Een aantal AH-raedewerkers in woord en beeld
AH 10.000 mensen Pag 2
na was ze caissière, nu
Kondisi "dag;
e Ur.orine arabsïara yëiclc
erck ^aiisnaktadir. Hctaotm ijir.;'
suluyleyla jglipxyacagi
g Na drie weken vakantiewerk
wist Ylona Hoogland, dat ze
er wel voorgoed wilde wer
ken. Twee jaar geleden kwam
ze op de afdeling rekening
courant. Nu rekent en telefo
neert ze voor het spaarfonds,
waarbij ongeveer de helft van
alle medewerkers zijn aange
sloten. „Plezierig werk," zegt
negentienjarige Ylona, „en het
contact met de collega's is ook
heel leuk." Namens het perso-
neelsfonds woont ze jubilea
en trouwrecepties bij en be
zoekt ze zieken. Dat gebeurt
op de dag en in de avonduren,
maar dat laatste vindt ze hele
maal geen bezwaar, omdat het
om collega's gaat.
„Het bevalt me allemaal uit
stekend." zegt de in Noord-
Holland als judo-man niet on
bekende 27-jarige Ruth G L.
Gerritzen. Hij is machinedrij
ver in de koekbakkerij en dat
wil zeggen, dat hij toezicht
houdt op de machine, die de
koek verpakt. Het is werk
voor een vakman en daar is
hij dan ook in ongeveer een
half jaar voor opgeleid. De
koekbakkerij telt ongeveer 200
medewerkers, maar als ma
chinedrijver werkt Ruth Ger
ritzen met twintig mensen sa
men. Hoe dat gaat? „Uitste
kend, we hebben een leuke
groep."
„Ik kende meisjes uit het be
drijf en daarom ben ik hier
gekomen." Dat vertelt Dorie
Brügemann, 18 jaar, al bijna
een jaar werkzaam bij de
groenteverpakking in het dis
tributiecentrum. Het zware
werk wordt gedaan door man
nen. het lichte door meisjes en
„Vaak lijkt het of we tijd te
kort komen, maar door de goe
de samenwerking komt het
steeds weer in orde." Zo ver
telt Piet er IJskes (32), voor
man bij de groenten-verzen
ding in het distributiecentrum.
Het is zijn taak om de van
de veilingen aangekomen
groenten zo snel mogelijk de
deur uit te krijgen, maar toch
eerst nauwkeurig te controle
ren of gewichten en aantallen
goed zijn. Pieter IJskes en zijn
collega's werken in drie ploe
gen in een voortdurend vrij
hoog tempo, maar ze kunnen
het werk steeds goed aan. „Om
dat we," zo 2egt de heer IJs
kes, „op elkaar kunnen reke
nen en er ook met de chauf
feurs prima kontakten zijn."
Verscheidene jaren was Bep
Dekker verkoopster op de
markt, vorig jaar kwam ze in
dienst bij Albert Heijn en van
die ommezwaai heeft ze in het
geheel geen spijt. In het filiaal
aan de Westzijde in Zaandam
begon ze met het snijden en
verkopen van vleeswaren, daar-
Ruim een jaar werkt Annie
Vos (16) bij de centrale
kaasverpakking in het distri
butiecentrum. Ze zit (staat
als ze wil) aan een machine
en zorgt voor o.a. de beprij-
zing.
„Het bevalt me erg goed. want
het is leuk werk en we heb
ben een fijne groep meisjes."
Als straks de nieuwe grotere
afdeling in gebruik genomen
wordt, zal die gezellige sfeer
zeker meegaan Annie tenmin
ste zegt: „We zien erg uit naar
de nieuwe ruimte en we zijn
vast van plan er iets van te
maken. Dat is ons wel toever
trouwd."
Herman J. Albers (29) is één
van de vier mensen, die de in
koop en verkoop van vers
vlees administratief verwer
ken. Al bijna een jaar is hij
boekhouder, maar de mo
gelijkheden in het bedrijf ken
nende studeert hij voor het
staatspraktijkdiploma in de
hoop ééns chef te wox-den. Hij
werkt temidden van ongeveer
zestig collega's, over wie hij
zegt: „De samenwerking is
prettig. Dat vind ik trouwens
vanzelfsprekend, want we wer
ken toch allemaal voor het
zelfde bedrijf."
dat alles volgens Dorie in een
bijzonder goede harmonie. Zij
bedient machines, pakt appels
in (handwerk), zorgt voor de
beprijzing. Het is werk dat
haar ligt in een omgeving,
waarvan ze zegt: „Het is hier
gezellig, ik kan met iedereen
goed opschieten."
Zes jaar geleden kwam Cobie
ter Maten bij het bedrijf, ge
lijk met haar zusje. Het zusje
is inmiddels getrouwd, maar
Cobie is er nog en pakt net
als in de voorgaande jaren
koekjes in. Een lange tijd die
zes jaar voor een meisje van
éénentwintig? Cobie zegt: „Ik
weet wat ik heb, het is trou
wens prettig werk in een erg
leuke omgeving." Tekenend
voor die sfeer is wel. dat Co
bie óók in haar vrije tijd vaak
met haar collega-inpaksters
omgaat en uitgaat.
gentien jaar is ze hoofd
caissière in dit veertig man
personeel tellende filiaal. „Het
is hier heel fijn, zowel qua
werk als qua sfeer," vertelt
Bep, die vast van plan is ver
der te studeren om hoofd
kassa-groep te worden. Haar
liefhebberij komt voort uit het
werk, ze winkelt bij voorkeur
in andere filialen om te zien
hoe het daar gedaan wordt.
Ruim vier jaar al werkt Hen- ger was het kleiner, maar de
nie Nijkamp (19) op de afdeling gezelligheid is er door de uit-
hand-inpak-chocolade van de breiding nog op vooruit gegaan."
vorig jaar vernieuwde en ver
grote fabriek. Het is werk dat j En die woorden kan ze dan ver
haar best bevalt (getuige haar der nog staven door te zeggen,
al lange verblijf) in een afde- I dat ze ook in haar vrije tijd
ling, waarvan ze zegt: „Ik ben leuke kontakten heeft met haar
blij dat ik juist hier werk, vroe- I collega's.
Voor Ans de Zwart tl9) was
het vanzelfsprekend bij de ver
pakkingsafdeling te gaan wer
ken; haar moedei- werkte er in
vroeger jaren ook en zij kon
het alleen maar aanraden. En
Ans is het al die vier jaren
goed bekomen; zij is machine-
dryfster, zorgt als zodanig dat
de machine die o.a. hagelslag,
koffie, vermicelli en peulvruch
ten verpakt goed draait en bij
verandering van produkt
schoon is. Het is voornamelijk
zittend werk op een gezellige
afdeling en voor Ans zo aan
trekkelijk, dat ze zegt: „Als
ik getrouwd ben, blijf ik hier
zeker nog een poos werken."
