AMERIKA, PRIJSWINNAARS, REACTIES
MET BIER
MEER DIP
Oom Piet
Buit
Gek
Reactie van de snelste wielrenner
in de AC-,,Tour de OPW"
GEEN ZORGEN
ARM SCHIP
TEASE - STRIP
Paspoortperikelen
plaagden
O.P.W.-w innaar
SNELTREIN
VAART
TOVERFORMULE
AH - Flitsen
Pagina 7
Er was natuurlijk alle reden om de gelukkige prijs
winnaars van een reis naar Amerika tijdens het dansen
of het barbecuen eens aan de jas te trekken en een paar
vragen te stellen. We hebben maar niet gevraagd hoe ze
het vonden, want dat stond wel vast.
W7at we wel vroegen: bent u bang om te vliegen?
maa] een tweede prijs gewon
nen, dus ze wisten waar het
om ging, ze hebben dan ook als
een team gewerkt om deze
eerste prijs te behalen."
Acht van de tien echtparen
zien er geen been in, of, zoals
de heer J. Raap uit Steenwijk
het formuleerde: „misschien
komen we beroerd aan, maar
dat heb je er gewoon voor
over".
De echtgenotes van de heren
J. Schot uit Wassenaar en H.
Leyenaar uit Huizen hadden het
er wel een beetje te kwaad mee,
mevrouw Schot: „Ik vind het
doodeng, en daar wil ik wel
voor uitkomen, ik ben voorna
melijk bang om de kinderen,
ik ben nog nooit zo lang van
ze weg geweest."
Bij mevrouw Leyenaar speelt
hetzelfde probleem, de angst
om te vliegen geldt voorname
lijk de kinderen, bovendien
woont het echtpaar pas sinds
september '68 in Huizen en zijn
er nog niet voldoende bekend
om reeksen kennissen te heb
ben die wel voor twee weken
de kinderen onder hun hoede
kunnen nemen. Beide dames
hadden er totaal niet op ge
rekend en voelden zich kenne
lijk een beetje overvallen.
„Weet uw filiaal al dat u
kampioen bent en hoe was
de reactie?" vroegen we.
OPW SuperMartkampioen '69
de heer P. J. G. Hoendervan
gers vertelde dat men dol
enthousiast was, het personeel
was al weken in de stemming.
Ze hadden maar liefst 3 liedjes
op de OPW-actie gemaakt, en
als de Zaan kwam zongen ze i
bij het lossen „Oom Piet gaat i
naar Amerika", een verdiende
prijs dus voor een dergelijk
team.
Het personeel van de heer J.
van de Wiel uit Venray stond i
perplex, ze hadden het niet
verwacht, de verrassing was
des te groter.
Het personeel van de heer A.
J. Koen uit Dieren reageerde
met: „Hoera, twee weken sala
ris", en het personeel van de
heer J. Schot uit Wassenaar
had de vlag al klaar liggen,
die onmiddellijk na het goede
nieuws werd gehesen.
Het telefonisch contact met
hun bedrijfsleider betekende
voor alle filiaalpersoneel een
goed einde van een maanden
lange OPW-roes.
Verder vroegen we de
gelukkige echtparen wat er
gedaan was, buiten de nor
male OPW acties om, om
hun omzet een dergelijke
stijging te geven.
De heer M.J. Verbruggen uit
Deventer: („De buit is binnen",
verzuchtte deze BL toen hij
van het podium kwam). „We
zijn begonnen met een speciale
KIK-avond, ik heb met de
mensen gepraat, zodat ze zelf
initiatieven gingen ontplooien.
Mijn groentechef heeft in een
boerenkiel compleet met klom
pen vitaminen staan te verko
pen van A tot Z. Verder heb
ben we de OPW-acties zoveel
mogelijk uitgebuit."
De heer J. Schot uit Wasse
naar: „We hebben de meisjes
als boerinnetjes aangekleed om
kaas te verkopen, de jongens
in Volendammerpakken om
paling te verkopen. We hebben
een tuin aangelegd van 20m2
met kuikentjes om de tuinarti-
kelen te verkopen; vooral de
kuikentjes bleken een door
slaand succes."
De heer P. J. G. Hoender
vangers uit Zwolle: „Alles, al
les om maar zo veel mogelijk 1
te verkopen, een volle winkel,
service, grote displays, alles."
De heer H. Leyenaar uit
Huizen: (Deze BL heeft het
„geluk" de heer P. G. Zwarts
tot klant te hebben, zodat hij
er verzekerd van kan zijn dat
alle op- en aanmerkingen in
Zaandam op tafel komen). „In
het begin met het personeel
gepraat, ze hebben reeds twee
De heer G. van de Wolf uit
Bilthoven: (De heer J. van
Meer merkte tijdens de prijs
uitreiking op: Wat u uit dat
gekke kleine winkeltje haalt,
ongelooflijk.) „We hebben ons
best gedaan, we hebben o.a.
1000 liter sherry verkocht in
één week, door middel van een
grote display met vaten van 5
liter. Mijn delicatessenjuffrouw
heeft binnen één week een Em-
mentaler kaas van 78 kg ter
waarde van 640,verkocht
en diezelfde week nog voor
300,aan paté.
Mijn grocntcchef, de heer
C. de Bruin presteert het
om uit een metrage AFGC
van G meter een omzet van
10.000,te peuteren.
De heer A. J. Koen uit Die
ren: „We hebben er veel over
gepraat, we hebben er echt
naar toegeleefd, vooral veel
aandacht besteedt aan het la
ten proeven van artikelen en
de service."
De heer J. Raap uit Steen-
wijk: „We hebben weken voor
uit programma's opgesteld, we
hebben vleespakketten, snoep-
pakketten en blikgroentepak-
ketten gemaakt. Toen we ermee
ophielden, omdat we dachten
dat het vervelend werd, kwa-
Grote glazen bier, gezel
lig koutende mensen,
schalen met chips en dip
saus, moeten de heer Van
Dam - Kruidenierswaren-
chef van de SM aan het
Kleine Loo te Den Haag
- voor de geest hebben
gezweefd toen hij be
dacht dat het tonen van
een enorme bierfles tegen
een achtergrond van zak
ken met dipsausen wel
eens zou kunnen leiden
tot grotere verkoop van
dit soort „lekkere hap
jes".
De heer Van Dam besloot
dan ook de Amstel Bier
brouwerijen te bellen met
het verzoek hem een zo
groot mogelijk model bier
fles voor twee weken te
willen uitlenen. En dat
heeft hij dan ook wel ge
weten, want binnen enkele
dagen na dit telefoonge
sprek kwam de bierfles
per speciale vrachtauto. Het
ding bleek namelijk zo
groot te zijn dat een flinke
vrachtwagen er een vol
ledige lading aan had. Met
vereende krachten werd de
fles de SM binnengedra
gen om vervolgens via de
roltrap naar de eerste etage
te worden vervoerd - deze
SM kent twee etages als
verkoopruimten - alwaar
het gevaarte in de buurt
van de dipsausen-stand zou
worden neergezet. Bij het
transport door de SM bleek
„de fles" echter dermate
groot te zijn dat het onmo
gelijk was deze zo maar
zonder meer naar boven te
vervoeren. Dit gelukte pas
nadat het „ding" voor een
groot gedeelte was gede
monteerd en de roltrap was
stilgezet.
men de klanten erom vragen."
De heer J. van de Wiel uit
i Venray: „We hebben veel aan
I de kassa gedaan, extra artike-
len, zoals koekjes en bijartike-
len aantrekkelijk opgesteld en
gepousseerd, we hebben de
I ruimte bij de kassa zo volledig
mogelijk benut."
De heer T. B. Iking uit
's-Gi-avezande: „Veel demon-
I straties. onder andere koffie en
kaas, verder service en een
volle winkel."
De heer H. J. van Vulpen uit
Yerseke: „Vooral aandacht be
steed aan een volle winkel, we
hebben het zo gepland dat alles
voor elkaar is en dat we liefst
op tijd klaar zijn. Om zes uur
stuur ik mijn mensen naar
huis, dat moet kunnen."
De heer v. d. Haar ontvangt uit handen van de heer G. J
zijn entree-biljet voor de wedstrijd SpartakAjax.
Heijn
De heer F. Franke vlak voor zijn val bij de finish.
De 17e april zal de geschiedenis ingaan als de dag van
de superspannende eindrace in de O.P.W.-tour van de
restaurantsektor van Albert Heijn. Bebuikte winnaars
komen niet zo vaak voor, maar wij beschikken daar in
ruime mate over: neem nu de gele- en groene-truidragers.
Ook de rallywinnaar zelf mag er echter wezen! Genoeg
echter over de individuele prestaties, want daarover is in
dit nummer reeds voldoende geschreven.
dan die macht personeel. Ik
zat wel even raar te kijken,
dat hier zo werd gespot met
programmering en andere mo
derne niet meer weg te den
ken werkmethoden.
Hoofdzaak is echter dat de
onderlinge band weer eens
verstevigd is.
Op deze gedenkwaardige dag
was er van de dagelijkse zor
gen bij niemand een spoor te
bekennen en het was dan ook
een genoegen een ieder in zijn
dagelijkse doen te zien. Duide
lijk bleek dat wij. Horecaffers,
een dubbel leven leiden; de
toneelscholen zouden een gat
in de lucht springen met zulke
talenten. Mijn hemel, kollega's,
wat een koereurs zijn jullie;
praktisch iedereen was binnen
de gestelde tijd in hotel Val-
Monte en ook daar liet u zich
niet onbetuigd. Hier ook bleek
zonneklaar dat de konditie van
een der vertegenwoordigende
groepsleiders op peil moest
worden gehouden.
Arm schip, haar naam was
Jan, dat uitgeteld in de dok-
stoelen lag, niet meer in staat
één krakend geluid voort te
brengen. Het was een naar
moment voor „Jopie" dat met
iets meer training voorkomen
had kunnen worden. En dan
die paardrijder uit Reeuwijk.
Hij was praktisch afgeknapt
van de lange openingsnachten,
maar de alcoholhoudende
medicijnen van het Berg en
Dalse opknapcentrum deden
hem zichtbaar goed. Wat ook
velen goed deed was het zien
van de schalen, die Escoffier
ook zo mooi op kon maken; en
De man „achter de schermen"
die de OPW-manifestatie op
nieuw tot een onvergetelijk
evenement wist te maken
waar nog jaren over ge
sproken zal worden. Natuur
lijk heeft de heer Kortlever dit
niet alleen gedaan maar het
stimuleren en enthousiasmeren
ligt hem zowel ten aanzien van
OPW's als t.a.v. zijn mede
werkers.
De heer H. J. v. d. Haar,
ploegleider van het zege
vierende O.P.W.-team en
fanatiek Ajax-supporter is
er sinds lang niet meer toe
gekomen de buitenlandse
trips van „zijn" voetbal
ploeg mee te maken. Toen
hem dan ook als extra
O.P.W.-prijs een reis naar
de wedstrijd SpartakAjax
aangeboden werd, welde er
een vreugde in hem op die
niet valt te beschrijven. Na
enkele ogenblikken echter
zagen de omstanders het
gezicht van de O.P.W.-win
naar betrekken en hoorden
zij de noodkreet „mijn pas
poort is verlopen, als ik het
nu nog moet aanvragen,
krijg ik het nooit meer op
tijd!"
Deze verzuchting leek niet
overdreven, want er restten
de heer v. d. Haar nog slechts
een vrijdag, een maandag en
een dinsdag voor het vertrek
van het vliegveld en voor die
tijd moest ook nog een visum
in de pas worden gestempeld.
Gelukkig is men op ons hoofd
kantoor echter niet gewend
om al bij voorbaat bij de pak
ken neer te gaan zitten. Er
werd dan ook direct gebeld
met het Amsterdamse stadhuis
waar men tenslotte bereid
bleek te zijn de toezegging te
doen dat het onontbeerlijke
document tijdig klaar zou zijn.
Een telefoontje met het be
trokken reisbureau leverde
echter nieuwe moeilijkheden
op. Het bleek namelijk dat
de eendaagse reizen reeds vol
geboekt waren, hetgeen bete
kende dat de heer v. d. Haar
reeds op dinsdag zou moeten
vertrekken, en dus zijn pas
poort nog een dag eerder
nodig had. Wederom werd in
de telefoon „geklommen" om
de Amsterdamse ambtenaren
tot nog groter spoed te be
wegen.
Bij dit gesprek bleek het
woord Ajax als een soort
toverformule te werken, bu
reaucratie of niet, als Mokum-
mer kun je een medemens in
een dergelijke noodsituatie nu
eenmaal niet in de kou laten
staan en dus zou het document
tijdig gereed zijn. Op dinsdag
ochtend kon de heer v. d. Haar
dan ook inderdaad bij de
Tsjechische ambassade in Den
Haag het noodzakelijke stem
pel halen om zich vervolgens
op een holletje naar de bus,
die het gezelschap naar het
vliegveld zou brengen, te be
geven. Op dat moment had hij
nog geen ticket of iets op zak
en wij kunnen ons dan ook de
zuchten van verlichting voor
stellen toen de reisleider alle
benodigde documenten bij zich
bleek te hebben.
