Communiceren Help mee aan maximale brandpreventie Topmedewerking bij computer afdeling De lift is zulk een schone zaak En geeft het mensdom veel vermaak 'Dank U' namens latere lunchers Borden om van te lezen Zig-zaggen per telefoon Doorkies- nummer op briefpapier Wist U dat.... AH-Flitsen 4 Op slechts luttele vierkante me ters etaleren AH'ers een op merkelijk saamhorigheidsgevoel. Zij vinden elkaar helemaal in hun moeilijkheden, verkondigen dezelfde mening, blijken on uitputtelijk in troostwoorden. Het gebeurt bij en in de liften. Wanneer ooit gesproken kon worden over een apart brokje interne communicatie dan is het nu wel. Dat voornamelijk omdat die liften het nog niet goed doen, akkoord, maar het is prettig te weten dat wij elkaar in deze barre tijd van lang wachten voor er zo'n ding komt zo uiterst vriendelijk bejegenen. Niet alleen is de scheidsmuur voormalig AG en voormalig HK als een kaar tenhuis opgeblazen, zelfs mensen die als gevolg van een razend ochtendhumeur niet de gewoonte hebben een gul goedemorgen te glimlachen doen in volle vriende lijkheid mee. Ze moeten wel, want iedereen doet het, iedereen groet iedereen, iedereen maakt een praatje. Dat geschiedt de hele dag door. Een al of niet met vertrouwe lijke stukken gewapend persoon haast zich naar de kern, drukt wild op beide knoppen, kijkt verschrikt naar de klok boven het vermoeide hoofd, raadpleegt het horloge, knikt naar mede- wachters, schuifelt onrustig heen en weer, kijkt weer op de klok, knikt ongeduldiger naar mede wachters en zegt: 't Duurt weer lang, uuuuuuuren kost me dat iedere dag.' Het persoon heeft meteen beet. Om de doodeenvoudige reden dat de anderen ook uuuuuuuren wachten op zo'n ding. Ze dren telen als 'n compacte kudde heen en weer, draaien als tollen onder de klok rond, almaar denkend: 'Die lift zal nou wel gauw komen, khoor um al.' Als um zich door middel van dat kenne lijk uit een dorpskerkje afkom stige mystieke belletje aankon digt, sprint de groep er min of meer atletisch op af, probeert met vier man tegelijk door de geopende deuren te ijlen en altijd is er iemand die binnen hijgend uitbrengt 'Hèhè. eindelijk'. Dan is er ook altijd iemand die in opperste verbazing zegt 'Gut gaat we naar boven? Ik moet naar beneden.' Wee de man of vrouw die zich maar één etage per lift laat ver- Enige tijd geleden is het verzoek gedaan om in het restaurant niet te roken. Dit ging niet via een verbod, compleet met bordje verboden te roken' maar via een vraag, omdat het voor mede werkers die als tweede en derde groep gaan lunchen niet prettig is in een rokerige ruimte te eten. Hoewel vaak wordt beweerd dat Nederlanders een weinig gedisci plineerd >olkje vormen, maken AH'ers althans op dit punt een uitzondering. Zij zijn unaniem op dit verzoek ingegaan en ver dienen daarom een compliment met overigens de opmerking: houden zo. (Vrij naar Woutertje Pieterse) voeren. Hij of zij weet zich verzekerd, dat de verdwijnende rug goed is voor een alweer una niem oordeel, dat het niet past, dat één etage best per trap kan worden gedaan. Het liftende volkje is het, al omhoog en omlaag zoevend, innig eens over al die zaken. Het is wonderbaarlijk hoeveel er in zo'n korte tijd wordt afgepraat. De liften blijken praatplaat sen bij uitstek te zijn. Toch jammer dat ze binnenkort gepro grammeerd zijn, want als het uuuuuuuren wachten tot weinige seconden is gereduceerd is er ook minder aanleiding tot praten, minder tijd trouwens ook. Hope lijk wel voldoende tot zomaar -zeggen. Tegenslag bij het ontwerpen en vervolgens bij de produktie zijn oorzaak van het nog ontbreken van verwijsborden in het gebouw. Tot wanhoop van velen, in de eerste plaats van kantoordien sten, die dan ook driftig hamert op snelle aflevering van de weg wijzers. De borden variëren naar vorm en inhoud. In de liftenhal zijn borden geplaatst met etage nummer en naam van de dame die de bewuste etage heeft ge vijzeld, aan de kernwand komen borden die vertellen welke kant uitgelopen moet worden naar de afdelingen en daar waar geen wanden zijn worden borden aan gebracht met stramiennummers. In de diep-donkere nacht van de verhuizing gaven twee interieurver zorgsters in het restaurant een veelzeggende reactie op de nieuwe behuizing. Uit pure blijdschap maakten zij een dansje; een soort Ankersmid-pas. Een veilig gebouw. Dat heeft de plaatselijke brandweer gezegd. Een gebouw, waarin alle noviteiten op het gebied van brandbeveili ging zijn aangebracht. Dat heeft de brandw eer óók gezegd. 'Die ponslichtkamer is een plaatje' (F. Vermaat). 'Een enorme verbetering, onze ruimte is verdubbeld, maar de sfeer moet nog groeien' (J. H. Jansen, bestelcentrale). 'Een grote verbetering zonder meer' (J. Kramer, bedrijfsbureau). 'Geweldig, hoewel wij al modern waren' (G. van der Ven, namens computer-afdeling). Vier reacties van mensen uit afdelingen, die te zamen de elektronische informatie verwerking vormen. Een afdeling, die rondom de verhuizing met specifieke problemen te kampen had en daarom al een jaar tevoren met de voorbereidingen begon. Hoe intens dat gebeurde, vertelt de heer Van der Ven: 'Wij hebben een jaar geleden al plan ningen en modellen gemaakt, zelfs een foto en het frappante is dat het ongeveer zo geworden is als op die foto.' En dan: 'Deze afdeling moest door draaien, wij kunnen geen enkele stagnatie hebben.' En ook: 'Wij hebben ons uiterste best gedaan en het is gelukt.' Het lukte mede, en dat mag wel gesteld worden, doordat 25 mensen van deze afdeling tijdens de verhui zing aanwezig waren met maar één doel: het moet klaar. De heer Van der Ven: 'Een computer kan niet draaien in een stoffige ruimte, maar toen wij kwamen waren de vloerenleggers nog bezig. Paniek bij ons? Wel nee, we zijn gewend onder span ning te werken, maar we waren wel verbaasd dat het zo snel liep. Voor iedere computer waren 36 uren uitgetrokken, maar het werd in precies 10 uren geklaard en dat is te danken geweest aan de topmedewerking. Van de IBM-technici, van computerver huizer Comelje uit Amsterdam en van die fantastische elektri ciens van de firma Sterel en Wechgelaar.' Bij bedrijfsbureau en ponslicht kamer ging de verhuizing al even voor-de-vuist-weg, al kon ook daar geen sprake zijn van even inpakken op de dag en weg wezen. Het inpakken gebeurde 's avonds en er is met man en macht gewerkt om het zaakje vóór maandag gereed te hebben. Even anders leek het te gaan bij de bestelcentrale, waar de nieuwe ruimte kennelijk gebruikt was als bufferplaats voor overgebleven goederen. Die moest eerst leeg geruimd worden toen de heer Jansen en zijn mensen kwamen; zij waren de wanhoop nabij, even maar, want ondanks deze on voorziene moeilijkheden kon de bestelcentrale 's maandags vol ledig draaien. Wie zich nu nog niet veilig voelt, is het wellicht na deze opsom ming: het trappehuis is geheel brandvrij en dient als vluchtweg, op elke verdieping zijn brand deuren, die de verdieping zo nodig in twee compartimenten scheiden, in de trappenhuizen komt geen rook als de brand deuren gesloten zijn, de deuren reageren op een te hoge tempe ratuur en gaan dan automatisch dicht, de portier kan via een instrument ontdekken of ergens rookontwikkeling is ontstaan, op elke verdieping bevinden zich brandblusapparaten. Preventieve maatregelen te over dus, die de medewerkers zelf kunnen aanvullen door niet te roken in archiefruimten, geen peuken te laten slingeren, geen gangen te versperren, voorzichtig te zijn met spuitbussen, geen snoeren tussen meubilair te klem men en na het werk stekkers van machines e.d. uit de wandcon tactdozen te halen om kortslui ting te voorkomen. Wellicht ten overvloede, want iedereen hoort er van op de hoogte te zijn, nog dit: bij brand of rook alarm maken (tel. 2323 of op de knop bij het trappenhuis drukken), de deuren sluiten en via de trap een verdieping lager gaan. Is het nodig het gebouw of een gedeelte ervan te ontruimen dan gebeurt dit per verdieping of enkele verdiepingen tegelijk. Een extra steuntje in de rug voor wie zich nu nog niet brandveilig voelt: het gehele gebouw kan zonodig binnen tien minuten ont ruimd zijn. Zondagavond tien uur in het HK. De telefoon gaat en een mevrouw zegt een PMC-naaimachine te hebben, maar niet te weten hoe ze moet zig-zaggen. Of meneer de portier het even vertellen kan. Dit is één van de ervaringen van de portiers, die in wisselende diensten ervoor zorgen dat het HK ook 's avonds en 's nachts bereikbaar is. Zij ontvangen per avond van zes tot half elf zo'n 140 gesprekken; 40 wordt als waardeloos ofwel verkeerd ge draaid aangemerkt, 60 bestaat merendeels uit het ontvangen van boodschappen en het ver zorgen van telefoontjes van over- werkers. Soms maken ze iets echt aparts mee, zoals dat zig-zaggen. De portier heeft de bewuste mevrouw gevraagd op maandag ochtend terug te bellen; zij had daar volledig begrip voor. Binnen enkele weken zal het nieuwe briefpapier gereed zijn. Als gevolg van het gewijzigde gebruik van het AH-merk zullen moedermaatschappij en alle werkmaatschappijen eigen brief papier krijgen. De uniformiteit wat betreft kleuren zal gehand haafd blijven. Het uitgangspunt van deze wijzi ging is, dat Albert Heijn N.V. (als moedermaatschappij met niet direct op de consument gerichte activiteiten) niet langer geïdenti ficeerd wordt met de werkmaat schappijen. Het AH-merk, zoals iedereen het kent, zal straks alleen gelden voor Supermart N.V., Grootverbruik N.V. en Produktiebedrijven N.V.; Miro, Albert's Corner en Family Food hebben een eigen merk. Belangrijk voor de medewerkers in het HK is, dat op het papier wordt voorgedrukt 'doorkies- nummer 02980-geeft directe verbinding zonder tussenkomst van de centrale'. Het betref fende doorkiesnummer moet worden ingetypt, evenals de toe voeging achter 'afdeling als u in de lift bent, u met een snelheid van 13 km per uur daalt of stijgt? de lift echt niet eerder komt als u beide knoppen indrukt? er in het gebouw acht tienduizend vierkante meter vloerbedekking ligt? als alle Nederlanders tegelijkertijd vier kilo op tillen zij te zamen het ge wicht van het HK (zonder inventaris) torsen? er ongeveer vijftig grote en kleine bedrijven hebben meegewerkt aan de tot standkoming van het HK? het HK het eerste Nederlandse particuliere gebouw is, dat volgens de vijzelmethode werd opge bouwd? De andere drie zijn rijksgebouwen.

Personeelsbladen | 1971 | | pagina 4