Echtpaar Aoordermeer reisde naar de States, Canada en Mexico De reis van hun leven 18874967 UIT AH's HISTORIE De heer J. J. Ruys vierde 50-jarig jubileum en ging met pensioen De heer W. Krom vierde zijn zilveren jubileum Het 50-jarig zakenjubileum van groepsleider J. J. Ruys en zijn gelijktijdig afscheid wegens pensioen heeft vanzelfsprekend een reeks feestelijke bijeenkomsten ten gevolge gehad. Op zaterdag 21 oktober nam de heer Ruys op een receptie in Venlo afscheid van de Limburgse bedrijfsleiders, waar hij zovele jaren leiding aan heeft gegeven. De heer G. J. Heijn, lid van de Raad van Be stuur, was eveneens aanwezig en sprak de jubilaris toe. Qp 7 juni begon voor ons de reis van ons leven. Drie maanden ervoor hadden we een uitnodiging van mijn broer en zijn vrouw gekregen om onze vakantie in Amerika te komen doorbrengen. Eerst konden we het niet geloven, dachten dat we droomden, maar toen we op woensdag morgen zwaar gepakt uit Blerick vertrokken, wisten we dat 't werkelijkheid was. De heer C. Noordermeer, be drijfsleider van filiaal Blerick, is 'met zijn vrouw naar de Ver enigde Staten geweest. Eigener beweging stuurde hij ons een leuk verslag, hetgeen wij graag plaatsen. De heer en mevrouw Noorder meer na een bezoek aan een Amerikaanse Supermart- De bezichtiging van het nieuwe Schiphol was al een goed begin van onze grote reis. We beleefden nu zelf wat we op de TV ervan gezien had den. Het was enorm druk en met een vertraging van twin tig minuten vertrok ons KLM toestel met bestemming Mon treal in Canada. Het was een rustige vlucht, waarbij we kennis maak ten met een Tsjech, die ons zijn vaderlandse drank liet keuren. En alhoewel 't tamelijk sterk was smaakte 't prima. Ons horloge wees negen uur toen we boven Montreal cir kelden en een eerste blik kon den werpen op de Expo. Toen we uitstapten moesten we de tijd vijf uur terugzetten. De douane leverde niet al te veel moeilijkheden op en spoedig konden wij onze familie be groeten, die per auto uit Cali- fornië gekomen was om ons af te halen. Fraaie motels Na een „drink" werd naar een motel gereden, iets wat we nog niet gezien hadden in Europa. Wij hebben heel wat nachten in motels doorge bracht en elke avond was het weer een verrassing om te zien, hoe 't er uit zag. Prima ver zorgd: dikke vloerbedekking, TV, radio, prima bedden, ei gen badkamer enz. Over de prijzen kunnen we beter niet praten. Voor onze begrippen zijn ze enorm hoog. De volgende dag begon di- rekt met iets wat ons bij zonder opviel. Een volk wat vlug en gejaagd leeft, rustig, zonder mopperen of klagen, in de rij staand voor de restau rants, wachtend op hun beurt om te ontbijten. Twee dagen hebben we op de Expo doorge bracht. In het kort hierover te schrijven is onmogelijk. In een woord: geweldig! Vooral het Russisch paviljoen sltak, wat gehalte betreft, ver boven alles uit. Machtig interessant waren ook de paviljoens van Afrika en Thailand. En als we de buitenzijde van het Neder lands paviljoen buiten beschou wing laten, dan kunnen we trots zijn op wat ons land daar liet zien. Niagara watervallen ZATERDAGSMORGENS om vier uur werden de seat-bells vastgesnoerd en reden we via Ottawa en Toronto naar Niagara Falls. In Ottawa kon niemand ons nog zeggen waar ons konink lijk gezin in de oorlog gewoond had, wel waar de koningin ge logeerd had, toen zij de Expo heeft bezocht. De Niagara water vallen waren geweldig groots. Het was een schouwspel dat zowel overdag als bij avond een onver getelijke indruk maakte. Yellowstone Park Zondagmorgen om half vijf passeerden we de grens tussen Canada en Amerika en begon de reis door de verschil lende staten van Amerika. We zagen het Eriemeer en Chica go. We reden door enorme uit gestrektheden, waarin je af en toe een eenzame farm zag staan. In de staat Iowa ont snapten we ternauwernood aan een tornado. We gingen dooi de staat Minnisota naar Mit- chel in South Dakota. Hier was het juist markt en we za gen de boeren met hun eigen kleine vliegtuigen hier naar toe komen. Over de Missouri, die bijna droog stond, reden we naar de staat Wyoming. Via de Big Horn Mountains, waar we dik in de sneeuw kwa men te zitten, ging de tocht naar Yellowstone Park. TilTS om niet te vergeten, de A dieren in hun vrije leven, beren, herten enz. De beren, die zich aan de auto klemmen of ervoor gaan liggen en geen stap opzij gaan. Woestijn 't Is niet te beschrijven, die koken de modder, de geysers, waarbij de grootste. Old Faith Full genaamd, om de 65 minuten zijn kokend water ca. 45 meter de lucht in spuit. De reis voerde ons verder door de woestijn van Ne vada. Niets dan zand, rotsen en mensenhoge cactussen, 't Volgende doel was Las Vegas. Wat een stad, wat een leven! Hier ontdekte ik in mijzelf dat ik een hartstocht voor gokken heb. En ondanks dat er uren waren, dat mijn zakken uit puilden van het geld, moet ik tot mijn schande bekennen, dat ik geen cent rijker uit Las Ve gas vertrok. Van het dorre Nevada naar het land van belofte „Cali- fornië". Hier zie je wat men senhanden kunnen maken. Door de aanleg van waterre servoirs slaan ze twee vliegen in één klap. Door een vernuf tig systeem houden ze de bo dem vochtig en daardoor vruchtbaar, aan de andere kant bezitten ze nu prachtige ont spanningsoorden voor de be volking. 't Is een lust voor het oog, de kilometers lange en brede velden te zien met abri kozen, perziken, sinaasappelen, druiven, noten enz. Portugese tijd De plaatsnamen herinneren nog aan de Portugese tijd, toen de missionarissen hun sta ties stichtten, waarvan ver schillende zijn uitgegroeid tot enorme steden. San Francisco, San Jose, San Mateo, Santa Cruz enz. Eens missies, nu gro te plaatsen. Het klimaat is be nijdenswaardig. Daar waar mijn broer woont, iedere dag zonneschijn, warmer als hier, maar lang niet zo benauwd. Ook de moordende hitte heb ben we meegemaakt in Modes to en Sacramento. In de laat ste stad bezochten we het Ca pitol, de zetel van het gouver nement van Californië. We woonden er een gedeelte van een vergadering van de Senaat bij. Het ging er heel gemoe delijk toe. Airconditioning Y)ESTAURANTS, kantoren en winkels zijn bijna alle air conditioned. Over winkels ge sproken. Wat een ruimte, wat een sortering! Macaroni telde ik in 47 soorten. Diepvriesvitrines met tien, twaalf achter elkaar in een lange rij. Ik heb echter niet cle zaak kunnen vinden, waar de films ge maakt worden, die wij te zien krijgen op de kursussen in ons be drijf. Service vond je 'namelijk zelden. De beste kregen we in een Supermarket in Sioux Falls. Enorme display Veel winkels zijn 24 uur ge opend en ook nog op zondag. Men werkt hier dus in drie ploegen. Het vullen ziet men zelden overdag, 's Nachts is meestal maar één kassa in gebruik. De produkten zijn goedkoop. Een pakje roombo ter 43 cent, 5 pond suiker 99 cent, 3 litersblikken zuiver vruchtensap voor 1 dollar, 2 liter Haut Sauternes voor 1,24. Iet fruit wordt door de klant zelf afgewogen. De artikel- groepen zijn prima verzorgd en men ziet weinig lege plek ken. Hun displays zijn enorm. Personeel ziet men heel wei nig in de winkels en ik ben be nieuwd naar hun balanstekor ten. Hip San Francisco Op de geweldige parkeer plaatsen, die bij shopping centra zijn, vind je de winkel wagentjes her en der verspreid. De klant pakt het over in de auto en 't wagentje blijft staan. In San José hebben we een Holland-shop bezocht, hier vond men dus artikelen van Droste, Honig enz. Deze zaak werd geleid door een oud-inwo ner van Deventer. San Francisco heeft als stad wel de meeste indruk op ons gemaakt. Met zijn steile straten, zijn havens en China Town. Maar vooral zijn down town, het centrum van de stad. Hier ziet men pas hoe vrij de Amerikaan leeft. Men trekt zich van niemand iets aan. Men kan zo gek gekleed gaan of doen als men wil, een Ame rikaan zie je niet verbaasd staan kijken, 't Lijkt of 't hem niet interesseert. Wij zagen in een drukke winkelstraat een soort predikant, hand in hand met een jongeman staan, luid op biddend voor het zieleheil van die jongen die er bij stond, alsof hij inderdaad de grootste zondaar was en er was geen mens die bleef staan of keek, ja, behalve wij dan natuurlijk. Boete van 500 dollar AT de netheid op de straten betreft, daar kunnen wij nog wal van Amerika leren; men ziet geen papiertjes. Een wonder is dat nu ook weer niet, als men weet dat er straten zijn, waar een De ouderwetse kruidenier zat om het zo maar eens te zeggen voortdurend ,,in den olie". Niet letter lijk, doch figuurlijk. Hij handelde in olie, die in de winkel los verkocht werd. Wij fotografeerden voor u nog eens zo'n ouderwets „raapolievat". Een origineel exemplaar, keurig beschilderd Aan de voorkant een kraan en daaronder een lekbak. Wat hebben wij het nu toch makkelijk met plastic flessen olie! boete gegeven wordt van 500 dol lar voor het wegwerpen van vuil. Grote armoede Heel anders was het echter in Mexico. Het kontrast tus sen dit land en de States is wel heel groot. Grote wanorde en armoede. Nooit heb ik meer bedelende kinderen en vrou wen gezien als daar. We waren in Tijuana, een stad juist over de grens. Men zag krotten, waarin men zijn hond nog niet zou doen, bewoond door hele gezinnen. Aan de andere kant was het echter net een levend schilderij. De straathandel en open winkels. De manier, waarop de Mexicanen hun waar trachtten te verkopen met een ontwapenende zwier, wat heel veel aantrekkelijks had. Het afdingen van de prijzen waarbij mijn vrouw door het vakmanschap van mijn broer op dat gebied in 't bezit kwam van een lederen Mexi caanse tas van 22 dollar voor de prijs van 6V2 dollar. Zlf luk te 't me een schilderstuk, voor stellende een stierenvechter, naar beneden te halen tot 2 dollar. Toen hij echter eerst geld en ik eerst het schilderstuk wilde, ging de koop niet door en kreeg ik een menigte scheld woorden naar mijn hoofd, waarvan ik alleen begrepen heb, dat ik een stier was. La ter hoorde ik, dat mijn wan trouwen ongegrond was, de Mexicaan is volkomen eerlijk, 's Middags om 4 uur was er een stierengevecht waar mijn broer en ik graag naar toe wilden, maar daar onze echt genotes geen bloed wilden zien, ging het niet door. Ie'ts wat ik nu nog betreur. OOK het eten in Amerika was totaal anders dan hier. Vreemd voor ons was vooral het glas ijs koud water, wat allereerst op tafel kwam, waarna pas de bestelling werd opgenomen. Hun slaschotel hebben we leren waarderen met de fijne dressings. In ieder geval komt Albert Heijn's „Sla, slaatjes, snacks" nu bij ons goed van pas. Een delicatesse is het enorme stuk vlees, wat eigenlijk de hoofdscho tel betekent. Aardappelen ziet men weinig en zijn slecht. De „drinks" zijn echter bijzonder goed. Op dinsdag 7 november vond er 's avonds een diner plaats in Heerlen, waar aanwe zig waren de gehele familie Ruys inclusief 3 dochters en 2 schoonzoons en de heren A. Heijn, G. J. Heijn, J. Leger stee, J. van Meer, D. A. ter Wee (op speciaal verzoek van de jubilaris), P. G. Zwarts, de heer en mevrouw de Roode, en de heer H. K. Engel. De heer Ruys kreeg de ge bruikelijke couverts aan geboden waarvoor hij een nieuw TV-toestel gaat kopen. Zijn oude toestel, dat hij kocht bij zijn 40-jarig jubileum, had juist 3 dagen tevoren de geest gegeven. De foto geeft een in druk van het geanimeerde di ner. De heer en mevrouw Ruys zitten tussen de heren A. en G. J. Heijn in. Op vrijdag 10 november na men de heer en mevrouw Ruys afscheid van de buitendienst, dus de divisie- en groepsleiders en de collega's van het hoofd kantoor en de administratie in restaurant de Walvis op de Zaanse Schans. Ook hier kreeg de heer Ruys weer cadeaus aangeboden bij monde van de heer H. de Roode en G. J. van Alphen. De heer Ruys gaat nu van zijn rust genieten en blijft in Venlo wonen in de buurt van zijn kinderen en kleinkinderen. Z zaken H huwelijk Naam 'Werkzaam: Datum in- Jubi- H Z huwel ijk 1967 Mej. M. Keizer (PB) 1-12-62 1-12 5 Mej. H. P. Vink (1021) 1-12-62 1-12 5 Mevr. E. P. G. M. de Waard-v. d. Voort 1- 6-55 1-12 12% (HK F.) Mej. G. M. Jansen (PB/BA) 2-12-62 2-12 5 Mej. M. J. M. Scheurs (1019) 3-12-42 3-12 5 Mej. A. K. van Keulen (5739) 3-12-62 3-12 5 Hr. G. F. Boon (Sterovita) 10- 6-55 10-12 12 Hr. K. Visser (BP./KB) 13- 6-55 13-12 12% Hr. T. Stam (DC) 15-12-27 15-12 40 Mej. M. Groenenbcrg (5518) 17-12-62 17-12 5 Mej. H. E. Gouweleeuw (HK) 18-12-62 18-12 5 Mej. A. H. G. Ubachs (1019) 18-12-62 18-12 5 Hr. J. Zijl (PB/Zwanenburg) 18- 6-55 18-12 12% Hr. L. W. M. Oremus (AG adm.c.) 19-12-27 19-12 40 Hr. C Gout (AG) 20-12-17 20-12 50 Hr. M. Toereppel (PB exp.) 22- 6-55 22-12 12'/, Hr. W. Schoone (PB portier) 23-12-42 23-12 25 Hr. G. v. d. Logt (Sterovita) 24- 6-55 24-12 12% Hr. W. Krom (PB/KB) 26-12-42 26-12 25 Hr. G. A. W. Veldkamp (AG balansopn.) 30-12-42 30-12 25 Hr. W. Kooyman (PB/Zwanenburg) 31-12-42 31-12 25 Qp 19 oktober 1942 deed de heer W. Krom zijn intrede bij onze Produktie-Bedrij ven en trok daarbij direkt de bakkersbroek aan. „Ja, en dat is tot op heden niet ver anderd antwoordt de jubilaris, als wij hem naar z'n ervaringen vragen. „Het eerste half jaar heb ik geassisteerd bij het gereed maken van de voordegen daarna volgde een periode van ongeveer twee jaar op de biscuitafdeling, waarna ik ruim twee en een half jaar ingeschakeld ben geweest bij de werkzaamheden aan de bandovens o.a. bij het invoeren van de degen. En nu werk ik al weer 20 jaar op de beschuitafdeling ik voel me daar best op m'n plaats." Stipt op tijd lTVe heer Krom is een man van weinig woorden met een goed plichtsbesef het wer ken in ploegen heeft bij de ju bilaris nimmer bezwaren opge leverd hij heeft er altijd een eer in gesteld zijn werkzaam heden stipt op tijd te beginnen. Gouden insigne Om half twaalf arriveerde de jubilaris, vergezeld van z'n moeder, in de hal van het Ontspanningsgebouw waar hij werd ontvangen door de heer P. Helder. Namens de direktie sprak de heer P. C. Vink waar derende woorden en overhan digde hem het gouden insigne en de enveloppe met inhoud. De heer L. Klein reikte de ju bilaris met een toepasselijk woord de legpenning van de Maatschappij voor Nijverheid en Handel uit. Van de kollega's ontving de jubilaris een envel- loppe met inhoud terwijl z'n moeder tegelijkertijd in de bloemetjes werd gezet. De heer J. A. Peterse sprak namens het Personeelsfonds terwijl de heer Helder daarna deze gezellige bijeenkomst afsloot. r~ j De heer P. C. Vink (r.) speldt het ereinsigne, verbonden aan j I het 25-jarig zakenjubileum, op.

Personeelsbladen | 1967 | | pagina 6