f I. 725,-
voor idee
in PB
Truus
'Iedere vrouw die
echt wil kan
topfunctie bereiken'
Rentekaarten
Zwanenburg
Mevr. J. Barendregt, adj. directeur:
Heerlijk land
Bouwmeester
12>2 jaar bij
AH
Vrouw moet
in het goede
bedrijf zitten
Managerziekte
Roosendaalse
valutamarkt
AH-Flitsen
Onlangs bracht de Ambassadeur van de Sowjet Schans. Naast Z.E. burgemeester Laan, die van
Unie een bezoek aan het museum in de Zaanse mevrouw Schipper een folder krijgt aangeboden.
Per 1 juli 1971 kunnen allen, die geboren
zijn in 1934 - 1935 - 1936 terugbetaling
ontvangen op hun rentekaarten, mits zij
bij een postkantoor of een Raad van Ar
beid een daartoe strekkend aanvraagfor
mulier gehaald hebben en dit ingevuld -
met de rentekaart - opzenden.
Voor degene, die geboren zijn in 1913 en
1914 geldt het bovenstaande met de be
perking dat er tenminste 286,- aan ren
tezegels geplakt moet zijn.
In P B. Zwanenburg heeft H. van der
Linden f. 725,- ontvangen voor een idee
om meerdere staven spijs tegelijk op een
plank te persen.
'Meteen al', vertelt mevrouw Barendregt,
'werd me duidelijk dat de Amerikanen
een vrouw in een topfunctie zonder meer
accepteren. Zij zijn eraan gewend, ze vin
den het heel gewoon en dat is in Nederland
niet zo hoewel er een verandering ten goe
de merkbaar is'. Een verandering overi
gens die incidenteel is, getuige haar uit
spraak: 'Bij mijn benoeming tot adjunct-
directeur zei mijnheer Albert tegen me 'u
bent de eerste vrouw in het concern met
zo 'n functie en ik hoop dat er nog vele zul
len volgenKijk, dal is wat ik bedoel met
een vrouw moet in het goede bedrijf zit
ten'.
Belangrijk acht zij verder het feit, dat ve
le vrouwen in het algemeen niet aan de
top toekomen. Zij zegt: 'Het gaat niet
zomaar, want net als een man zal een
vrouw al haar tijd aan haar werk moeten
spenderen, óók 's avonds, óók in de
weekeinden als het nodig is. En juist dat
wordt vaak over het hoofd gezien'. Het
creëren van halve functies, zoals wordt
voorgestaan door groeperingen als Dol
le Mina's en Man-Vrouw-Maatschappij
acht zij uit den boze, omdat dat in vele
gevallen uitgesloten is. Wie een functie
in of net onder de top heeft kan volgens
Dat verschijnsel is in Amerika al even
zeer taboe. Mevrouw Barendregt: 'Een
heerlijk land met vlotte mensen. Ze be
wegen zich daar zoveel gemakkelijker.
Overigens zou ik er niet willen wonen,
want echte vriendschap komt er weinig
voor, het is nogal hard en zakelijk.' Toch
is er ook een charmante keerzijde aan
die doorgaans koele medaille. Een en
kel voorbeeld: in juni j.l. bezocht de
Amerikaanse ambassadeur in Neder
land, de heer J. William Middendorf II,
de fabriek in Dordrecht, hij deed dat op
eigen verzoek, bracht vrouw, zoon, een
huisgast en verder niemand mee en
stuurde na het bezoek een aardig briefje
naar Sterovita, waarin hij vriendelijk en
vriendschappelijk zijn dank overbracht.
'Dat', zegt mevrouw Barendregt, 'kom
je hier haast niet tegen'. Ze doelt dan
kennelijk op het feit, dat een hoogge
plaatste Nederlander op bedrijfsbezoek
daar doorgaans een officieel tintje aan
wil geven door onder meer vele anderen
mee te brengen en te bedanken met een
handdruk. 'Het bezoek van de ambassa
deur was voor ons een enorme eer', zegt
mevrouw Barendregt, 'en de manier
Voor alle medewerkers van filiaal 1059
maar in het bijzonder voor hoofd-cas-
sière Truus Bouwmeester was maandag
de zeventiende mei een onvergetelijke
dag. Geen wonder als je twaalfeneen-
halfjaar aan één stuk in diverse functies
bij AH werkzaam bent. Een goed Ne
derlands gebruik wil dat men mensen
met een dergelijke koperen staat van
dienst huldigt En een goed gebruik van
Albert Heijn is dat men met het koper
als gegeven een gouden dag wordt ge
creëerd. Vandaar dat onvergetelijke
voor 1059envoorTruus.
Die 1059ers vormen met elkaar een tof
stel. Zo dat ooit aan de oppervlakte
kwam dan wel op die gedenkwaardige
zeventiende. Al het personeel bleek be
reid om een uur eerder te beginnen ten
einde een uitgebreide huldiging moge-
Gelijkstelling van man en vrouw in het bedrijfsleven. Dat is één van
de belangrijkste facetten binnen het geroezemoes voor verdergaan
de emancipatie. De weerslag daarvan ligt in de veel gehoorde en
geschreven kreet, dat de vrouw minder kansen heeft op een top
functie dan de man. Mevrouw J. Barendregt, sinds 1 mei j.l. ad
junct-directeur van melkexport Sterovita N.V. (één van de werk
maatschappijen van Albert Heijn N.V.) zegt erover: 'Iedere vrouw
die het ambieert en er de capaciteiten voor heeft kan een topfunctie
bereiken. Als het haar dan niet lukt zit ze gewoon in het verkeerde
bedrijf.
Een nuchter oordeel, wars van iedere
franje. In deze zelfde trant praat me
vrouw Barendregt over haar loopbaan;
na de middelbare schoolopleiding op
kantoor en toen het bedrijf door Al
ben Heijn werd overgenomen ('ik dacht
eerst dat wordt niks') een carrière die
uitmondde in de benoeming tot assis
tent export manager. Haar werk be
stond, bestaat trouwens nog, uit het ver
kopen van verse melk en melkproduc
ten aan de in Europa gelegerde Ameri
kaanse strijdkrachten.
haar niet veel uitrichten in een dagtaak
van maar drie of vieruur.
Mevrouw Barendregt vindt het meer
een kwestie van het vinden van even
wicht in het huwelijk. De ene man is nu
eenmaal meer geschikt voor werk in de
huishouding dan de ander, de ene
vrouw heeft meer behoefte aan werk
buitenshuis dan de ander en dat maakt
een generaliseren op dit terrein tot een
farce. 'Het is een individuele kwestie",
meent ze, 'iets dat alleen in het gezin kan
worden opgelost'. De veelbeschreven
mindere betaling aan vrouwen in het
kader van die emancipatie? 'Ik heb zelf
nooit te klagen gehad, ook vroeger niet,
maarik weet wel, dat de vrouwen in Ne
derland 80 a 85% verdiende van het sala
ris, dat een man in dezelfde functie ont
vangt.
De door mannen op hoge posten zo ge
vreesde managerziekte. Mevrouw Ba
rendregt hoopt er nooit mee te maken te
krijgen, omdat - zegt ze - het bedrijf daar
geen voordeel van heeft 'Ik probeer me
te ontspannen, ik vind het heerlijk om af
en toe eens lekker lui te zijn, al komt het
vaak voor dat ik aan bepaalde moeilijke
zaken blijf denken. Die poog ik te verge
ten onder het tuinieren en onder het le
zen, vooral moderne Amerikaanse au
teurs. Ik vind het ook fijn om eens te ko
ken, op zondag, want in de week kom ik
daarnietaantoe'.
Van de Roosendaalse winkeliers hield
85%op zaterdag 1 en maandag 3 mei een
zogenaamde 'Franken-dag'. Dit hield
in, dat op deze dagen bij elke deelne
mende winkelier (herkenbaar via raam
biljet) de Belgische Frank 7,5 cent
waard was normale koers 7,1 - 7,2 cent).
Het idee voor deze aktie kwam van de
heer Th. Reekers, deo.a. doorzijn inha
ken op wieleractiviteiten al bekende be
drijfsleider van onze SuperMart in
Roosendaal.
Een en ander had tot doel om het koop
centrum van Roosendaal deze keer spe
cifek voor de Belgische kopers aantrek
kelijk te maken. Uiteraard konden Ne
derlanders, in het bezit van B.Frs. hier
van ook profiteren.
Mevrouw Barendregt (links) met haar gasten.
lijk te maken. Nou ja, uit het feit dat
B. L. Beekman zich een ietwat versliep
mag niet worden afgeleid dat hij minder
bereid was.
Heel Vaassen- dat is het schone oord
waar Truus na gedane arbeid goed rust
heeft geweten dat 'die deerne van
Bouwmeester' feestvarken was. In een
prachtige koets werd ze van het Can-
nenburgherdorp naar de Berg en Bos-
stad vervoerd en dat trok natuurlijk heel
wat bekijks. Nadat de alom aanwezige
en altijd volijverige mevrouw Ter Mors
haar een fraaie ruiker had aangeboden
werd Truus in aanwezigheid van het
voltallige personeel ondermeer toege
sproken door de personeelschef oost, de
heer Krol. Hij 'legde' haar de gouden
ketting aan en overhandigde de gebrui
kelijke enveloppe.
Ook B. L. Beekman sprak wondermooi.
Het personeel nam deze dag gezamen
lijk Truus in de boot, in de rubberboot
wel te verstaan want dat was het geza
menlijk geschenk. En zowel maandag
als 's anderendaags aan de Deventer-
straat in Vaassen is het feesten geweest.
waarop het ging is tekenend voor de
Amerikaanse manier van doen'.
Ten tijde van dat bezoek was zij nog
maar juist adjunct-directeur. Ze zegt:
'Aan het werk zelfheeft die benoeming
niet veel veranderd'. En over de reacties
rond die benoeming: 'Ontroerend, zo
wel intern als buiten het bedrijf. Stapels
brieven heb ik gekregen. Verder stapten
er vele mensen op me af om me geluk te
wensen en ik voelde daarbij dat ze dat
niet deden omdat het zonodig moest,
maar omdatze het me echtgunden*.
Reacties in kennissenkring? 'Hetzelfde,
de mensen vonden het fijn voor me'. En
verder pratend op dit chapiter: 'Ik heb
vriendinnen die beslist niet met me zou
den willen ruilen, die zich meer dan ge
lukkig voelen als alleen huisvrouw. Er
zijn er ook, die - als ik op reis moet - vra
gen of ze m'n koffers misschien kunnen
dragen'. En ze vervolgt: 'Ze willen dan
kennelijk de sleur doorbreken, maar
och, of je nu huisvrouw bent of vrouw in
het bedrijfsleven, een brokje sleur kan
altijd ontstaan, dat ligt aan jezelf.
Op de vraag aan welke eisen een vrouw
in een hoge functie moet voldoen, ant
woordt mevrouw Barendregt: 'Aan de
zelfde als die aan de man worden ge
steld. Een goede opleiding, zich voor
honderd procent willen opstellen, be
slissingen durven nemen, een standpunt
kunnen verdedigen, een vechter zijn,
geschikt zijn voor de functie en - en dat
geldt vooral voor de vrouw - in het goe
de bedrijf zitten. Wat dat betreftstelt Al-
bert Heijn zich gelukkig positief op, bo
vendien is het een bedrijf met typisch
vrouwelijke kanten. Ik denk bij voor
beeld aan kosmetische artikelen, aan al
lerhande andere goederen binnen de
non food sector.'
