Alles werd duurder
behalve de wijnen
AH's jongste wijnaktie
toont dat het aantal
wijnkenners toeneemt
w
NA
Nil
PINARD
OOR
ANDERE
WUNEN
IN BLOOPAK
"iKsr
rff
Nu kopen betekent jaren „goedkoop drinken
Wijnprijzen
Rooskleurig
EEN MOOIE WIJN MAAR U MAG
HEM NOG NIET DRINKEN
'f Is rood of wit of rose en het zit in een pakje
Voorkeur
Ontwikkeling
Toekomst
pagina 3
Wie rondloopt met vage plannen ooit nog eens een eigen
wijnvoorraad op te bouwen, doet er goed aan nu te kopen.
Terwijl alles duurder werd, is vooral de lang houdbare kwali
teitswijn opzienbarend in prijs gedaald.
Een mooi voorbeeld daarvan
vindt men in de jongste publi-
lcatie van het Genootschap voor
Vrienden van de Goede Wijn.
Naast vele andere kwaliteits
wijnen wordt daarin bijvoor
beeld Chateau Troplong Mon-
dot genoemd. Deze befaamde
St. Emilion (Bordeaux) staat
erbij met een prij3 6,95), die
de insiders zich de ogen heeft
doen uitwrijven. Mogen wij
hen geloven en dat mogen
we dan hebben zij eerst ge
keken of zij niet toevallig een
publikatie van een jaar of drie
geleden onder ogen hadden ge
kregen. Vergelijkbare wijnen
vond men kortgeleden nog in
de winkels voor prijzen die va-
rieerden tussen de 15,;en de
20.—.
Het is duidelijk dat er iets
merkwaardigs met de wijnprij
zen is gebeurd. De oorzaak
daarvan moet gezocht worden
in het feit dat de wijnoogst van
1974 tegen alle verwachtingen
in royaal is uitgevallen. Voor
wijn-producenten en -handela
ren is het een wet van Meden
en Perzen dat er na twee of
drie vette jaren een zeer mager
jaar moet volgen.
En die wet blijkt niet meer te
kloppen. De oogsten van 1966
tot en met 1970 waren gemid
deld boven de normale produk-
tie, vooral dank zij het zeer
overvloedige jaar 1970. In 1971
was de oogst wel kleiner dan
in 1970 en die van 1972 bleef
daar ook onder, maar beide
oogsten waren kwantitatief bo
ven het gemiddelde. Allerlei
factoren deden de vraag naar
kwaliteitswijnen juist in die
periode toenemen. De Amerika
nen kwamen aan de Franse
markt, er werd druk gespecu
leerd en met grote stelligheid
wisten de deskundigen te ver
tellen dat de oogst van 1973
heel matig zou worden.
De wijnprijzen gingen bijna
loodrecht omhoog en iedere
wijnleverancier mengde zijn
stem in het koor dat in mineur
zong: Nu zijn de kwaliteitswij-
nen voor eens en altijd onbe
taalbaar geworden.
Maar zie, nog nimmer tevo
ren werd er in Frankrijk zoveel
wijn geoogst als in 1973. Er viel
een verbaasde stilte. Niemand
waagde het als eerste te zeggen
wat hij dacht. Er werd weinig
wijn verkocht en gekocht. Ie
dereen keek de kat uit de boom,
in afwachting van de Grote Val
der Wijnprijzen.
En die kwam er. Met donde
rend geweld stortten de illusies
van de verenigde wijnboeren in
de grote plas wijn van de jaren
'73 en '74. De wijnhandelaren
die van de jaren 1971 en 1972
duur hadden gekocht, schrok
ken zich een hoedje. Hoe zou
den zij ooit de prijs kunnen
vragen die zij betaald hadden?
Het is in de kringen der wijn-
liefhebbers niet onopgemerkt
gebleven dat de wijnkoperij van
AH weinig of geen hoge kwali
teitswijnen heeft gekocht uit de
dure jaren 1971 en 1972. Omdat,
zegt de heer A. G. ter Schure,
wij de bui al zagen hangen. Het
i3 even tobben geweest om de
afgelopen periode door te ko
men met wijnen die wel „be
taalbaar" waren, maar nu zitten
wij op rozen. Waar menige tra
ditionele wijnhandel nog moet
zorgen zijn duurgekochte wij
nen van voorgaande jaren kwijt
te raken, kunnen wij zorgeloos
profiteren van de huidige situ
atie op de wijnmarkt.
Overigens is het niet waar
schijnlijk, dat de goedkope wij
nen lang op de markt zullen
blijven. Tenzij de oogst van
1975 het voorbeeld van 1974
volgt en ook hij zich niet wenst
te houden aan de genoemde wet
van Meden en Perzen, zullen de
prijzen tegen het einde van het
jaar weer omhoog gaan.
Met andere woorden: plannen
omtrent eigen wijnvoorraad
dienen nu verwezenlijkt te wor
den. De kwaliteitswijnen die de
kracht bezitten om vele jaren
beter te worden en zeker tien
jaar goed te blijven, kunnen on
mogelijk ooit nog goedkoper
worden dan zij nu zijn.
By AH's wijnkoperij is men nog niet geheel be
komen van de verbazing: binnen enkele weken wer
den bijna 54.000 flessen 'ondrinkbare' wijn verkocht
en de kopers blijken er heel gelukkig mee te zijn.
De wijn heet: ChSteau
Haut Brignon. Hij werd ge
boren in 1972 en heeft het
recht zijn naam aan te vullen
met: Premières Cötes de
Bordeaux. Deze 'achternaam'
is zoveel als een gecontro
leerde herkomstbenaming
(Appellation d'Origine Con-
trolée). Wie iets meer van
wijn weet, kan daaruit lezen
dat het om een wijn gaat die
boven het gemiddelde kwa
liteitsniveau is uitgestegen
en die 'pit' genoeg heeft om
in de fles verder te werken
aan zijn smaak en zijn geur.
Wie hem nu zou drinken zal
hem waarschijnlijk niet bij
zonder vinden; nogal ruw
van smaak (hard) en weinig
geur (gesloten). Maar drink
hem nog eens over twee jaar:
soepel van smaak en bijzon
der geurig, zoals dat een ras
echte Premières Cótes de
Bordeaux betaamt.
Wie koopt er ondrinkbare
wijnen? De kenners. Zij we
ten dat een (te) jonge kwa
liteitswijn aanzienlijk goed
koper is dan zijn soortgenoot
die zich volledig heeft ont
plooid. Zij hebben geleerd
hun ongeduld te bedwingen
en zijn er in geslaagd een
wijnvoorraad op te bouwen,
dtè ieder -jaar wordt aange
vuld met andere ondrink
bare Wijnen.
Overigens heeft maar een
gering deel van 's werelds
wijnoogst het talent om op
latere leeftijd smakelijker te
worden. Het merendeel kan
kort na de oogst zorgeloos
gedronken worden en dat
gebeurt dan ook. Men vindt
deze consumptiewijnen voor-
Yni/sau dc Q-'ai'f union
ZïïrJZ:
al in de categorie onder de
vijf gulden.
Het zijn deze wijnen die
het wijnverbruik in Neder
land gedurende de laatste
jaren krachtig hebben gesti
muleerd. Met name het
grootwinkelbedrijf dat van
Albert Heijn in het bijzonder
heeft daaraan ijverig mee
gewerkt.
De toegenomen belangstel
ling voor wijn deed AH's
wijnkoper A. G. ter Schure
en de zijnen veronderstellen
dat het nu ook mogelijk
moest zijn om naast de con
sumptiewijnen ook de be-
waarwijnen in de filialen te
verkopen. Eerder gebeurde
dat al via het Genootschap
voor de Vrienden van de
Goede Wijn en een enkele
Voor vervolg zie pag. 6
Naast de Pinard, die tegen
woordig bijna evenveel in
bloc-pak als in fles wordt
verkocht, zullen nu ook een
aantal andere wijnen ge
deeltelijk afstand moeten
doen van de traditionele
wijnflessen: Vïllanoeen Ita
liaanse soortgenoot van de
Pinard, Vin du Patron en
Rosé d'Anjou.
Toen enkele jaren geleden de
Pinard-in-een-doosje werd ge
ïntroduceerd, hebben de wijn
kenners hartelijk gelachen. Wijn
in karton? Dat kan niet, riepen
zij in koor. Wijn is een edele
drank die recht heeft op een
oprechte fles.
Het lachen is hen inmiddels
vergaan. Pinard-kopers blijken
in toenemende mate de voor-
Xm
keur te geven aan het bloc-pak
boven de fles. Niet alleen omdat
het pak een dubbeltje goed
koper is -(ƒ 2,85), maar ook om
dat de wijn in de lichtdichte
verpakking beter houdbaar is
gebleken, lichter in gewicht is
en minder ruimte inneemt.
Dat de speciaal voor wjjn
ontwikkelde kartonnen verpak
king een succes is geworden,
duidt op een interessante men
taliteitsverandering ten opzichte
van wijn.
Was men voorheen geneigd
om, in navolging van de ken
ners en snobs, „duur" te doen
met zelfs de allereenvoudigste
wijnen, tegenwoordig schaamt
men zich er niet meer voor de
Pinard in zijn kartonnen ver
pakking op tafel te zetten. Het
is alsof daarmee gedemon
streerd wordt tegen het vaak
sterk overdreven wijn-ritueel.
Dat wijnritueel heeft de ont
wikkeling van het wijndrinken
in Nederland lange tijd kunnen
tegenhouden. Gevraagd naar de
reden waarom hij geen wijn
dronk, antwoordde menige Ne
derlander dat hij het „te moei
lijk" vond, te duur ook en voora
niet lekker. De introduktie van
de Pinard met zijn aangepaste,
naar zoet zwemende smaak, zijn
lage prijs en zijn eenvoudige
literfles, heeft de basis gelegd
voor de ontwikkeling van het
wijnverbruik in Nederland.
De noodzaak om deze wijn
goedkoop te houden, leidde tot
het ontwikkelen van een nieuw
soort verpakking. Deze verpak
king is ontstaan en heeft in
middels haar diensten bewezen:
de Pinard is ondanks de storm
achtige prijsontwikkelingen van
de laatste jaren, nog altijd
onder de ƒ3,— gebleven.
Het valt te verwachten dat de
voorkeur voor het bloc-pak zal
biyven toenemen. Het is nu
eenmaal handzamer dan de
voorheen gebruikelijke fles en
vergt ook minder opbergruimte.
Bovendien demonstreert het
overduidelijk dat het om een
eenvoudige wijn gaat, waarover
niemand zich bezorgd behoeft
af te vragen of het jaar wel
goed is en of de smaak wel aan
genaam zal zijn. Het bloc-pak
bevat een aangename drank,
die toevallig recht heeft op de
soortnaam wjjn.
Omdat het overgrote deel van
's werelds wijnoogst bestaat uit
eenvoudige wijnen die jong ge
dronken kunnen worden, ligt
het voor de hand te verwachten
dat er steeds meer wijnen in
eenvoudige verpakkingen op de
markt gebracht zullen worden.
De ervaringen met de drie
nieuwe A.H.-wijnen in bloc-pak
zullen leren of wijndrinkend
Nederland inderdaad al over de
drempel is gestapt die ooit werd
gelegd door de geroutineerde
drinkers van kwaliteitswijnen.
De Villano zal zowel in rood
als wit verkrijgbaar zijn en kost
ƒ2,85. De Vin du Patron komt
ln rood, wit en rosé op de markt
(ƒ3,85) en de Rosé d'Anjou gaat
4,50 kosten.
