Sietse van de Kolibri
is Waterman
Ir. H. Glazenburg
neemt afscheid
BEDRIJFSLEIDER BOUWDE
EIGEN BOOT
Kolibri
„luie" sport
wedstrijden
enthousiast
Kienavonden
'75 Zaandam
PAGINA 10
FLITSEN
„Simon is er mede de oorzaak van dat ik ben gaan zeilen.
Als Zaanse jongen groeide ik op bij het water, ik stapte al
vroeg in een kano en in een roeiboot en deed zes jaar mee
aan roei wedstrijden. Na een zeilkamp was ik helemaal ver
knocht aan de zeilsport, maar ik bleef roeien totdat Simon
op m'n zestiende jaar daar een stokje voor stak. Die wed
strijden waren in het weekeinde en op zaterdag kon ik niet
vanwege de zaak; wij roeiden met vier jongens en als er een
verhinderd was, kon de rest ook niet omdat zo'n groep
roeiers op elkaar is afgestemd".
Sietse Woudstra koos daar
om voor de zeilsport. „Ik huur
de regelmatig een boot en ging
toeren op de Friese meren; in
die dagen kreeg je van zo'n
verhuurderij de oudste boot
mee, maar als ze merkten dat
je goed voor het vaartuig zorg
de, kreeg je een nieuwere. Een
kleine tien jaar geleden ben
ik serieus naar een eigen boot
gaan zoeken, maar ik had niet
veel geld. Ik tikte een oudje
op de kop, zeven meter lang,
anderhalve ton zwaar en dat
gevaarte is met behulp van
collega's en leveranciers van
Simon op het parkeerterrein
achter de zaak in Leeuwarden
gezet. De hele winter heb ik
geschuurd, gelakt en getim
merd; de kou deerde me niet,
ik had er plezier in, het was
m'n eerste eigen boot en ik
knutselde graag. Eén seizoen
heb ik ermee gevaren en toen
heb ik haar met alles erop en
eraan verkocht".
„Op de Hiswa heb ik een
bouwpakket gekocht, ik had
geen geld voor een kant en
klare boot. Dat bouwpakket
behelsde de Kolibri, 5J/j meter
lang, vier slaapplaatsen, lekker
licht van gewicht en toch zee
waardig. De op de werf ge
maakte romp werd met de rest
voor de afbouw alwéér op het
terrein achter de Simon-win-
kel in Leeuwarden gedepo
neerd. Met toestemming van de
baas werd er een hok omheen
gebouwd met elektrische ver
warming, want voor bepaalde
werkzaamheden moest er een
temperatuur van minimaal 15°C
zijn. Ik heb de Kolibri in m'n
eentje gebouwd, 250 manuren.
Dat klinkt geweldig, maar
zelfs iemand met twee linker
handen kan dit schip in elkaar
zetten. Ik heb er niets aan ver
anderd, er alleen een buiten
boordmotor aan toegevoegd.
Ieder jaar ga ik met m'n
vrouw naar de wintersport,
maar de rest van de vakantie
en vele andere vrije uren zijn
voor de zeilsport. Het is een
ontspanning, een vorm van
evenwicht met m'n werk als
bedrijfsleider. Het is ook een
uitdaging aan de elementen, het
weer, de wind, je bent er nooit
zeker van, je weet nooit hoe het
weer zich houdt en iedere zeil-
dag is wel weer anders"
„Er wordt wel eens gezegd
dat zeilen een „luie" sport is.
Dat is het ja, voor mensen die
er alleen bij goed weer op uit?
trekken en de meeste uren tus
sen het riet doorbrengen. Maar
het echte zeilen is fascinerend
en afwisselend, het houdt je be
zig en je hebt een verrekt goe
de conditie nodig. Een zeiler die
z'n boot kent, weet wat hem te
wachten kan staan en als hij
zich houdt aan de regels van het
water, kan hij steeds meer. Ik
werd lid van de vereniging van
Kolibrizeilers, werd commissa
ris ervan en ging in Friesland
door voor „Sietse van de Koli
bri.
Zeilwedstrijden begonnen me
meer en meer te trekken en om
daarheen te kunnen, schafte ik
me een trailer aan. Nou ja, meer
een skelet op wielen dat ik zelf
moest afmaken. Met de Kolibri
heb ik heel wat wedstrijden ge
zeild, ook grotere zoals Harlin-
gen-Terschelling. Eerst werd ik
daar geweigerd, omdat de Koli
bri met haar totale gewicht van
650 kilo dat niet aan zou kun
nen. Ze kon het wél, ze kan nog
wel meer. Ik heb met de Kolibri
bij windkracht negen op het
IJsselmeer gevaren, toen had ik
geen zeil meer, alleen nog een
zakdoek, en iedere zeiler weet
wat dat betekent!"*
Er zijn zo'n zevenhonderd Ko-
libri-zeilers in Nederland, die
wedstrijden onder elkaar zeilen,
maar ook met andere boten.
Sietse: „Het is natuurlijk leuk
als je eerste wordt, maar de
strijd op zich staat voorop: pro
beren om in gezonde rivaliteit
net iets slimmer te zijn dan de
anderen is wel het leukste. M'n
vrouw houdt van zeilen, maar
is niet zo fanatiek als ik. En
m'n twee kinderen, och die gin
gen al mee toen ze nog geen
veertien dagen oud waren.
Ik heb Friesland helemaal
verkend, ben tot drie mijl uit
de kust geweest, was op tal van
andere plaatsen en nu ik via
Heerhugowaard in Vlaardingen
BL ben geworden, ben ik vast
van plan om Zeeland te gaan
verkennen. Dat is een nieuwe
uitdaging.
Samen met een vriend wil ik
,naar Engeland varen. Wanneer
weet ik. nog niet, maar de cur
sus navigatie heb ik al achter
de rug. En misschien, in de toe
komst toch een andere boot,
een grotere met meer accommo
datiemogelijkheden. Dat wordt
dan wel weer zelf bouwen bij
gebrek aan financiën, maar
vooral ook omdat ik het fijn
vind uit een ruw stuk hout een
schip te maken. Het voordeel is
bovendien dat je precies weet
hoe ze in elkaar zit en dat je er
zuiniger op bent."
„Ik heb gemerkt dat als ik
met een niet-zeiler over de zeil
sport praat, hij erg enthousiast
raakt. Dat is tenminste mijn er
varing, maar misschien ben ik
zeilgek. Trouwens ook over
paardrijden kan ik urenlang
vertellen. M'n collega's weten
het wel: Sietse Woudstra, dat is
die vent van het knutselen en
zeilen en paardrijden. Ik heb nu
eenmaal geen zitvlees, ik voel
me het prettigste als ik bezig
ben."
Vervolg van pagina 1
maar bovendien kon worden
deelgenomen aan de levering
van melkprodukten aan de
Amerikaanse troepen in West-
Duitsland. Een contract dat
thans nog wekelijks ongeveer
500.000 liter omvat.
WOESTIJNGROND
In 1956 stampte hij een twee
tal melkbedrijven in Noord-
Afrika uit de woestijngrond,
noodzakelijk voor de daar ge
legerde Amerikaanse tx'oepen.
Op 1 januari 1960 werd de
heer Glazenburg adjunkt-lid
van de Raad van Bestuur van
Albert Heijn, met als speciale
taak de zorg voor alle produk-
tiebedrijven. Toen hij in 1962
lid van deze Raad werd, kwa
men daar de technische dienst
en de huisvesting nog bij.
De heer Glazenburg heeft een
groot aantal vindingen, o.m. op
het gebied van de melktechno-
logie, op zijn naam staan.
Vele zakenvrienden en re
laties drukten de heer Glazen
burg de hand tijdens diens af
scheidsreceptie op 31 oktober jl.
Speciaal ten behoeve van on
ze gepensioneerden berichten
we, dat de kienavonden dit jaar
gehouden worden op vrijdag 12
december en dondex-dag 18 de
cember.
Voor kaarten gelieve u te
schrijven naar mevrouw J. H.
Buntsma, p.a. Westzijde 30 - W.
115 - Zaandam.
Onze overige leden verwijzen
wij naar de mededelingen op
de publikatieborden.
Bestuur Personeelsvereniging.
Zaandam.
Sietse Woudstra in zijn Kolibri
