pagina 12
Flitsen
Vreselijk leuk
Gezellige sfeer
Prima werksfeer
Afwisseling
rarel Uvlenberg_
'°enendijk
van I.eeuwen
ar>£in
c"rl«iiami
Helma
"aManapum
Op de plaats waar eigenlijk een rolschaatsbaan had moeten ven-ij
zen, werd 20 jaar geleden het filiaal van Albert Heijn in Waddinx
veen geopend. De start was voorwarend. Waddinxvenets en inwo
ners van de omliggende gemeenten zorgden voor fraaie weekom-
zetten. Deze omzetten werden hoger naarmate ook de bevolking
groeide. Toen het fenomeen supermarkt ook elders in de regio zijn
intrede deed, verliepen de zaken minder voorspoedig. Om het tij te
keren werd besloten hetfiliaal uit te breiden. Sinds de verbouwing
draait hetfiliaal weer als in zijn beginjaren.
„Die uitbreiding was absoluut
noodzakelijk", zegt bedrijfsleider
J. Brosens. „Voor de klant was het
geen pretje bij ons te winkelen.
Het assortiment was minimaal.
Ruimte voor een eigen slagerij was
er niet, terwijl die van de afdeling
groente volstrekt ontoereikend
was. Als de boodschappen waren
gedaan, was het bijna altijd wach
ten bij de kassa's. En de parkeer
ruimte was ook niet om over naar
huis te schrijven. Voor het perso
neel was het eveneens behelpen.
De kantine, als je dat woord ten
minste wilt gebruiken, besloeg een
oppervlakte van 15 vierkante me
ter. En dat met een personeelsbe
stand van in totaal zo'n kleine hon
derd man Door de uitbreiding be
horen al die tekortkomingen defi
nitief tot het verleden. De verbou
wing heeft negen maanden ge
duurd en is in juni 1986 afgerond.
De reacties op de nieuwe winkel
zijn bijzonder positief. Dat blijkt uit
een onderzoek dat wij hebben ge
houden. Het regende opmerkin
gen als 'houden zo', 'prima' en
'niets meer aan veranderen'. Daar
naast hebben wij ook een paar
reacties gehad in de zin van: toch
jammer dat het oude winkeltje er
niet meer is." De heer Brosens is al
sinds 1970 bedrijfsleider van het fi
liaal in Waddinxveen. „Dat is onge
woon lang. Eén van de oorzaken is
dat er al vanaf 1975 sprake is ge
weest van een verbouwing. Die is
gedurende 10 jaar om telkens weer
andere redenen niet doorgegaan.
In die 10 jaar ben ik enkele keren
in beeld geweest voor een bedrijfs
leiderschap in een ander filiaal.
Dat ging echter telkens niet door
omdat werd gezegd: laat hij eerst
die verbouwing maar afmaken. Nu
dat dan eindelijk het geval is, kan
die reden niet meer aangevoerd
worden. Voor mij hoeft het nog
niet zo nodig, want ik ben nog niet
uitgekeken op Waddinxveen. En
de medewerkers gelukkig ook
niet. Wij vormen een goed team.
Door veel te praten, regelmatig bij
elkaar te komen en dingen be
spreekbaar te houden, proberen
wij de werksfeer zo plezierig mo
gelijk te houden", aldus de heer
Brosens, die een enthousiast ama
teur toneelspeler is, zolang hij
maar niet een vrouwenrol heeft te
vervullen. „In één stuk was ik als
vrouw verkleed. Dat doe ik nooit
meer. Vreselijk."
Vreselijk, maar dan vreselijk leuk
vindt Helma de Vos (22) haar
werk aan de kassa. „De klanten
hier hebben nog tijd om een
praatje te maken. Je bent dus niet
alleen maar bezig met het aanslaan
op de kassa. Anders zou het werk
al snel een beetje eentonig wor
den." Helma is sinds juli 1981 cais
sière. „Ik ben er toevallig ingerold
toen ik na de MAVO een baantje
zocht. Eerst werkte ik ook nog een
aantal uren op andere afdelingen,
maar al vrij snel belandde ik defini
tief achter de kassa." Zij is inmid
dels al een jaar plaatsvervangend
hoofd kassa. Ambities om hoofd
kassa te worden heeft Helma niet,
„Dan moet ik een cursus gaan vol
gen. Dat kost tijd en die heb ik nu
thuis nodig sinds ik vorig jaar ge-,
„De kinderen waren inmiddels al
wat groter en ik zag het niet zitten
om de hele dag tussen de vier mu
ren van de huiskamer door te
brengen. Bovendien wilde ik door
een baantje wat contacten in een
voor mij nog vreemde omgeving
krijgen. Dat is prima gelukt", verze
kert Tiny. Haar hobby's zijn lezen,
breien en televisie kijken.
„Ik ben van de hel in de hemel
beland", is de even korte als veel
zeggende reactie van Marian
Blonk 620) op de vraag of zij het
naar haar zin heeft. Zij is sinds 1985
medewerkster van de afdeling zui
vel, na daarvoor gedurende ruim
twee jaar als verkoopster in een
schoenenzaak te hebben gewerkt.
„Een regelrechte ramp", beweert
Marian met grote stelligheid. „Niet
te vergelijken met de situatie bij Al-
bert Heijn. Hier. werk ik in een
goede, gezellige sfeer met jongens
en meisjes van mijn eigen leeftijd,
hier worden de uren goed bijge
houden, worden de overuren keu
rig uitbetaald, hoef ik mij over de
betaling van het salaris geen zor
gen te maken en kan ik in de pauze
gaan en staan waar ik wil." Marian
brengt haar vrije tijd door met het
vertroetelen van haar dieren, waar
onder een hond en een konijn,
met aerobic en met schilderen.
Verder vindt zij winkelen een zeer
plezierige bezigheid. „Dan loop ik
schoenenzaak in, schoenenzaak
uit. Maar als verkoopster zien zij
mij daar nooit meer terug."
Mr. Jan Carél Uylenberg (26) is
verkoper en soms chef van de afde
lingen groente en fruit of houd
baar. Hij is in de zomer van 1982
bij het AH-filiaal in Waddinxveen
begonnen om als student in zijn
onderhoud te kunnen voorzien.
„Het is in de loop der jaren echter
meer dan alleen maar een betaalde
functie geworden. De werksfeer is
hier prima. Dat blijkt ook uit het
feit dat er hier heel wal oudgedien
den werken." Desondanks hoopt
Jan Carel binnenkort afscheid te
kunnen nemen van het filiaal, om
dat hij zijn.rechienstudie inmiddels
met succes heeft voltooid. „Ik ben
op zoek naar een baan, maar zal tot
ik die heb gevonden graag hier
blijven werken. Want nogmaals,
het bevalt mij uitstekend. En mis
schien ligt er voor mij een functie
binnen Ahold in het verschiet waar
ik vorig jaar al een paar maandén
stage heb gelopen." Wat Jan Carel
betreft hoeft dat niet per se een ju
ridische functie te zijn. „Ik zie mijn
rechtenstudie als een uitstekende
algemene opleiding,- waarmee ik
verder kan in het bedrijfsleven. Dat
betekent wel dat ik nog heel wat
zal moeten bijleren. Ik zie mijn
rechtenstudie niet als eindpunt,
maar als goede basis voor een ver
dere opleiding.'' Aan hobby's heeft
Jan Carel zich de algelopen jaren
nauwelijks kunnen wijden. En of
hij in de toekomst wat meer aan
zeilen en squashen toekomt, is nog
maar de vraag, gezien zijn animo
nog wat verder te gaan studeren.
trouwd ben." Haar hobby's zijn le
zen, handwerken en zwemmen,
„Vroeger heb ik actief aan waterpo
lo gedaan. Een harde en gemene
sport, waaraan ik heel wat bloed
uitstortingen heb overgehouden."
Sinds de verbouwing beschikt het
filiaal Waddinxveen over een spe
ciale kaasafdeling Verkoopster El-
ly Groenendijk (33) voétt zich
hier bijzonder thuis. „Maar dat
geldt eigenlijk voor alle afdelingen
waar ik heb gewerkt. En dat zijn er
in de loop van de ruim 18 jaar die
ik hier in dienst ben, heel wat ge
weest. Ik vind het gewoon leuk om
niet voortdurend hetzelfde te
doen, maar wat afwisseling te heb
ben. Als er morgen een geheel
nieuwe afdeling zou worden ge
opend, dan zou ik daar best willen
werken." Elly zou niet graag weg
willen uit Waddinxveen. „De sfeer
hier is prima en daar ben ik erg
gevoelig voor. Bovendien is Wad
dinxveen ook een prima plaats om
te wonen, zeker wanneer je zoals
ik tuinieren als hobby hebt. Dan is
hel fijn om een plaats als Boskoop
binnen handbereik te hebben.
Daarom voel ik ook niets voor een
verhuizing naar Den Haag, waar
mijn man bedrijfsleider van een
AH-filiaal is." De kaasverkoop be
vindt zich na de verbouwing in een
stijgende lijn. „De klanten begin
nen te beseffen dat zij niet alleen
op de markt een onsje kaas kunnen
kopen."
Op de groente-afdeling is het, zo
verzekert tweede verkoopster Ti
ny Lebbing (44), ook een stuk
drukker geworden. „Het assorti
ment is stukken beter dan vroeger
en daar komen de mensen op af."
Tiny werkt sinds mei 1981 bij het
filiaal in Waddinxveen. „Ik ben be
gonnen in een vulploeg. Al vrij snel
kwam ik echter op de groente-af
deling terecht, eerst als invaller in
de vakantietijd en later als vaste
verkoopster." Tiny is geboren in
Enkhuizen en verhuisde acht jaar
geleden naar Waddinxveen in ver
band met een nieuwe baan van
haar man. Al vrij snel ontstond toen
hel idee een baantje te zoeken.
J. Brosens
