T%
i
t
l
3
Outward Boundschool
verrast AH-kursisten
'Dolblij met Warenwet
en Keuringsdiensten'
Technoloog Bracco Gartner:
AH-Flitsen
6
Een geluid, dat je niet vaak hoort'Ik ben er wel blij mee,
dat er een Warenwet is en dat er Keuringsdiensten van
Waren bestaan. Sterker nog: Ik zou willen, dat de
Warenwet werd uitgebreid en dat er regels zouden ko
men voor de kwaliteit van nóg meer artikelen'.
Inderdaad een opvallend geluid in
een tijd van toenemende kritiek op
alles wat onze regeerders doen.
Het wordt gezegd door de heer J.
J. M. Bracco Gartner (58) en hij is
een man die weet, waarover hij
praat. Hij is medewerker van de
Technologische Dienst, waar hij
belast is met alle zaken die iets te
maken hebben met de Warenwet.
Hij weet nauwkeurig wat volgens
die wet juridisch en technologisch
kan en niet kan. Vandaar dat hij
zegt: 'In mijn werk ben ik een krui
sing van een jurist en een techno-
Keuringsdiensten
Even ter verduidelijking: Sinds
1919 bestaat er in ons land een
Warenwet die de eerlijkheid in de
handel regelt en die de volksge
zondheid beschermt (o.a. door er
voor te zorgen dat er geen bedor
ven levensmiddelen mogen worden
verkocht; dat een aantal met name
genoemde artikelen aan bepaalde
kwaliteitseisen voldoet, enz.). Om
te controleren of fabrikanten en
winkeliers zich aan de voorschrif
ten houden, werd omstreeks 1920
een aantal Keuringsdiensten van
Waren opgericht dat keurmees
ters op pad stuurt om her en der
steekproeven te nemen. Als het
nodig is, geven zij een waarschu
wing of een bekeuring'.
Natuurlijk worden er ook wel eens
dergelijke overtredingen in AH-
filialen geconstateerdzegt de heer
Bracco. De meestal schriftelijke
waarschuwingen en eventuele aan
kondigingen van een proces-ver
baal komen centraal op zijn bureau
terecht. Hij stelt dan de juiste aard
van de overtreding vast, bepaalt
om welk levensmiddel het gaat en
brengt intern rapport uit. Hij
neemt ook contact op met de mer
chandisers, soms ook direct met de
leveranciers. In overleg met hen
wordt dan bepaald welke maat
regelen moeten worden genomen,
om de 'misstand' uit de wereld te
helpen, of om herhalingen te voor
komen. Uiteindelijk rapporteert de
heer Bracco over de genomen
maatregelen aan de Keuringsdien
sten. Want bij A.H. geldt nou een
maal het principe, dat elke opmer
king of waarschuwing van de Keu
ringsdiensten zo serieus mogelijk
genomen moet worden.
Objectieve controle
De Warenwet is er vooral om de
consument te beschermen. Dage
lijks zijn er meer dan honderd
keurmeesters op pad. Ook de fa
brikant heeft daarvan voordeel.
De heer Bracco: 'Als er geen Keu
ringsdiensten van Waren zouden zijn
dan zouden wij zelf als bedrijf de
keuring van onze produkten nóg
meer moeten gaan uitbreiden'.
'Bij de produktie houden wij nauw
keurig de eisen van de Warenwet in
het oog en wij controleren de kwa
liteiten intensief in onze eigen labo
ratoria. Maar je kunt er alleen maar
blij om zijn, dat de Keuringsdiensten
achteraf ook nog een onafhanke
lijke, objectieve controle uitoefenen.
Je bent er dan zeker van, een goede
kwaliteit op de markt te brengen.'
De heer Bracco weet alles van de
Warenwet af. Hij geeft in het be
drijf aan, binnen welke wettelijke
grenzen de kwaliteiten van produk
ten en verpakkingen zich mogen
bewegen. Daarom onderhoudt hij
tijdens de ontwikkelingsfase van
nieuwe produkten een intensief
kontakt met de Keuringsdiensten.
Kritiek
Is alles dus koek en ei, is er geen
enkele kritiek op de Warenwet?
Zeker wel. Bracco vindt, dat de
Warenwet nogal achterloopt bij de
nieuwste ontwikkelingen op tech
nologisch gebied. Daarom gebeurt
het soms, dat een kompleet nieuw
produkt niet op de markt kan wor
den gebracht, omdat de Warenwet
er niet in voorziet.
De heer Bracco noemt het voor
beeld van de half-volle melk, nu bij
heel wat consumenten een populair
produkt. "In het Melkbesluit staat
nauwkeurig omschreven hoe hoog
het vetgehalte in melk moet zijn.
Aanvankelijk mocht daarom geen
half-volle melk op de markt worden
gebracht, terwijl de klant er toch
om vroeg. Uiteindelijk heeft men het
tóch kunnen doen, dank zij de vin
dingrijkheid van enkele juristen die
de half-volle melk wisten onder te
brengen in de categorie dieet-ar-
tikeletC.
Oorzaken
'Er zijn wel oorzaken te vinden voor
dit achterlopen van de Warenwet.
Aanvulling of wijziging van een zo
sterk technische wet als de Waren
wet vraagt nou eenmaal erg veel
studie van beslist niet altijd gemak
kelijk op te lossen problemen.'
'Daarbij hebben consumenten via de
consumentenorganisaties en ook
handel en industrie in ruime mate
inspraak. Bovendien vraagt het vaak
veel tijd om aanvullingen en wijzi
gingen aan te passen of in te voegen
in de internationale levensmiddelen-
wetgeving'.
De heer Bracco heeft de innige
wens, dat het allemaal nog ooit eens
zal veranderen. Er zijn té veel ar
tikelen, waarvan de kwaliteit nog
steeds niet in de Warenwet is ge
regeldzegt hij. Het zou beter zijn
als er wél algemene regels zouden
komen, waaraan iedere fabrikant
gebonden zou zijn. Dan zouden er
onder één kwaliteitsaanduiding niet
zoveel verschillende kwaliteiten op
de markt kunnen worden gebracht.
Want op het laatst ziet ook de con
sument in dat opzicht door de bomen
het bos niet meer'.
De filialen Emmen en Coevorden hebben weer hun jaarlijkse zwem
wedstrijden gehouden in 7 grote bad in Emmen. Er waren maar liefst
35 deelnemersfsters) De prijzen werden uitgereikt door mevrouw Z.
Kampman en de heren R. Gommers en G. Nellestyn Na afloop werd
een gezellig afzakkertje gehaald in Playtime. Hierboven de prijsuitrei
king na een van de damesfinales. Het Emmens Weekblad plaatste deze
foto onder de kop: 'A.H. ging kopje onder'.
Maandag 25 september gingen 14 A.H.-ers op weg naar
Ulvenhout, de een met een onzeker gevoel van, wat gaat
er nu gebeuren, de ander met iets minder onzekerheden.
Al die mensen troffen elkaar die middag in huize 'Anne-
ville', een oud landhuis in Ulvenhout. Daar kwamen
we letterlijk van de ene verrassing in de andere.
De voorstelling, die sommige kursisten hadden van een
kursusleider, als zijnde een oud sergeantmajoor, bleek
duidelijk gelogenstraftwe hadden hier te maken met een
stelletje jonge mensen, die het kursuswezen eens op een
radicaal andere wijze aanpakken dan wij dat altijd
gewend waren.
Niet zij bepalen het doel en de zin
van de kursus, nee, dat doet de
groep kursisten. Men kreeg al de
eerste dag de indruk, dat de kursus
heel ongedwongen en informeel
verliep. Die dag werd ons een
spelletje aangeboden, waarbij we
eikaars voornamen beter leerden
kennen. Ook hier werd aan
sport en ontspanning gedaan.
Maar reeds de eerste dag hadden
we in de gaten, dat we hier niet
gekomen waren om een kanotocht
te maken, een trektocht te doen,
een hindernisbaan te lopen e.d.
Nee, de nadruk kwam te liggen op
het groepsgebeuren. We ontdekten
elkaar in de sport en in het spel,
daarna kwamen we bewust samen
om met elkaar van gedachten te
wisselen over zaken als:
- wat verwacht ik van deze kursus
- welk doel kunnen we aan de
kursus geven
- welk resultaat willen we
- hoe is de samenwerking in groeps
verband
- heeft ieder zijn eigen inbreng
kunnen leveren en talrijke andere
zaken die van belang zijn voor
ieders persoonlijke ontwikkeling
Langzamerhand leerden we elkaar
begrijpen, inzicht te krijgen in de
problematiek van anderen, respekt
te tonen voor ieders mening en
elkaar te ondersteunen bij per
soonlijke moeilijkheden.
Vooral de eerste dagen staat men
nog wat stug tegenover elkaar; je
weet niet met wie je te maken hebt,
je durft elkaar daarom ook niet
hardop te beoordelen, je neemt nog
een wat afwachtende houding aan.
Misschien laat men die beoordeling
wel bewust achterwege om geen
tegenspraak te krijgen. Maar lang
zamerhand komt er een zekere
vrijheid in de groep.
Men beleeft elkaar in allerlei
situaties, zoals de eerste week de
kanotocht van dinsdagmiddag tot
woensdagavond, waarbij we een
afstand van ±50 km hebben afge
legd tussen de Biesbosch en Ulven
hout. Dit was direkt al een verbe
terde kennismaking, waarbij de
samenwerking op de voorgrond
trad. De afstand was ook bepalend
voor de beleving van de tocht.
Het was dan ook niet verwonder
lijk dat men elkaar wel eens in de
haren zat.
Er moest eenmaal overnacht wor
den in tweepersoonstentjes. De
hulpmiddelen die werden verstrekt
waren juist genoeg om niet in
moeilijkheden te geraken.
Het samenspel bij het kanoën kan
heel goed vergeleken worden met
het dagelijks leven in groepsver-
O.B.S. is geen commando-opleiding
O.B.S. is wel samenwerking
O.B.S. is geen sportweek.
O.B.S. is wel begrip voor elkaar.
O.B.S. is geen vakantie.
O.B.S. is wel inzicht van elkaar
krijgen in problemen.
O.B.S. is geen rustoord.
O.B.S. is wel vrije meningsuiting.
band; ook in het bedrijfsleven.
Wanneer je je slag niet aanpast aan
je collega in de boot, dan gaat het
fout. Je moet in alle dingen reke
ning houden met elkaar. Ook kwam
men bij het kanoën voor zekere
beslissingen te staan. Bijv. het
oversteken van de rivier 'De Amer'
wat voor de meesten een gedurfd
karwei was, beslissingen t.a.v. rust
pauzes, etenstijden, overnachting
etc. Hierbij kwam duidelijk naar
voren hoe belangrijk een groeps-
besluit kan zijn.
Na deze tocht kreeg men duidelijk
meer zicht op elkaar.
Dat zicht op elkaar hebben kwam
echter in de die vrijdag gehouden
boom-opdracht die niet erg goed
uit de verf kwam, met enkele dikke,
en dunne, lange, en korte touwen
moest men als groep zien in een
oude boom te klimmen (terwijl
men de veiligheid in acht moest
nemen) wat echter niet veel resul
taat opleverde.
Hier bleek weer, dat men allemaal
voor zichzelf een oplossing trachtte
te vinden, zonder een anders wijze
raad hierin te betrekken.
Het resultaat was dan ook, dat
geen 14 maar 5 kursisten er in
slaagden zich van een tak meester
te maken. De hindernisbaan, die
's middags werd genomen, leverde
een totaal ander resultaat op, dan
de Babylonische spraakverwarring
bij de boom.
Men helpt elkaar in alles; er werd
beter overleg gepleegd en het
resultaat was dan ook, dat ieder
een een bevredigend gevoel had na
de voltooide opdracht.
Het vrijuit spreken tegenover el
kaar bewerkstelligde een hechtere
band in de groep.
Over en weer werden meningen en
gevoelens t.o.v. elkaar uitgewisseld.
Dit noemt men zgn feed-back,
hetgeen als prettig en leerzaam
ervaren werd.
Je zag ook, dat naar gelang de
kursus verliep, men steeds minder
moeite had om problemen op te
lossen.
Het werken in subgroepjes is ook
een onderdeel geweest, dat een
positieve werking had op de groep.
Men ging nog beter eikaars kwali
teiten herkennen en erkennen.
Men gaf elkaar de ruimte zich te
uiten.
Het samenwerken in de groep
kwam die tweede week toch wel
sterker naar vorep. Maandag en
dinsdag werd een trektocht ge
houden die in allerlei opzichten
vergelijkbaar was met de kanotocht.
Men wilde bewust tekortkomingen
die speelden bij de kanotocht ver
mijden. De eerste dag verliep de
afstemming op elkaar nog niet zo
goed, maar de tweede dag was
duidelijk een verbetering.
Ging men 's maandags sterk uit
van het materiaal (zware rugzak,
afstand e.d.) de tweede dag stond
in het teken van de 'mens' in
letterlijke zin. Men ging i.v.m. de
zware tocht, die voor velen haast
onuitvoerbaar was, veel dieper in
op de menselijke gevoelens. De
besprekingen van deze trektocht
verliepen zeer goed. Eén van de
laatste doe-situaties was het opere
ren in het Staatsbos, waar men zich
danig uit kon leven op de bomen
die je soms schenen uit te lachen.
Een gedeelte zag het als een zekere
uitdaging. Een situatie waarbij je
ook resultaat zag van je werk,
hetgeen voor allen een bevredigend
gevoel opleverde.
Eilander
