„Ideeënbus aanleiding tot meedenken
in dagelijkse gang van zaken"
A. DE JONG
Ch flitsen
De heer J, Ph. Ypma verklaart ideeënbus-filosofie:
Het verschil
FILOSOFIE
PRIKKEL
BELONING
JAARLIJKS FESTIJN
EXTRA DIMENSIE
Ruimte voor
ontspanning
AH - Flitsen
Pagina 2
SCHEVENINGEN Een
vraag die ons bezig houdt
wanneer we tussen de ex-
Albert Heijners vertoeven
is, wat vindt een bedrijfs
leider, die zijn hele leven
in een bedieningszaak
heeft gestaan, nu van een
SuperMart?
De heer J. v. Hardeveld, nu
13 jaar gepensioneerd, heeft 44
jaar lang in een bedieningszaak
gestaan. „Vergeleken bij nu
heb ik altijd maar een snoep
winkeltje gehad", lacht hij.
„Die overgang is zo enorm
groot. In een kleine SM heb je
nog wel enig contact, maar
voor de meeste mensen is het
contact totaal weg. En dat is
juist datgeen wat de particu
liere zaak nog op de been
houdt; het contact met de
cliëntèle." Desondanks had de
heer Hardeveld toch ook wel
graag in een SuperMart ge
staan.
Fiets
Praten over het verleden was i
die dag natuurlijk schering en j
inslag. De afstand Baarn, waar
de heer Hardeveld bedrijfslei- j
der was, en Soestdijk, waar
zijn vriend Koos Muller de
scepter zwaaide, werd door
„baas Gerrit" op de fiets af
gelegd, die hij of bij de een, of
bij de ander leende, ze moesten
hem zelf maar weer op gaan
halen. Hoe was baas Gerrit?
Fantastisch, zeggen ze, we had
den liever dat hij kwam, dan
de controleur.
Trouwen
De heer Muller: „toen ik chef
werd in Soest, ging ik daar sa
men met mijn moeder wonen,
want ik was nog niet getrouwd.
Dat vond de baas helemaal
niet leuk, bedrijfsleiders moes
ten getrouwd zijn. Als je be
diende was mocht je niet, en
als je bedrijfsleider werd,
moest je."
Vakantie
Vakantie had men ook in die
tijd, 3 dagen per jaar. Maar als
men die opnam, moest men de
week ervoor en erna drie maal
„Je kunt zo'n ideeënbus heel
negatief benaderen", zegt hij.
„In dat geval komt het er,
simpelweg gezegd op neer, dat
een medewerker eens een idee
of opmerking heeft die hij aan
zijn baas vertelt. Die zegt dan:
waar bemoei jij je mee en zijn
superieuren zeggen op hun
beurt: Wat dom dat jij dat niet
zelf hebt gezien. Het idee
wordt doorgevoerd en degene
die zijn gedachte ter tafel
bracht hoort er nooit meer iets
van. Een van de eerste gedach
ten van wat we maar gemaks
halve mijn ideeënbus-filosofie
zullen noemen is, dat creativi
teit en dynamiek de basis zijn
van de vooruitgang in een be
drijf. Wij willen iedereen po
sitief benaderen, iedei*een de
kans geven zijn gedachten en
ideeën te uiten, en hem stimu
leren al zijn eigen mogelijk
heden, zo veel als mogelijk is,
te ontplooien. Dat kan indi
vidueel gebeuren (en is eigen
lijk niet de hele opvoeding
daarop ingesteld?), maar dat
kan ook, en dat zien we eigen
lijk nog liever, in groepsver
band."
De prikkel daartoe kan van
twee kanten komen. De leiding
legt een aantal problemen op
tafel (over de aanvoer, bepak
kingsmateriaal), de afdelings-
chef brengt het gesprek in de I
afdeling op gang, men komt 1
tot een uiteindelijk resultaat.
De oplossing kan ook van de
andere kant komen. En dat is
natuurlijk de gedachte achter
de ideeënbus, bijvoorbeeld
toen enige tijd geleden een
nieuwe fabrieksruimte moest
worden ingedeeld en waarbij
toen met behulp van een des
kundige een hele afdeling ge-
zo hard werken, zodat de mees
ten dachten: baas, hou jij die
vakantie maar. In 1935 werd in
Brussel de wereldtentoonstel
ling gehouden, de bedrijfslei
ders van Soest en Baarn wilden
dat ook meemaken en vroegen
om vier dagen vakantie. Dat
mocht, maar ze moesten er wel
rekening mee houden dat ze nu
volgend jaar maar 2 dagen
hadden
„Wij gaan er bij Albert Heijn N.V. van uit dat iedereen
die bij ons komt werken zich ook volledig zal inzetten.
Vertrouwen in de medewerker geeft vertrouwen in zijn
werk en dan heb je al een goede basis voor een florerend
bedrijf. We zijn wat dat betreft bij AH zeer optimistisch."
We zitten in de Zaandamse „Engelenbak", op bezoek bij de
heer J. Ph. Ypma, en bovenstaande woorden worden geuit
in een gesprek over de Ideeënbus, die o.a. onlangs zo'n en
thousiaste start had in Wijhe. De heer Ypma. hoofd Af
deling Beleidsvoorbereiding van de Centrale Personeels
dienst, heeft in de loop der jaren vaak zijn gedachten laten
gaan over de functie van een ideeënbus in de technische
bedrijven. Hij heeft daarbij een bepaalde filosofie ontwik
keld waaraan het al eerder genoemde optimisme en de
theorie, dat iedereen bij Albert Heijn zijn maximale inzet
kwijt moet kunnen, ten grondslag liggen.
zamenlijk werk- en ruimtebe-
sparende ideeën heeft gereali
seerd. Daarbij sla je dan twee
vliegen in een klap, aldus de
heer Ypma. Er is, naast de ge-
i wone dagelijkse arbeid een
mogelijkheid tot persoonlijke 1
I en collectieve ontplooiing ge- j
schapen, en de efficiency van I
liet bedrijf is er in hoge mate
mee gediend. Die efficiency is
nodig om de productiviteit op
te voeren. Een onderneming
moet tenslotte groeien om te
blijven bestaan.
WOENSDAG 11 JUNI UDEN
Pappa neemt u nou die hoge knip.dan trek ik 'm hier wel
effe open (steekt heslist een BL in dat joch. Red.).
De tweeling en mevrouw Jurgen zijn vol bewondering voor dit
staaltje van efficiënt delegeren.
Een paar seconden later kon het koopfeest in de nieuwe Super-
Mart aan de Markt \n Uden beginnen.
Personeelsorgaan van
Albert Heijn N.V.
26e jaargang no. 7
11 juli 1969
Verantwoordelijk eindredakteur:
H. K. Engel
Plv. verantwoordelijk
eindredakteur: J. Ph. Ypma
Adres: Westzijde 26, Zaandam
Tel. 02980-27000 toestel 220
Eén van zijn eigen hobby's is
de filatelie en als onderdeel daar
van zijn unieke verzameling op
het gebied van groente en fruit
uit heel de wereld. Er zijn in
deze „sector' zo'n 600 soorten
zegels, die hij bijna allemaal
bezit. „Eén oude zegel uit Trini-
dad, die ik bijzonder graag zou
i willen hebben, kan ik echter
maar niet te pakken krijgen."
Waaruit we dan rustig mogen
concluderendat óók de heer
De Jong „er" nog niet is
De extra-inbreng, die de
medewerker door middel van
de ideeënbus aan het bedrijf
geeft is iets wat buiten zijn
directe taak ligt, die er ook
bovenuit kan gaan. Met deze
prestatie is bij de normale
loonopbouw geen rekening ge
houden. De waardering voor
het idee wordt dan ook in een
bepaald geldbedrag uitge
drukt, waarbij men natuurlijk
rekening houdt met de prak
tische waarde van het idee, de
uitvoerbaarheid ervan.
„We gaan bij de beloning
van een idee uit van de jaar
besparing die het oplevert,"
zegt de heer Ypma. „Ruwweg
gezegd: als een idee een bespa
ring oplevert van 2000,per
jaar keren we een beloning
van 200,uit. Daar moet ik
dan meteen bij zeggen dat dat
criterium misschien wel voor
herziening vatbaar is. Boven
dien is het zo dat als we be
merken dat de juiste besparing
veel hoger ligt dan oorspron
kelijk berekend was, we nog
een extra uitkering toekennen.
Ook komen, eens per jaar,
alle goede idee-inzenders bij
elkaar. Niet alleen de inzen
ders van hoog beloonde idee-
en, er zijn ook ideeën die een
aanmoedigingspremie oplever
den, of een kleiner geldbedrag.
De ideeënbussen zijn bij en
kele ondernemingsonderdelen
geplaatst. „Je moet daarbij
met beleid te werk gaan" vindt
de heer Ypma. „Elke ideeën-
De bekende Zwitserse zanger en showman Vico Torriani be
vond zich op 20 juni j.l. in de Zaanse Schans voor opnamen
door Nord West Deutsches Fernséhen.
Verscheidene bekende acteurs en actrices, voorts cameralieden
en technici, totaal zo'n 70 dames en heren, werkten mede aan
opnamen zowel binnen als buiten ons restaurant „De Walvis".
bus bloedt tenslotte dood als
er niet regelmatig ideeën in
komen, of als er niemand is
die zo'n idee met geestdrift
ontvangt.
Men moet in de ideeënbus
een aanleiding zien mee te
gaan denken met de dagelijkse
gang van zaken, men moet ver
trouwd raken met de gedachte
zijn ideeën met de chef te be
spreken, die op zijn beurt moet
leren open te staan voor alle
op- en aanmerkingen die op
hem afkomen. Pas dan kan een
ideeënbus met succes gedijen.
Pas dan ook wordt de theorie
werkelijkheid, dat iedere
werknemer door zijn volledige
inzet aan zijn eigen taak, aan
zijn eigen persoonlijkheid een
extra dimensie kan verlenen."
(vervolg van pag. 1)
De heer De Jong: „Dit is geen
i gezapig bedrijf, het lééft en het
l blijft jong, zolang ook de me-
i dewerkers zich met enthousias
me inzetten en beseffen, dat je
er nooit „bent", maar dat er
altijd nog iets te leren en te ont
dekken is. Zo'n instelling brengt
ook grote promotiekansen mee,
maar dat wordt door de jonge
ren niet altijd voldoende begre
pen. Ook academisch gevorm-
den denken wel eens te gauw,
dat ze afgestudeerd zijn." „En
wat ik ook heel belangrijk vind,
dat zijn de vrouwen van onze
medewerkers. Staan zij achter
het werk van hun man? Begin
nen ze niet te zeuren als hij bij
voorbeeld een paar avonden per
week voor studie uittrekt? De
vrouwen thuis vormen m.i. het
„tweede front" en dat geldt bij
ons vooral in de filialen."
Overigens vindt de heer De
Jong (die uren achtereen be
zielend kan praten over groen
te en fruit en taken en kansen
van medewerkers), dat het nu
ook weer niet nodig is om slaaf
van je werk te zijn. Er moet
ruimte overblijven voor ont
spanning en hobby's.