w
'Een moeilijke tijd maar
de mensen zijn er sterker
van geworden'
'Zware dagen
maar
intensieve 1,
contacten'
'Ik heb me wel danig verslikt
in de tijd, die het vraagt'
Gerrit van Dongen, Zaandam:
Geert Haanappel, DDC Zaandam:
Wim Volgers, Zaandam:
Ritsen extra editie
13
i S K
BHMMBHOHaMHBHBaHM
■■anmn
Twee jaar geleden werd Geert Haanappel (38) benoemd
tot hoofdchef van het Dagvers Distributiecentrum
Zaandam (DDCZ) en hij wist, dat hij daarmee het zwaarste
karwei uit zijn loopbaan tot dusver op zijn schouders
laadde.
Zijn opgave was namelijk een groot aantal zeer ingrijpende
veranderingen te realiseren terwijl het werk niet alleen
gewoon moest doorgaan maar zich bovendien snel in
omvang uitbreidde. Dat vroeg van alle mensen in het DDC
nu zijn het er 160 een flink stuk extra inzet maar
niemand voelde zich daartoe erg geroepen omdat de
tevredenheid over de werksituatie en de beloning toch al
niet overmatig groot was.
„Een moeilijke periode
is nu voorbij",
„Het is een heel zware tijd
geweest," zegt Haanappel, „en al
kreeg ik veel steun van directie,
medewerkers en vooral van de
chefs, ik heb me vaak eenzaam
gevoeld, want In het magazijn
begon men zo nu en dan de
moed te verliezen. Hoewel ik
weet dat het bij de functie hoort
erken ik dat je je dan knap
eenzaam kan voelen. Om het kwijt
te raken pakte ik soms 's avonds
de fiets en dan ging ik een eind
trappen om toch maar goed te
kunnen slapen. Of ik ging in het
weekend zeilen, desnoods In
mijn eentje, op het lisselmeer."
Wat gebeurde er dan allemaal
In het DDC?
Om te beginnen werd het
assortiment uitgebreid met goe
deren, die vroeger rechtstreeks
naar de filialen werden verzonden:
eieren, vers brood, gebak,
buitenlandse kaas, vers vlees enz.
Het was natuurlijk een stuk
goedkoper om alle dagverse waren
geïntegreerd to vervoeren vanuit
de distributiecentra, het was
bovendien administratief ook een
stuk gemakkelijker.
Tempo verhoogd
Het werktempo moest worden
verhoogd: sneller uitladen bij de
filialen, ook al omdat het
assortiment was toegenomen. Dat
bracht een overgang met zich
mee naar pallet-vervoer: niet
meer In colli ongecontroleerd vla
lopende banden maar, onder
nauwkeurige controle, ging de
zaak In het vervolg op pallets in
da wagens. Daarvoor dienden er
echter controleurs te komen en
heftruck-chauffeurs.
Maar ook betekenden de pallets
stuwverlies in de wagens, dus
meer wagens, dus meer werk en
dus ook een radicale verhuizing
binnen het distributiecentrum om
atdus de capaciteit van de laad-
perrons te kunnen uitbreiden.
Was dat alles? Weineen.
Tegelijkertijd ging alle berekening
over op een computersysteem en
realiseerde Albert Heijn als een
van de eerste In Europa ook nog
een3 de verpakking van dagverse
goederen In het zg. standaard-
fust: de gele plastic kratten, die
een eind maakten aan de heilloze,
onstapelbare variëteit in
verpakkingen, vooral voor groenten
en fruit. Maar ja, een deel van
de oude verpakkingen werd
tenminste in de filialen vernietigd
maar deze fusten kwamen retour
en moesten dan worden ge
wassen. Dat betekende terloops
even een nieuwe was-afdeling er
bij met een bezetting van 34
medewerkers.
Voor de nieuwe verse waren,
die er bij waren gekomen, kreeg
het DDC er een grote koelcel bij
en daarvoor moest even een
speciaal lokatlesysteem worden
ontworpen en ingevoerd omdat de
waren in al die identieke gele
kratten niet meer waren terug te
vinden, die terwille van een
economisch rendement van de
koelruimte, stijf in elkaar waren
gestapeld.
Haanappel: „We hebben ons heel
duidelijk gerealiseerd, dat bij al
die veranderingen de mensen
zelf in de knel dreigden te raken.
Ik heb het zelf gevoeld als de
grootste afi<napper van al die
tijd: het gevoel, dat je geleefd
wordt. Ik begreep best, dat dat
voor de mensen op de vloer nog
veel erger zo moest lijken. We
hebben daarom medio 1974 een
begin gemaakt met een project
om de mensen in de hele
organisatie meer bij het werk te
betrekken door overleg en com-
municètie, Er moet een goede
communicatie met de voet van
het bedrijf ontstaan maar
tegelijkertijd moet ook op andere
manieren aan het welzijn van
de mensen worden gedacht. We
hebben wat onderzoek laten doen
naar zulke dingen als ons werk
klimaat, onze beloningen in
vergelijking met anderen, de plaats
van de buitenlandse arbeiders bij
ons e.d. en v/e kwamen er uit met
een beroerd image: veel vragen
en weinig betalen
Naar een bredere
taakverdeling
We pakken die problematiek nu
krachtig aan en begrijp wel: dat.
is niet alleen een kwestie van
belonen. We halen de mensen
uit de maalstroom van het werk
naar een bredere taakvervulling
toe. Door opleidingen en door
m
„Je mist een
een tijdje uit
bent: de ont
wikkelingen
gaan immers door intussen",
zegt Gerrit van Dongen (41),
die de tweede helft van het
vorig jaar ziek was. Hij is
produktiebegeleider van
procedures op de computer ojj
het hoofdkantoor van Ahold
en dat is een vak van veel
snelle ontwikkelingen.
Voor een deel was de
spanning van het werk er de
oorzaak van. dat hij nota
bene net toen hij zijn aanhang-
wagentje had gepakt voor een
kampeervakanvie afknapte
en met een soort asthma uit de
roulatie raakte. Nu is alles
weer in orde met hem maar
een beroerde ervaring was
het wel.
Zeven jaar lang zit Gerrit van
Dongen al in de OR Concern
diensten en sedert anderhalf
jaar nu ook in de COR.
„Daar zit je helemaal tussen
vogels van verschillende
pluimage", zegt hij over de
COR. „Maar, eerlijk gezegd,
vind ik dat wel leerzaam, het
contact met die verschillende
mensen ligt me wel."
Dat geldt nog eens in het
bijzonder voor de opleidings-
dagen, die het bedrijf
organiseert voor de OR-leden.
„De contacten daar met al
die mensen vind ik erg goed.
Het zijn zware dagen maar
daardoor zijn de contacten
misschien ook intensiever
nog."
Van Dongen is blij met die
grondige OR-opleiding: de
problemen, die In de OR aan
de orde komen zijn dikwijls
heel uiteenlopend en vragen
een hoop kennis en inzicht.
Het oordelen moet je soms
aan collega-OR-leden over
laten, die terzake beter zijn
geïnformeerd. Maar als het
over E.G.V.-zaken gaat, dan
laat men graag Gerrit van
Dongen aan het woord.
Hij zit ook In de commissie, die
de OR benoemde om de aan- I
bevelingen over de EGV
(Elektronische Gegevens
Verwerking de afdeling,
waar Van Dongen werkt) nader
te toetsen.
hbmhbhhmhhI
„job-rotation"-programma's
(iemand is de ene week order
pikker en de volgende week
heftruckchauffeur) geven we de
mensen meer overzicht over het
gehele distributiewerk en we
stimuleren ze distributie als een
vak te gaan beschouwen. Vroeger
was het gewoon magazïjnwerk,
goed genoeg voor ongeschoolden
Tegenwoordig is het een
specialistisch vak, dat inzicht
vereist in het gehele proces: van
de fabriek naar het korfje van de
consument
Ik hoop bovendien, dat we door
de mensfen meer kansen in het
werk te geven en ze meer bij het
overleg te betrekken, een
organisatie maken, die beter op
veranderingen is ingespeeld dan
twee jaar geleden het geval was.
Ik wil die eenzaamheid niet nog
eens beleven; ik heb liever, dat
we gezamenlijk de gezamenlijke
problemen oplossen."
In die 14
dat ik
nou met deze
baas meeloop
ben ik me
wel betrokken gaan voelen bij
hot bedrijf. Het wordt een
stuk van jezelf; je hebt het
niet meer over Albert Heijn
maar over ons bedrijf."
Dat zegt Wim Volgers (37),
hoofd van de administratie
van de Centrale Slagerij in
Zaandam,
„Ik ben begonnen op de
Oostzijde, waar toen zo'n
beetje alles zich afspeelde.
Vandaar uit heb ik die hele
explosieve expansie meege
maakt en ik moet eerlijk
zeggen, dat ik dat toch een
hele belevenis vond. Dat doet
je werkelijk goed, zeker als
je je zo intensief bij het werk
betrokken voelt. Ik houd van
mijn werk: Ik ben nog nooit
met tegenzin naar mijn werk
gegaan."
Zo'n man voelt zich thuis in
de OR. Geknipte man ook voor
de COR natuurlijk.
„Het werk in alle twee de
ondernemingsraden beleef Ik
werkelijk intensief. Ik heb me
alleen danig verslikt in de
tijd, die er voor nodig blijkt te
zijn. In het begin denk je:
ach. dat Is wel te befietsen
maar vooral die tijd, die je
nodig hebt om je voor de
COR voor te bereiden is veel
meer dan ik had gedacht. Je
moet zoveel lezen en naslaan.
Mede door huiselijke omstan
digheden is er de laatste jaren
helaas geen tijd meer voor
actieve sportbeoefening en het
verzamelen van postzegels.
Maar Ik beklaag me daar niet
over want ik beleef veel
plezier in mijn werk en het
OR-COR-werk en daft
compenseert veel. Noem het
maar mijn nieuwe hobbies."
Zijn er nog veel veranderingen
te verwachten dan?
„Ja, natuurlijk. De maatschappij
verandert nog steeds en dat is
natuurlijk ook van invloed op
ons en ons werk. We gaan
misschien naar grotere units toe:
geen bestellingen meer per doos
maar alleen nog per pallet.
Er zal meer mechanisatie komen,
b.v. in het wasstation maar ook
misschien bij het orderpikken
dat zou allemaal automatisch
kunnen via een computerbesturing.
Daarmee trouwens zouden we ook
te maken kunnen krijgen met de
voorraadpositie van de filialen.
Stel je voor, dat alle artikelen,
die in de filialen worden verkocht,
zijn gecodeerd, zodat bij de
check-outs automatisch wordt
gecontroleerd hoeveel stuks zijn
verkocht en hoe dus de voor
raadpositie Is. Automatisch wordt
aldus de voorraad aangevuld
zonder de vergissingen, die nu
nog het gevolg zijn van het
schap vullen met de hand.
Een flink stuk weerstand
De organisatie moet flexibel
genoeg zijn om al zulke
veranderingen op te vangen en
we zijn al een goed eind op
weg. Onze organisatie heeft door
alles, wat we achter de rug
hebben, een flink stuk weerstand
opgedaan. Er zijn een hoop
mensen vertrokken (het verloop
was wel zo'n 30 tot 40 procent)
'maar wie bleef kwam er goed
doorheen en onze resultaten zijn
meetbaar een stuk beter geworden.
De kwaliteit en de kwantiteit van
ons werk zijn een stuk verbeterd.
En dat vind ik meteen het grote
positieve èffect van de veran
deringen: de mensen zijn er
sterker van geworden.
Voor 1975 Is het belangrijkste de
communicatie met de voet van
het bedrijf op gang te brengen.
De mensen moeten hun schroom
laten vallen en mondiger worden.
In onze maatschappij gaat het
niet meer om de wieg waarin Je
bent geboren maar om wie je
bent en wat je kunt en zo
moeten de medewerkers ook
tegenover de leiding durven staan.
Ik ben evenals het kader me
ervan bewust, dat we het daardoor
in de gesprekken moeilijker
zullen krijgen maar het is het
waard."
