„Ideeënbus aanleiding tot meedenken in dagelijkse gang van zaken" A. DE JONG Ch flitsen De heer J, Ph. Ypma verklaart ideeënbus-filosofie: Het verschil FILOSOFIE PRIKKEL BELONING JAARLIJKS FESTIJN EXTRA DIMENSIE Ruimte voor ontspanning AH - Flitsen Pagina 2 SCHEVENINGEN Een vraag die ons bezig houdt wanneer we tussen de ex- Albert Heijners vertoeven is, wat vindt een bedrijfs leider, die zijn hele leven in een bedieningszaak heeft gestaan, nu van een SuperMart? De heer J. v. Hardeveld, nu 13 jaar gepensioneerd, heeft 44 jaar lang in een bedieningszaak gestaan. „Vergeleken bij nu heb ik altijd maar een snoep winkeltje gehad", lacht hij. „Die overgang is zo enorm groot. In een kleine SM heb je nog wel enig contact, maar voor de meeste mensen is het contact totaal weg. En dat is juist datgeen wat de particu liere zaak nog op de been houdt; het contact met de cliëntèle." Desondanks had de heer Hardeveld toch ook wel graag in een SuperMart ge staan. Fiets Praten over het verleden was i die dag natuurlijk schering en j inslag. De afstand Baarn, waar de heer Hardeveld bedrijfslei- j der was, en Soestdijk, waar zijn vriend Koos Muller de scepter zwaaide, werd door „baas Gerrit" op de fiets af gelegd, die hij of bij de een, of bij de ander leende, ze moesten hem zelf maar weer op gaan halen. Hoe was baas Gerrit? Fantastisch, zeggen ze, we had den liever dat hij kwam, dan de controleur. Trouwen De heer Muller: „toen ik chef werd in Soest, ging ik daar sa men met mijn moeder wonen, want ik was nog niet getrouwd. Dat vond de baas helemaal niet leuk, bedrijfsleiders moes ten getrouwd zijn. Als je be diende was mocht je niet, en als je bedrijfsleider werd, moest je." Vakantie Vakantie had men ook in die tijd, 3 dagen per jaar. Maar als men die opnam, moest men de week ervoor en erna drie maal „Je kunt zo'n ideeënbus heel negatief benaderen", zegt hij. „In dat geval komt het er, simpelweg gezegd op neer, dat een medewerker eens een idee of opmerking heeft die hij aan zijn baas vertelt. Die zegt dan: waar bemoei jij je mee en zijn superieuren zeggen op hun beurt: Wat dom dat jij dat niet zelf hebt gezien. Het idee wordt doorgevoerd en degene die zijn gedachte ter tafel bracht hoort er nooit meer iets van. Een van de eerste gedach ten van wat we maar gemaks halve mijn ideeënbus-filosofie zullen noemen is, dat creativi teit en dynamiek de basis zijn van de vooruitgang in een be drijf. Wij willen iedereen po sitief benaderen, iedei*een de kans geven zijn gedachten en ideeën te uiten, en hem stimu leren al zijn eigen mogelijk heden, zo veel als mogelijk is, te ontplooien. Dat kan indi vidueel gebeuren (en is eigen lijk niet de hele opvoeding daarop ingesteld?), maar dat kan ook, en dat zien we eigen lijk nog liever, in groepsver band." De prikkel daartoe kan van twee kanten komen. De leiding legt een aantal problemen op tafel (over de aanvoer, bepak kingsmateriaal), de afdelings- chef brengt het gesprek in de I afdeling op gang, men komt 1 tot een uiteindelijk resultaat. De oplossing kan ook van de andere kant komen. En dat is natuurlijk de gedachte achter de ideeënbus, bijvoorbeeld toen enige tijd geleden een nieuwe fabrieksruimte moest worden ingedeeld en waarbij toen met behulp van een des kundige een hele afdeling ge- zo hard werken, zodat de mees ten dachten: baas, hou jij die vakantie maar. In 1935 werd in Brussel de wereldtentoonstel ling gehouden, de bedrijfslei ders van Soest en Baarn wilden dat ook meemaken en vroegen om vier dagen vakantie. Dat mocht, maar ze moesten er wel rekening mee houden dat ze nu volgend jaar maar 2 dagen hadden „Wij gaan er bij Albert Heijn N.V. van uit dat iedereen die bij ons komt werken zich ook volledig zal inzetten. Vertrouwen in de medewerker geeft vertrouwen in zijn werk en dan heb je al een goede basis voor een florerend bedrijf. We zijn wat dat betreft bij AH zeer optimistisch." We zitten in de Zaandamse „Engelenbak", op bezoek bij de heer J. Ph. Ypma, en bovenstaande woorden worden geuit in een gesprek over de Ideeënbus, die o.a. onlangs zo'n en thousiaste start had in Wijhe. De heer Ypma. hoofd Af deling Beleidsvoorbereiding van de Centrale Personeels dienst, heeft in de loop der jaren vaak zijn gedachten laten gaan over de functie van een ideeënbus in de technische bedrijven. Hij heeft daarbij een bepaalde filosofie ontwik keld waaraan het al eerder genoemde optimisme en de theorie, dat iedereen bij Albert Heijn zijn maximale inzet kwijt moet kunnen, ten grondslag liggen. zamenlijk werk- en ruimtebe- sparende ideeën heeft gereali seerd. Daarbij sla je dan twee vliegen in een klap, aldus de heer Ypma. Er is, naast de ge- i wone dagelijkse arbeid een mogelijkheid tot persoonlijke 1 I en collectieve ontplooiing ge- j schapen, en de efficiency van I liet bedrijf is er in hoge mate mee gediend. Die efficiency is nodig om de productiviteit op te voeren. Een onderneming moet tenslotte groeien om te blijven bestaan. WOENSDAG 11 JUNI UDEN Pappa neemt u nou die hoge knip.dan trek ik 'm hier wel effe open (steekt heslist een BL in dat joch. Red.). De tweeling en mevrouw Jurgen zijn vol bewondering voor dit staaltje van efficiënt delegeren. Een paar seconden later kon het koopfeest in de nieuwe Super- Mart aan de Markt \n Uden beginnen. Personeelsorgaan van Albert Heijn N.V. 26e jaargang no. 7 11 juli 1969 Verantwoordelijk eindredakteur: H. K. Engel Plv. verantwoordelijk eindredakteur: J. Ph. Ypma Adres: Westzijde 26, Zaandam Tel. 02980-27000 toestel 220 Eén van zijn eigen hobby's is de filatelie en als onderdeel daar van zijn unieke verzameling op het gebied van groente en fruit uit heel de wereld. Er zijn in deze „sector' zo'n 600 soorten zegels, die hij bijna allemaal bezit. „Eén oude zegel uit Trini- dad, die ik bijzonder graag zou i willen hebben, kan ik echter maar niet te pakken krijgen." Waaruit we dan rustig mogen concluderendat óók de heer De Jong „er" nog niet is De extra-inbreng, die de medewerker door middel van de ideeënbus aan het bedrijf geeft is iets wat buiten zijn directe taak ligt, die er ook bovenuit kan gaan. Met deze prestatie is bij de normale loonopbouw geen rekening ge houden. De waardering voor het idee wordt dan ook in een bepaald geldbedrag uitge drukt, waarbij men natuurlijk rekening houdt met de prak tische waarde van het idee, de uitvoerbaarheid ervan. „We gaan bij de beloning van een idee uit van de jaar besparing die het oplevert," zegt de heer Ypma. „Ruwweg gezegd: als een idee een bespa ring oplevert van 2000,per jaar keren we een beloning van 200,uit. Daar moet ik dan meteen bij zeggen dat dat criterium misschien wel voor herziening vatbaar is. Boven dien is het zo dat als we be merken dat de juiste besparing veel hoger ligt dan oorspron kelijk berekend was, we nog een extra uitkering toekennen. Ook komen, eens per jaar, alle goede idee-inzenders bij elkaar. Niet alleen de inzen ders van hoog beloonde idee- en, er zijn ook ideeën die een aanmoedigingspremie oplever den, of een kleiner geldbedrag. De ideeënbussen zijn bij en kele ondernemingsonderdelen geplaatst. „Je moet daarbij met beleid te werk gaan" vindt de heer Ypma. „Elke ideeën- De bekende Zwitserse zanger en showman Vico Torriani be vond zich op 20 juni j.l. in de Zaanse Schans voor opnamen door Nord West Deutsches Fernséhen. Verscheidene bekende acteurs en actrices, voorts cameralieden en technici, totaal zo'n 70 dames en heren, werkten mede aan opnamen zowel binnen als buiten ons restaurant „De Walvis". bus bloedt tenslotte dood als er niet regelmatig ideeën in komen, of als er niemand is die zo'n idee met geestdrift ontvangt. Men moet in de ideeënbus een aanleiding zien mee te gaan denken met de dagelijkse gang van zaken, men moet ver trouwd raken met de gedachte zijn ideeën met de chef te be spreken, die op zijn beurt moet leren open te staan voor alle op- en aanmerkingen die op hem afkomen. Pas dan kan een ideeënbus met succes gedijen. Pas dan ook wordt de theorie werkelijkheid, dat iedere werknemer door zijn volledige inzet aan zijn eigen taak, aan zijn eigen persoonlijkheid een extra dimensie kan verlenen." (vervolg van pag. 1) De heer De Jong: „Dit is geen i gezapig bedrijf, het lééft en het l blijft jong, zolang ook de me- i dewerkers zich met enthousias me inzetten en beseffen, dat je er nooit „bent", maar dat er altijd nog iets te leren en te ont dekken is. Zo'n instelling brengt ook grote promotiekansen mee, maar dat wordt door de jonge ren niet altijd voldoende begre pen. Ook academisch gevorm- den denken wel eens te gauw, dat ze afgestudeerd zijn." „En wat ik ook heel belangrijk vind, dat zijn de vrouwen van onze medewerkers. Staan zij achter het werk van hun man? Begin nen ze niet te zeuren als hij bij voorbeeld een paar avonden per week voor studie uittrekt? De vrouwen thuis vormen m.i. het „tweede front" en dat geldt bij ons vooral in de filialen." Overigens vindt de heer De Jong (die uren achtereen be zielend kan praten over groen te en fruit en taken en kansen van medewerkers), dat het nu ook weer niet nodig is om slaaf van je werk te zijn. Er moet ruimte overblijven voor ont spanning en hobby's.

Personeelsbladen | 1969 | | pagina 2