Assistent-vleesinkoper
zingt met Marco Bakker
Afkoop
rentekaart
verzekeringen
Drukte met Sint en
Kerst groter dan ooit
Cantique de Noël op kerstplaat opgenomen
r w
WIM EN ERIK,
MIRO VLISSINGEN:
KERSTFEEST
PAGINA 11
Vraag van een zang-pedagoge„Waar heeft u uw zangoplei
ding gehad, uw optreden getuigt van groot vakmanschap".
Antwoord: ,,Ik heb geen zangopleiding gehad, ik ben sla
ger".
Vraag van een Russin: „Mijn komplimenten voor uw uit
spraak van het Russischwaar heeft u dat geleerd?"
Antwoord: „Ik spreek geen woord Russisch, al zing ik het
Wel. Een pater heeft me de uitspraak een beetje bijgebracht".
Vraag van een operakenner: „In welk operahuis zingt u?"
Antwoord: „In geen enkel, ik handel in vlees en zing voor
m'n plezier".
Dit zijn flarden uit gesprek
ken, die enige jaren geleden
plaatsvonden in Praag. De vra
gen werden gesteld door drie
kenners op het gebied van de
zangkunst, het antwoord kwam
van één en dezelfde man:
N. J. L. Rousseau, woonach
tig in het Drentse Hoogeveen,
bij Albert Heijn bekend als as
sistent-inkoper vers vlees voor
het noord-oosten van Neder
land. Met alle eerbied voor het
slagersvak en de wetenschap
dat daarover veel te vertellen
valt, dit verhaal gaat niet over
vlees. Het handelt uitsluitend
over een liefhebberij, een nogal
merkwaardige, namelijk zingen.
Douche
Toegegeven, velen liefhebbe
ren in zingen onder de douche,
maar de man in kwestie gaat
iets verder: hij treedt op,
maakt platen, heeft een klin
kende naam vanwege zijn uit
stekende stem en behoort tot
degenen wier carrière mis
schien nog eens helemaal ver
andert, van dag op dag. Dat
laatste ziet hijzelf overigens
het minste, vanwege zijn leef
tijd, maar ook helaas, omdat
het brengen van muzikale
Sedert 1 julr 1967 is de Invali
diteitswet van 1919 in liqui
datie. Dit betekent onder meer,
dat de (rentekaart) verzekerin
gen konden worden afgekocht,
d.w.z. dat het bedrag van de
geplakte rentezegels kon wor
den terugbetaald.
a. aan hen, die geboren zijnen
de periode 1 juli 1902 tot en
met 30 juni 1931, indien de
ouderdomsrente bij het be
reiken van de 65-jarige
leeftijd minder dan 60,
per jaar zal bedragen;
b. aan hen, die geboren zijn
in de periode 1 juli 1931 tot
en met 31 december 1950,
ongeacht de hoogte van het
bedrag van een eventuele
ouderdomsrente.
Nu de afkoopperiode op 1
juli jl. officieel is geëindigd,
blijkt echter, dat enige hon
derdduizenden personen geen
aanvraag hebben ingediend,
ondanks het feit dat zij wel
recht op een afkoopsom heb
ben.
Degenen, die dit tot nu toe
verzuimd hebben, wordt daar
om aangeraden alsnog een aan
vraag bij de Raad van Arbeid
in te dienen.
Aanvraagformulieren zijn
verkrijgbaar bij de postkanto
ren en bij de kantoren van de
Raden van Arbeid.
popdonders heden ten dage zo
verschrikkelijk veel gemakke
lijker is dan het brengen van
zangkunst.
Zanger Rousseau kwam als
joch van zeven in een Maas
trichts knapenkoor, was gedu
rende de tijd dat hij de baard
in de keel had misdienaar en
zong vanaf zijn zestiende als
tweede bas in het kerkkoor.
„Toen", zegt hij minzaam, „be
gon de ellende, of de victorie,
net zoals je het noemen wilt".
Want op zijn achttiende trad
hij toe tot het Maastrichts Man
nenkoor, waar hij drie jaar la
ter solist werd met een ster
ke voorkeur voor Russisch/By
zantijns. „Een soort kerkmu
ziek die mij enorm fasci
neert; de pope (de priester)
haalt de nieuwe tekst aan en
het kerkoor valt hem bij. Als
pope heb ik een tien minuten
durende litanie van Allerhei
ligen gezongen".
Concertpodia
Die muziek onder andere
werd door het Maastrichts
Mannenkoor ook op concertpo
dia gebracht in Rome, Kopen
hagen, Berlijn en Praag; Praag
waar de heer Rousseau wel
erg nadrukkelijk geconfron
teerd werd met de mogelijkhe
den die er voor hem zouden
kunnen zijn getuige de eerder
aangehaalde gespreksflarden.
,,Ik wilde toen m'n stem gaan
scholen, wilde zanglessen gaan
nemen, maar dat is niet door
gegaan omdat ik iets aan m'n
longen kreeg en omdat Albert
Heijn (ik heb in oktober het
12l/•-Harig dienstverband ge
vierd) mij een andere funktie
aanbood en ik naar Drente
ging verhuizen. Ik ben lid ge
worden van het 165 man tellen
de Hoogeveens Christelijk
Mannenkoor, ben geen typische
solist maar zing toch ook so
lonummers".
Minnaars van geestelijke lie
deren weten dat al te zeer. Vorig
jaar namelijk werd over de ge
hele wereld een grammofoon
plaat uitgebracht waarop hij so
leert in het lied „I need thee
every hour". Onlangs is er een
tweede plaat gekomen, kerst
plaat waarop hij de „Cantique
de Noël" (de kerstkantate)
zingt. Hij heeft kontakt ge
had met de makers van het
KRO-radio-programma „Zin in
muziek", maar omdat het hem
aan repertoire ontbrak is het
(nog?) niets gewoi'den. Hij is
nu bezig een repertoire op te
bouwen en gaat het deze maand
opnieuw proberen bij de KRO.
Carrière
Of hij dan toch nog denkt
aan een carrière als beroeps-
of semi-beroeps-zanger? „Nou
nee, ik zing echt alleen voor
m'n plezier, bovendien ga ik
al naar de veertig. Het is trou
wens erg moeilijk in deze sector
iets te bereiken. In Nederland
in ieder geval, want dit genre
muziek wordt hier zo anders
beoordeeld. Wat hebben wij nou
aan opera? Niets. Toch zijn er
N. J. L. Rousseau
heel goede zangers, maar die
houden er mee op of ze gaan
naar het buitenland. Je slaagt
natuurlijk wel als je kitsch
brengt, maar daar kunnen we
beter over zwijgen."
Hij doelt daarbij kennelijk op
een Nederlandse liedjeszanger
die dankzij (of ondanks) de be
kendheid als zodanig nu triom
fen viert als zogenaamde opera
zanger. „Dan te bedenken dat
hier gouden stemmen zijn, men
sen met een gedegen conserva
torium-opleiding, mensen met
een jarenlange studie van de
muziek, mensen die tóch niet
aan bod komen. Het is raar".
Rousseau spreekt de namen van
Hermann Prey, Dietrich Fischer
-Dieskau, Erica Köth en Chris
tina Deutekom („eindelijk een
Nederlandse") met respekt uit
en ook die van Iwan Rebroff,
maar dan alleen vanwege zijn
stem, niet om zijn repertoire.
Beatles
Wie denkt dat de heer Rous
seau alleen maar houdt van
klassieke zang heeft het mis. Hij
houdt van alle goede muziek,
vooral klassieke, maar ook lich
te getuige onder andere zijn
waardering voor de Beatles.
„Diep in m'n hart", zegt hij,
„wil ik misschien wel meer op
muziekgebied. De kritieken zijn
tot dusverre erg goed, hoewel ik
me daar niet zoveel van aan
trek. De kritiek van mijn vrouw
waardeer ik het meeste, liet
klinkt vreemd, maar zij is uiter
mate objectief in haar oordeel
en als zij zegt dat het niet zo
goed was dan is het ook zo."
Wat hij doet als er toch nog
eens een grote kans komt?
„Ik weet het niet. Naast de
muziek is er m'n gezin en dat
Ai
5?
Uitspraak van Wim
Tange, medewerker van de
Miro in Vlissingen: „Met
Kerstmis krijgen de mede
werkers een kerst
gratificatie en een kerst
pakket. Da's leuk, want het
is een stimulans om er
in de decembermaand extra
hard tegen aan te gaan.
Maar nodig is het niet. Je
doet je werk tóch wel."
Onmondig
„Zo'n kerstpakket
ach,- het bewijst dat de
leiding je niet als een
onmondig nummer
beschouwt. Zo'n presentje
betekent natuurlijk dat
ze je wat meer bij de gang
van zaken willen
betrekken."
Wim werkt op de afdeling
camping, speelgoed en
seizoenartikelen. In de
decembermaand wil dat dus
zeggen: kerstballen,
slingers, kaarsen, enz. Hij
is het eens met zijn collega
Erik Mulder assistent
chef van de groentenafdeling
dat er in december
harder dan normaal moet
worden gewerkt.
„Je doet dan bijna niet
anders dan verkopen en
stellingen verbouwen", zegt
Wim. „De Sinterklaastijd
is nog niet voorbij of je
zit alweer midden in de
kerststellingen".
En Eric: „Vooral in deze
tijd van het jaar lijken
de mensen gék te zijn op
sinaasappelen, mandarijnen
en noten. Je snapt niet waar
ze het allemaal laten.
Het is ook veel drukker
in de zaak. We moeteü
vaker overwerken of
's morgens vroeger be
ginnen".
Maar ze doen het graag.
Met verbazing zien ze hoe
het publiek in deze tijd
met dozen en manden
ERIK MULDER
tegelijk voedsel, drank en
versieringen inslaan voor de
komende feestdagen.
„Soms", zegt Wim, „krijg
ik de indruk dat de mensen
ieder jaar méér kopen.
Ieder jaar lijken ze met kerst
en met de jaarwisseling
meer te gaan eten en hun
huis nóg uitbundiger te
gaan versieren. Als je ziet
hoeveel kaarsen wij
verkopen. Maar iedere
keer denk ik 's avonds: We
hebben vandaag weer
lekker veel verkocht.
Laat de mensen maar
kopen!"
Erik geeft hem gelijk:
„Het geeft je het gevoel niet
voor niks te hebben
gewerkt. Al die drukte om
je heen in de zaak ja,
er hangt in december echt
wel een plezierig sfeertje".
Maken Erik en Wim er
zelf thuis ook zulke
uitbundige feesten van?
Er,ik zeker niet: „Aan
Sinterklaas doen we thuis
zelden iets. Ik ga dan vanuit
het buurt- en clubhuiswerk
waarbij ik ben aangesloten
hier en daar voor Zwarte
Piet spelen. Dat vind
ik erg leuk om te doen".
„En met Kerstmis ben ik
in „kerst-in's" betrokken
bij de opvang van eenzame
mensen. Ik ben ook dan
bijna niet thuis. Maar het
lijkt mij desondanks een
zinvolle manier om Kerstmis
te vieren".
Voor Wim, die in
Middelburg op kamers
woont, is Kerstmis een mooie
gelegenheid om op bezoek
te gaan bij zijn ouders
in Zeeuws-Vlaanderen.
„Het is thuis dan wel
gezellig, maar we maken er
beslist geen schranspax-tijen
van", zegt hij. 'n Een
voudig kippetje op tafel
is genoeg voor ons.
Méér dan genoeg!"
MOOBEVgfcttS «Éfef-rSUlK MAKMHNKOOft
<«l.v Aifc» Itcojtx-rgan
xvan ucr 'v'btr.e. soprsSii
\ki> Rousseau,
x tisij;
-MwJt Karma;:»
gaat me bovenal. Meer zingen
zou betekenen meer van huis
zijn en ik zou niet buiten het
gezinsleven kunnen. Het is mis
schien maar het beste als ik bij
m'n stekkie blijf, bij het vlees
en dat ik de zang als pure
hobby blijf zien."
Marco Bakker
Die hobby krijgt overigens op
21 februari een nieuw reliëf.
Dan organiseert het cultureel
centrum De Tamboer in Hoo
geveen een avond waarop Mar
co Bakker zijn programma
brengt. Op die avond zingt AH's
vlees-inkoper Rousseau samen
met Mai-co Bakker en diens
vrouw Patricia Madden een
aria uit Verdi's La fox-za del
destino. Voor al diegenen die
dat zouden willen zien en ho
ren, het kan niet, de kaax-tjes
waren al in november uitver
kocht. En omdat er nu eindelijk
eens een kans is om in de Flit
sen een plaat te „pluggen" zo
als dat in vaktermen schijnt te
heten: de eerder aangehaalde
kerstplaat is te koop!
