Vleeswarenfabriek J. Meester
steeds in
ontwikkeling
Drs. Storm werd Dr. Storm
„Iedereen moet het bedrijf van onder af
leren kennen, dan kan men pas echt mee doen"
NIEUWE PARTNER AH-CONCERN
Koninklijke onderscheiditig voor
de heer Th. Huisman
JUBILARIS 40 JAAR BIJ AH
Mej. WFrumau gepensioneerd
Afscheid nemen valt zwaar
TTy heeft een opvallend proef-
schrift geschreven, dat in het
hele land aandacht trok. Hij po
neerde ook opvallende stellingen.
De elfde luidt aldus: „Het plaatsen
van punten op de letters i en j
komt de snelheid bij het schrijven
niet ten goede. Het zou beter zijn
deze punten af te schaffen, of als
daardoor de duidelijkheid van het
schrift geweld wordt aangedaan,
voor deze letters beter leesbare
symbolen te ontwerpen".
Hij zit in een zwart leren
stoel, thuis, in Castricum
en degene aan wie hij ook zijn
proefschrift opdroeg, mevrouw
G. M. M. Storm-van Dijk,
schenkt koffie in. Ik wil weten
wie hij is, wie de m a n dr. C.
M. Storm is, die in elk Neder
lands dagblad vermeld werd
vanwege zijn proefschrift
„Marketing en distributie".
Hij glimlacht achter zijn bril,
zegt dat hij de lagere school
doorliep in zijn geboorteplaats
Lisse en dat hij er nog steeds
vriendjes heeft zitten. Er werd
destijds gepiekerd of het de
H.B.S. in Haarlem of in Leiden
zou worden, maar de laatste
leek in die tijd om nog steeds
niet geheel duidelijke redenen
„degelijker". Zodoende werd het
Leiden, waar hij na vijf jaar
het einddiploma in de binnen
lijn grootvader was tuinder en werd commissionair. Zijn
vader voelde niets voor ,,de tuin", ging de bollen in,
reisde de halve wereld rond inclusief Amerika en Australië,
was zes maanden per jaar niet thuis en ontving in die andere
zes maanden veel buitenlanders. Zijn moeder stammend
uit de boerenstand in Zeeland was onderwijzeres en hij
zelf, tweede van vier kinderen, zegt: ,,lk ben een product
van de handel en de Zeeuwse boer". Zijn naam is Corstiaan
Marinus Storm, sinds kort Dr. C. M. Storm, 29 jaar oud,
econoom bij Albert Heijn.
was weiland", zegt hij.
U zult van mij niet horen dat
de diensttijd een waardeloze
tijd was. Hier zit iemand die
zegt: „Ik heb hem nodig ge
had".
Streepjes op de hand
TV diensttijd lag achter hem en
hij solliciteerde. „Ik wil een
commerciële functie", zegt hij en
hij meende die te zien bij het be
drijf waar hij nu werkt. „Maar ik
werd bij A.H. aangenomen als in
koper drogisterijartikelen"Achter
de toonbank bij Albert Heijn ging
ik, in Rijswijk", zegt dr. Storm.
De afgestudeerde econoom bleef
daar niet want in Rotterdam hielp
hij de slager uitbenen en weer el
ders moest hij aalbessen en aard
beien verkopen. ,Jn Zaandam ver
kocht ik lippenstift, u kent wel
die streepjes op de hand, omdat
de dames de kleur willen zien.
Eerlijk, ik heb dat met liefde ge
daan. Ik heb toen gezien, dat ook
mijn salaris met centjes bij elkaar
gehaald werd. Ik geloof dat ieder
een eerst een bedrijf vanaf de
onderste sport moet leren kennen
voor je echt mee kunt doen".
Klankbord nodig
Corstiaan Marinus Storm zou
Corstiaan Marinus Storm
niet zijn, wanneer hij het stu
deren er al aan had gegeven en
in zijn eerste A.H.-tijd begon
hij weer aan handelscorrespon
dentie, nu de Franse. In decem
ber 1961 haalde hij zijn examen
en ontmoette ook „haar", die
nu zijn vrouw is en koffie voor
hem inschenkt.
„Kijk", zegt dr. Storm, die ook
supermarts bijveegde, „wan
neer een jong academicus iets
nodig heeft, dan is het een
gnnniKt ar. storm, net aaviês man met geduld en begrip bo-
kwam hierop neer: laat hem ven zich en dat heb ik in Zaan-
door leren. „Goed", sprak zijn dam gevonden. Want nu durf
vader, „die kans krijgt hij". ik te zeggen dat je, pas afge-
„Ik wilde wel studeren, maar studeerd, toch nog onvolwassen
niet te lang, want de handel
trok me", zegt de jonge eco
noom zelf. „Het leek me niks,
die eerste dag, met de harde
plankjes van de collegezaal van
de Economische Hogeschool te
Rotterdam onder me. Maar ik
moet getuigen: het plichtsbesef
heb ik van thuis meegekregen.
Voor mijn candidaats had ik
twee jaar nodig; ik heb toch
echt wel gefeest, maar intussen
was dat weer één jaar ver
diend. Voor het doctoraal stond
twee tot drie jaar. Ik wilde op
schieten en deed het in twee
jaar. Totaal vier jaar dus en ik
ben blij het gedaan te hebben".
Toen stond er al iets over hem
in de kranten. Bij een van de
berichten werd als slotzin ge
meld: „De jonge doctorandus
is vorige week 22 jaar gewor
den".
Nodig gehad
Een paar maanden zat de
hedendaagse Dr. Storm
toen in Duitsland (in kweke
rijen) en in Engeland „om de
talen goed op te doen" en in
1959 ontfermde 's lands wa
penrok zich over de econoom.
Hij kwam bij de officiersoplei
ding en 21 maanden hield hij
het uniform aan. In Grave leg
de hij het militaire hoofd te
rusten. „Ik zat er tussen een
nonnenklooster en een psychia
trische inrichting en de rest
j De heer J. van Meer (direk- I
tie) speldt het ereinsigne op,
J verbonden aan een 40-jarig
zakenjubileum.
bent en dat je dan een klank
bord nodig hebt".
Ruimte
Ja, ja, het zat er in en het
klopte: ook de Duitse han
delscorrespondentie nam de
heer Storm ter hand. „Och ja,
ik was 24 jaar", zegt hij wat
verontschuldigend. „Stoppen
met studie dan? De problemen
zijn tegenwoordig zo groot dat
je tot je derstigste moet stu
deren en die taak stelde ik me:
actief, georganiseerd studeren".
Dus alleen dat papiertje-Duits
halen en dan elke avond TV
kijken? „Roofbouw voor later",
vond hij het. De heer Storm
keek in een collegedictaat: Hé,
hier was ruimte voor een dis
sertatie. „Als er dan een pro
motie ligten ik pakte met
een potlood en blocnote en
schreef de hoofdstukken op
voor een proefschrift. Ik heb
er een week over gedacht en
toen de knoop doorgehakt: wie
snel beslist is overwinnaar".
Professor F. van Muiswinkel
zei: Lijkt me een aardig idee,
schrijf het eerste en tweede
hoofdstuk maar en dan eens
zien. „Als ik iemand lof moet
toezwaaien is hij het", zegt dr.
Storm nu.
Handel
Het vijf maanden elke avond
lezen en nog eens lezen en
toen hij veertien dagen in het
ziekenhuis lag vanwege zijn
amandelen en weer lag te le
zen, zeiden de verpleegsters:
die meneer is zeker bibliothe
caris!
„Daar, in mijn ziekenhuiskus
sentje, kwam het woord .mar
keting' ter sprake en ik dacht:
terug naar de handel, niet dat
technisch organisatorische.
Marketing komt van „to
market", in de tijd dat de Ame
rikaanse boer zijn katoen naar
de markt bracht. Het begrip is
zo geëvolueerd dat alles wat er
op die markt gebeurt nu onder
.marketing' wordt samenge
vat".
Dr. Storm kijkt naar buiten en
ineens is hij gewoon hardop
aan het denken: „Wat is han
del? Iets van de een aan de
TT et bedrijf, zoals wij dat thans kennen, werd onder de naam
MEESTER opgericht in 1847.
De vestiging in Wijhe, dus in de IJsselstreek, is geen toevalligheid,
want juist in deze streek werd de goede kwaliteit varkens voor
vleeswaren bereiding gevonden en tevens het meer dan bekende
roodbonte IJsselvee. Dit is een veel beter ras dan het zgn. Friese
ras.
Niet alleen Wijhe, maar ook Olst en meerdere plaatsen in de
IJsselstreek waren bekend om de varkensslachterijen. Aanvan
kelijk vormden de onderdelen van de boerenhuisslachtingen en
grondstoffen voor de bereiding in de fabriek, toendertijd Stoom-
vleeswarenfabriek genaamd. Deze onderdelen waren o.a. hammen,
rookvlees en het zgn. tonnenvlees voor de Indiëvaarders.
Vlees zouten
De ontwikkeling ging zeer
langzaam. Naast de vlees
bereiding werd boterhandel en
boerenbedrijf bedreven om de
toenmalige bezetting van 6/10
man ook gedurende de zomer
maanden aan het werk te hou-
ander verkopen. Toen ging men
voor iéts marketing gebruiken,
waarvoor we al een woord heb
ben: handel. Als begrip bestaat
marketing niet, het is alleen
een zienswijze. Ik wil graag de
„luister" afnemen van 't woord
marketing en het terugbrengen
tot een normaal begrip".
Mens
De heer Storm kijkt niet plot
seling ernstig of docerend;
zijn gezicht blijft even opge
wekt als steeds wanneer hij
zegt: „De mens is de consu
ment, de consument is dus een
mens. Hij leeft en eet en zijn
doel is toch het geluk. Je moet
een mens in zijn geluk onder
steunen in de handel. Wanneer
ik een mevrouw schoenen ver
koop, dan verkoop ik haar
eigenlijk mooie voeten. Maar
dan moeten het na een jaar nog
mooie voeten zijn. Dan ben ik
eerlijk en dan is er eerbied voor
de menselijke, waardigheid. Dat
is een politiek die bij veel men
sen in grote rode letters zou
moeten worden neergeschreven,
want er wordt teveel tegen ge
zondigd".
Ineens buigt de heer Storm
naar voren, hangt op een arm
en zegt wat peinzend: „De
mens handelt rationeel als hij
iets aan zijn geluk ophangt. Zo
is het ook in de handel. Daar
om mijn opmerking: laten we
de consument toch als mens
zien.
Op 4 mei j.l. vond de jubileumviering plaats van de heer Th.
Huisman, bedrijfsleider van filiaal Theresiastraat te Den
Haag. In tegenwoordigheid van veel familieleden en de heren
J. v. Meer, L. de Haas, F. Wezenpoel en F. Brandsnia werd de
jubilaris onderscheiden met de ere-medaille in zilver van de
Willemsorde, waarbij ondermeer het feit dat de heer Huisman 40
jaar lang „koning klant" tevreden heeft moeten stellen als een
bijzondere opgaaf en prestatie werd gekenmerkt.
Ook wegens zijn verdiensten
op cultureel gebied is hem
deze onderscheiding te beurt
gevallen: lange jaren heeft de
heer Huisman bestuursfuncties
bekleed van zang- en toneel
verenigingen en is nog steeds
als actief koorzanger verbon
den aan het parochieel zang
koor.
De heer Huisman begon zijn
loopbaan in ons bedrijf op 18-
jarige leeftijd als verkoper in
het voormalige filiaal Paul
Krugerlaan te Den Haag (BI.
Steffens). Na twee jaar kwam
jubilaris in de vervangings-
dienst en heeft in die periode
ook geassisteerd bij de openin
gen van nieuwe filialen. In
1934 volgde zijn benoeming tot
bedrijfsleider te Velp. Deze be-
dieningsgzaak heeft de heer
Huisman ruim 24 jaar geleid,
waarna hij in Den Haag nu
sinds negen jaar de leiding
heeft van de zelfbedieningszaak
Theresiastraat.
De heer J. van Meer overhan
digde de heer Huisman een
enveloppe met inhoud en het
gouden AH-insigne en aan me
vrouw Huisman een zilveren
kandelaar.
Het diploma voor Nijverheid
en Handel werd de jubilaris
aangeboden door zijn divisie
leider de heer L. de Haas.
Ook het personeel -en enige
collega's droegen er toe bij
om deze dag voor de heer Huis
man en zijn familie tot een
feestelijk dag te maken.
In zijn dankwoord aan directie
en allen die hem deze dag
fêteerden richtte de heer Huis
man zich in het bijzonder tot
zijn echtgenote, die door haar
steun in al deze jaren gegeven,
wezenlijk tot zijn carrière heeft
bijgedragen.
den, daar het bedrijf dan volle
dig stil lag. Het ontbreken van
de consument toch vooral als
mens zien".
koelmachines en de gebrekkige
hygiënische omstandigheden
maakten gedurende de warme
zomermaanden het zouten en
bereiden van vlees en vlees
waren onmogelijk.
Seizoen
Blikverpakking en meer mo
derne verpakkingen waren nog
niet uitgevonden, zodat het
vleeswarenbedrijf aangemerkt
kon worden als een seizoenbe-
drijf. Gelukkig werd even vóór
de le Wereldoorlog de eerste
koelmachine geïnstalleerd,
waardoor een gemakkelijkere
werkwijze werd verkregen. De
ontwikkeling zette zich voort.
De snijmachine deed zijn in
trede, waardoor ook het vlees-
warenverbruik in Nederland
hand over hand toenam. Alles
verliep echter wel wat met hor
ten en stoten. Desondanks
kwam het fabrieksmatig wer
ken er toch steeds meer in.
Nog steeds werd wel van het
toenmalige personeel 25 30
man tegen de vasten ontslagen,
die dan in de steenfabrieken en
bij de landbouwbedrijven langs
de IJssel tijdelijk werk vonden
en in september weer naar de
vleeswarenfabriek terugkeerde.
Het loon lag toen op ongeveer
5,per week met een werk
dag van 's morgens 6 tot
's avonds 9 uur, alleen met
enkele onderbrekingen voor
koffie en thee en een uur mid
dagpauze. Dit alles veranderde
na de le Wereldoorlog in zeer
sterke mate. De werktijden
werden al spoedig terugge
bracht tot 8 uur per dag en de
beloningen gingen tot het vier
voudige omhoog. Ook kwam de
vleesconservenbereiding meer
en meer in zwang, waardoor
begin 1920 het personeelsbe
stand opklom tot 45 man.
Groei
De gestadige groei zette zich
voort. Bij het uitbreken van
de 2e wereldoorlog had men
120 man personeel in dienst.
Deze benarde tijd bracht na
tuurlijk veel moeilijkheden,
waaronder gedeeltelijke sluiting
van het bedrijf in 1942. Als
een der weinige grotere bedrij
ven volgde een volledige slui
ting in 1943. Daarbij kwamen
nog de bombardementen, die
ook Wijhe niet bespaard ble
ven. Het dorp werd n.l. door
250 bommen en 3 V-I's getrof
fen. Het bedrijf bleef echter
intact. We waren zo gelukkig
na de oorlog weer te kunnen
beginnen en daar allen, die bij
ons werkten en met veel ijver
i\p ons verzoek zond de di-
rcctcar van Meester N.V.,
de heer Nijman. ons bijgaan
de beschrijving van het ont
staan en de geschiedenis van
vleeswarenfabriek Meester
N.V. te Wijhe.
De directie bestaat mt de heren
J. Nijman en G. W. Meester.
In het bedrijf zijn werkzaam 3
zonen van de heer Nijman en
een neef van de heer Meester.
Door de onlangs plaats gehad
hebbende aansluiting, zijn ver
schillenden van ons reeds in
Wijhe geweest.
We hebben allen de indruk, of
we al jaren bij elkaar horen,
de mensen van Meester hebben
eenzelfde soort enthousiasme
en blijmoedigheid als die van
Albert Heijn
Ook als mogelijke lezers van
onze Flitsen heten we hen van
harte welkom.
De redactie houdt zich aanbe
volen voor Meestcr-bedrijfs-
weer aan de slag gingen, ge
lukte het ons bedrijf weer
draaiende te krijgen.
Uitbreiding
Een verdere groei en uitbrei
ding na de oorlog bleef niet
uit. Bij de recente overgang
naar Albert Heijn N.V. waren er
430 personen in dienst. Dit zal
echter nog wel de nodige uit
breiding ondergaan in de dy
namische ontwikkeling van het
AH-bedrijf.
Het
oog van de
Meester
Sedert de grondlegging van
het bedrijf in 1847 heeft de
leiding altijd bestaan uit één
of meer leden van de MEES-
TER-familie, van vader op
zoon; tot op heden reeds 5 ge
neraties. Gedurende de laatste
30 jaren was een schoonzoon
medebelast met de leiding. Al
tijd is het devies geweest de
beste kwaliteit te brengen,
waaraan dan ook het succes
van het bedrijf voor een groot
deel te danken is. De reden
van de overname door Albert
Heijn was dan ook niet dat onze
zaak niet goed draaide.
Enthousiasme
Integendeel! Het was zo dat er
altijd met familiekapitaal ge
werkt werd en het ten enen
male onmogelijk bleek de fi
nancieringen bij te houden, die
noodzakelijk werden door de
vele eisen op hygiënisch gebied
en de aanpassing van het ma
chinepark aan de moderne
techniek. Om deze redenen
zochten wij dan ook aansluiting
bij een groter concern en waren
zo gelukkig een goede partner
te vinden.
Het gehele produktie- en lei
dinggevend personeel is met
een en ander erg ingenomen en
met enthousiasme aan haar
nieuwe taak begonnen!
In de filialen sector komt een pensionering van een mede
werkster maar sporadisch voor, daarom juist was het zo
gezellig op 17 mei toen mej. W. Frumau met pensioen ging, na
een tienjarig dienstverband in filiaal Weesp.
Het was geen weemoedig af
scheid, het was meer een hulde
betoon voor het trouwe dienst
verband, want mej. Frumau
voelt zich echt nog geen zestig
en praat ook niet over uitschei
den met werken.
De heren H. de Roode en F.
Brandsnia spraken haar mede
namens de directie toe, waar
in zij de waardering voor haar
niet onder stoelen of banken
staken en de stoffelijkee blijken
hiervan overhandigden.
De heer J. H. W. auf dem
Brinke, die mej. Frumau des
tijds aannam, vertelde nog eens
precies hoe dit allemaal in zijn
werk is gegaan.
Ik geloof dat ik de gedachte
van mej. Frumau juist weer
geef door het volgende te zeg
gen, hetgeen op haar gezicht
te lezen stond. Dit had ik niet
gedacht, allen hartelijk bedankt
voor deze mooie dag en laat me
nog even bij Albert Heijn blij
ven en werken.
Mej. Frumau het zij u van
harte gegund in een goede ge
zondheid.
Proost
