Succes achter
Miro-formule
Man of vrouw-
werk is pr
r i
pagina 6
Flitsen
Vervolg van pag. 1
De oorspronkelijke opzet, toe
gepast in Vlissingen en in sep
tember 1971 ook in Maastricht,
hield in dat een Miro nonfood
bedrijf en een AH-food winkel
onder de naam „Miro Center"
als tweeling onder één dak wer
den samengebracht. Die opzet,
gekozen om mede te steunen op
de goede reputatie van de AH-
Supermarts, bleek in de prak
tijk niet ideaal. Vooral ook we
gens de afzonderlijke kassa
partijen voor food en non-food
waardoor de klant, die in beide
afdelingen inkopen deed, twee
maal moest uitchecken. Een
huisvrouwenpanel geleid door
psycholoog De Jong en een
marktonderzoek kwamen tot
de eensluidende conclusie dat
food en non-food geheel in een
nieuwe Miro-vorm moesten
worden geïntegreerd met- het
zelfde discount-image en met
één enkele check-out. Die aan
gepaste Miro-formule werd niet
meer zbw genoemd (het woord
„warenhuis" bleek toch een te
stoffige klank te hebben), maar
hypermarkt, een gloednieuwe
term steunend op het reeds als
vooruitstrevend bekendstaande
begrip supermarkt.
vormen een groter probleem
omdat zowel in de sector non
food als in de food op het
punt van vergelijkbare merk
artikelen een steeds scher
pere prijzenslag tussen de
diverse bedrijven is ontstaan,
die de marges vaak beneden
aanvaardbare minima dreigt
te drukken. Dat gebeurt in een
toenemend tempo. Anderhalf
ja'ar geleden hadden de dis
counters nog maar 5% van de
Nederlandse food-omzet aan
getrokken; nu 25%. Ook op het
gebied van duurzame gebruiks
goederen zoals koelkasten, was
machines, TV's, andere elektro
nische artikelen en foto-appa-
ratuur, signaleert de heer Kruft
een soortgelijke ontwikkeling.
Normering
Om het publiek te blijven
trekken moeten de Miro's zorg-
Leeuwardenvictorie
Leeuwarden werd op 22
maart '72 de eerste Miro Hyper-
markt en boekte prompt het
dubbele van de openingsomzet,
die Vlissingen een jaar tevoren
te zien had gegeven. Uiteraard
kregen de volgende vestigingen:
Nijmegen (27 september 1972),
Purmerend (28 maart 1973) en
Beek (25 september 1973) het
zelfde model, terwijl inmiddels
Maastricht in oktober 1972 en
Vlissingen in februari 1973 ook
tot hypermarkten werden om
gevormd. Sindsdien stegen de
resultaten boven de verwach
tingen, mede door het groeiend
pakket van bijkomende dien
sten, waartoe behalve het ben
zinestation, de koffiecorner, de
sleutel- en hakkenbar en de ge-
distilleerdmarkt ook shops voor
doe-het-zel vers, autobanden sta
tions en (in Beek) een moder
ne autowasstraat met een uur
capaciteit van 40 a 50 wagens
gingen behoren. De doe-het-
zelf shops bleken zo'n succes,
dat Miro ze sinds vorig jaar ook
als zelfstandige eenheden, ge
ïntegreerd in andere grootwin-
kelvestigingen of -centra als
"Jobby's" is gaan exploiteren.
Rendement
Elke nieuwe winkel vorm heeft
een aanlooptijd nodig en die
hebben de Miro's nu wel achter
de rug. Volgens de heer Kruft
moet voor verdere opvoering
van het rendement nog meer
harmonie komen tussen de drie
kernelementen: omzet, marge
en kosten. Wat de omzet betreft
heeft hij weinig zorgen over het
assortiment. Dat is steeds beter
geworden en de Miro's komen
uitstekend tegemoet aan wat
het publiek vraagt. De marges
KLANT WORDT
KRITISCHER
Vergeleken bij een jaar
geleden is er een duidelijke
zwenking gekomen in het
consumentengedrag. Waar
schijnlijk mede onder de
invloed van de oliecrisis
let de klant voor levens
middelen en kleding veel
meer dan vroeger op de
prijs, maar bij duurzame
gebruiksgoederen staat nu
de kivaliteit voorop.
Dat blijkt nu ook weer
uit een recent onderzoek
van een Westduits groot
winkelbedrijf, dat consta
teerde dat 79% van zijn
klanten kritischer koopt
dan tot medio '73. 81°/» let
meer dan voorheen op de
prijzen en 40% wil in het
algemeen minder uitgeven.
In de textielsector werd
veel meer goedkopere kle
ding verkocht en ook in de
levensmiddelen viel een
duidelijke voorkeur voor
lager geprijsde artikelen
waar te nemen.
Daarentegen daalde de
omzet van goedkopere
koelkasten sinds midden
vorig jaar met ruim één
derde, terwijl er tweemaal
zoveel drie-sterren koel
kasten werden verkocht.
Eenzelfde tendens consta
teerde men bij de bontjas
sen zo gingen er 40%
méér dure nertsen over de
toonbank.
Miro verkoopt (nog)
geen bont, maar voor het
overige deed men de laat
ste twaalf maanden soort
gelijke ervaringen op.
vuldig de laagste prjjzencatego
rie aanhouden en dat kan alleen
door uiterste kostenbestrijding,
welke de heer Kruft momen
teel de grootste opgaaf noemt.
Vooral de personeelskosten
moeten verder worden beperkt
door nog betere werkmethodie
ken, grotere betrokkenheid van
de medewerkers en uitgekiende
planning. In de keten van cen
trale directie via algemeen be
drijfsleider naar verkoper zijn
de afdelingschefs volgens de
heer Kruft de sleutelfiguren.
Zij moeten de richtlijnen, die
in het kader van de aan de
gang zijnde „normering" wor
den opgesteld, in de praktijk
brengen. De afdelingschef staat
in het krachtenveld tussen klan
ten, personeel en goederen en
hij is de man, die het uiteinde
lijk moet „maken" door de
werkzaamheden zodanig in te
delen, dat met een minimum
aantal mensen een maximum
wordt gepresteerd.
De heer Kruft heeft dan ook
bij een recente tournee langs
alle Miro'-filialen speciale aan
dacht besteed aan de motiva
tie van de afdelingschefs als
„hoekstenen van het Miro-ge-
bouw". Voor hen is ook een jaar
lang gewerkt aan een speciale
cursus die o.m. tot doel heeft,
de kostenbeheersing (overigens
zonder afvloeiing van perso
neel) op korte termijn te ver
volmaken.
In de afgelopen drie-en-
een-half jaar heeft de Neder
landse consument duidelijk „ja"
gezegd, tegen de Miro.
Politiek
Inmiddels zijn ook de politi
ci zich gaan bemoeien met de
opkomende nieuwe grootwin-
kelvormen buiten de stads
centra, waarvan de Miro's de
eerste verwezenlijking zijn. Er
is een interdepartementale com
missie gevormd, er is een rap
port uitgebracht en daarna een
beleidsnota en men heeft er in
de Tweede Kamer vurig over
gedebatteerd. Gelukkig kwamen
de Miro's er veel beter af dan
plannen van concuiajenten voor
„weiland-warenhuizen", die
niet zoals onze hypermarkten
aan bestaande rondwegen of in
nieuwbouwwijken zijn gepro
jecteerd. Maar ook voor elke
nieuwe Miro zal een „distribu
tie-planologisch onderzoek"
worden voorgeschreven alvo
rens de autoriteiten toestem
ming voor zo'n vestiging mogen
geven. Toch zal nog in deze
maand de bouw beginnen van
een zevende Miro, die in sep
tember 1975 in Zutphen zijn
poorten zal openen.
Meer functies
Door de problematiek rond
dit soort vestigingen zijn er
sinds 1971 veel minder Miro's
in bedrijf gekomen, dan aanvan
kelijk in de bedoeling lag. Ei
genlijk hadden er nu reeds min
stens een dozijn moeten zijn.
Het centrale apparaat, dat
Ahold voor deze sector in het
leven riep, was berekend op dat
grotere aantal. Om dat apparaat
nu toch intensief te kunnen ge
bruiken heeft men het extra
functies gegeven. Zo verzorgen
de Miro-merchandisers ook de
inkoop van non-food artikelen
voor andere AH-bedrijven zoals
supermarts met warenhuisaf
deling, Lita's en PMC. Boven
dien opent Miro behalve hyper
markten steeds meer Jobby's:
op 28 augustus kwam er weer
een bij, die deel uitmaakt van
VBM's nieuwe Nettomarkt in
Bergen op Zoom.
Maximale efficiency
Zo wordt op alle niveaus kei
hard gewerkt om Miro tot een
steeds bloeiender tak aan de
Ahold-boom te maken. Zo zal
in Zutphen een nog verdere ver
eenvoudiging van het bevoor
radingssysteem worden toege
past, waarbij nog meer dan
voorheen, bij het opstellen van
de artikelen in de winkel, ge
bruik zal worden gemaakt van
de wijze waarop de leveran
ciers hun goederen afleveren.
Op die distributie-techniek zal
de in Zutphen te installeren
winkelinventaris worden afge
stemd. Ook deze ontwikkeling
past in het Miro-streven om tus
sen producent en consument een
zo efficiënt en goedkoop moge
lijke schakel te zijn.
Hel is interessanter
er over een jaar of twee
eens over te praten. Dan
zal ik zeker niet meer de
enige zijn en dan kan
bovendien worden aan
getoond wat ik ervan ge
maakt heb".
Dat zegt mevrouw M. A.
Weverink, AH's eerste vrou
welijke bedrijfsleider in een
supermart. SMBL-ster dus.
Zijzelf vindt het geen onder
werp om er een woord aan
te wijden, laat staan erover
te schrijven. Motief: wat
maakt het uit of je man of
vrouw bent op zo'n post; het
werk moet goed zijn, daar
gaat het om.
Toch heeft haar benoe
ming wel enige reakties op
geroepen; schokeffektjes en
verbazing, een nadrukkelijk
afwachtende houding en een
pose van „ze moet eerst
maar eens laten zien wat ze
kan". Zowel bij de mede
werkers als bij de klanten in
die SM aan de Drieslag in
Arnhem-zuid.
Of ze het ooit zelf ver
wacht had?
„Toen ik bij AH begon
zeker niet, maar langzaam
maar zeker is mijn werk die
richting opgegaan".
Loopbaan
Zestien jaar geleden begon
mevrouw Weverink in een
bedieningszaak in haar ge
boorteplaats Deventer. Ze
werd caissière toen de zaak
werd omgebouwd tot ZB; ze
werd hoofdcaissière in een
SM; verving afdelingschefs
op hun vrije dagen en SMBL
Hoendervangers stelde haar
tenslotte aan als zijn plaats
vervanger. „Men zag iets in
haar", zoals dat heet. Er
volgde twee jaar kaderclub,
er kwamen stages en sinds
begin dit jaar is ze BL in die
Arnhemse SM met 25 vaste
medewerkers en ruim 40
parttimers.
De klanten van de onge
veer vier jaar bestaande
zaak werden per brief op
de hoogte gesteld van de
aanstelling van een vrouw
als BL. De reakties lagen
meestal in de sfeer van „hé,
wat leuk" en er was zelfs een
klant, die de Arnhemse Cou
rant opbelde, die er een ver
slaggever op af stuurde.
„Die heb ik doorgestuurd
zegt ze, „ik hoef niet het
middelpunt te zijn, ik zie
trouwens helemaal niet in
wat er voor bijzonders aan
is dat een BL een vrouw is".
Een bliksemenquête onder
de medewerkers leert, dat er
toch over die benoeming ge
sproken is.
Administratrice Truus
Mimdi: „Het was vreemd
omdat je het niet gewend
was, maar ze heeft zich vol
komen waar gemaakt. Ze
stelt zich geweldig op, ze
zegt bij voorbeeld „zo zïe ik
het en hoe zien jullie het".
En eerste assistent slager C.
Büchner zegt uit de grond
van z'n hart dat het hem
honderd procent is meege
vallen. „Ik moest erg aan
het idee wénnen, maar nu
zeg ik „waarom niet". Het
is een goeie".
Aanpak
De „goeie" pakt de zaken
aan als van iedere BL wordt
verwacht. Iedere ochtend
praat ze met het manage
ment-team, bestaande uit
chef slager; hoofdcaissière,
administratrice en sektor-
chef houdbaar en vers en
altijd staat ze open voor sug
gesties. Een dagindeling is
er uiteraard niet. „Die kun
je wel maken, maar is toch
niet uitvoerbaar. Iedere dag
is anders en iedere dag moet
je anders improviseren. Wel
streef ik ernaar om op don
derdag, vrijdag en zaterdag
zoveel mogelijk in de winkel
te zijn, want het kontakt met
de klanten vind ik erg be
langrijk".
Via-via hoorde ze dat een
klant had rondverteld, dal
er op zaterdag „een vrou
welijke agent in burger"
door de zaak liep. Een an
dere klant vroeg liaar „waar
om hangt u nog niet", daar
mee doelend op het bord met
foto in de filialen. Ze zegt:
„Door de oliecrisis is het er
nog niet, voor mij hoeft het
trouwens niet, maar ik kan
me voorstellen dat de klan
ten het prettig vinden".
■fa Mw. M. A. Weverink
Inbreng
Over het werk: „Het is
fijn werk. De afwisseling en
verantwoordelijkheid trek
ken me aan". Het minst aan
trekkelijke vindt ze de ver
gaderingen buiten het fili
aal. Noodzakelijk, dat wel,
maar ze hoopt niet dat het
er al te veel gaan worden.
Ze is het liefst in de winkel
met haar klanten en mede
werkers. Over de laatste zegt
ze: „Je werkt met ze en tus
sen ze en toch moet je de
stimulerende en corrigeren
de figuur zijn. Overigens
vind ik dat ze de winkel niet
voor elkaar moeten maken
omdat ik het zo graag wil,
maar omdat ze zelf inzien
dat het moet".
Mevrouw Weverink is
32 jaar, waarvan 16 jaar er
varing in AH-winkels. Als
vrouw weet ze, hoe belang
rijk het is de winkel schoon
te hebben („dus sta ik daar
op"); als voormalig caissière
weet ze wat voor paniek er
kan zijn als een artikel niet
geprijsd is. Het zijn maar
twee voorbeelden, die ertoe
kunnen leiden dat ze „goed
kwaad kan worden" als het
niet in orde is. Die houding
draagt mede bij tot dat ge
bundelde oordeel van de
medewerkers: „Ze kan heel
fanatiek zijn, maar ze weet
haar visie te argumenteren
en ze heeft ook oor voor de
argumenten van anderen".