AH TVJOURNAAL
STEEDS BETER
Een kijkje in de studio
Flitsen
pagina 3
Video belangrijke schakel in informatie-overdracht
bakken.
Het AH TV-joumaal
wordt vanaf januari el
ke week onder de Al-
bert Heijn-filialen ver
spreid. Het ligt in de
bedoeling om dit jaar
40 verschillende afle
veringen te maken. Al
leen in de vakantiepe
riodes zal het journaal
niet verschijnen. De
lengte van de jour
naals varieert van acht
tot twaalf minuten. In
dat tijdsbestek wordt
aandacht besteed aan
verschillende onder
werpen zoals de week-
advertentie, de credo-
campagne, het jubi
leum, acties, AllerHan-
de en achtergronden
van bepaalde zaken of
artikelen. De onder
werpen worden in de
studio aan elkaar ge
praat door een vast
presentatie-duo. Meer
dan de helft van het
beeldmateriaal wordt
op lokatie gefilmd. De
verantwoordelijke
man voor het TV-jour-
naal is AH-communi-
ca tie-manager Guido
van Woerkom.
Waarom is een TV-
joumaal nodig?
Guido van Woerkom:
„Het journaal is nodig
omdat Albert Heijn
steeds groter wordt en
omdat de manier waarop
mensen informatie verga
ren verandert. Vroeger
kwam de overdracht
voornamelijk door mid
del van papier tot stand,
tegenwoordig ligt dat an
ders. Mensen zijn ge
wend om naar een beeld
scherm te kijken. Met vi
deo kan informatie snel
en onvervormd op alle
niveaus overgedragen
worden. Het medium kan
een belangrijke rol spe
len bij het informeren
van medewerkers over
tal van interne zaken. Dat
is de reden waarom AH
in de slag is gegaan met
video. Het is een flexibel
medium waarvan we de
mogelijkheden in de toe
komst nog verder zullen
gaan benutten."
Hoe zijn de reacties op
het journaal?
Guido van Woerkom:
„Uit de filialen krijg ik
zeer goede reacties, hoe
wel mij ook enkele kriti
sche kanttekeningen heb
ben bereikt. Logisch,
want het is natuurlijk niet
makkelijk om het jour
naal voor 24.000 mensen
tegelijk aantrekkelijk te
maken. Maar ik heb de in
druk dat het TV-joumaal
in het algemeen goed
ontvangen is. De meeste
filiaalmedewerkers kij
ken op maandag eerst
even naar de video voor
ze aan het werk gaan."
De kans dat het journaal
in 1988 wordt voortge
zet acht de communica
tie-manager groter- dan
75%.
Het enige wat zich tussen
het personeel en de presen
tator bevindt, is de camera.
Het verschil met andere pro
gramma's die ik regisseer is
dat ik hier werk met een pre
sentatieteam dat niet echt
ervaren is. Een verkeerd uit
gesproken woord kan de he
le boodschap in de war stu
ren. Als regisseur moet je er
daarom enorm bijblijven.
Overal op letten: intonatie,
uitspraak, toon. Alles. Maar
ik heb het voordeel dat ik
zes jaar geleden bij AH ge
werkt heb. Als vakkenvuller
en kassier. Daardoor weet ik
veel eerder waar het over
gaat." De regisseur spoedt
zich na de lunch naar de
montagekamer. Het journaal
moet nog gemonteerd wor
den. Uit alle stukjes video
band dient een compact ge
heel van een minuut of tien
gedistilleerd te worden. Als
dat gebeurd is gaat de band
naar een kopieerbedrijf dat
500 kopieën maakt. Vanaf za
terdag worden de. banden
verspreid. Elke week krijgen
de filialen een nieuwe afleve
ring van het AH TV-joumaal.
Banden met oude journaals
worden later weer gebruikt
voor nieuwe afleveringen.
„Volgende week zie je ons
weer", horen we Rob Wilson
het journaal beëindigen. Hij
verbindt er echter nog wel
een voorwaarde aan die aan
toont hoe gehecht de filialen
inmiddels aan het journaal
zijn geraakt: „Als de video
band tenminste wordt terug
gestuurd."
De presentatrice neemt plaats achter de presenta
tiedesk. Ze kijkt nog even in een spiegeltje. „Wat
zie ik eruit", stelt ze geschrokken vast. „De make
up moet iets aan mijn haar komen doen." Ze frun
nikt wat aan haar lange bruine haren. Een assisten
te schiet toe om de lokken in een beeldgenieke
plooi te kammen. De presentatrice stroopt de
mouwen van haar okergele blouse op en neemt
haar tekst nog een keer door. „Nog 5 seconden",
klinkt het uit de regiekamer. De opname begint.
De presentatrice trekt de mondhoeken omhoog in
een prettige glimlach en steekt onverwijld van
wal met een bondig exposé inzake de Kassa Bon
Bingo. „Ingewikkeld? Nee hoor, het valt best
mee." Met verve kwijt zij zich van haar taak.
De regiekamer
..knopjes, schuifjes en
lampjes..
Het is donderdagmorgen er
gens in februari. We bevin
den ons in studio 8 van het
NOS-complex in Hilversum.
Op andere tijdstippen wordt
vanuit deze ruimte Studio
Sport uitgezonden. Nu vin
den er opnames plaats ten
behoeve van het AH TV-jour-
naal. Op de plaats waar an
ders Marga van Arnhem de
cijfers van het W-5 spel op
dreunt voorziet nu presenta
trice Wilke Durand de week-
advertentie van Albert Heijn
van pakkend commentaar.
Onder de lamp waar anders
Heinze Bakker melding
maakt van persoonlijke, na
tionale dan wel wereldre
cords, toont presentator Rob
Wilson nu de nieuwe AH
Beauty Tissues. „Een nieuwe
prijs, een nieuwe doos en
een nieuwe manier van ver
pakken. Dat is pas nieuws."
Vanaf begin januari krijgen
alle AH-filialen het journaal
wekelijks op videoband toe
gestuurd. Het is de bedoe
ling om daarmee de motiva
tie en de betrokkenheid van
de filiaalmedewerkers te ver
hogen. Voor de produktie
van het journaal is het be
drijf Signum uit Amstelveen
ingehuurd. Professionals zo
te zien. En te horen. Men
heeft het over teksten die
'hakken', over de stropdas
die in de 'close' van een doos
tissues moet zitten en over
zinnen die er gewoon 'on-
dergesneden' dienen te wor
den. De vloer van de studio
ligt bezaaid met snoeren.
Drie camera's staan gericht
op de presentatiedesk, die
door grote lampen in een
baaierd van licht is gezet.
Een vierde camera is gericht
op de weekadvertentie. Bo
ven het hoofd van de presen
tatrice hangt een microfoon.
In de belendende regieka
mer worden haar verrichtin
gen op een wand vol moni
toren nauwlettend gevolgd
door regisseur Rolf Meter,
die ook de regie doet van
programma's als Nieuwslijn
(Veronica), Studio Sport en
de Coca Cola Eurochart Top
50 (Sky Channel). Samen
met een aantal technici zit
hij achter een batterij regel-
panelen vol knopjes, schuif
jes en lampjes. ,Je intonatie
was perfect, alleen praatte je
te snel", zegt hij via een mi
crofoon tegen Wilke, „Op
nieuw!" En even later:Je zat
te twijfelen. Overnieuw."
Het is duidelijk dat de regis
seur geen genoegen neemt
met half werk. Bij stukjes en
beetjes wordt het AH TV-
journaal opgenomen.
Bal
Jargon
Waar ik moeite mee heb is
het jargon bij Albert Heijn.
Er zijn zoveel van die vakter
men. Laatst moest ik een
tekst voorlezen over een af
delingschef deli. Ik dacht dat
die man Deli van zijn achter
naam heette. En met de in
troductie van de boeren-
landmelk had ik het over
niet afgeronde in plaats van
niet afgeroomde melk. Dat
soort dingen. Ik probeer me
betrokken te voelen bij de
onderwerpen. Anders krijg
je dat ze zeggen: moet je die
bal nou zien zitten. Maar
misschien zeggen ze dat
evengoed wel."
De teksten van Wilke zijn in-
Rob Wilson, de mannelijke
helft van het presentatieduo,
is inmiddels klaar met z'n
werk. In tegenstelling tot
hetgeen het eindprodukt
doet vermoeden, zitten Wil
ke Durand en hij deze keer
niet gelijktijdig achter de
desk. Hun bijdragen aan het
journaal worden na elkaar
opgenomen en later zo ge
monteerd dat het lijkt alsof
ze samen achter de tafel zit
ten. „Het is ontzettend leuk
om te doen, maar ik schrik
iedere keer weer als ik me
zelf op het scherm zie", ver
telt Rob. „Hoe ik erbij geko
men ben? Toeval. Rolf Meter
adviseerde me om mee te
doen aan een screentest
voor AH TV. Ik zag het niet
zo zitten, maar hij zei: Pro
beer het nou. Dat heb ik ge
daan en het is gelukt. Een
specifieke opleiding heb ik
er niet voor gehad, maar ik
had wel wat ervaring met
presenteren. Ik presenteerde
op de radio al programma's.
Voor de NCRV. MM-magazi-
ne bijvoorbeeld en Ronduit,
een recreatief programma.
In het begin heb ik het vi-
deowerk wat onderschat.
Met de tekst die ik buiten
beeld moest inspreken had
ik geen moeite, dat is net als
bij de radio, maar als ik in
beeld was ging het moeilij
ker. Dan keek ik bijvoor
beeld weer niet in de camera
maar erboven of zo. Nu gaat
het al een stuk beter maar er
moeten nog steeds dingen
over. Ik ben blij dat ze zo
veel geduld met me hebben.
»ob Wilson en
middels naar tevredenheid
van de regisseur opgeno
men. Ze komt de regiekamer
binnen. Net als Rob Wilson
en de razende reporter Si
mon van der Ben, die niet in
de studio is, werd ze na een
screentest gecontracteerd
voor het AH TV-joumaal.
Wilke en Rob zijn er een hal
ve donderdag per week mee
bezig. De teksten krijgen ze
op woensdagavond, zodat ze
zich thuis alvast kunnen
voorbereiden. „Eigenlijk ben
ik actrice", vertelt ze desge
vraagd. „Ik heb op de toneel
school in Maastricht geze
ten. Vanaf augustus speelde
ik in een vrije toneelproduk-
tie door het hele land. Dat is
net achter de rug. Drukke
tijd gehad met het video
journaal er ook nog bij. Van
de zomer begint Veronica
met de opnames van een
spannende TV-serie. Daar
heb ik waarschijnlijk een rol
in. Nee, ik voel me geen
soort Noortje van Oostveen,
hoewel er wel wat overeen
komsten zijn met het NOS-
joumaal. Hier heb je ook be
richten die plotseling ge
bracht worden en dan nog
even gauw opgenomen moe
ten worden. Daardoor is AH
TV-joumaal heel actueel.
Maar het NOS-journaal is
voor heel Nederland en wij
alleen voor de mensen van
Albert Heijn. Ik hoop dat ze
het in de filialen leuk vinden,
dat vind ik het allerbelang
rijkste. In het begin vond ik
presenteren heel moeilijk.
Het is toch heel wat anders
dan acteren. De anonimiteit
die je hebt bij het spelen van
een rol is weg. Je moet het
acteren eigenlijk vergeten.
Maar het gaat steeds beter.
Het wordt wat meer ont
spannen. Ik zit niet meer als
een overspannen adelaar in
de camera te kijken. Er zit
nog steeds vooruitgang in."
Zwart gat
Regisseur Rolf Meter beves
tigt de woorden van Wilke.
We treffen hem na de opna
mes in de kantine, waar hij
samen met video-editor Jur-
riaan Frenkel Frank en Ad
Knechting van Signum de
lunch naar binnen werkt.
„Het gaat absoluutbeter",
meldt hij tussen twee hap
pen door, „Rob en Wilke zijn
de angst voor de camera
kwijt en dat hebben ze toch
helemaal zelf moeten doen.
Zo'n camera zegt niets terug.
Je zit in een zwart gat te kij
ken en dat valt niet mee. Pre
senteren is heel moeilijk.
