Reisverslag over Tunesië
van enthousiaste
OPW-winnaars
Kassabonnen
Reakties op de computerdagen
Uitkering bij
overlijden
AH-Flitsen
5
De heer Jacobs schreef ons, dat
het volgende is gebeurd in de
kassa-opleidingswagen in Stads
kanaal.
Als afsluiting van het programma
moeten door de kandidaten een
aantal vragen worden beantwoord.
Eén van die vragen was: 'De kas-
sière heeft te maken met 5 soorten
bonnen. Noem die bonnen
Op 16 september werd in Bergen op Zoom afscheid genomen van de
heer P. Schout, die gedurende 41 jaar een bijzonder gewaardeerde
kollcga is geweest.
Eén van de kandidaten schreef het
volgende:
1. sperziebonen:
2. tuinbonen;
3. snijbonen;
4. witte bonen;
5. bruine bonen.
Hij vraagt zich af of hier het dialekt
misschien een rol speelt?
De OPW-reis naar Tunesië is lang en breed achter de rug.
Het Sahara-bruin heeft allang weer plaats gemaakt voor
onvervalst Hollands-bleek. Maar de verhalen zitten er nog
in, geheid. Neem het verhaal van mevrouw Meeuwsen hoog
op het kameel helemaal in haar blote jeweetwel. Of het
verhaal van de familie die op de gekste momenten op de
foto moest. Zat het hele gezelschap in een rijtuig klaar
om weg te rijden, moest iedereen er weer uit omdat het
echtpaar zo heel graag alleen in het pittoreske vervoermid
del vereeuwigd wilde worden. Of dat verhaal van meneer
Ten Have die met z'n zakmesje in eeuwenoude mozaieken
stond te peuteren. En dan het afdingen op de souks. Die
arme Arabieren daar ging hun winst. Maar inmiddels
had het AH-bloed weer gekropen waar het niet gaan kon.
Er was weer uiterst scherp ingekocht. Per tien houten ka
melen tegelijk. Want laten we wel wezen, massale inkoop
geeft toch altijd nog de hoogste korting.
En dan die meneer Larabie, de Arabische gids, die op het
palmeneiland Djerba goede sier maakte met een zeer
aantrekkelijke Duitse dame waarmee we eigenlijk allemaal
graag goede sier hadden gemaakt. En laten we het vette
eten niet vergeten. Beter gezegd de gevolgen van het vette
eten niet vergeten. Maar gelachen hebben we wel.
Zondag 27 september vertrokken negen bedrijfsleiders niet bun echtgenotes voor
een veertiendaagse reis naar Tunesië. Het zijn de eerste prijs-winnaars van de
OPW 1970, die deze prachtige reis aangeboden kregen als waardering voor de
fraaie prestaties. Het zijn: B. Wijnbergen (Heerlen)H. Goossens (Bergen)
P G Lange (Ermelo), P. de Tries (Veendam), IV. J. Raap (Steenuijk),
A Huizinga Hardenberg)D. R. Meeuse (Kunspeet) F. J. P. van Haver
Hulst), L. van Hoorn (Medeinbhi) en hun reisleider B. Ankersmit.
(Vervolg van pagina 4)
voelen. Omdat ze in het werk ver
groeid zijn. Omdat ze zeker we
ten dat ze het aankunnen. De
komst van zo'n computer kan dat
verstoren.
Maria: Ik dacht dat we de com
puter niet als boeman moeten
zien. Zo u het stelt krijg je licht
de indruk dat er inderdaad men
sen voorgoed uitgeschakeld zul
len worden. In werkelijkheid is
dat natuurlijk niet zo. Een bedrijf
als dit biedt voldoende ruimte om
deze vrijgekomen medewerkers
elders op te nemen. Zou je de
sociale taak van een bedrijf la
ten preveleren, dan zou je je
inderdaad ver moeten houden
houden van een apparaat als een
computer. Maar de gevolgen zou
den er dan ook wel naar zijn. Je
raakte achterop bij je konkurren-
ten. Je was niet slagvaardig meer.
Je werd overvleugeld. Met als ge
volg dat je als bedrijf je poorten
wel kan sluiten. Sta je toch mooi
met z'n allen op straat. Daarom
is zo'n computerdag zo belang
rijk. Mits goed opgezet. Je kunt
mensen dan iets vertellen over de
ontwikkelingen. Maar tegelijkertijd
iets over de stappen die ze zul
len moeten ondernemen om te
voorkomen dat ze straks teleur
gesteld worden. Je kunt het een
bedrijf niet kwalijk nemen dat het
een computer in dienst neemt. Je
kunt het hoogstens allerlei instan
ties kwalijk nemen, dat ze niet
tijdig hebben gezorgd voor betere
opleidingsmogelijkheden. Die meer
zekerheid geven.
Ik zou best een kursus willen vol
gen. Als aanvulling op m'n MBA.
Maar wat?
Aanvullende kursussen
Guus: En niet alleen; maar wat.
Even belangrijk vind ik de vraag:
wanneer lopen we al die kursussen.
's Avonds in je vrije tijd? Zolang
ik niet getrouwd ben, voel ik dat
niet als bezwaar. Zelfs niet in de
eerste jaren van m'n huwelijk.
Maar daarna. Daarna wil ik ge
woon m'n privé leven kunnen heb
ben. Wil ik gewoon een harmo
nieus gezin opbouwen. Ik dacht
dat dat ook een stuk van m'n le
venstaak was?
Coen: Je zou een gedeelte van al
die cursussen, die je je in de
toekomst ziet lopen, om dat te
bereiken wat je wilt bereiken, in
werktijd willen doen?
Guus: Ik dacht dat dit er in de
toekomst toch meer en meer van
zal moeten gaan komen. Vooral
daar je in ons vak verplicht bent
zo lang achtereen studerend be
zig te zijn. Wil je tenminste iets
bereiken. En heel toevallig wil ik
dat.
Coen: Als je deze eis stelt, zijn de
konsekwenties toch duidelijk voor
eigen rekening. Jij wilt karrière
maken. Jij wilt beter leven. Dat
kan voor jou belangrijk zijn. Ik
persoonlijk stel op dit punt een
limiet. Ik zorg ervoor dat ik een
goede basis heb. Daar doe ik een
aantal jaren over om die bij elkaar
te studeren. Met die basis tracht
ik een goede funktie in het be
drijf te krijgen. Dan daarna zal ik
meer aandacht aan m'n gezin wil
len besteden. Om de simpele re
den dat ik dat wil. Ik wil m'n ge
zin niet opofferen aan eindeloos
gestudeer en karrière maken Maar
ik wil óók niet achterblijven in
mijn werk. Ik stel dus voor mezelf
prioriteiten. Ik weeg af. En daar
heeft het bedrijf in feite niets mee
te maken.
Maria: Het is al heel belangrijk
dat we er zo over praten. We zijn
er mee bezig. Of het nu allemaal
op stel en sprong lukt zoals we
ons dat nu voorstellen is niet op
de eerse plaats belangrijk. We
denken erover. Met als gevolg dat
plotselinge gebeurtenissen niet
onverwachts komen. Je hebt ze
zien aankomen. Zo'n computer
dag vertelt je toch in al zijn on
volledigheid: er staat iets te ge
beuren. Let op.- En dat is toch een
pluspunt.
Wat een land
dat Tunesië
'n Bonte en boeiende kaleidoscoop
van oude, gerespekteerde gebrui
ken en progressieve westerse
gewoonten. Om het met de fol
dertekst te zeggen: Wanneer u
koffie drinkt in zo'n gezellig ca
feetje in de souks, ziet u vlak voor
u het verleden aan u voorbij trek
ken, in de vorm van ezelkarretjes
met gesluierde vrouwen. Maar ook
het heden in de vorm van sport
auto's en meisjes in mini.
Maar kom je daarvoor naar Tu
nesië? Je komt naar Tunesië voor
al dat andere, dat onbekende.
Het eiland Djerba bijvoorbeeld.
Precies het eiland waar onze gids
die Duitse dame voortdurend aan
zijn zijde had, waardoor ze niet
aan die van ons kon verkeren. Dit
eiland heeft een boeiende ge
schiedenis, die teruggaat tot de
ondernemende Phoeniciërs. Men
verhandelde er slaven en meer
dere keren werden bijna alle be
woners door de nieuwe overheer
sers gedood. Van Djerba met z'n
luxe hotels, zijn schilderachtige
winkeltjes naar Gabès, de enige
oase aan de kust. Na genoten te
hebben van de typische eetge
woontes aldaar of is vissekop
met saus overgoten uw dagelijkse
lunch vertrok het gezelschap
naar Matmatta, de meest wonder
lijke stad die denkbaar is. Mat
matta is een holendorp, uitgegra
ven in het harde bodemzand. Ook
de nacht werd in deze holen door
gebracht.
De volgende ochtend bracht een
bezoek aan de woestijnoase Douz.
Hier lagen de kamelen op ons te
wachten. En ook de verrassing van
gens met een zakmesje aan mag
die mevrouw Meeuwsen voor ons
in petto had.
Afdingen bij
massale inkoop
Overal waar je komt in Tunesië
probeert men handelswaar te slij
ten. Op een gegeven moment wer
den ons stenen beeldjes aange-
Sinds 1 oktober 1970 is in het
Burgerlijk Wetboek geregeld de
uitkering, die nabestaanden van
een werknemer/ster zullen ont
vangen.
Het gebeurt niet vaak dat in het
B.W. uitkeringen worden geregeld.
De wetgever heeft hiermee te ken
nen gegeven, dat zij het belang
rijk acht. dat de nabestaanden zo
spoedig mogelijk een tegemoet
koming ontvangen in de kosten,
voor de begrafenis en voor de
periode die daar op volgt. Dit om
dat in de regel enige tijd ver
strijkt voor de pensioenuitkerin
gen worden ontvangen.
De Ziektewet en de wet Arbeids
ongeschiktheid zijn gelijktijdig
aangepast. Krachtens deze twee
wetten zullen de bedrijfsvereni
gingen de uitkeringen verzorgen.
In de praktijk zal echter de werk
gever bij overlijden van een per
soneelslid de uitbetaling aan de
nabestaanden doen, waarna resti
tutie aan de werkgever door de
bedrijfsvereniging volgt.
Onder nabestaanden wordt ver
staan de echtgenoot/echtgenote
of de minderjarige kinderen. Voor
deze groep verzorgt de werkgever
de uitkering. De bedrijfsvereniging
kan bovendien, indien er geen
echtgenoot/echtgenote of minder
jarige kinderen zijn, aan andere
nabestaanden een uitkering ver
strekken. In dat geval zal de werk
gever de beslissing van de be
drijfsvereniging afwachten, alvo
rens tot uitbetaling over te gaan.
Uitkering
Bij overlijden ontvangen de nabe
staanden een bruto uitkering, die
gelijk is aan het inkomen dat de
overledene zou hebben verdiend,
in de periode vanaf de dag na
overlijden tot aan de laatste dag
van die maand, en in de twee
daarop volgende maanden. Deze
uitkering is voor de belastingen
vrijgesteld, mits zij in een bedrag
wordt verrekend.
Bovendien ontvangen de erfge
namen het loon dat door het per
soneelslid tot op de dag van over
lijden was verdiend, maar dat nog
niet verrekend was.
boden met het overtuigende ver
haal dat we met iets heel bijzon
ders te maken hadden. 2000 Jaar
oud zouden deze beeldjes zeker
zijn. Velen geloofden het. De
beeldjes werden dan ook weer
per dozijn tegelijk ingekocht. Spij
tig moet het gevoel geweest zijn
toen bekend werd dat deze beeld
jes massaal door de plaatselijke
jeugd vervaardigd wordt.
Het hoogtepunt van de laatste
week was onbetwist de dolle
avond in Sidi Bou Ali. Hier de
lang verbeide ruiterspelen. Een
uitgelaten avond met veel dans en
drank. Met uitbundige inheemse
muziek.
En dan de laatste dagen. Tunis.
Hier het indrukwekkende Bardo-
museum waarin tot voor 80 jaar
de harem van de Bey van Tunis
was ondergebracht. Sidi Bou Said
en natuurlijk de ruïnes van het
steeds weer opnieuw verwoeste
Carthago.
En dan was er het terug. Het
terug naar onze propere points
of sales. Met zijn keurig vastge
stelde prijzen, waar helemaal niets
af te dingen valt, waar je ook ner-
peuteren. Maar waar het wel weer
volgend jaar wordt. Met nieuwe
kansen in een nieuwe OPW
