'Als ik terugkijk zeg ik: Het is goed verlopen allemaal' Ze denken, dat je een vakbonds vertegenwoordiger bent' 'Reken maar dat dat goed gaat werken' 'Je hoort zo weinig van je eigen mensen' Ben Gerstel, Zaandam: Kare! van Lïerop, Etos Eindhoven Henriëtte Steffhaan: Tom de Kivet, Wageningen: Flitsen extra editie 15 i V. Jvll \7CI5ICI; A.UUIIUWISI» *1 Ben Gerstel (43) is recrea» tiechef bij In de zomertijd beheert hij een camping. Simon exploiteert 33 camping» winkels in Nederland, 1 in BelgiS en I in Duitsland. Wat doet Gerstel in de wintert t.O.m, voorbereidend zomer* werk op het projectenbureau het is een papierwinkel Lhoort En verder weiken In de discount". Sinds midden 74 zit Gerstel In de OR ven de 8imon-fiiialen. HU vertegenwoordigt els enige de „toko's" soata <ft kampwinkels heten. „De communicatie met de BewmneeHMiHeBMna collega's Is er beter op geworden sinds we over onze wensen praten, die Ik kt de OR moet brengen", vindt Gerstel, „maar het kan nog een stuk beter. In onze tijd van hoogconjunctuur moet je ze er wel met de haren bijslepen om ze met je te laten meedenken. De meesten denken, dat je een soort vakbondsvertegenwoordiger bent, die wel een beetje voor hun gaat zitten praten. Maar we hebben wel dingen bereikt In de OR: b.v. dat iedereen zijn eigen kampwinkel Inricht en dat niet meer de chefs en de assistenten de hete zomer heen en weer moeten reizen om de anderen te helpen, waardoor hun gezinsleven overhoop raakte." Begin vorig r.—jaar stapte Henriëtte A Vm,wl Steffhaan over van de salarisadministratie naar een veel verantwoordelijker baan: secretaresse van de concern controller. Vroeger met centen werken: salarissen berekenen en kas- opmaken nu met miljoenen spelen: Investeringen bij houden, verslagen en begro tingen tikken en samenstellen etc. een heel verschil. „la, al la het allebei wel spannend: geen telfouten maken toen en op tijd de rapporten de deur uit nu. In het begin vond ik heit een beetje vervelend, dat er zoveel tikwerk aan vaat zat. Daar houd ik eigenlijk helemaal niet zo van. Maar dat kwam omdat ik begon op het moment dat de jaarrapportering over 1973 gemaakt werd, en dat beteken de 8tapel9 tikwerk. Maar nu ik een jaartje verder ben, doe Ik veel meer en komt tikken er ais 't ware bij. Daarom volg Ik nu de secretaresse- opleldlng om all-round te worden. Daarnaast zit Henriëtte ook In de OR-concerndlensten, Zelfs voor 1975, het Jaar van de vrouw, tellen zij en haar vrou welijke collega, volledig mee in het gezelschap dat verder uit 14 mannen bestaat. Ik zit er nu drie jaar In en in het begin viel het me erg mee. Later kwamen er wel eens wat problemen: onderwerpen, die moeilijk lagen. Als OR- concerndiensten is ons werk wat algemener dan dat van de werkmaatschappijen-OR's, wel eens wat ondoorzichtiger ook. En dan is er het probleem, dat je zo weinig hoort van de mensen, die je vertegenwoor digt: je moet er zelf achteraan om eens wat van ze te horen." Waarom bellen ze niet eens op als er iets ls?l? In het magazijn betekende het weer een nieuwe uitdaging voor me: de afwisseling van dit werk trok me dadelijk aan. Ik heb een stageprogramma doorlopen en nu ben ik vol goede moed net begonnen." Kwam die vorige verandering toen Etos werd overgenomen door Albert Heijn ook als zo'n welkome verandering? „Ik heb me er geen zorgen over gemaakt toen. Ik hoorde het nieuws tijdens mijn vakantie en toen dacht ik wel even: wat hangt ons nu boven het hoofd? Maar eenmaal terug op ds zaak hebben ze ma gerustgesteld: het is een verandering ten goede, zeiden ze. En dat ie het ook gebleken. Het was natuurlijk even wennen aan de andere etijl van werken van Albert He\jn. Ander» dan wij gewend waren. Etoa waa van oudaher een tamelijk centraat geleld bedrijf, waarin het niet In het bijzonder word aangemoedigd om me» t» denken en ma» to praten. De AH-menten prikkelden Jo meteen om ook eena wat to zeggen: Je moest meepraten» Ideeën op tafel brengen, meteen frit van do lever zeggen wat Jo ergene van dacht Daar hebben wo oven aan moeten wennen maar nu houden wa ar 'wel van. Dia overneming la In oktober 1973 geweest Ala Ik er nu op terugkijk zeg Ik: het fa goed verlopen allemaal." Vakdiploma's Da filiaalhouders kragen In da bescheiden gedaante van Van Lierop een hoop vakkennis voorgeschoteld om van te profiteren. Da nieuwe groep?- leider heeft nl. een Indrukwekkend pakket vakdlploma'e in zijn zak: drogi9t parfumeur^ verf, behang, kruidenier. Nog meer? Reddend zwemmen, misschien of klelduifschieten? „Aaah, privé?", lacht hij. „Ja, ik heb zeventien en een half jaar In de jeugdbeweging gezeten, m de padvinderij. Ik ben hopman geweest, vaandrig, oubaas dat was een reuze hobby van me. Maar och. dat gaat toch over. Nu fiets Ik graag en houd veei van vissen. Ik ben lid van een hengelckib en daar ontspan ik me heerlijk." Een tevreden man, die zijn boog niet altijd gespannen houdt. In zijn werk kan hij dan ten volle zijn samenbindende rol spelen overeenkomstig de betekenis voluit van de initialen Etos: Eendracht. Toewijding. Overleg. Samen werkm^ Als magazijn- llWfPl bediende P v' begonnen, 22 W iaar Sleden, - is Tom de Kivet (38) nu algemeen assistent bij Simon in Wageningen. Zelf komt hij uit Utrecht. Het v/erk in de OR (Simon- filialen) bevalt hem best: „Het is leuk, het geeft je een stukje algemene ontwikkeling. We zijn pas een weekje in Bentveld geweest voor de opleiding: uitstekende cursus is dat, goede methodieken en goede onderwerpen. Het is in een OR het belangrijkst, dat je het ais groep met eikaar eens bent en er blijken speciale technieken te bestaan om dat te bereiken. Eenheids vorming heet dat; nou, dat zit prima in eikaar: reken maar, dat dat goed gaat werken." Met nog een collega uit Amsterdam vertegenwoordigt Tom de Kivet de afdelings chefs. De groep, die Hij vertegenwoordigt is enorm groot en daarom geeft het hem wel problemen hoe hij tot een goede communicatie moet komen. „We hebben dat probleem nog niet opgelost". Op een woensdagmiddag praten we in zijn kantoor in Eindhoven met Karei van Lierop (48). De maandagochtend daarvoor is hij net begonnen met zijn nieuwe baan als groepsleider van de traditionele Etos-drogisterijen. Dat "traditionele" hoort erbij want Etos kent sedert kort ook discount-drogisterijen, maar daar hebben we het nu niet over. De meest verse verandering uit de heie serie dus. Geen wonder, dat de heer Van Lierop dus nog maar weinig ervaringen heeft te rflëlden. Wel legt hij .uit wat het werk van een groeps leider is. „De groepsleider begeleidt de filiaalchefs. Hij adviseert ze. coördineert hun werk en hun ideeën, helpt hen eventuele moeilijkheden op te lossen en Is zo dus een schakel tussen het bedrijf als geheel en de afzonderlijke filialen." Etoa telt 31 drogisterijen en alle 31 vallen ze onder de jurisdictie van de heer Van Lierop- Vóór die bewuste maandag was Karei van Lierop beheerder van het centraal magazijn van de Eto9-drogl8terïjen, ook In Eindhoven in hetzelfde pand als waar zjjn kantoortje nu Is, „ik ben al in 1946 bij Etos begonnen", vertélt hjj. „Eerst In de colportage-dlenst, later al3 filiaalhouder en daarna als assistent-bedrijfsleider. Tenslotte kreeg ik het centraal magazijn onder me. Dat heb Ik tien Jaar gedaan. Dan heb Je dus te maken met de bevoorrading en het Is eigenlijk wel een goede aantoop naar het werk, dat Ik nu doe, want je leert alle filiaalhouders al wel zo'n beetje kennen. In dia vorige functie diende ik ze ook af en toe al wel van advies: over voorraadproblemen of over de meest efficiënte manier om de bestellingen te plaatsen b.v." Vol goede moed Midden vorig jaar hoorde Van Lierop, dat hij de nieuwe functie zou krijgen. „Ik vond dét beslist een positieve verandering, Jazeker, tk ben commercieel gericht en Ik had, zoala gezegd, al goede contacten met de filiaalchefs. Na tien Jaar

Personeelsbladen | 1975 | | pagina 15