Studieweekend in Wiesbaden P. B. Wij he dacht AH-team Geldrop won bronzen medaille Compromis „Nou komt-ie weer en nou zal-lo wel" AH-Flitsen 9 Collega Den Bakker op bezoek in West-Duitsland „We zijn tijdens ons bezoek aan West-Duitsland getrof fen door de invloed en het werk van de vakbonden in dat land. Als je de gang van zaken daar vergelijkt met die in ons land hebben we nog een behoorlijke achterstand". Assistent-hoofd kantoordiensten E. Den Bakker kijkt met plezier terug op een studieweekeind, dat hij begin april als lid van de raad van bestuur van de NVV-bond Mercurius doorbracht in springen bij Wiesbaden. Het Nederlandse vakbondsgezel schap, zo'n vijftig man sterk, was daar te gast bij de Deutsche Ge- werkschaft Handel, Banken und Versicherungen. Doel van die stu diereis, die onder auspiciën stond van de Europese Commissie (het uitvoerend orgaan van de EEG V/as ondermeer de vakbeweging wat meer Europees te laten den ken. De Europese Commissie had voor het studieweekeinde in Sprin gen als uitgangspunt gekozen: hoe kunnen we controle uitoefenen op de multinationale fusiebewegingen. Dat is, vindt de EC, in het belang van de democratie omdat de reuzenconcerns, die zich over di verse landsgrenzen uitstrekken een enorme invloed uitoefenen op het sociaal-economisch klimaat in Eu ropa en als het ware een staat in een „Europese staat" kunnen wor den. GEEN CONTROLEMIDDEL De heer Den Bakker: „Een be- amte van de EC zei tijdens een in leiding, dat de Europese gemeen schap op dit moment nog geen enkel controlemiddel kent om het ver schijnsel van de multinationale fu siebewegingen te begeleiden. De Europese Commissie wil graag met de internationale vakbeweging zoe ken naar mogelijkheden om haar invloedssfeer tot die internationale bedrijven uit te breidenEen ander reisdoel van de groep Nederlan ders was kennis te maken met de werking van de West-duitse Wet op de Ondernemingsraden (Deut- Zoals bekend wordt jaarlijks door de redactie van het vakblad HL een nationale caissière competitie gehouden. Onder leiding van de heer en me vrouw Veenhoven uit Utrecht waren ook dit jaar weer maanden lang een 200 winkelende klanten op pad om in heel Nederland te onderzoeken hoe de caissières hun taak uitvoeren. Biezonder veel boodschappen werden gekocht en reacties tijdens de koop opgedaan en verzameld. Op een centraal punt werden alle gegevens verzameld. Hoeveel fouten zijn er gemaakt en welke Is er te kort of te veel berekend en hoeveel dan Was de caissière in staat om als gastvrouw op te treden of "schoof zij de klanten door!" Een vriendelijk woord en een klein beetje aandacht voor de klant (waarvan wij hopen dat zij bij ons terug komt) doet zo enorm veel. De assistentes van het echtpaar Veenhoven waardeerden dit alles. Er waren heel veel goede doch ook zeer veel slechte ervaringen. Albert Hei in prijst zich gelukkig met het bestaan van een goede caissière-opleiding. Iedere nieuwe caissière ontvangt zoals bekend vanaf de dag van in diensttreding een opleiding van DRIE WEKEN Op zes plaatsen in Nederland wordt deze opleiding aan de lopen de band gehouden. Sinds 15 maart 1971 volgden niet minder dan 691 caissières deze opleiding. Wanneer wij in het vakblad Het Levensmid- delenbedrijf dan ook lezen "Het meest succesvol was ook deze keer weer Albert Heijn met 34 geklas seerde teams" dan is dit toch een prettige ervaring. Natuurlijk geen reden om op de borst te slaan. Veel meer een punt om te zeggen: "Wij horen erbij, wij tellen mee, maar wij kunnen het nog beter Bij de drie hoogst geklasseerden hoorde onze Supermart te Gel drop. Een leuk succes. Het spreekwoord zegt dat de aan houder wint. We gaan door met de opleiding en met de vaste wil het de klant zo prettig mogelijk te maken. Tevreden zijn we als volgend jaar nog meer AH-zaken in de erelijst vermeld staan I Bij de besprekingen over de samenwerking tussen Hoog ovens en Hoechst moesten de beide direkties rekening hou den met 2 wetgevingen de hollandse en de duitse. U hebt in de kranten kunnen volgen welke compromisop lossing hieruit is voortgekomen. Het leek ons daarom een goed idee onze collega E. den Bak ker te intervieuwen, die on langs met een vakbondsteam een studiereis naar West- Duitsland heeft gemaakt. Zijn verhaal geeft een duidelijk beeld van de consequenties van de wet op de ondernemingsra den en de struktuur van de ondernemingen, die in dat land zijn doorgevoerd. sche neue Betriebs verfassungsge- setz). „De wet lijkt op de Neder landse wet, maar wat de inspraak betreft is zij veel verder dan wij. Er staan meer punten in waarbij de Betriebsrat, de ondernemingsraad, medebeslissingsrecht heeft", aldus de heer Den Bakker. Een heel be langrijk punt in de wet van onze Oosterburen vindt hij de "vrij stellingsgedachte". Deze bepaalt dat bij een bedrijf dat 300 tot 600 werknemers in dienst heeft één persoon helemaal vrijgesteld is van zijn "normale werk" en zich totaal mag inzetten voor het werk in de ondernemingsraad. Bij 601 tot 1000 bedraagt dat aantal 2, bij 1001 tot 2000: 3 enz. VERKIEZINGEN Tevens viel het de Nederlandse vakbondsmensen op, dat de ver kiezingen van de ondernemingsra den in West-Duitsland sinds het in werking treden van de nieuwe wet in 1971 gecentraliseerd zijn. De vakbonden spelen daarbij de eerste viool, zodat de gehele opzet uiterst professioneel is. Er zijn drie groe pen bij de verkiezingen: de DGB Deutsche Gewerkschaft Bunde de lijsten van de categorale bonden en de vrije lijsten. In tegenstelling tot in ons land hebben ook de buitenlandse werknemers stem recht. De Betriebsrate hebben ook het recht om vijftig procent van de raad van commissarissen te kiezen, zodat de factoren arbeid en kapi taal op dat punt gelijkberechtigd zijn. Tevens is in West-Duitsland nu wettelijk vastgelegd, dat de on dernemingen in de raad van be stuur een Arbeidsdirektor een ar- beidsdirecteurmoeten benoemen. Deze functionaris heeft als taak om bij alle beleidsbeslissingen de belangen van de factor arbeid in het geding te brengen. De Arbeids direktor wordt door de vakbond aangewezen. De heer Den Bakker: „De vakbonden bereiden deze func tionarissen uitstekend voor op hun taak in het bedrijfsleven. In West- Duitsland - waar het percentage georganiseerden hoger ligt dan in Nederland - wordt trouwens door de bonden toch veel aan scholing ge daan. Dat bleek ons uit gesprekken met de z.g. jeugdvertegenwoordi- gers. Ook zij waren stuk voor stuk H.M. de Koningin tekent het gastenboek in ons museum Rechts de heer A. Heijn, links de heer D. ATer wee, conservator van het „Mijn werkinstelling is anders geworden, althans zo voel ik het. Ik heb namelijk het gevoel dat ik efficiënter werk, dat ik sneller tot een conclusie kom en dat ik ge makkelijker afweeg. En ik ben me méér bewust gewor den van wat er leeft". Zo vervat ir P. van den Berg, adjunct-directeur PB Wijhe, zijn studie aan de Har- vard-Universiteit in Boston, waar hij de veertien weken durende cursus in ontwikkeling van leiding en beheer volgde. Een cursus die ieder voorjaar en najaar wordt georganiseerd voor managers uit alle takken van het bedrijfsleven uit alle delen van de wereld. De heer Van den Berg schetst Har vard als het Mekka op manage- ment-gebied, dat beslist niet ge rangschikt behoeft te worden on der de snoepreisjes met af en toe in een boek kijken. „Het was er hard werken", zegt hij, 's morgens van acht tot negen werkstukken bespre ken in een discussiegroep, dan drie colleges van vijf kwartier elk en ver volgens vijf a zes uren studeren op de drie praktijkgevallen die de vol gende morgen in de discussiegroep behandeld werden. En dat zes dagen in de-week". ENORME ERVARING Voor de heer Van den Berg was Harvard een enorme ervaring. Hoewel hij zich tevoren moeilijk een bepaalde voorstelling had kun- heen met de gedachte te maken te krijgen „met hooggeleerde heren, die veel weten, maar betrekkelijk los van de praktijk staan". „Dat", zegt hij nu, "is geenszins het geval. Het is geen theoretische ivoren-toren-op leiding. De gehele opzet is op de praktijk gericht en de meeste prak tijkgevallen zijn geënt op de indus- strie. De 150 cursisten, van wie 70 niet-Amerikaans, legden eigen er varingen op tafel, wisselden onder ling gedachten uit en daar was veel van te leren. De professoren fun geerden meer als gespreksleiders. In de eerste dagen ging de studie nog wat stroef door de taal. De heer Van den Berg: „Ik had de il lusie dat ik goed Engels sprak, maar er waren in Harvard vele soor ten Engels en je kreeg er ook nog te maken met totaal andere begrippen. Maar je wordt, en ook dat is Har vard, snel over de drempel heen geholpen. Je moet n.l. voortdurend met elkaar praten over tal van pro blemen en als zich iets voordoet waarmee je het niet eens kunt zijn dan word je als het ware gedwongen om mee te doen in de discussie. frissend, want je leert afstand ne men, je gaat je eigen problemen relativerenEn verder stelt hij: „De opleiding werkt min of meer als een pressure-cooker, je wordt gedwongen om snel essenties uit een probleem te halen en conclusies te trekken. Een dergelijke beïnvloe ding in zo kort tijd had ik niet ver wacht". Eén van de vele onderdelen van deze management-training was het menselijk gedrag in de organisatie, een gegeven waar de heer Van den Berg altijd al bijzonder in geïnte resseerd is geweest. In Harvard verdiepte hij zich nog meer in pun ten als werken in groepsverband, de veroudering van de mens in zijn beroep, hoe voelt de mens zich in de onderneming en wat is de in vloed van de mens in zijn werk op zijn familie. „Evenals in de andere vakken", zegt de heer Van den Berg, „werd je er door de wijze van werken speciaal in deze vakken ge dwongen om je persoonlijke erva ringen op tafel te brengen in de disussie. SNELLER Half mei is hij teruggekeerd in PB Wijhe, waar de medewerkers de kreet lanceerden „nou komt-ie weer en nou zal-ie wel". De heer Van den Berg: „Zo is het niet ge gaan". Ik ben eerst een week thuis geweest en had daarna een week nodig om te wennen. Want veertien weken is een enarm gat, dat je niet zomaar opvultWat wel veranderd is zal pas geleidelijk in het werk zichtbaar worden.

Personeelsbladen | 1972 | | pagina 9