In nieuw DCT
artikelen
opgeslagen als
in de filialen
Communiceren
Ideeënbusrecord
weer verbeterd
IDEE VAN
F 1587,-
EERSTE TILBURGSE ACTIVITEITEN
ONDANKS ZENUWEN SUCCESVOL
4
AH-Flitsen
Vorige maand is in Tilburg de afdeling kruidenierswaren van het
nieuwe Distributiecentrum (DCT) van Albert Heijn officieus in ge
bruik genomen. Dit is het eerste gedeelte van een complex waar
straks in 1980 ongeveer 800 mensen zullen werken. Nu zijn het
er ca. 175 die allen uit Tilburg en omgeving afkomstig zijn.
Het kruidenierswarenmagazijn beslaat
26.760 ni2 in een ruimte van 150 X 170
meter. Betonnen kolommen dragen het
negen meter boven de vloer liggende
dak, het complex is voorzien van een
doordachte verlichtings-, verwarmings-
en brandbeveiligingsapparatuur.
Als het DCT eenmaal in vol bedrijf is
zullen driekwart van de „zuidelijke"
AH-vestigingen binnen 24 uur hun door
de Zaandamse computer verwerkte be
stellingen afgeleverd hebben gekregen,
dagelijks zijn daarvoor vijfendertig tot
veertig20-tons vrachtwagens op pad die
op het immense parkeerterrein voor het
Distributiecentrum onbelemmerd kun
nen manoeuvreren.
Interessante bijzonderheid: de diverse
kruideniersartikelen in het nieuwe DC
worden in dezelfde volgorde opgesla
gen als deze artikelen in de SuperMarts
uitgestald liggen. Hierdoor worden goe
deren als het ware gesorteerd in de filia
len ontvangen en is een nog snellere
doorvoer, rechtstreeks naar de schap
pen, mogelijk geworden. De computer
waakt over de j uiste voorraadvorming.
Op slechts luttele vierkante me
ters etaleren AH'ers een op
merkelijk saamhorigheidsgevoel.
Zij vinden elkaar helemaal in
hun moeilijkheden, verkondigen
dezelfde mening, blijken on
uitputtelijk in troostwoorden.
Het gebeurt bij en in de liften.
Wanneer ooit gesproken kon
worden over een apart brokje
interne communicatie dan is het
nu wel. Dat voornamelijk omdat
die liften het nog niet goed doen,
akkoord, maar het is prettig te
weten dat wij elkaar in deze
barre tijd van lang wachten voor
er zo'n ding komt zo uiterst
vriendelijk bejegenen. Niet alleen
is de scheidsmuur voormalig AG
en voormalig HK als een kaar
tenhuis opgeblazen, zelfs mensen
die als gevolg van een razend
ochtendhumeur niet de gewoonte
hebben een gul goedemorgen te
glimlachen doen in volle vriende
lijkheid mee. Ze moeten wel,
want iedereen doet het, iedereen
groet iedereen, iedereen maakt
een praatje.
Dat geschiedt de hele dag door.
De liften blijken praatplaat
sen bij uitstek te zijn. Toch
jammer dat ze binnenkort gepro
grammeerd zijn, want als het
uuuuuuuren wachten tot weinige
seconden is gereduceerd is er ook
minder aanleiding tot praten,
minder tijd trouwens ook. Hope
lijk wel voldoende tot zomaar
gedag-zeggen.
Werd in hel augustusnummer van A.H.
Flitsen melding gemaakt van de hoogste
beloning ooit door de Ideeënbus uitge
reikt bij A.H.: bij het ter perse gaan van
dat nummer was dit record alweer ver
beterd door een groepsidee van twee da
mes en vier heren n.l. de dames A. de
Vries en R. Wolters en de heren A.S.C.
Jansen, A. Kara, B. Kuyt en J.L. Perez
Gonzales. Deze groep, werkzaam aan
de Biscuitoven van de koekbakkerij in
Zaandam, was het gelukt om, na enige
weken proefdraaien, de personeelsbe
zetting aan deze oven met twee perso
nen terug te brengen. De realisering van
dit idee leverde de groep een beloning
op van 6600.-. Werkelijk een prachtig
voorbeeld van samenwerking!
Zonder deze samenwerking zou dit re
sultaat zeker nooit bereikt zijn.
Voorts werden nog twee beloningen uit
gereikt die er wezen mogen n.l. een be
drag van 3310,- aan de heer H. J. Ever-
hard van de Chocoladefabriek en een
bedrag van 665,- aan de heer A. Smit
van de Verpakkingsafdeling,
De heer Everhard stelde voor zwaar til -
werk, uit te voeren door twee man, te
vervangen door de aanschaf van een
bakkenheffer die door één man te be
dienen was.
De heer Smit was van mening dat papier
waarin diverse meel-produkten verpakt
worden zonder bezwaar van lichtere
kwaliteit kon zijn.
Zijn voorstel werd beproefd en geaccep
teerd met als resultaat een belangrijke
besparing op de kosten van het verpak
kingsmateriaal.
Dat het punt 'hygiënisch wer
ken' in de P.B. Wijhe hoog ge
noteerd staat, bleek vorige
week wel uit een beloning van
387,— die de directeur van dit
bedrijf, de heer P. van den Berg,
uitreikte aan een medewerker
die een goed idee inzond om het
gehakt voor personeelsverkoop
hygiënischer te verpakken.
Eveneens ontvingen een tweetal
medewerkers samen een bedrag
van 1200,— wegens een geza
menlijk ingezonden idee dat
naast een kostenbesparing ook
een belangrijke bijdrage tot hy
giënisch werken leverde.
r
weken tijd het D.C. vullen met goede
ren, zes weken lang medewerkers in
strueren en opleiden etc. etc.
En dat alles werd in 15 minuten tot ver
leden tijd. De heer N, J. Visser (hoofd
distributie-centra) las vóór zijn ope
ningswoord de boodschap over de
stickers voor. (foto 1Ergens werd ge
reageerd met: 'Laat ze maar komen, ik
lust ze rauw!' Het openingswoord was
overigens een tuinderszoon waardig:
recht uit het hart en recht op de man af;
zonder franje.
Na de koffie met gebak ging het van de
kantine naar de magazijnen waar alle
interne transportmiddelen, versierd en
wel, (keurig werk T.D.!) stonden opge
steld. (foto 2). Het was de heer A.J.van
Kessel die als 'chef van de nacht' de
eerste ophaal-opdracht ontving van de
heer Visser, en deze overhandigde aan
de heer A. J C. C. Mommers (foto 3),
die er met zijn versierde pallet-truck met
gezwinde spoed vandoor ging om de
eerste collo uit de stelling te halen (foto
4). De eerste collo was een doos wijn.
Zowaar: een feestelijke combinatie.
Wij doen ons best om te voldoen aan de
verwachtingen welke u heeft van het
D.C.-T. Laat ons over een jaar (niet eer
der, ook wij kennen kinderziekten) eens
horen of u tevreden bent.
'Hier komen de stickers
Daar komen ze aan
Die rottige stickers
Uil de Zaan.
Bovenstaande variant op het Lied der
Schutters was het eerste wat er op die ge
denkwaardige donderdag, de 9e sep
tember 1971, uit de printer rolde.
Uiteraard geseind vanuit Zaandam. Als
er in het verleden ech ter ook zo veel tijd
zat tussen de signalering en de werkelij
ke komst van de schutters, wel dan was
er in vroeger jaren niet veel te vrezen.
Voor de distributionisten in Tilburg be
tekende het een zenuwen half-uurtje,
waarin iedereen moe werd van het dren
tel en of van het koffie halen. Maar ze
kwamen, die stickers!
En het D.C. was er klaar voor. Er waren
nog wel wat open plekken in de stellin
gen, maar het geheel maakte een goed
gevulde indruk, (foto 5). Mogen we
even memoreren wat er aan de opening
vooi^f ging?: ruim een jaar bouwen, 4
maanden mensen aantrekken, in vier
