WEERZIEN MET OUD GEDIENDEN
DAGJE KURHAUS
ZE WAREN ER ALLEMAAL
„Raas Gerrit
Brug tussen Jong en Oud
Gepensioneerden enL.S.D.
Beroemde namen
T ranen
AH - Flitsen
Pagina 3
Aan de lunch in het Kurhaus. Op de voorgrond v.l.n.r. de heren J. Kuyk, Op de Scheveningse Pier. Oud en jong, fabriek, filialen en kantoor, alles
S. van Bezooyen. mevr. D. Kok en de heer Jacob Heijn. broederlijk bijeen.
8.00 Vertrek.
8.54 Hollen in Utrecht (geen
koffie).
9.34 Den Haag, Staatsspoor.
Het begint zachtjes te
regenen. Ontdek 1 bus.
De voorgeschreven Al-
bert Heijnstrook ont
breekt (nog), maar het
is 'm wel.
9.45 Stationsrestauratie.
9.50 Eindelijk koffie.
9.55 Op weg naar de bus.
Het zijn er 3 geworden,
de chauffeurs zijn druk
bezig met het opbren
gen van de AHstrook.
10.00 Twee bussen half vol
gepensioneerden, er
wordt naar het station
gegaan op zoek naar
meer liefhebbers.
10.02 De vangst is één enkele
meneer, hij stapt wel
gemoed in bus 11 en
wordt met vreugdekre
ten begroet door een
moeder met dochter, ze
blijken samen in de
trein gezeten te hebben:
„zie je wel, ik zei het al.
precies zo'n praatgrage
kruidenier". Helaas
blijkt meneer 40 jaar
van zijn AHbestaan in
de koeltechniek te heb
ben gezeten, maar dat
mag de vreugde niet
drukken.
10.05 Vertrek. Via de Park
laan naar Schevenin-
gen.
10.15 Kurhaus. De heer H. K.
Engel staat op de ma
jestueuze trappen ieder
een hartelijk welkom te
heten. Er komen 12 bus
sen aan. Hal en garde
robe (gratis). Er hangt
een onmiskenbare sfeer
van vergane glorie. Een
scherp opnemer ziet dat
wanden en meubilair
niet meer zijn wat ze
waren, evengoed nog
een imposant gebouw.
Binnen is het vol. De
nieuw aangekomenen
kijken met verwach
tingsvolle blikken om
zich heen. Hier en daar
begroeten oude beken
den elkaar hartelijk.
11.00 Er wordt eindeloos kof
fie gedronken en ge
praat.
12.00 Warme lunch in Res
taurant La Corvette.
Er moet heel wat ac
commodatie (en servies)
zijn om ruim vijfhon
derd mensen het vol
gende menu te serveren:
Heldere groentesoep
Gehakte biefstuk
sperciebonen en dop
erwten
Parijse aardappelen
Chipolata pudding
Marasquinsaus
er zijn speciale voor
zieningen voor mensen
die op dieet zijn
13.30 Op het terras wordt een
groepsfoto gemaakt.
14.00 Wandelen op de Sche
veningse pier. Bij de
ingang staat een meneer
met een telapparaatje
ijverig op een knopje
te drukken. Het bange
vermoeden rijst dat het
aantal geregistreerden
dat der gepensioneerden
ver zal overtreffen
Het waait erg en de zee
is grauw.
15.00 Men is nog niet binnen
of het begint te regenen.
Degenen die zich nog
aan de Scheveningse
winkeltjes gewaagd
hebben, worden wél nat.
Er wordt een kopje Kur-
hausthee geserveerd.
Een muziekje houdt de
stemming erin. Sommige
Albert Heijners bewij
zen hoe kwiek ze nog
zijn en houden een po
lonaise. De vestiairejuf
frouw en de juffrouw
van de retirade komen
voorzichtig om de hoek
kijken.
16.00 De bussen rijden voor
en een dag van weer
zien en herinneringen
ophalen is voorbij.
SCHEVENINGEN De tijd van drie pond pinda's en
twee blikjes zalm voor één kwartje herleefde op woensdag
18 juni binnen de muren van het Kurhaus te Scheveningen.
Rond vijfhonderd gepensioneerden uit alle geledingen van
het AH-bedrijf waren uitgenodigd om met elkaar de oude
herinneringen nog eens op te halen. In tegenstelling tot de
voorgaande jaren was er geen programma, andere jaren
werd men zo bezig gehouden dat er nauwelijks tijd was voor
een gemoedelijk babbeltje. Daartoe was nu alle gelegenheid,
en die werd van harte benut.
Ze waren er allemaal, de men
sen uit de filialen, de restau
rants, de fabrieken en de DC's.
De heren G. Heijn, D. A. Ter
wee, Th. Daalhuysen, M. den
Ambtman, J. Ruys, C. Kraay,
H. Valk en H. Völker (VAMI).
Tijdens de lunch hield de heer
G. Heijn een praatje en dit-
j maal niet over koffie. „Jonge
lui", zei hij grote hilariteit
„er zat wat weinig zout op
mijn bal gehakt en ze hebben
mijn aardappels vergeten, maar
ik heb er een extra portie pud
ding voor genomen, ik hoop dat
het jullie ook zo gesmaakt heeft.
Ik vind het gezellig al die oude
vrienden weer eens mee te ma
ken. De wijze van zaken doen
is nu wel iets anders dan vroe
ger.
We hebben met zijn allen toch
maar een reputatie opgebouwd,
dat hebben we te danken aan
jullie enthousiasme. Ik hoop
dat jullie nog heel lang in goe
de gezondheid van jullie pen
sioen mogen profiteren".
„Baas Gerrit" zoals hij voor
de gepensioneerden heet, kreeg
een waar ovationeel applaus en
er werd enthousiast „Lang zal
hij leven" gezongen.
Onder de ex-AHers vinden
we beroemde namen zoals die
van de heer J. Posthuma de
Boer, vader van de fotograaf
Eddy Posthuma de Boer, die
getrouwd is met de zangeres
Henriette Klautz. Zoon Ferdy
vervaardigt momenteel tegelta
bleaus en is getrouwd met An
drea Domburg. Waar deze twee
kinderen hun creativiteit van
daan halen? Pa houdt erg van
tuinieren, én knutselen.
En dan de heer J. van Vliet
die met de Zaanlandse roei
vereniging diverse successen
oogstte en zelfs twee maal naar
Engeland ging. De heer van
Vliet roeit trouwens nog.
De wereld van de gepensio
neerden uit het restaurantbe
drijf is nog klein. Daar is de
heer van Roon, die 15 jaar lang
de Formosakeuken in Amster
dam beheerde. „Toen ik hoorde
dat het werd gesloten heb ik
gehuild, heus ik heb erom ge
huild." Een man die met hart
en nieren verknocht is aan de
wereld van opgemaakte scha
len en een perfecte bediening en
die dan ook met kritisch oog
de verrichtingen van de diver
se obers in La Corvette gade
sloeg. De heer Boudri die 18^2
jaar manager was in het Ajax-
stadion en de heer Bartelson
die al 25 jaar de zieken van
onze produktiebedrijven in
Zaandam bezoekt in zijn vrije
tijd.
V.l.n.r. de heer G. Heijn,
mevr. Valk, mevr. Terwee
en de heren D. A. Terwee en
H. Valk.
Op de gepensioneerdendag in Scheveningen zei de jongste
begeleidster, 21 jaar, tegen uw hoofdredacteur: „Er is hier toch
echt sprake van een subcultuur".
Uw H.R.: „Maar onze gepensioneerden zijn toch niet aan de
L.S.D.?"
U moet weten dat uw H.R. net de vorige avond in zijn lijf
blad een verhaal had gelezen over een interessante „subcultuur"
randverschijnsel, onderstroom) in een Amerikaanse universi
teit waar studenten en hoogleraren genoeglijk samen aan de
L.S.D. waren. Groot misverstand. Onze jongedame bedoelde in
dit geval met „subcultuur" dat het haar opgevallen was dat
wij toch ook nog enige belangstelling opbrachten voor de
mensen zelf. Zij had onze onderneming steeds beschouwd als
een exponent van de consumentenmaatschappij, die alleen maar
oog zou hebben voor omzet en rendement. De generatie, waar
uw H.R. toe behoort, heeft zich blijkbaar slecht verkocht. Na
tuurlijk staan omzet en rendement boven aan het lijstje, maar
we hebben toch echt altijd geweten dat er zonder belangstelling
voor, informatie aan en overleg met de medewerkers niets van te
recht komt.
Enige normale menselijkheid wordt nu plotseling in deze
„consumentenmaatschappij" als een „subcultuur" waargenomen!
Moet je nog peultjes?
