ZO MAAR
VISDAG
EEN
Flitsen
redaktie
wenst u
prettige
vakantie
Dagje op stap na
verkoop bloemen
J
OR
DC Zaandam
behandelde:
AH-Flitsen
6
er een wedstrijd uitgeschreven
werd. Dit was een groot sukses,
iedereen kan het vrij snel. De
heer Lintelo won de eerste prijs
met 153 punten, een fles cognac.
De heer Faro en mej. Goedemans
wonnen de 2e en de 3e prijs met
resp. 150 en 133 punten.
Woonoord buitenlandse
werknemers; ziektever
zuim; kader Beverwijk; re
sultaten-overzicht; DC Til
burg 13 september gereed;
bijrijdersfunctie; bcprijzen
kaas; ploegentoeslag ka
der; werkschoenen; onder
houd heftrucks; Turkse en
Marokkaanse muziek; par
keerterrein; ziekenbezoek;
functioneren OR
Tegen 4 uur reed ik op mijn
fiets door de polders en hel
vlakke land. op naar het visdo-
mijn. Er was damp die laag bij
de grond hing en het water
weerkaatste af en toe. door en
kele lichtstralen van de opko
mende zon. Het was inmiddels
al bijna 6 uur geworden, voor ik
op mijn stekkie aankwam.
Het is wel prachtig, beste lezers,
's ochtends vroeg in alle stilte te
genieten van de natuur. De vo
gels floten hun beste deuntje en
een enkele reiger strekte zijn
nek eens uit om te zien wat er
zo vroeg langskwam. Af en toe
schoot er een haas voor mijn
fiets weg, om veilig in de kant
te verdwijnen. Ondertussen zag
men de prachtige rode ochtend
gloed geleideiijk-aan verdwijnen.
Om weer terug te komen op
mijn verhaal over het vissen be
gon ik, nadat al de spullen
klaargemaakt waren voor het ge
bruik. met het uitloden om de
juiste diepte te bepalen. Inmid
dels had ik twee voerplaatsen
gemaakt, ongeveer zo'n 30 meter
uit elkaar. Toen ik eenmaal, met
mijn nogal vrij grote handen, er
een paar maden aan gefriemeld
had. kon het evenement begin
nen. Dit was het moment waar
ik al dagen van te voren aan ge
dacht had.
Het was helder weer en de dob
ber stond roerloos in het water.
Er was inmiddels een kwartier
verstreken, toen ik mijn eerste
vis beet kreeg. Een paar korte
stootjes daarna gaf mij het ver
moeden dat ik met een brasem
te doen had. En mijn gedachten
werd bevestigd door het lang
zaam weglopen van mijn dob
ber. Er volgde een droog tikje
en hij was aangeslagen.
Groot was mijn verbazing toen
ik zijn kop boven water zag ko
men: het was een prachtige
voorn van ±40cm. Ik zeg uit
drukkelijk naar schatting, want
wat wil het geval: ik ben in het
bezit van een tweedelig schep
net. maar had helaas bij mijn
aankomst de steel bij me, het
net zelf waarschijnlijk vergeten
of verloren.
Goed, ik begon dus met het
drillen, wat overigens vrij aardig
lukte omdat het viswater er ter
plaatse zo goed als schoon was.
Dus vrij van obstakels en plan
tengroei. Toch duurde het nog
zo'n 5 minuten, daar ik altijd vis
met een lijntje van 0,016. Want
het moet sport blijven, van vis
tot man. en niet zoals nog vaak
gebeurt aanslaan met een lijn
van 0.30 honderdste of nog dik
ker. En dan maar takelen. Geef
de vis een eerlijke kans!
Eerst trok ik hem tegen de kant
aan. Toen bukte ik mij om hem
te kunnen pakken, omdat het
optillen aan de lijn teveel zou
vergen van mijn topje en de bek
van de vis waarschijnlijk zou
uitscheuren. Ik klemde heel
voorzichtig deze kostbare vangst
in mijn ene hand en met de an
dere zorgde ik dat de lijn strak
bleef staan. Toen gebeurde het
ineens: plotseling gleed ik uit,
om met een plons in het water
te belanden. Dit was zijn kans,
hij draaide zich een kwart slag
op zijn rug en weg was het
pronkstuk.
Toen ik de terugtocht een beetje
moeizaam, maar toch voldaan
van visgenoegens, had volbracht,
werd het hele verhaal thuis nog
eens een keer verteld. Dit ge
beurde dan onder het genoegen
van een heerlijk kopje koffie en
geloof me, beste lezers, er is nog
vaak hartelijk gelachen, vooral
door mijn vrouw en kinderen.
Want mijn zoon Frankie zegt
telkens weer als ik ga vissen:
'Pa, vergeet niet je zwembroek
mee te nemen. Je kunt nooit
weten, als je weer zo'n kanjer
vangt'.
op zaterdag 26 maart werden in vlissingen op vakkundige
wijze ruim 4000feestpetten weggegeven, de vaklui die dit
karwei voor alben heijn opknapten waren swiebertje en
malle pietje, dit, in de plaatselijke dagbladen aangekon
digde evenement, bracht op drie plaatsen op walcheren-
duizenden mensen op de been. deze onverwacht grote op
komst liet weer duidelijk zien hoe populair het tweetal bij
de jeugd èn bij 'grotemensen is. dat ook malle pietje
plezier had in z 'n werk blijkt wel uit bijgaande foto.
Een dag uit als beloning voor het winnen van de bloemen-
verkoopwedstrijd in de laatste periode van 1970. Van een
jeugdige deelnemer aan deze dag: Rinus Jansen van filiaal
1102 uit Terneuzen ontvingen wij een entousiast verslag. He
laas kan het echter niet in zijn geheel geplaatst worden door
ruimtegebrek. We laten hieronder dus enkele fragmenten
volgen.
'We starten in Utrecht, waar we
vergast werden op koffie met
koek. Daarna stapten we in de
bus-met-de-wonderbaarlijk -behen-
dige-chauffeur en werd ons het
programma voorgelezen van die
dag. Na ongeveer anderhalf uur
kwamen we in De Lier aan, een
klein dorpje vol kassen en waren
huizen.
Daar bezochten we de potchrysan-
tenkwekerijen van de Gebr. Boe-
kesteyn. De heren Boekesteyn ver
telden ons het een en het ander
over hun bedrijven, o.a. over moe
derplanten, stekkies, automatische
verduistering, boven- en onder be
sproeiing. kunstmest, aantal per
soneel enz.
Vervolgens kregen we een lunch
aangeboden in de Holiday Inn te
Leiden. Deze lunch was zeer ver
zorgd en gezellig. In dezelfde stad
werd nog een kort bezoek ge
maakt aan de Hortus Botanicus.
Daar heb ik dan ook voor het eerst
van m'n leven bananenbomen, si
naasappelbomen en dadelpalmen
gezien.
Nu weer wat fraaie capriolen van
de bus in de smalle straatjes van
Leiden, bereikten we Hilversum,
waar we een bowlingbaan bezoch
ten. Het bowlen ging zo goed. dat
door F. J. Sanders
Het was 3 uur in de morgen toen de wekker afliep; de vis
spullen stonden al kant en klaar, alleen moest er nog wat
deeg gemaakt worden en de maden uit de koelkast halen.
Ze moesten eerst wat op temperatuur komen, dan leven ze
weer volop. Dus nam ik vluchtig een goed maar stevig ont
bijt met een paar sterke koppen koffie en klaar was ik
voor het sportevenement, ook wel vissen genoemd.
Op 1 maart j.l. was de heer G. Hoorn, controller van onze
produktiebedrijven, 25 jaar bij Albert Heijn werkzaam. Op
bovenstaande foto ontvangt hij gelukwensen van Ir. H.
Glazenburg (l.)
Drijfnat klom ik weer op de
kant en staarde nog even naar
het water, waar hij zijn vrijheid
weer had verkregen. Terwijl ik
er een nieuw tuigje aanzette, liet
ik mij drogen in de zon. die in
middels hoog aan de hemel zijn
warmtestralen verspreide. Nadat
dit gebeurd was, verhuisde ik
met al mijn spullen naar de
tweede voerplaats en begon
weer van voren af aan, want
wanneer men eenmaal een beet
je grote vis boven het water ver
speeld had. vangt men voorlopig
niets meer. Het was inmiddels
wat drukker geworden en dit
bevordert de visvangst beslist
niet. Toch gelukte het mij nog
om een paar voorntjes te vangen
en een leuke brasembliek van 32
cm. Mijn dag was dus toch niet
helemaal voor niets geweest. Na
dat ik de vissen weer voorzich
tig in het water teruggezet had.
ging ik mijn spullen schoonma
ken en opbergen.
Nu zult u wel zeggen: terugzet
ten hè. maar ikzelf eet geen vis
en vang ze ook niet voor de
vuilnisemmer, dus geef ik ze
weer de vrijheid. Dan beleeft de
volgende misschien weer veel
sport aan mijn gevangen vissen.
Want er zit veel in de woorden
zoals 'vissport' en 'sportvissers'.
