Piekerans van 'n gladoor....
VIER REACTIES OP
BENTVELD-CURSUS
DRIE IDEEËN BELOOND
IN PRODUKTIEBEDRIJVEN
GESLAAGD
W. Volgers
(C.M.S.)
F. v. d. Heide
(DC-Z)
G. Vesseur
(HK)
P. Uitter-
luiden
(Sterovita)
-
AH-Flitsen
4
Vier ondernemingsraadsleden, die vorige maand de cursus in
Bentveld volgden, vroegen wij naar hun bevindingen. Hier
onder volgen hun meningen.
'Het was voor mij een fijne, leerza
me week in Bentveld. De cursus
heeft naar mijn gevoel veel prakti
sche waarde. Er was genoeg tijd om
de huidige problemen, zoals die
zich in de diverse bedrijfsonderde
len voordoen, te behandelen. Door
de positieve instelling van alle deel
nemers waren er in het algemeen
zeer goede, en soms ook felle, dis
cussies.
Er zal in de toekomst door de nieu
we Wet op de Ondernemingsraden
meer tijd en inzet van de leden ge
vraagd worden om hun taak goed te
kunnen volbrengen.Er zal ook een
zekere specialisatie gaan plaatsvin
den, want de nieuwe wet geeft zo
veel meer bevoegdheden wat betreft
medebeslissingsrecht en te geven
adviezen, dat het individueel onmo
gelijk is om over al die zaken des
kundig te zijn.
Een eerste vereiste voor een goed
functionerende ondernemingsraad
is een goede basis van wederzijds
vertrouwen: niet alleen van de kant
van de leiding, maar ook van onze
kant.
Ten slotte zou ik nog willen opmer
ken, dat de uiteenzettingen van dr.
Van Biemen grote indruk op mij
hebben gemaakt. Het was geweldig
leerzaam'.
'Als ondernemingsraadslid heb ik de
cursus in Bentveld als zeer nuttig
en waardevol ervaren, en wel om de
volgende redenen. Aan de hand van
de nieuwe wet werd nog eens duide
lijk aangetoond hoe een onderne
mingsraad moet werken: op een ba
sis van wederzijds vertrouwen en
begrip, door adviserend op te treden
om zodoende mee te beslissen over
veel zaken in de onderneming.
We zijn tot de ontdekking gekomen
dat er nog heel wat verbeterd kan
wordeiT in de werkwijze van onze
ondemem ingsraad.
Dank zij de cursus hebben we meer
inzicht gekregen. Hiermee zullen
we aan het werk gaan om zo te pro
beren de o.r. meer inhoud en gestal
te te geven en de mensen die we
vertegenwoordigen meer bij dit al
les te betrekken.
Het contact tussen de o.r.-leden
onderling is ook steviger geworden:
na een week van luisteren en dis
cussiëren heb je elkaar beter leren
kennen en waarderen.
Verder geloof ik dat dr. Van Bie
men ons bij zaken heeft doen stil
staan, die we wel elke dag meema
ken, maar eenvoudig niet opmer
ken. Hij toonde duidelijk aan dat
ook kleine, simpele alledaagse din
gen wezenlijk belangrijk zijn.
In een week is aan alle o.r.-leden
duidelijk gemaakt, dat we onze
plichten en verantwoordelijkheden
niet mogen onderschatten, maar ze
ernstig moeten opvatten'.
'Aan die cursus in Bentveld hebben
we werkelijk wat gehad. Wat ik per
soonlijk erg belangrijk vond, was
dat in de verschillende discussies en
inleidingen een duidelijk beeld werd
gegeven van de nieuwe Wet op de
Ondernemingsraden. Zoals de inlei
ders aantoonden kan er door de
nieuwe wet in de toekomst aanzien
lijk meer gedaan worden met een
goed functionerende ondernemings
raad dan in het verleden het geval
was.
Het betoog van dr. Van Biemen
was zonder meer uitmuntend, met
name zijn uitleg over het ontstaan
en de ontwikkeling van een onder
nemingsraad en zijn ideeën over de
medezeggenschap binnen een be
drijf.
Zeer belangrijk waren ook de
groepsdiscussies. Er werden dan be
paalde problemen besproken, zoals
bijvoorbeeld het sluiten van een ge
deelte van een fabriek, die nader
hand werden samengevat en aan de
andere groepen werden doorgege
ven.
Ik weet heel zeker dat ik niet de
enige ben, als ik zeg dat de cursus
bijzonder positief was'.
'Ik vond de cursus in zijn totaliteit
bijzonder geslaagd. Hij sloot bij
zonder goed aan op de werkelijk
heid, op de problemen en situaties
waarmee wij als o.r.-leden mee te
maken krijgen. Er werd niet te veel
gedoceerd, wat prettig was, omdat
er zodoende genoeg tijd overbleef
voor discussies. Wat mij vooral op
viel was het enthousiasme en de in
zet waarmee gepraat werd. Een van
de interessantste onderwerpen was
de inleiding van de heer Van Bie
men. Zijn visie op de arbeidsmoti
vatie en vooral ook op de achter
gronden van dc medezeggenschap
binnen de onderneming was zeer
boeiend.
In een aantal gespreksgroepen spra
ken we o.a. over de vergadertech
niek en de problemen die er zoal bij
het ondernemingsraadswerk komen
kijken. Opvallend was dat zowel de
keuze van de onderwerpen, als de
samenvattingen van de besprekin
gen van de verschillende gespreks
groepen meestal aardig overeen
kwamen. Het lijkt mij ten slotte
zinvol dat ook ons bedrijfskader de
cursus in Bentveld volgen gaat'.
Leen (alias Ki) de Wit, in zijn Regenboog op de Kaag in de 50er jaren.
Uw hoofdredacteur is een geboren
'gladoor' (Wormerveer). Hij was. met
permissie, nog eerder onder de indruk
van Simon dan van Albert, waar
schijnlijk omdat Simon in Wormerveer
begon en Albert in Oostzaan.
Als hij 's morgens naar het Lyceum in
Zaandam fietste kwam hij steeds een
groene racewagen tegen, bereden door
de chauffeur van Maarten de Wit (2e
generatie). Als jongen was uw H.R. al
licht onder de indruk van zo'n race-
monster. Alle schepen, die Maarten
successievelijk bezat, heetten „Sally".
genoemd naar z'n vrouw.
In 1923 maakte uw H.R. z'n eerste
Kaagweek mee, waar Anthony Fokker
zeilde in z'n 6m, de 'Puzzle'.
In 1928 waren dc Olympische Spelen
in Amsterdam. Wie zaten er als be
manning op onze 8M in de Zuiderzee-
races? De Zaandammers. Maarten de
Wit en Gé van der Stadt van de hout-
werf. Zijn broer Ricus is nu de beste
Nederlandse jachtontwerper.
In 1936 was uw H.R. bij de Olympi
sche spelen in Berlijn. Wie komt hij
daar tegen in de roeiploeg van Nereus:
Simon (3e generatie). Ook Kees Ker-
del scharrelde daar rond in het Olym
pisch dorp met Willy den Ouden. Zus
Braun en Rie Mastenbroek. Kees ker-
del is nu, 1972, chef de Mission.
Na de oorlog wordt uw H.R. AH-er.
Wie komt hij nu tegen op het water?
Baas Jan Heijn in zijn Draak met Wil
Eggers van Hille-beschuit als beman
ning, Simon de Wit Jr. met zijn Tulla'
als zeezeiler en zijn broer Leen met
zijn Regenboog als wedstrijdzeiler op
de binnenwateren.
Baas Gerrit Heijn beweerde steeds, dat
zijn enige sport was: kruidenier zijn,
maar hij was ook een enthousiast jager
en duikt nu op z'n 76ste nog dagelijks,
's zomers en 's winters in z'n zwembad.
Intussen komt ook de derde generatie
Heijn opzetten.
Albert II judoot en zeilt en heeft nu
zijn hart verpand aan paarden. Zijn
broer G. J. zeilt, skiet en golft.
Ook de vierde generatie Heijn is bar
actief. Zij hockeyen, zeilen, zwemmen
en skiën dat het een lust is. Albert IV is
een voortreffelijk ruiter. Bij Simon
staan nu andere figuren aan het roer.
Wij hopen over hun liefhebberijen la
ter wat te kunnen vertellen.
Om nog even terug te komen op de
eerste generatie Albert en Simon. Eni
ge jaren geleden kreeg de heer D. A.
ter Wee, conservator van ons museum,
van Simon Jr. een brief cadeau, ge
schreven in ik meen 1932, waarin Al-
bert Sr. Simon Sr. feliciteert met z'n
80ste verjaardag.
In de 20-er jaren waren er. evenals nu,
veel sportieve Zaankanters. De oude
heer Arnold Verkade had zijn 75 mi
Musjka, zijn zoons zeilden in 12-voets
jollen, Simon de Wit Jr. was een be
kend jollenzeiler en roeier. Jan Brou
wer van de scheepswerf had een 75 rm
de 'Woelwater', vader Jan Heijn had
een U-klasse, de 'Benati'. Vader Mole
naar van de houtwerf een Li-klasse, de
'Loes'. vader Schuddeboom de U-klas
se 'Coppelstock' en Jan Keyzer van Si
mon de Wit had er ook een. Vader
Kees Bruynzeel de 'Zeearend', waar
mee hij in 1936 van de Bermudas naar
Cuxhaven een Olympische race won,
nu zeilt hij nog steeds in de 'Stormvo
gel' en de 'Stormy' over de wereld
zeeën. Zijn broer Willem had een
pracht platbodem, de 'Schollevaer' en
Wout Bruynzeel is ook al bezeten van
schepen. Overigens hadden niet alleen
de werkgevers in de Zaanstreek een
'hang' naar het water.
De Windhaan (Zaandijker) Kuyt stak
alleen de Atlantische oceaan over en
de Gladoor Tober bouwde zelf een
boot en voer er mee naar Tasmanië,
waar hij meteen maar gebleven is. On
ze bloedeigen portier Jan Vrolijk in
PB-Zaandam was in '36 in Berlijn als
kanovaarder en de huidige matador
kanovaarster Bets Jaapies is ook een
Zaanse. De Krommenieër Klaas Boot
was jaren tumkampioen. De AH-ster
Willy Lust (nu in Australië) was een
bekend atlete en de AH-er Paul Bun
schoten maakte deel uit van de olym
pische kanoploeg.
De Zaan heeft ook bekende zwem
mers en zwemsters gekend. Jan Huib
en Jan Nico van der Stadt van de
houtwerf zijn jollen-kampioen ge
weest.
Drs. Chris van der Ploeg, vroeger bij
Simon, zit nu in het NOC maar in
1928 hebben de nu nog springlevende
Zaankanters Harry Visser (80) en
Guus Sabel (een verwoed illegaal in de
oorlogsjaren) deel uitgemaakt van het
organisatiecomité van de Olympische
Spelen in Amsterdam.
Uw H.R. was toen 19 jaar en ontving
ƒ10.— per artikel dat hij schreef voor
de Zaanlander over de eindstrijd Ar-
gentinië-Uruguai. Hij kreeg de handte
kening van de beroemde Andrade, de
Johan Cruyff van toen. In 1936 was
Jesse Owens de grote man.
Er is dus niets nieuws onder de zon
met dat handtekeningen vragen aan
Ard Schenk, ook al een Noordhollan
der, al is hij tot mijn spijt geen Zaan
kanten
Maar Trijnie Rep is wel een Oostzaan-
Woensdag 10 februari reikte de
heer P. C. Vink, directeur van
de werkmaatschappij P.B.'s,
weer enige bedragen uit als be
loningen voor belangrijke ver
beteringen en een besparing.
De heer J. Clerc, sedert kort werkzaam
in de Wijnbottelarij, ontving voor twee
verbeteringen gezamenlijk J' 1.070.—.
Eén voorstel voorkomt, dat tijdens het
overpompen van wijn uil de containers
in de opslagtanks, wijn in deze contai
ners achterblijft die later, bij het
schoonspuiten van deze containers,
verloren gaat. Over een jaar zijn dit
heel wat liters! De oplossing was een
simpele terugslagklep in de aanzuig-
buis; met moet er maar op komen.
Ook het volgende voorstel is een ge
volg van het niet zomaar accepteren
van een bestaande toestand. Contai
ners bevinden zich op dekschuiten
voor de wal. Wanneer een container
leeggepompt is dan moet, voordat men
met de volgende begint, eerst de pomp
op de wal uitgeschakeld en daarna
weer ingeschakeld worden. Hiervoor
moest de inzender steeds op en af de,
vaak natte en daardoor glibberige,
containers en dekschuiten klimmen.
Dit was gevaarlijk en tijdrovend. De
oplossing was, zoals zo vaak, eenvou
dig. Voorzie de elektrische pomp op
de wal van een lang snoer en een scha
kelaar en hang deze laatste aan je
riem.
De heer B. van der Zee. elektromon-
teur, zorgde er voor, dal de aanvoer
van poederkoffie in de verpakkingsin
stallatie aanmerkelijk werd verbeterd
door een opening onder in een voor-
raadkaar te verkleinen. De spitsvondi
ge oplossing werd beloond met
325,-.
De heer B. Butter, monteur, ontdekte
een eenvoudigere en daardoor aan
merkelijk goedkopere uitvoering voor
het instelbaar maken van de zijde-
spaninrichting van de drukkerij. Op
basis van de bereikte besparing op de
uitvoeringskosten ontving de heer But
ter 260,-.
In augustus 71 traden zij in dienst
in DC Tilburg; in september meld
den zij zich vrijwillig als cursist; in
november 71 startte de cursus; ze
werken in ploegendiensten; no
vember en december: drukke
kerst-maanden: op maandag 7 fe
bruari slaagden alle dertien!
Proficiat E.H.B.O.-ers. De be
drijfsleiding is er met recht trots
op dat u op een zo positieve en be
kwame wijze een eerste-hulp
dienst hebt geformeerd. Hun na
men: mej. Ev. Lit en de heren P.
H. F. Schalke. L. J. M. v.d. Meer,
L. P. M. A. v.d Broek, G. C.
Adams, T. W. Sewuster, W. B. T.
Oerlemans, J. H. M. Muurmans,
B. H. Wagter, C. H. M. v. Erven,
H. J. Broers, A. J. J. Robben en C.
A. Bruurs.
