'De toekomst ligt in dynamische Miro'
M
'Ze merkten, dat ik
alles vanuit de
natuur bekijk'
'Ook denken aan
belangen
van de onderneming'
Leo en Herman Valk, Doetinchem en Nijmegen:
Arie van der Ing, Leiderdorp!
m.
Ever) Veneman, Wijhe:,
FHtsen extra editie
11
Ze komen uit een Doetinchems gezin van 11 kinderen:
Leo Valk (23), de jongste, en Herman Valk (34), de
middelste. Allebei werken ze bij Ahold en allebei zitten ze
In de Centrale Ondernemings Raad.
Puur toeval Js dat want Leo zit er voor AH-supermart9
en Herman voor de Miro. Op dezelfde manier zijn ze ookj
volkomen onafhankelijk van elkaar, bij Ahold gekomen.
Leo is nu hoofdkassier van de
AH supermart in Doetinchem,
pal tegenover de plaats, waar zijn
moeder jarenlang een sigaren
winkel had, nadat zijn vader, die
slager was, was overleden nu
al 22 jaar geleden. Acht jaar
geleden kwam Leo als jongetje,
zo van school, bij Albert Heijn
binnen assistent verkoper mocht
hij worden toen.
Herman had o.a. in Amsterdam en
Wageningen in de textiel gezeten,
bij een inkoopbureau en in een
speciaalzaak. Toen Albert Heijn
mensen vroeg voor de non-food-
sector, met name textiel zag hij er
wat in en werd aangenomen voor
de supermart in Laren N.H. Dat
was 7 jaar geleden. Vier jaar
later startte de Miro in Nijmegen.
Voor de ervaren textiel-man Valk
zat daar een goede job In.
Herman: „Ben ik blij, dat ik dat
heb gedaan. Ik zou niet meer terug
kunnen naar de supermarts, want
het is daar meer bekrompen en
kleiner als je de Miro gewend
bent! Alles gaat daar volgens het
boekje terwijl de Miro een jonge
maatschappij is, die veel eigen
initiatief vraagt en ondernemings
geest. Alles hangt af van je eigen
inzicht en betrokkenheid. Er
wordt heel veel aan je overgelaten.
Zo hebben we vorig jaar zelf
moeten bepalen hoe we de
produktiviteit konden opschroeven:
hoe we meer doelgericht kunnen
werken. Ie kunt bij ons zoiets ruim
aanpakken. Denk maar eens aan
de oppervlakte. Ik ben
afdelingschef software 1 en 2
(confectie, textiel, schoenen,
lederwaren, stoffen enz.) dat
is een oppervlakte van
600 m-
Leo: „Dat is de helft kleiner dan
de hele supermart hier in
Doetinchem en wij werken hier
met vijf afdelingschefs. Het gekke
is, dat ik altijd heb gedacht:
nooit naar de Miro want daar is
het zo groot, daar ben je natuurlijk
alleen maar een nummer.
Maar wat betreft ondernemings
geest en eigen initiatief, die zijn
er ook wel degelijk in de SM's.
Aan ons wordt ook veel
overgelaten, alleen niet zo ruim
als bij jullie, maar wij zijn ook
zelf verantwoordelijk voor de
produktiviteit. Bovendien, laten wij
blij zijn dat AHSM er is, anders
zou er ook geen Miro zijn."
Herman: „Omdat je zoveel
eigen initiatief moet nemen
ben je altijd meer dan een
nummer. We werken bij ons in
Nijmegen met 100 man full time
en dan nog eens 100 part-time.
Nou, ik ken de meesten maar ja,
ik ben dan ook voorzitter van de
personeelsvereniging: bingo
avondjes, carnaval, reisjes je
kent het wel. Wij organiseren ook
het voetbaltoernooi voor alle
Miro's. Dat komt omdat wij twee
keer zelf de Miro-beker hebben
gewonnen."
Leo: „Ja. dat werk ken ik ook
wel. Ik ben voorzitter geweest van
de feestcommissie. We deden
feestavonden en kegel- en
kaartavondjes. Machtig leuk. hoor
Alleen Herman kan er meer van
maken met zijn 100 man dan wij
met 45: hij heeft meer geld
natuurlijk. Maar wij hebben het
misschien wel weer gezelliger.
Het is hier net een familie:
allemaal Achterhoekers, die elkaar
allemaal goed kennen. Ik zou
nooit naar de Miro moeten, dacht
ik altijd, maar ja
Wat ja
„Ik ben nou aan het solliciteren
naar een baan in de nieuwe Miro
Goed zes {aar
geleden was
Arie van der
Ing (55) nog
assistenl op
Goed zes {aar
geleden was
Arie van der
Ing (55) nog
assistenl op
een agrarisch bedrijf. Hij werkte
op een veehouderij maar hij
kreeg rugklachten en zwaar
werk werd hem verboden.
Zo kwam hij als hoofd
algemene dienst (zorg voor
het schoonhouden o.a.)
bij A. C. Leiderdorp. Hij
miste het vrije buitenleven wel.
„In het begin had ik er veel
moeite mee, dat wil ik wel
zeggen. Dat binnenzitten
tjonge, dat viel me niet mee.
Maar gaandeweg heb ik me
wel aangepast De mensen hier
merkten wel, dat ik met de
natuur vergroeid ben en alles
bekeek in verband met de
natuur. Ze dachten, dat ik
daarom wel een brede visie
moest hebben en ze kozen me
in de ondernemingsraad. Dat
was voor mij wéér heel wat
anders dan Ik gewend was. Ik
miste de scholing wel.
En wat Je ook mist zijn de
bevoegdheden: je mag advies
geven maar je hebt geen stem.
En voor je dan eens ziet wat
er van je advies is terecht
gekomen daar gaat een
hoop tijd overheen.
Maar onderling gaat het goed
in de OR: we zijn het altijd met
elkaar eens en het contact met
al die collega'3 van de
restaurants is uitstekend. Het
gaat net een beetje als hier
in de zaak: ik ben de oudste
hier en ze komen me vaak om
raad vragen. Dat vind ik wel
leuk dat ze toch een beetje
nog waarde aan de ouderdom
hechten."
in Zutphen. Ach, er zitten daar
natuurlijk toch meer kansen voor
me. Ik ben hier wel hoofdkassier
maar we hebben hier maar acht
kassa's en daar krijgen ze er ruim
twintig. Niet dat ik daar meteen
chef van wordt maar er zijn
natuurlijk meer promotiekansen.
Vorig jaar ben ik van eerste
assistent non-food hoofdkassier
geworden. „Front end manager"
heet dat met een duur woord: je
staat aan het eind van de route
van de klanten. Je moet er dan
ook voor zorgen, dat de klanten
tevreden de deur uitgaan. Als er
moeilijkheden of klachten zijn moet
Ik ze oplossen. Verder controleren
en administratie bijhouden,
personeelsproblemen oplossen
e.d. Leuk werk. Het was een
onverwachte promotie vorig jaar
en ik was er reuze blij mee.
Ik kreeg er meer verantwoording
door en dat is altijd mijn
streven geweest."
Herman: „Dat zit in de familie.
We zochten allemaal verantwoor
delijkheid."
Misschien heeft ze dat wel
beiden in de COR gedreven.
Herman zit er in als enige
Miro-vertegenwoordiger sinds
juni 1974, Leo sinds augustus van
het vorig jaar.
Leo: „Het is machtig interressant
Je komt nu in aanraking met
problemen, waar je anders nooit
van hoort Het geeft je volkomen
andere gezichtspunten. B.v. alles
wat met het opleidingsprogramma
te maken heeft; anders kom je
daar nooit zo nauw mee in
aanraking."
Herman: Je kunt een goed
contact opbouwen met de mensen
achter je; dat is misschien nog
wel het, belangrijkste."
Leo: Ja, zo zou ik contact moeten
hebben met half Nederland. Ik
vertegenwoordig nl. de groep
eerste assistenten voor half
Nederland: Groningen, Friesland,
Drente, Overijssel. Utrecht
Gelderland en Brabant Ik ga nu
op eigen initiatief contactmensen
aanstellen in Groningen, die mij
van informatie moeten voorzien en
die ik op mijn beurt ook kan
inlichten. Als dat goed functioneert
maar dat weet ik nog niet
want het moet nog beginnen
dan doe ik het ook in do andere
provincies."
Hebben de broers ooit al eens In
eikaars vaarwater gezeten In de
COR? Dat zou toch kunnen.
Verschillende
gezichtspunten
Herman: „Nee. Wel praat je
soms vanuit andere gezichtspunten.
Zo is b.v. uit het OWA-onderzoek
de noodzaak voortgekomen, dat
mensen van het hoofdkantoor
zouden moeten afvloeien. De
mogelijkheid Is toen geopperd dat
ze in de detailhandelssector o.a.
in de filialen zoals Miro ingezet
konden worden. Daarover heb ik
namens mijn achterban vragen
gesteld, want ja, dat zou ten
koste van onze promotiekansen
binnen de Miro kunnen gaan. De
praktijkmensen hebben wel een
streepje voor op de mensen uit
de theorie maar toch moet je
dat in de gaten houden. Kijk, dat
was een specifiek Miro probleem
on daar voelde Leo zich niet
zo bij betrokken."
In de auto gezamenlijk terugrijdend
van Zaandam, waar de COR-
vergaderingen worden gehouden,
naar het Oosten praten de broers
over het werk na. Ze hebben
immers, ondanks de verschillen
in bedrijfssoort, ook veel zaken
gemeen: beiden hebben voor
1975 te maken met
kostenbeheersing en ook met
verbeteringen in de beheersing
van voorraadverschillen en een
optimale commerciële
management-aanpak.
Ze zien mekaar vaak. Beiden
zijn ongetrouwd en wonen In het
ouderlijk huis in Doetinchem.
Deze rappe jongen
Het leeftijdsverschil zie je ze wel
aan: Herman, de oudste, maakt
een bezonken indruk, gerijpt,
ervaren, terwijl Leo de onstuimige
aanstormende jeugd vertegen
woordigt. Deze rappe jongen haakt
naar nieuwe kansen en
uitdagingen en men voelt ook wel
een beetje hoe hij zijn broer, de
Miro-pionier benijdt. Zeker
wanneer die als zijn verwachting
uitspreekt, dat de dynamiek van
de Miro voorlopig nog niet in
reglementen en routine zal worden
gesmoord.
„Dat gebeurt misschien pas als
we zo'n stuk of 10 Miro's in het
land hebben maar nu hebben
we er nog maar 6 en gemiddeld
komt er één per jaar bij, dus we
hebben nog wel even voor bij
ons ook alles volgens het boekje
moet gaan."
Leo trommelt ongeduldig met zijn
vingers op de tafel.
„De realiteits
zin, die van je
wordt verlangd
als OR-lid,
komt soms bij
de collega's slecht over",
zegt Evert Veneman (32) van
het PB Wijhe. „Je moet immers
als OR-lid niet alleen maar
denken aan de belangen van
de werknemers maar ook aan
die van de gehele onderneming.
Als je dat niet doet dan druk
je b.v. maatregelen door.
waarmee je later je zelf de das
blijkt te hebben omgedaan.
Het gaat er om uit het
overleg optimale voorwaarden
te halen en die moeten niet
de economie van het bedrijf
aantasten. Ik vertegenwoordigde
tot dusver het leidinggevende
personeel (ik ben afdelingschef
van vacuum stuk3 artikelen,
inpak conserven en expeditie)
dus dan denken ze a! gauw,
dat je niet meer namens alle
werknemers praat. Het
tegendeel is waar maar je
moet wel wederzijds vruchtbaar
samenwerken."
Veneman zit ook In de COR
en maakt er geen geheim van,
dat het soms heel moeilijk is
het besprokene daar te volgen,
omdat je nu eenmaal niet
overal verstand van kunt
hebben.
„Maar een kardinaal uitgangs
punt is, dat Albert Heijn ons de
kans geeft door goede
cursussen goed op de hoogte
te komen. Als ik dat vergelijk
met de toestanden in andere
bedrijven en via de
vakbonden hoor je daar wel
eens wat van dan vind ik,
dat we bij Albert Heijn ver
voorop lopen."
