is. Zij merken
allebei ieder jaar verdraaid
goed dat er in de
decembermaand harder en
vlugger moet worden
gewerkt dan normaal,
„Maar dat wordt nou
eenmaal van je verwacht",
vindt Gerard. „Natuurlijk
zet je jezelf dan wat meer
in. Je weet immers van
tevoren dat de mensen in
december meer vlees eten!
Je hebt nou eenmaal voor
dit vak gekozen".
Voor Ria is dat harder
en vlugger werken minder
vanzelfsprekend: „Ik denk
dat als je niet solidair zou
zijn en in december niet
harder zou werken, dat ze je
dat kwalijk zouden nemen.
Maar ik weet het niet zeker
natuurlijk. Ik zit hier nog
maar net 'n jaar".
Gerard stuift op: „Dacht
je dat ze je de laan zouden
uitsturen als je" er in
december niet wat harder
aan zou trekken? Vergeet
het maar! Ik zit hier nou zes
jaar en ik heb nog nooit
meegemaakt dat iemand om
die reden op straat werd
gezet. Trouwens, waarom
zou je niét solidair zijn?
RIA VAN GEEL
Waarom zou je niét over
werken als dat nodig is? Als
tegenprestatie krijg je toch
kerstgratificatie en een
kerstpakket.
„eetf eesten"
Hij vertelt dat er in
december vooral veel vraag
is naar rollades. Prompt
ontstaat er een discussie
over de vraag of Gerard,
Ria en hun collega's in de
Centrale Slagerij er nou wel
of niet aan meewerken, dat
steeds meer mensen van de
decemberse feestdagen
eetfeesten lijken te maken.
Ria geeft eerlijk toe dat
er met kerst en met .nieuw
jaar bij haar thuis een
extra lekker stuk vlees
wordt klaar gemaakt.
„Zoiets hóórt er toch bij",
vindt ze.
Dat vindt Gerard ook.
„Iedereen moet doen wat hij
zelf het beste vindt", zegt
hij wijsgerig. „De een maakt
er een eetfeest van, de
ander niet. Maar één ding
weet ik zeker: als je als
Ahold niet aan de vraag zou
voldoen, dan zouden de
mensen naar de concurrent
gaan om vlees te kopen.
Want ik heb niet de illusie
dat als AJiold geen vlees
meer zou verkopen, er in
Nederland prompt minder
vlees zou worden verkocht"
In de Amsterdamse
Alberto waar Hans van
Hamersveld beheerder is,
wordt er in de december
maand extra hard aan ge
trokken. Hans vindt dat niet
erg, want hij is jong en
enthousiast. Ook zijn team
ziet er niet tegenop extra
hard te werken, want er
hangt een leuke onderlinge
sfeer. „Maar ik kan mij
voorstellen dat er oudere
werknemers zijn die er wat
meer moeite mee hebben",
zegt Hans.
Er wordt in december in
zijn Alberto zó hard ge
werkt dat veel van zijn
medewerkers zelf doodop
aan hun eigen kerstfeest en
jaarwisseling beginnen.
„Er zijn dagen dat we
's morgens al om 7 uur
beginnen. Tijdens de
decembermaand loop je
werkelijk op de toppen van
je tenen", zegt Hans van
Hamersveld.
„Natuurlijk, mijzelf geeft
het 'n bevredigend gevoel
als ik dan de cijfers van de
weekomzetten zie. Dat is
mi.jn beloning. Ik weet dan
dat het niet voor niets is
geweest. Maar van de andere
medewerkers, de parttimers
bijvoorbeeld, kan ik dat niet
verwachten."
„Het zal die mensen 'n
zorg zijn of we in een week
duizend gulden meer of
minder hebben omgezet. Ze
werken totdat ze doodmoe
zijn en hebben dan tóch het
gevoel: We doen het voor
'n ander."
Er ontstaat een interes
sante discussie en in zijn
enthousiasme roep Hans
zijn parttime medewerkster
An Lammertsma erbij
die al 12Y2 jaar bij AH
werkt. „Waarom sloof jij je
in december extra uit?"
vraagt Hans haar. zonder
dat ze weet waarover het
gesprek gaat.
AN LAMMERTSMA
„Nou, voor jou en uit
solidariteit met het team
dat hier werkt", zegt
An Lammertsma prompt
Dat haar extra gezwoeg
betere omzetcijfers tot
gevolg heeft, zegt haar niets.
Ze geeft toe dat ze ieder
jaar tijdens de kerstdagen
en tijdens de jaarwisseling
thuis erg moe is van het
werken in de winkel.
„Maar je doet het als iets
vanzelfsprekends", zegt ze.
Ze vindt dat er van de
kant van het concern
eigenlijk best wat meer
tegenover gesteld zou mogen
worden, „want winkel
personeel is al zo vaak het
kind van de rekening. Zeker
als je ons werk vergelijkt
met dat van kantoorperso
neel. Als andere mensen vrij
hebben, moeten wij tijdens
de zaterdagen, koopavonden
of in de feestmaand
werken
