Teletrip-systeem vervangt
8-daagse cassiëreopleiding
'Korte duur van nieuwe
opleiding enige bezwaar'
ut
C
'jammer dat
'ze ook nu
niet met
mensen leren oud gediplomeerden:
omgaan' 'Geen-idee oi wij liever de nieuwe
opleiding hadden willen volgen'
f!
C
MARION ZOU BEST
MÉÉR WILLEN LEREN
pagina
Flitsen
Er is wat aan de hand met de opleidingen
in vooral de AH-filiaal-sektor. Langzaam
maar zeker zijn de opleidingen nu bijna
allemaal aangepast aan de nieuwe
organisatiestruktuur van het concern. In
de loop van de afgelopen jaren werden er
andere opleidingsbehoeften gevoeld. Het
was dus een logisch gevolg dat ook de
verschillende opleidingen zouden worden
aangepast.
Néém nou bijvoorbeeld de caissiere-oplei-
ding die in een totaal nieuw jasje werd
gestoken. Vorige maand werden in Utrecht
voor de allerlaatste keer de vaardigheids
pro even-oude-stijl afgenomen. Je zou kunnen
zeggen dat er op die dag een periode
werd afgesloten.
In die caissièx-e-opleiding-oude-stijl werden
éénmaal per periode van vier weken op zes
plaatsen in het land (Meppel, Utrecht,
Amsterdam, Den Haag, Roosendaal en
Eindhoven) achtdaagse opleidingen gegeven.
Bovendien werden er vijf keer per jaar
vaardigheidsproeven afgenomen. Maar er
kleefden een aantal bezwaren aan dat
systeem.
Het belangrijkste bezwaar was wel dat
de meisjes acht dagen lang hun werk in het
eigen filiaal in de steek moesten laten. Ze
moesten vaak uren reizen om iedere dag
opnieuw op tijd bij de opleiding ergens in
het land te zijn. -
Bovendien bleek vaak dat na die acht
daagse opleiding de nieuwbakken caissière
dan weliswaar veel over haar vak had
geleerd, maar dat ze daarna toch nog tijd
nodig had om het geleerde aan te passen
„Wij hebben nu gekozen voor een meer
individuele opleiding van de meisjes in
het filiaal waar ze werken", zegt mevrouw
Hilda van Kleij, medewerkster van de
afdeling opleidingen in Zaandam.
Een onmisbaar apparaat bij dat nieuwe
systeem is de Teletrip, waarmee nu honderd
filialen zijn uitgerust. Maar vóór het einde
van het jaar zullen alle supermarts zo'n
apparaat hebben. Elk filiaal in de omgeving
kan volgens afspraak de Teletrip van het
„stamfiliaal" lenen.
„In het filiaal komt de Teletrip naast de
kassa te staan en de op te leiden caissière
krijgt van het apparaat opdrachten die ze
moet uitvoeren.
Daarnaast moet het meisje een vragenlijst
invullen.
„In plaats van acht dagen vergt dit nieuwe
opleidingssysteem nu nog maar vier dagen",
zegt Hilda van Kleij. Vergeleken met het
vroegere systeem is de nieuwe opleiding
tijdbesparend. De meisjes hoeven niet meer
stad en land af te reizen. Tijdens het werken
met de Teletrip kunnen ze bovendien hun
eigen tempo bepalen. Ze hebben ook niet
het gevoel „naar school" te hoeven".
Vanaf half april worden er al via het
nieuwe systeem caissières opgeleid. Ook nu
volgt er een soort eindtest, waarvan de eerste
in augustus op drie plaatsen van het land
wordt gehouden. De meisjes die volgens
het nieuwe systeem zijn opgeleid zijn erg
enthousiast.
„Het enige probleem dat op het ogenblik
nog voelbaar is, is het tekort aan Teletrip-
apparaten. Maar ook daaraan wordt al
gewerkt", zegt Hilda van Kleij.
Wilma
Gaat de nieuwe opleiding van caissières ver genoeg? Een
vraag die ook ter sprake kwam in het AH-filiaal in De Bilt.
waar hoofdcaissière Wilma Bok (18) éénmaal in de week
(op woensdagmiddag) enkele van haar leeftijdgenootjes
en kollega's via een geleende Teletrip opleidde tot
volwaardige caissières.
Dat geldt bijvoorbeeld
voor Marion Hooijenga (18).
Sinds twee jaar werkte zij
in de slagerij, maar de
laatste drie maanden is zij
caissière.
„Wat ik nu doe vind ik
veel leuker", zegt ze. „Het is
ook veel moeilijker. Je
draagt meer verantwoorde
lijkheid. Achter de kassa
voel je je ook veel rustiger
aan de situatie in het eigen filiaal.
raus
BIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIjlllllllllllllllllllllllllllHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIllJllllllillllllllllilllblllllllllllllllllllblllllllllllllllllHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIlUfflffi
In het AH-filiaal in Maars-
sen werkt sinds een maand
of drie Betty van Zuidam
(21) als caissière. Zij was een
van de eersten die via een
van een ander filiaal
geleende Teletrip de
caissière-opleiding-
nieuwe-stijl volgde. Althans
gedeeltelijk, want na twee
dagen moest de Teletrip
weer terug.
Kort maar krachtig dus.
„Maar in die twee dagen
heb ik wel het een en ander
geleerd", zegt Betty.
„Jammer dat het maar zó
kort was, dat ik maar de
helft van de cursus kon
volgen. De andere helft heb
ik nu mezelf maar in de
praktijk geleerd".
„Toen ik hier pas was had
ik erg veel angst voor al
dat geld dat door m'n handen
ging. Maar door die cursus
heb ik dat leren overwinnen.
Nu sta ik er niet meer bij
stil".
„Al meteen nadat ik in
dienst was gekomen
kreeg ik de gelegenheid om
via de Teletrip die cursus
gedeeltelijk te volgen. Ik
was er erg blij mee, want
je voorkwam daarmee dat
ik me een eigen stijltje ging
aanleren, waar je latei-
moeite mee zou hebben om
het weer af te leren."
Hoofdcaissière mevr. A.
de Winter van het filiaal in
Maarssen begeleidde Betty
tijdens haar opleiding. Zij
heeft de indruk dat de
nieuwe opleiding veel
effectiever is, omdat de
meisjes op de Teletrip
kunnen zien wat er bij de
kassa allemaal kan ge
beuren.
Drie meisjes die nét hun
vaar digileidsproef-oude
stijl achter de rug hebben.
Alle driegeslaagd
natuurlijk! Want zowel
Gea Vos (17), Siepke van
der Grijp (17) en Marijke
Rook (16) zijn bij de
pinken genoeg, 's Mor
gens thuis hadden ze van
de zenuwen geen hap eten
door hun keel kunnen
krijgen op de allerlaatste
examendag.
Maar toen alles achter de
rug was, was de spanning
gebroken. Ze hebben het
caissière-diploma in hun
zak. Ze hebben er geen idee
van of ze wellicht liever
de nieuwe opleiding hadden
willen volgen.
Ze weten wèl dat ze het
tijdens de oude opleiding
best naar hun zin hebben
gehad. „Wij hadden in ieder
geval nog het voordeel dat
we uit ons eigen filiaal
kwamen en kontakt hadden
met kollega's uit andere
filialen", zegt Siepke.
Daar hadden ze best wat
voor over. Ook al moest
Gea (die in het AH-filiaal
in Alblasserdam werkt) er
iedere dag in totaal vier
jur voor in trein en bus
zitten om van en naar de
opleiding te komen. Siepke
(/'ia in het AH-filiaal in
vJud-Beijerland werkt) en
Marijke (die in het AH-
filiafj in Maassluis werkt)
Gea
deden er in totaal drie uur
over.
Marijke: „Ja, je moest er
twee weken lang iedere dag
echt voor uitbreken. Maar
dat vond ik juist wel leuk.
Het '%as 'n leerzame afwis
seling van het dagelijkse
werk. Ik had het er graag
voor over dat ik er 's mor
gens vroeger m'n bed voor
uit moest en "s avonds
later thuis kwam dan
anders".
Siepke: „Vóórdat ik die
opleiding had gehad wist
ik lang zo goed niet hoe ik
me als caissière moest op
stellen als nu. Ik heb het
gevoel dat ik nu m'n werk
aan kan, dat ik echt het
een en ander heb geléérd".
Allemaal dus rozegeur
en maneschijn? Vergeet het
maar! De drie kersvers
opgeleide caissières hebben
wel degelijk kritiek. Gea,
bijvoorbeeld, vindt de oplei
ding lang niet ver genoeg
gaan.
Gea: "Ik heb gemist dat
ze je leren om met buiten
lands geld om te gaan.
Vooral 's zomers, als er veel
Marijke
toeristen in de zaak
komen, voel ik dat als een
gemis. Weet ik veel wat
een Duitse Mark of een
Engelse pond waard zijn,
of hoe die dingen eruit
zien!"
„In ons filiaal krijgen
wij ook veel Turkse en
Griekse arbeiders aan de
kassa. Ze betalen dan met
vreemd geld, dat erg veel
op Nederlands geld lijkt.
Zowel zij als wij maken
dan vergissingen die je zo
gauw niet in de gaten
hebt. Ik vind dat een
caissière-kursus zoals wij
die nu hebben gevolgd je
op die dingen attent zou
moeten maken".
Marijke: „Ja, het omgaan
met buitenlanders, dat is
bij de kassa vaak het
moeilijkste. Ik spreek nau
welijks vreemde talen. Ik
weet dus ook niet wat ik
tegen buitenlanders moet
zeggen als ze bij de kassa
komen. Ik had gewild dat
ik tijdens deze opleiding
had geleerd hoe je met die
mensen kontakten moet
leggen. Al hadden ze ons
in het kontakt met de
klanten. Op die plek kun je
beter dan elders in de
winkel, de rust opbrengen om
een vriendelijk gezicht te
zetten".
Ze is best tevreden met
de nieuwe opleiding, maar
ze heeft één bezwaar: Ze
vindt die cursus nogal kort.
„Ik zou best wat méér
willen leren. Bijvoorbeeld
een stuk of wat steeds terug
komende buitenlandse
woorden. Ik zou ook best
willen doorgaan voor
caissière B, C of als het kan
nóg verder".
Haar kollega Riet Pommer
(16) knikt. „Ja, die cursus
zou van mij ook wel wat
verder en wat dieper mogen
gaan. Maar niet omdat ik
carrière of zo zou willen
maken. Want dan krijg je
ook meer verantwoordelijk
heid te dragen en dat hoeft
van mij niet zo".
„En wat die buitenlandse
woordjes van Marion
betreft: Dat kan natuurlijk
nóóit. Dan zouden ze je
tijdens zo'n cursus ik weet
niet hoeveel talen moeten
gaan leren".
Wilma zit glimlachend te
luisteren. „Toch vind ik deze
nieuwe cursus heel wat
beter dan de oude", zegt ze.
„Het grote voordeel is dat
je altijd hooguit met z'n
tweeën bezig bent. Daardoor
is deze opleiding veel
individueler. Zo'n meisje
krijgt alle aandacht die zij
nodig heeft, ze kan vragen
stellen
„Ja, ik heb het gevoel dat
ze nu beter dan vroeger de
kans krijgen om hun vak te
leren. In de praktijk voelen
ze zich achter de kassa ook
zekerder van zichzelf sinds
ze die Teletripcursus
hebben gevolgd".
maar de meest voorkomende
Franse, Duitse en Engelse
woorden geleerd. Als je
als caissière met je mond
vol tanden staat sla je
immers een blunder van
jewelste.
Vraag: Er zijn in ons land
heel wat winkelbedrijven
waar caissières niet worden
opgeleid, waar de meisjes
het in de praktijk leren.
Marijke: „Ja, dat zal best,
maar je vergeet dat je als
caissière erg veel verant
woordelijkheid draagt. Je
gaat soms met duizenden
guldens om. Maar je staat
er niet meer bij stil. Cais
sière is een vak. Daarom
vind ik het volkomen
terecht dat we een goede
opleiding krijgen".
Siepke: „Nu ik examen
heb gedaan vóél ik me
tenminste wat. Ik ben
caissière en ik heb nu een
papiertje in m'n zak waarop
staat dat ik dat ook wer
kelijk bén".
