ft
Milieuhygiëne
'Leuk om je werk
bij anderen
terug te vinden'
Strijd om
de beste service
Drie Ah-sters leerden
eikaars werk kennen
De Zaan over
Indrukken
Ah-restaurants:
AH-Flitsen
3
Velen die in iets grotere bedrijven werken, kunnen het gevoel niet
helemaal van zich afzetten, in het complexe geheel weinig meer
dan een 'nummer' of een 'schakel' te zijn. Albert Heijn heeft steeds
geprobeerd dergelijke gevoelens, die een ongunstig stempel plegen
te drukken op de arbeidsvreugde (en dus meestal ook op de pres
tatie), bij voorbaat de kop in te drukken. Daartoe dient in de eerste
plaats ook dit blad, dat beoogt de 'betrokkenheid' van de werkne
mers bij de gang van zaken in de onderneming zoveel mogelijk te
bevorderen.
Helaas is het onmogelijk iedereen in het bedrijf in de praktijk te
laten zien, welk een keten van mensen en gebeurtenissen eraan te
pas komt voordat men aan zijn persoonlijke taak kan beginnen, en
wat er vervolgens met het afgeleverde werkstuk wordt gedaan. Be
gin april is er echter een klein experimentje gepleegd, dat er hope
lijk toe heeft bijgedragen de blik van drie AH-meisjes - afkomstig
uit totaal verschillende geledingen van de onderneming - wat te
verbreden.
Op de ochtend
van de 13de
april, is mej. De
Ruiter, admini
stratrice van de
SM aan de Arn
hemse Drieslag,
nog vroeger dan
anders uit de
veren gestapt,
want er wachtte haar ditmaal
niet het dagelijkse tochtje naar
het 'filiaal', maar een treinreis
naar Zaandam. Daar zaten
mevr. Stengs (bestelcentrale), en
mej. Jansen, chocolade-inpakster
op hete kolen. Zij hadden op
deze dag tot taak hun collegaat
je uit de Gelderse hoofdstad een
inzicht te verschaffen in de pro
blematiek rondom hun werk.
Na de begroeting door mej. Ti
ne Harder van de personeels
afdeling, toog het drietal eerst
door het administratiegebouw,
waar de bestelcentrale en de
computer-afdeling werden be
zocht. Mevr. Stengs vertelde
haar beide gasten over het con
troleren van facturen en bij za
ken die niet direct binnen haar
arbeidsterrein lagen, kwamen
haar chef, de heer Jansen en
groepscoördinator Nieuwenhuy-
zen maar al te graag met uitvoe
rige toelichtingen over de brug.
's Middags stak het trio de Zaan
over, om in de produktiebedrij-
ven te zien hoe het op de afde
ling van mej. Jansen ging. Er
werd stilgestaan bij het inpakken
van de repen en hun vervaardi
ging, waarna ook de hagelslag,
de pepermunt, de toffees, de
koek en de wijn nog onder de
loep werden genomen.
De volgende dag lagen de zaken
andersom. Nu was de beurt van
de dames uit Zaandam om in
Arnhem op bezoek te gaan,
waar mej. De Ruiter hen de
gang van zaken in de Supermart
uit en te na uit de doeken deed.
Aan het eind van hun program
ma hebben wij getracht aan de
drie dames te ontlokken, welke
indrukken de wederzijdse bezoe
ken bij hen hadden achtergela
ten. Welnu, zij bleken het 'twee
leuke en interessante dagen' te
hebben gevonden. De blikken in
elkanders keuken hadden voor
namelijk duidelijk gemaakt, 'dat
aan de dingen heel wat meer
vastzit, dan je zo tijdens je werk
zelfs maar kon vermoeden'. De
beide jongedames uit Zaandam
kwamen voor minstens evenveel
verrassingen te staan als hun
collegaatje uit Arnhem, want zij
bleken alleen thuis binnen hun
eigen 'werkterrein' en de andere
AH-gebouwen langs de Zaan
nog nooit te hebben betreden.
De afdeling van
mevr. Stengs
werd door de bei
de anderen veel
uitgebreider ge
noemd dan zij
hadden voorge
steld. 'En dat al
leen voor die fac
turen Ik zag nu
tenminste eens het verschil tussen
een fabriek en een kantoor', zei
mej. Jansen en mej. Ruiter merk
te op: 'Als ik voortaan iets bestel,
weet ik wat er verder gebeurt.
Dat is een hele procedure'. Zij
betwijj'elt echter of die weten
schap haar werk op de een of an
dere manier zal beïnvloeden'
hooguit zou je kunnen zeggen,
dat de binding met Zaandam
haar nu iets duidelijker voor de
geest staat. 'Een filiaal is nu een
maal een eiland apart', meent zij,
'er is natuurlijk wel een band met
de anderen, maar dat realiseer je
je niet zo'.
Mevr. Stengs had bepaald opge
keken van de produktiebedrij-
ven, want hoewel de fabrieken
dagelijks binnen haar gezichts
veld liggen, had zij er toch hele
maal gee:n voorstelling van, hoe
het daarbinnen zou toegaan.
Met verbazing had zij de werk
zaamheden op de afdeling van
mej. Jansen gadegeslagen. 'Je
hebt je handen er nauwelijks
nodig', riep zij uit, 'bijna alles
gaat er automatisch'.
Hoewel de dames uit Zaandam
natuurlijk het interieur van een
AH-Supermart wel kenden, had
den zij het bezoek aan het filiaal
aan de Arnhemse Drieslag zeer
interessant gevonden, omdat er
nu eens een kijkje achter de
schermen kon worden genomen.
Mej. De Ruiter leidde haar gas-
Mej. J. H. de Ruiter (mid
den) met haar twee collega's
Jansen en Stengs' op de
groente-afdeling van de SM
Drieslag in Arnhem.
ten langs bv. het groentemaga
zijn, de groenteverwerking, de
slagerij en vertelde daarna over
haar eigen werk. 'Zij weet overal
èlles van', zegt mej. Jansen ver
bouwereerd en mevr. Stengs ver
telt: 'Ik stond er versteld van
hoeveel werk er in het filiaal
moet worden verzet voordat de
dag om is'.
Mej. De Ruiter is van haar eigen
activiteit echter niet onderstebo
ven: 'Het is allemaal routine',
vindt zij. Dit is echter een te be
scheiden voorstelling van zaken:
Toen mej. De Ruiter vermoeid te
rugkeerde van haar bezoek aan
Zaandam, begaf zij zich onmid
dellijk op eigen initiatief weer
naar haar Supermart, waar zij
moederziel alleen overwerkte tot
negen uur in de avond. Daarna
heeft haar bedrijfsleider haar
met de auto naar huis gebracht.
'Toen hij me kwam afhalen,
floot-ie luidruchtig een liedje,
want hij dacht dat ik bang zou
worden, wanneer er onverwacht
een schim in de donkere super
mart zou verschijnen'.
stond al gauw een beetje met
mijn mond vol tanden, want zo
veel benul heb ik niet van al
die machines. Als je altijd repen
staat in te pakken, wil dat nog
niet zeggen dat je alles over de
bereiding van chocolade weet'.
Gelukkig kwam haar chef, de
heer Sondij, voor een toelichting
zorgen.
Uit het praatje blijkt duidelijk,
dat de drie in de twee dagen al
op grote voet van vertrouwelijk
heid met elkaar zijn geraakt.
Mej. De Ruiter probeert mevr.
Stengs op stang te jagen:
'Waarom doe je toch nog altijd
dat oude systeem? Er zijn allang
een nieuwe en een nieuwste
methode'. En mej. Jansen vindt
het zo sneu voor de administra
trice uit Arnhem, dat zij hele
maal alleen de reis per trein
moest maken. De vertegenwoor
digster van de bestelcentrale ver
schikt met een charmant gebaar
een lok in het fraaie blonde
kapsel en zegt: 'Ik vond het zo
leuk mijn werk bij de twee an
deren terug te vinden'.
Van 5 april tot en met
28 juni zal in de A li-
restaurants een vriend
schappelijke wedstrijd
in service worden ge
houden, waaraan alle
medewerkers indivi
dueel kunnen deelne
men. Tevens vindt in die
periode een competitie
plaats tussen de diverse
restaurants onderling.
Onder het motto
„hygiëne, kwaliteit en
service"zal een deskun
dige jury, waaronder het
Consumptie Controle
Bureau, de vijf hoogst
genoteerde vestigingen
drie tickets voor het
personeel en een ticket
voor de bedrijfsleiding
met bestemming Cost a
Brava toekennen.
Naast de beoordeling
van de jury wordt ook de
gast bij deze actie inge
schakeld. Iedere gast
ontvangt een kaartje,
waarop hij zijn beoorde
ling ten aanzien van de
hygiëne, de kwaliteit en
de service in punten kan
uitdrukken. Voor de
medewerking aan deze
actie krijgt men een
gratis kop koffie.
Na de ingebruikstelling van de nieuwe koffïebrander in 1970
werd de brandcapaciteit van onze koffiebranderij verdubbeld.
Een verheugende ontwikkeling, die ons en de buurtbewoners
echter confronteerde met een nieuw probleem. De grote hoe
veelheden rookgassen die tijdens het branden van de koffie
ontstonden, verspreidden n.l. een penetrante geur die, vooral
tijdens vochtige weersomstandigheden, hinderlijk kon zijn.
Gelukkig is daar sinds eind maart een einde aan gekomen. De
firma, die de grote koffïebrander heeft geleverd, heeft een
rookverbrander ontwikkeld, die de onaangename geur vernie
tigt.
Deze naverbrander is thans door onze technische dienst opge
steld en in bedrijf genomen, waardoor wij en de omwonenden
verlicht kunnen ademhalen.
Mej. Jansen
geeft eerlijk toe.
het wel wat be
nauwd te heb
ben gehad tij
dens het bezoek
van de beide
anderen aan
de produktie-
bedrijven. 'Me
neer Helder zei
tegen me, dat ik maar met ze
moest rondgaan totdat ik niets
meer wist te vertellen. Nou, ik
