„Op vakantie snuif ik stoom
R. Liesker BL Heemskerk:
Arie heeft hart
verpand aan Japan
pagina 12
Flitsen
Bedrijfsleider R. Lies-
ker (30) van de Si
mon in Heemskerk, is
een verwoed verzamelaar
van alles wat maar even
met rails, beugels, diesel,
olie en stoom te maken
heeft. Met groot enthou
siasme kan hij verhalen
over de glorietijd van
weleer: voor ingewijden
j over gele Wassenaarders
en blauwe Budapesters.
jOver een spooktrammetje
in Spaanse bergen tot
een moderne pec-car in
Den Haag. Over zijn
schitterend foto-archief
en zijn enorme hoeveel
heden knipsels en andere
attributen die trams of
treinen betreffen. Waar
hij, als rechtgeaard ver
zamelaar, nooit genoeg
van heeft. Wie daarom
thuis nog oude foto's,
prenten en ansichtkaar
ten waar ook maar een
glimp van trein of tram
te zien is, heeft, doet er
de heer Liesker een groot
plezier mee. Maar ook
degenen die wat meer
over deze snel in popu
lariteit gestegen hobby
willen weten, kunnen
kontakt met de heer
Liesker opnemen. Zijn
adres: Luxemburglaan
491 in Heemskerk.
te maakte hij weer nieuwe
vrienden, die nij iaici owujIS
weer ontmoette. Zelfs rondrei
zende Nederlanders.
Grandioos
De meeste indruk maakten
op hem toch wel de mensen.
„Enorm behulpzaam, gastvrij,
openmisschien wat weinig
eigen initiatiefmaar harde
werkers En de winkels
Warenhuizen en supermark
ten Daar kan Nederland niet
aan tippen. Grandioos."
„Alleen-reizenmet ande
re mensen meegaan als die
je helpen willen gevaarlijk?
Nee hoor.Echt niet. De men
sen zijn daar erg eerlijk. Ik heb
ook een enorm vertrouwen in de
mensen."
Het verhaal over de reis naar
Japan kan worden geïllus
treerd met ettelijke kaarten,
kaartjes, prenten, souvenirs,
vreemd geld, plakboeken, dag
boeken, foto's en dia's. Een kof
fer vol. „Ik ging met twaalf ki
lo bagage weg. Toen ik terug
kwam had ik 25 kilo
Wensdroom
Behalve souvenirs heeft Arie
Abbink nog wat overgehouden:
nieuwe vrienden. „Heel veel",
zegt hij. „Daarom wil ik graag
volgend jaar weer. Maar dan
langer. En dan wil ik ook nog
meer landen zien dan Japan. Ik
heb ook Amerikaanse vrienden
gekregen. Dus ook naar Ame
rika. Dat kan met een speciaal
vliegtuigticket. Dat wil ik graag
doen. En dat lukt ook wel. Ik
ga goed sparen
„Ik ben een rommelige
verzamelaar. Maar dat kan
met deze hobby, waar zóveel
materiaal over bestaat, nu
eenmaal moeilijk anders. Ik
verzamel alles wat met
correspondentie uitnodiging
óm op de bruiloft te komen.
„Ik wilde wel graag, maar het
was toen nog te kostbaar voor
me. Ik ben wel meteen begon
nen met sparen. Ik dacht: als ik
elke week honderd gulden
spaar, heb ik na een jaar
5200. Mét wat geld uit de eer
ste maanden van 1974 kwam ik
op zo'n zesduizend gulden. En
dat was genoeg. Ik heb wel
voor een kapitaal aan souvenirs
gekocht, omdat ik dacht: dit is
de eerste en de laatste keer dat
ik hier kom. Maar ik heb er zo
veel vrienden gekregen, die
vroegen of ik nog eens terug
kwam, dat ik het volgend jaar
toch weer ga."
Contact
De taal levert Arie Abbink
geen problemen op. Met En
gels bleek hij zich uitstekend te
kunnen redden. Bovendien er
voer hij, dat de mensen in Ja
pan erg behulpzaam zijn. Zijn
kennelijk vermogen om snel en
gemakkelijk contacten te leg
gen,, maakte dat alles nog ge
makkelijker. „Het is een fas
cinerend land", zegt hij. „Met
een geweldige natuur. Wat je
hier in heel Europa hebt, ber
gen, grote rivieren, steden, dat
heb je daar in één land". Arie
Abbink bekeek Tokio, waar een
vriend hem* opving, reisde in
zijn eentje per trein naar het
uiterste zuiden, zag Hiroshima
(„dat is hartverscheurend, wat
je daar ziet.maar ook Sap
poro in het noorden. Hij be
keek tempels, musea en thea
ters, maar ook een visfabriek
en een vulkaan en een typisch
Indianendorp. En in de jeugd
herbergen waar hij overnacht-
R. Liesker.
Links:
De Ouwe Blauwe tram in Den
Haag.
Onder:
Dit was voor het echtpaar
Liesker tijdens een vakantie in
Oostenrijk een van de grootste
genoegens: een oud stoomloco-
motiefje trekt een personenrij
tuig over het lundradsmalspoor
naar de Schaf berg Spitze.
trams en in iets mindere
mate met treinen te maken
heeft. En niet alleen van
Nederland. Mijn specialiteit
is Den Haag, een tot voor
kort interessante tramstad
met al die buitenlijnen en
verschillend materieel. Ik
heb daar, toen ik omstreeks
1965 als proefchef bij Si
mon de Wit op het Spui
werkte, veel gefotografeerd.
„De mensen vragen wel eens,
wat er nou voor leuks is aan al
die oude trams en treiren. Dat is
natuurlijk, daar kom k niet on
deruit, de romantiek van het
verleden. Ik denk dat dat ook de
reden is dat deze hobby van-
daag-de-dag zoveel jonge men
sen aanspreekt. Ze worden door
middel van oude prentbrief
kaarten geconfronteerd met
plekjes in hun stad die nu ge
sloopt zijn, in de oorlog ver
woest zijn, maar gelukkig ook
die de tand des tijds hebben
doorstaan. Ja, de romantiek doet
je wat. Je kon, en dat is nog niet
Geld is geen probleem voor Arie Abbink (23), als hij praat
over zijn plannen om volgend jaar langere tijd, vier maanden
bijvoorbeeld, naar Japan te gaan. De tijd wel. Om zó lang
zijn werk als „eerste assistent" in een Arnhems A.H.-filiaal
in de steek te laten, dat zal, misschien wat problemen geven.
Maar het geld voor zo'n uitvoerige, verre reisNee,
geen probleem.
Ik heb andere behoeftes. Ik
hou van reizen Hij zegt het
allemaal, zeer enthousiast, in
de loop van het verhaal over
zijn reis naar Japan, gemaakt
in de zomer van 1974. Dat ver
haal zal hij al vele malen ver
teld hebben. Maar in de ruimte
boven de winkel waar dit ge
sprek plaats had, klinkt zijn
verslag geestdriftig alsof het de
eerste keer is.
Waarom Japan
Aan de hand van een grote
wegenkaart van Japan vertelt
hij van zijn belevenissen. Het
antwoord op de vraag: „Waar
om Japan" is een apart ver
haal: een vakantie in Engeland
contact met een Japanse toe
rist samen verder reizen
eens zó lang geleden bijvoor
beeld met de blauwe tram van
Scheveningen naar Purmcrend.
Je moest dan een paar maal
overstappen, dat wel En wie
herinnert zich de echte gele
Delftenaar, Leidenaar en Was
senaar nog? Het dieseltje naar
de Zuidhollandse eilanden?
Wat anderen meer aanspreekt
zijn de cijfers: hoeveel lijnen
kende de stad, wat is daar in de
loop der jaren verdwenen of bij
gekomen, welk materieel reed
op welke lijn, welke lijnaandui-
dingen zijn er, enz."
„Er is de laatste tijd zóveel
vraag naar foto's van oudrail-
materieel, dat hobbygenoten en
ik besloten hebben om een foto
bureau op te richten. Dat gaat
zó goed, dat van iedere foto
tientallen afdrukken gemaakt
moeten worden. Ik zelf heb op
dit moment zo'n 5600 foto's ver
zameld en opgeborgen. Als ik
m'n negatieven die ik nog heb
ook ga afdrukken dan denk ik
aan de 25.000 te komen. Dat is
heel wat ja, en ik ben bang dat
ons huis dan te klein wordt.
Als je wilt reizen, dan ga je
bezuinigen, dan móet je zuinig
leven", zegt hij. „Ik hóef geen
stereo-platenspeler, of een au
to.
