Belgen en Duitsers kopen bij AH kwaliteit in 't groot Bijdrage personeelfonds wordt verhoogd Koffie Dozen tegelijk Dagje uit Op zondag OMREKEN MACHINES IN SM Venlo AH-Flitsen In 1964 werd voor de laatste maal de bijdrage personeelfonds verhoogd. Sindsdien werden wel de normen voor de uit te keren bedragen enige malen opgetrokken, en wel per 1 januari 1965,1 januari 1967 en per 30 juni 1969. Uit onderstaand financieel overzicht over de jaren 1966-1970 blijkt duidelijk, dat de uitgaven ten opzichte van de ontvangsten een onevenredige groei vertonen. Hierbij moet in aanmerking worden genomen, dat het bestand van deelnemers in het perso neelfonds gedurende de jaren '64 t/m '70 aanmerkelijk is gestegen Aantal deelnemers ultimo 1964: 1300; aantal deelnemers ultimo 1970:2300. Overzicht ontvangsten uitgaven 1966 t/m 1970 Jaar Ontvangsten Uitgaven 1966 21.338,83 16.437,07 1967 ƒ25.175,44 20.720,32 1968 30.822,93 21.600,17 1969 ƒ32.931,31 28.909,09 1970 30.783,50 33.009,72 Neem een filiaal in 't Gooi en het ziet er gegarandeerd ietwat an ders uit dan een filiaal in Groningen; gewoon omdat de mensen per streek enigszins andere koopgewoonten hebben. Neem daarbij dan eens AH's SM in het Branbantse Putte, pal aan de Belgische grens ten noorden van Antwerpen, en de verschillen zijn op de vingers van één hand beslist niet te tellen. Dat is louter en alleen het gevolg van het totaal andere winkelen en kopen door Belgen. En d££r in Putte, puur Nederlands toch, bestaat driekwart van de klanten uit Belgen. Wie'als 'koele' noorderling in dit filiaal rondwandelt, moet wel in de ban raken van dat andere, dat door Belgen wordt gemaakt. Bedrijfsleider L. P. van de Water, afkomstig uit Waalwijk, gewerkt hebbend in Eindhoven en sinds twee jaar in Putte, kan er lang over doorpra ten: 'De mentaliteit hier is zo heel an ders, leuker volgens mij. Een Belg koopt bijvoorbeeld vlotter en als we iets niet hebben dan koopt hij een vergelijkend artikel. De Nederlander gaat veelal morrend op zoek naar datgene wat op zijn lijstje staat. Verder staat de kwaliteit bij de Belg duidelijk voorop, duidelijker dan bij de Nederlander hoewel er dacht ik op het ogenblik wel een tendens ten goede is.' Dat die kwaliteit het allereerste vereiste is, doet overigens niets af aan het feit, dat Belgen bij AH óók kopen omdat het er goedkoop is. En dat geldt met name voor artikelen als margarine, jams en hairspray. De hoofdschotel in het ge heel is de margarine, die per pakje zo'n veertien cent goedkoper is dan in België. De heer Van de Water: 'De Belgen ko pen nooit een paar pakjes margarine, het gaal met dozen tegelijk' en om die uitspraak te staven toont hij een gedeel te van het magazijn, waar de dozen mar garine hoog opgestapeld staan. De meeste Belgen komen tijdens het weekeinde en vooral ook op woensdag morgen de aantrekkelijke weekmarkt in Putte. De heer Van de Water: 'De Belg koopt niet alleen voor zichzelf, maar ook voor verdere familie en kennissen. Bestedingen van honderd a tweehon derd gulden zijn hier geen uitzonderin gen.' In zo'n groot pakket zitten de al ge noemde dozen margarine, jams (in gro te blikken), de wekelijkse reclameaan biedingen en evengoed artikelen die in prijs ongeveer gelijk liggen aan die in België, maar die om de kwaliteit worden gekocht. Zoals koffie, want de Holland se koffie slaat in België erg goed aan. Een ander opmerkelijk verschil naast dat in het groot kopen is dat de Belg zijn winkelen doorgaans koppelt aan een dagje-uit. De heer Van de Water: 'Ik zit temidden van cafés en het is altijd aardig te zien dat de Belgen als ze bij ons heb ben gekocht hel café ingaan.' Dat de Belg thuis hoegenaamd niet drinkt, vindt zijn weerslag in het filiaal, waar hel assortiment wijnen, frisdranken en bier opvallend klein is. De Belgen komen uit de voorsteden van Antwerpen, uit Antwerpen zelf en ook wel uit Brussel, zo vertelt de heer Van de Water. Vooral op die marktwoensdag en tijdens het gehele weekeinde, want ook op zondag van twee tot zes uur is de ze SM geopend. De heer Van de Water: 'Dat is in Belgiëookzo enomdatwij hier in een uitzonderingspositie zitten, mo gen we eraan meedoen. We zouden trouwens altijd open mogen zijn, ook iedere avond en 's nachts op een enkel uurtje na, maar dat doen we niet'. Het op zondag werken houdt voor de medewerkers in, dat zij om de veertien dagen een weekeinde vrijaf hebben. Het wordt geregeld onder de vier Belgen, de negentien Nederlanders en de partti mers die dit filiaal bemannen en volko men gewend zijn aan dat vergeleken bij andere Ah-filialen zo anders werken, dat nog eens geaccentueerd wordt door de omrekenmachines op de kassa's. Eveneens anders, maar minder opvallend, is het in de SM aan het Mgr. Nolensplein in Venlo, waar AH's cliëntele voor een belangrijk gedeelte bestaat uit Duitsers. Het percentage is moeilijk te schatten, maar in ieder geval zo groot, dat de kas sa's gemakshalve voorzien zijn van omrekenmachines en dat er enige voorzieningen getroffen zijn om aan de koopgewoonten van de Duitser tegemoet te ko men. Bedrijfsleider A. C. M. Leijen daarover: 'De Duitser koopt bij ons met name choco lade, asperges, daarvoor is het hier hét gebied, sigaretten, mar garine, roomboter en koffie.' Inhei filiaal zijn dan ook meer rijen kof fie dan in menige andere winkel en is onmiddellijk achter de kassa's een ver kooptoonbank ingericht waar sloffen si garetten verkocht worden. De heer Leijen: 'De Duitser mag een pakket ter waarde van ƒ300,— vrij invoeren. Wat hij beslist niet mag meenemen is vers vlees, dat namelijk moet het is wette lijk bepaald bewerkt zijn.' Of de Duitser koopt vanwege de lagere prijs vindt de heer Leijen moeilijk te. zeggen. 'Voor sommige artikelen geldt dat wel, voor andere niet. De D uitser wil vooral kwaliteit en als die kwaliteit dan nog goedkoper is ook, is dat mee genomen.' Net als de Belgen blijken ook de Duitsers in één keer veel te kopen en komen ze, doorgaans met het gehele ge zin, een hele dag naar Venlo om te win kelen. De heer Leijen: 'Op marktdagen is dat goed te merken, dan lopen ze hier 's morgens om zeven uur al rond en op vrije dagen midden in de week komen er ook enorm veel, evenals trouwens op za terdag.' De SM in Venlo lokt de grensgangers overigens niet met in het Duits gestelde kreten. De heer Leijen: 'De tekst in de winkel is Nederlands, we hebben name lijk ervaren dat Nederlanders het best vinden als er Duitsers komen, maar het zou gevoelsmatig anders liggen als we Duitse tekst gingen ophangen. Het is een Nederlands filiaal, waarin Neder lands en Duits uitstekend samengaat, maar waarin we het Duitse element niet gaan beklemtonen.' Resumerend kan worden gesteld, dat: a). bij een gelijkblijvend maximum voor de4-wekelijkse bijdrage verwachtmag wor den, dat de uitgaven van een dusdanige omvang zullen zijn, dat het beschikbare sal do van het fondsjaarlijks aanzienlijk zal afnemen. b). bij een steeds stijgend aantal deelnemers het noodzakelijk is, dat, rekening hou dend met een toenemend aantal jubilea in de toekomst hiervoor een belangrijk saldo e blijft. Om een goed financieel verloop in de komende jaren te kunnen waarborgen, zal met ingang van 1 januari 1972 het maximum van de 4-wekelijkse bijdrage van het bruto-salaris) verhoogd worden van ƒ1,20 naar ƒ1,50. De betreffende onderne mingsraden zijn van deze verhoging op de hoogte gesteld. Deze verhoging is alleen van toepassing voor de medewerkers op D.C. Beverwijk, Tilburg en Zaandam, de Produktiebedrijven en het Hoofdkantoor. Stapels margarine in 't magazijn voor de Belgen. Hierbij een foto van de nieuwbouw van de Miro te Nijmegen. U ziet op de foto de staalcon structie van de winkel zelf en op de voorgrond de pijlers waar het parkeerdak op komt te liggen. Dus een zelfbedieningswarenhuis met daarnaast een parkeerdak voor ca. 500 auto's.

Personeelsbladen | 1972 | | pagina 6