KERST-PIEK
BENUT VOOR
MEER OMZET
supermarfc
HET IS WEER
„GEWOON"
Koop die artikelenen
hoeveelheden, die u
normaal gewend bent.
niniii
Als team
er tegenaan
in Haagse SM
Informatie
over
voeding
DOE GEWOON
De decemberse feestweken liggen al weer ver achter
ons, maar toch vraag je je af: Hoe druk was het nou
eigenlijk? Kon het personeel aan het filialenfront de
drukte een beetje aan? Feit is in ieder geval, dat Yvon
ne Dekker (24) cheffin van de sektor verse produk-
ten (delicatessen, gebak, vleeswaren, kip, groente, zui
vel en diepvries) in het AII-filiaal aan het Haagse D«*
Savornin Lolim an plein het in die weken bést naar
haar zin had.
Yvonne Dekker (rechts) in
actie op de deli-afdeling. Ze
wordt hier bijgestaan door een
van de zeven "volwassen part
timers die de kerstdrukte in deze
Haagse SM mede hielpen opvan
gen. Iets van de geschapen sfeer
met dennegroen en slingers is op
deze foto terug te vinden. Toen
na de feestweken de balans werd
opgemaakt, kon cheffin Yvonne
alleen al voor deze afdeling 4,5
mille meer omzet boeken dan in
1972.
Ook al leek de winkel vaak
op een bijenkorf, ook al droegen
de klanten de levensmiddelen
voor de feestdagen met manden,
tassen en dozen vol de winkel
uit. Maar iedereen wenste el
kaar „prettige feestdagen" en
dat maakte voor Yvonne en
haar pakweg 40 vaste en een
stuk of zeven parttime kollega's
de drukke dagen goed.
Yvonne: „Iedereen vond die
drukte prachtig. Er hing een
lekker sfeertje, de zaak was
versierd, iedereen werkte kei
hard en met z'n allen gingen we
er tegenaan om nog méér om te
zetten dan in de feestweken van
1972, Het is waarachtig nog ge
lukt ook. We hadden als extra
activiteit op de deli bijvoorbeeld
voor 1000 buitenlandse kaas
ingekocht, die de klanten zelf
mochten keuren. En ook hadden
we zalmen en garnalen. Het had
succes.
De drukte duurde van twee
weken vóór kerstmis tot en met
oudjaar, Yvonne en haar kolle
ga's hebben méér koopavonden
dan normaalgedraaid".
Na sluitingstijd werd er vaak
door al het personeel doorge
werkt om de vitrinps op te ma
ken en voor te snijden voor de
andere dag. „De teamgenest was
geweldig", zegt Yvonne die toe
geeft op Nieuwjaarsdag bék-af
te zijn geweest.
„Normaal beginnen we 's
morgens om acht uur, In die
feestweken was ik soms al 's
morgens om zes uur in de zaak.
Kollega's kwamen dan om een
uur of zeven en dan gingen we
er met z'n allen tegenaan. Als
er geen koopavond was, ging je
's avonds door tot een uur of
acht en als er wél koopavond
was geweest dan was je tot een
uur of tien 's avonds bezig
Maar we deden alles met elkaar
en dat gaf toch een fijn sfeer
tje".
Parttimers
„Ook onze parttimers maak
ten meer uren dan normaal,
maar ik heb geen wanklank ge
hoord. In normale tijden wor
den wij zaterdags geholpen door
drie scholieren. Doordat die
jongelui nu schoolvakantie had
den, konden zij ons in de feest-
drukte ook op doordeweekse
dagen helpen. Ook de volwassen
parttimers, een stuk of zeven
getrouwde vrouwen, vonden het
heel normaal dat zij wat extra
uren moesten meedraaien.
Iedereen was solidair. En als
dan na afloop de -rommel van
die dag was opgeruimd, dan
was er altijd wel iemand die op
een flesje bier of op een stukje
taart trakteerde. Dan was je de
moeheid van die dag weer ver
geten".
Het „informatiesysteem over
voedingswaarde", dat Albert
Heijn Supermart B.V. ongeveer
een jaar geleden in al haar fili
alen introduceerde, krijgt na
gebleken succes binnenkort
opnieuw een „follovv-up".
Dezer dagen wordt in de mees
te supermarts en de grootste
zelfbedieningswinkels van Al-
bert Heijn een „informatiezuil"
gedeponeerd in de vorm van een
standaard waaraan een klapper
is bevestigd. Deze bestaat uit zes
bladen met aan twee kanten
tekst over voedingszaken in het
algemeen. Aldus krijgt het pu
bliek al winkelend een naslag
werk binnen handbereik.
Deze nieuwe klantenservice
voorziet bovendien om de twee
maanden in een soort „wissel
pagina", waarop informatie
wordt gegeven over bewaar
omstandigheden en bewaartijden
van voedsel de ene keer voor
bijvoorbeeld vlees en vleeswaren
dan weer voor zuivelprodukten
en een volgende maal over de
houdbaarheid van groenten ,en
fruit.
In een onvoorstelbare en
nutteloze overlevingsdrift liet
het Nederlandse publiek zich
in december j.l. ten onrechte
aanpraten dat de oliekrisis
schaarste van een aantal arti
kelen tot gevolg zou hebben.
Dat leverde problemen op.
waarvan het belangrijkste was,
dat een relatief kleine groep
mensen van bepaalde artikelen
zóveel dreigde in te kopen, dat
een veel grotere groep vaste
klanten 'nee' had moeten wor
den verkocht. Daaraan is in de
diverse filialen prompt paal en
perk gesteld, waardoor feitelijk
is voorkomen dal er een chaos
ontstond.
Borden als op bijgaande foto
beteugelden de „kooplust" als
vanzelfsprekend en daarnaast
had vaak de houding van de
bedrijfsleiders een remmende
invloed. Ter lering ende ver
maak hier nog wat praktijk
voorbeelden uit die stormachti
ge dagen, opgetekend aan de
hand van ervaringen van drie
willekeurige BL's.
Algemeeji bedrijfsleider C'.
Swartsenburg (56) van de Miro
in Purmerond: „Toen ik half
december in de gaten kreeg dat
de mensen hamsterneigingen
vertoonden heb ik bij alle arti
kelen kaartjes laten zetten,
waarop stond dat er van het
betreffende artikel maar één of
twee pakken tegeli'jk mochten
worden gekocht. Desondanks
kwamen na sluitingstijd vaak
wagentjes vol artikelen terug
van de kassa's, waar de caissiè
res een teveel aan meegenomen
artikelen in beslag moesten ne
men."
Algemeen bedrijfsleider \V.
v.d. Honing (33) van het AH-fi-
liaal aan het Haagse De Savor
nin I^ïhmanplein: „Bij mij werd
in het begin van de hamster
drift vooral gepoogd een aan
slag te doen op de zeeppoeder.
Toen de mensen met 15 of 20
pakken tegelijk bij de kassa's
kwamen, heb ik tegen de cais
sières gezegd dat zij meer dan
één of twee pakken in beslag
moesten nemen. Gelukkig had
den de meeste klanten daarvoor
alle begrip."
Algemeen bedrijfsleider H. B.
Wolkers (32) van het Simon-fi-
liaal aatn de Amsterdamse Post
jesweg: „Als ik tijdens de ham-
stergolf nieuwe voorraden bin
nen kreeg, dan beperkte ik de
hoeveelheden die ik in de win
kel zette. Sommige artikelen
hevelde ik bovendien over van
een zelfbedieningsafdeling naar
een bedieningsafdeling. Niette
min maakte ik een paar verma
kelijke „listen" mee: Er was een
straatveger die op een dag op
vallend zorgvuldig de stoep
voor ons filiaal veegde. Toen hij
klaar was, kwam hij vragen of
hij een extra pak lucifers mocht
kopen."
Nóg zo iets: „Er kwam een
kreupele man de winkel in met
een zielig verhaal dat hij en
zijn zieke vrouw het door die
schaarste in vuilniszakken nu
zo moeilijk hadden. Ik gaf die
man een pak en even later zag
ik hem kaarsrecht de winkel uit
lopen."
„Maar verdere moeilijkheden
waren er niet
