Flitsen
haakt in op
Transtrek
In het novembernummer van
Flitsen hebt U in het inter
view met de heer C. Pieters
de plannen kunnen lezen over
AH Vakantiereizen met de
'TRANSTREK' aanbieding
voor jonge mensen.
Hierop inhakend brengen wij
U het verhaal van 'trekken'
naar verre landen 8 eeuwen
geleden nl. de tijd van de
Kruistochten.
Natuurlijk hadden de Kruis
tochten een religieus uit
gangspunt maar ook het
avontuur sprak een woordje
mee.
In de plaats van geharnaste
ridders hebben wij bij het
artikel foto's geplaatst van
hedendaagse jonge mensen in
verschillende landen.
en verder trokken ze. Een ordeloze schare van
mannen en vrouwen. Arm en rijk, rijp en groen onge
dwongen door elkaar. Een mengelmoes van adellijken
en ontheemden, van vrije boeren en onvrije buitenlui.
Van vreemde vogels met verende tred, opgewekt zin
gend naast het slepende gezeul van serieuze lieden van
hoog aanzien. Maar Kruisvaarders waren ze allemaal.
Op weg naar het Heilige Land. De devote monniken
met als enig bezit hun vertrouwen in God, de lichtekooi
en, de vagebonden, de duur geklede landheren bulkend
van het geld, de duizenden daklozen en verschoppelin
gen, net zo goed als ai die vaders piekerend over hun
vrouwen en kinderen die achterbleven.
Kruisvaarders uit vrije wil. De
één gedreven door vrome idealen
een ander door hebzucht. En
zo'n vreemde vogel? Hij mis
schien wel uit liefde voor
avontuur. Om vrij te komen, dat
kon ook nog.
Want zo gold de Pauselijke be
lofte: de Kruistocht schenkt
vrijheid aan onvrijen. Geeft
kortingen op belasting. Maakt
schuldenaren schuldvrij. En dan
viel er ook nog een volle aflaat
te verdienen. Hij lag klaar voor
een ieder die uit zuivere mo
tieven zijn krachten gaf aan de
krijg des Heren.
En zó waren toch de meesten.
Van overal waren ze toege
stroomd. Met honderden, met
duizenden tegelijk. Wakkerge-
schud door een handvol predi
kers en tot barstenstoe vervuld
van laaiende verontwaardiging.
Weg met de Turken. Vernietig
de Islam, anders vernietigt
Wat jarenlang had gesmeuld
vatte plotseling vlam. De gloed
volle toespraak van Paus Urba-
nus had op die zonnige middag
van de 26ste november 1095 ge
werkt als een lont in het kruit
vat. Voor een ieder die het maar
horen wil schildert hij in on
dubbelzinnige taal de gruwel
daden van de Turken. Het
Christendom werd bedreigd.
Elke Turkse veldslag kerfde
dieper dan de vorige in het
vlees van de gekerstende wereld.
Spanje was al gevallen, evenals
de Balearen en Klein-Azië.
Van de grenzen van Jeruzalem
en de stad Constantinopel
kwamen onheilspellende be
richten binnen. Het bolwerk van
de Christenheid stond op het
punt van wankelen. En dan die
martelingen. Christen pelgrims
werden vastgebonden en door
regen met pijlen. Of ze moesten
het hoofd buigen waarna
lachende soldaten probeerden
om in één houw van de sabel
het hoofd van de romp te
scheiden.
Het schenden van vrouwen
neemt hand over hand toe.
Altaren worden bevuild. Ze be
snijden Christenen en storten
hun bloed in de doopvonten.
Kerken worden gebruikt als
paardenstal. Maar ook van veel
dichterbij, van de grenzen van
Spanje komen wanhoopskreten.
Nog even en ook wij Franken
zullen onze vrouwen over
weldigd zien. En onze kinderen?
Als slaven zullen ze worden
weggevoerd.
Urbanus' oproep om aan te
treden met de wapens in de
vuist tot verdediging van
Christus is amper verklonken,
of het enthousiasme laait op.
Dieu lo vult. God wil het. Het
zou de strijdkreet van de Kruis
vaarders worden.
Als een storm jagen dan zijn
woorden over Europa. Tot in de
verste uithoeken dringen ze
door. Wie er niet door werd
aangestoken kan niet anders
dan doof zijn. In Engeland
brachten ze beroering, in Wales,
in het geïsoleerde Schotland en
zelfs in het nog maar amper
gekerstende Noorden.
Een idee uit het Franse Cler
mont heeft de harten van velen
bereiktheeft de anders zo trage
mensenmassa's tot daden aan
gezet. Overal groeien de legers
van enthousiasten. Er is gebeurd
wat eerder niet mogelijk bleek.
En dan, langzaam, komt het
sluimerende Europa in be
weging. Een nieuwe tijd staat
op het punt van doorbreken.
Een tijd van beweging waarin
langzaam een nieuwe mens zal
ontstaan. Een rusteloze ont
dekker op het spoor gezet van
nieuwe ongekende mogelijk
heden. Een nieuw type Christen
hunkerend naar het zuivere ge
loof, die geen vreugd meer
vindt in huis en hof noch in
slaafse arbeid en wereldse ver
maken. De Kruisvaart gaf hem
de kansen een nieuw leven te
beginnen en in soberheid trok
hij mee. En zijn blik verruimde.
Uit het leven van andere volken
putte hij nieuwe ideeën. Ideeën
die uitgroeiden tot bruisende
daden. Via hem maakte de
Westerse wereld kennis met de
wereldwijze Grieken, met de ge
slepen Venetianen en met de
Oosterlingen wier beschaving in
vele opzichten ver boven de
zijne uitstak.
Twee eeuwen van Kruistochten.
Eeuwen van opkomst van de
steden en staten, van de Gothieke
kunst, van de letterkunde. De
eerste universiteiten worden een
feit. De handel komt op gang
en met de handel de nijverheid.
En zowaar in de verte begint
iets te schemeren van de ver
betering van 't gemiddelde
welvaartspeil.
Twee eeuwen waarin werd af
gerekend met stilstand en
T
