Flitsen deed een
dagje Vel uwe
met AH-chauffeur
KIENEN IN
DECEMBER
AH-Flitsen
3
OP DONDERC
VA'. '0'
Speciaal degenen die de
publikatieborden niet
lezen (o.a. gepensio
neerden) wekken wij op
alvast te noteren, dat de
KIENAV ONDEN in
ons O.G. te Zaandam
dit jaar op de bekende
plaats en tijd worden
gehouden op vrijdag
15 december 1972 en
donderdag 21 decem
ber 1972.
Lossen (Nico Beets)
Om 7 uur ver
trekt de wagen
uit Wageningen.
De Veluwe ligt
er nu mooi bij in
de opgaande
zonde chauf
feur let alleen op de weg.
Een kwartier later in Rhenen. Wat
is dat? Er staat al een vrachtwagen
van AH klaar, kruidenierswaren te
lossen. Maar op een teken van
Nico rijdt hij 'n straatje om en
geeft ons voorrang - dagverse
artikelen gaan vóór. De filiaal
houder van een mooie ZB-zaak
helpt ons persoonlijk. Wel een
nauwe bedoening daar in dat steeg
je achter. Om 7.50 alles afgehan
deld, 14 minuten later in Veenen-
daal. In de kantine de eerste verse
AH koffie voor ons, samen met een
paar mensen van het filiaal. Hier
wordt een deel der lading over los-
banen gelost, op rolletjes. Maar
lang niet alles gaat altijd op rolle
tjes - dat hangt van beschikbare
ruimte en filiaal grootte af.
Om 9.10 uur weg
uit Veenendaal.
Op weg naar
Doorn gaat het
hozen. Op een
vraag antwoordt
Nico: 'Neen, in
de winter is het vaak zo leuk niet
soms glijd je alle kanten uit!'
9,45 Doorn. Er
staat een kon-
tainer in de weg
- ook hier ach
teruit manoeu
vreren. Zelfde
procedure als
overal en om vijf voor elf vertrek
vanuit deze ZB. Om elf uur tien
wacht ons in Zeist een onprettige
verrassing. Het binnenplaatsje aan
de achterkant van de ZB-zaak al
daar is als het ware door flatge
bouwen 'ingekapseld'. Er leidt een
smal steegje naar toe, waar deze
trailer niet door kan. Dat wordt
lossen en laden via een afstand van
75 meter... met behulp van kar
retjes.
Tn Zeist wordt nog een adres be
zocht, een kleine ZB-winkel - twee
gangen met stellages aan weers
kanten, aan de uitgang wel twee
kassa's.
Hier verkoopt men geen groente
en fruit, wel verpakte kruideniers
waren. Nico heeft gemakshalve
een lading meegenomen - toch zijn
het nog veertig kolli, die over straat
de winkel worden ingedragen. De
laatste stopplaats is Den Dolder.
Ook hier een kleine ZB, ook hier
ruimteproblemen, die echter enigs
zins worden vergoed door een
landelijk milieu en een kopje
koffie.
Om één uur uit
Den Dolder vooi
de rit naar huis.
de laatste. Om
streeks kwart
over twee terug
in het distributie
centrum, maar daar moet Nico
nog alle lege kisten en kratten
lossen. Dat gebeurt door alk
chauffeurs op een uitgestrekt ter
rein, waar voor een niet te over-
ziene waarde aan 'handel' dui
zenden kisten en kratten op pallets
staan opgeslagen. Het was me
"t dagje' wel. Maar voor een AH-
chauffeur is het dat dagin, dag-
uit...
Onder 'n dagje op de Veluwe' verstaat men doorgaans
iets anders dan 9l/2 uur met een volgeladen trailer rijden
en acht keer lossen en laden... tenzij je in een bepaald
beroep zit. Zoals een AH-vrachtwagenchauffeur. Voor
wie de dag om vier uur begint. Want dagvers is dagvers -
bij Albert Heijn.
Het dauwfrisse begin van dit dagje speelt zich af in het
distributiecentrum (het DC) - even buiten de bebouwde
kom - op een dinsdag in september, 's Nachts zijn de
wagens - zoals in elke nacht - door de laadploegen van
het DC geladen. Tot de nok toe vol - vrachtruimte is
kostbaar, de prijs van zo'n wegkolos niet gering.
AH heeft vele filialen en die
moeten dagelijks op tijd worden
bevoorraad. Bij dagverse groen
ten en fruit, bloemen en pot
planten luistert dat nauw.
Om kwart over
vier prikt chauf
feur Nico Beets
- groente- en
fruitrijder op de
Veluwe-route
voor deze dag -
af in het kantoor van het distribu
tiecentrum. Gelukkig voor hem
woont hij met vrouw en twee kin
deren in een nieuwbouwwoning
vlakbij... vijf minuten op de fiets.
Er zijn zestien chauffeurs in vaste
dienst bij het DC te Zaandam,
daarnaast rijden er grotere of
kleinere transportfirma's met eigen
wagens op kontrakt voor AH.
Sinds tien jaar is Nico Beets in
vaste dienst, nu is hij 32. Nico
maakt volle dagen.
Om half vijf pre-
cies staat hij in
het gebouwtje
van de nacht
portier. Daar
heeft uw ver
slaggever in
middels een kop koffie gehad -
Nico Beets zal dat genoegen pas
een paar uur later smaken, maar
dan wel kersvers gezet. Wagen ver
zegelen, aftekenen, sleutels in ont
vangst nemen, de portier drukt op
de knop, automatisch gaat de slag
boom omhoog... rijden maar.
Door IJtunnel en slapend Amster
dam langs de Amstel de Rijksweg
naar Utrecht en Arnhem op. Het
weer is droog, gelukkig zijn er
geen 'witte wieven'. De kabine is
ruim en geriefelijk. Beets rijdt
zonder bijrijder. Met uitzondering
van vandaag, nu heeft hij een
amateur naast zich. Er rijden
ons meerdere vrachtwagens voor
bij. 'Mijn wagen is op 80 km
maximum-snelheid afgesteld' zegt
hij 'alle AH wagens zijn dat, voor
de veiligheid, maar heel veel an
dere doen dat niet.'
Deze truck is een OM 150, een
speciale bergwagen van Italiaanse
origine, maar er is een Scania
voor hem op komst. Hij kijkt op
zijn 'manifest', het rijschema voor
alle AH-chauffeurs en mompelt:
'225 km vandaag, acht filialen'.
Op zijn rijtijdenboekje, dat hij
voor kontrole van de politie (soms
van de douane) altijd bij zich heeft,
mogen maximaal tien uur rijden
per dag staan. Daar blijft hij on
der... laden en lossen tellen niet
mee.
Om 6 uur -
precies volgens
schema - rijdt
hij Wageningen
binnen. Het eer
ste filiaal is een
grote supermart.
Maar op een pleintje aan de achter
zijde staan zoveel personenauto's
geparkeerd, dat Nico zijn wagen
moet keren en achteruit met zijn
lange trailer langs een gebouwtje
een nauwe slurf moet inrijden.
Daarvoor moet je, voor wat be
treft manoeuvreren, wel van heel
goede huize zijn... het spant soms
om luttele centimeters. Groente
chef en helpers wachten al. Eerst
worden de zegels gekontroleerd,
die op de deuren van de trailer
hangen, dat gebeurt bij elk filiaal.
Na het lossen en laden worden
later de deuren opnieuw verzegeld.
Elk filiaal heeft van tevoren per
telefoon zijn bestelling opgegeven.
Gelost wordt vanuit de achterkant.
Dat heeft bepaalde voordelen.
Want de achterklep kan automa
tisch zakken en rijzen - door een
druk op de knop en met behulp
van een kleine motor. Maar'dat
automatische op- en neer-systeem
kunnen wij maar één, hoogstens
twee keer gebruiken' legt Nico uit,
'daarna staat het achterin zó prop
vol met lege retourkratten, dat wij
vanuit de zijdeuren moeten gaan
lossen. Die hebben nog geen auto
matische laadklepmen is er wél
over bezig.' Uw verslaggever helpt
een handje mee en leert er iets bij.
Zijn leven lang heeft hij zuurkool
als 'lichte voeding' beschouwd, bij
in karton verpakte zuurkool valt
dat bepaald tegen. Daarentegen
vallen meloenen weer mee. Na het
lossen worden lege retour-kisten
en kratten geladen. Héél véél - zij
vertegenwoordigen een flinke
waarde, hun stuksprijs ligt tussen
ƒ1,en 3,50. Van dit alles wordt
ter plaatse aantekening gemaakt -
er worden loskaarten, creditnota's
enz. ingevuld en ondertekend -
nauwkeurige administratie is nood
zakelijk.
Hier moet je kunnen manoeuvre
ren.
