Bartelson bezoekt
Reiservaringen in Oost-Europa (IJ
THEEDRINKEN OP DE GRENS VAN
POLEN EN RUSLAND
Ten geleide
Flitsen-tekenaar G. van Wanrooy:
In de goot liggen is
de beste leerschool
yAfi GEHUWD
J\\-*
4
AH-FLITSEN
We beginnen maar weer met frisse
moed aan het nieuwe jaar en ho
pen dat dit voor ons allemaal veel
gezondheid zal brengen. Er zijn
in het afgelopen jaar heel wat
vreugdevolle dagen geweest voor
verschillenden van ons. Ook dagen
van droefheid voor hen die af
scheid moesten nemen van perso
nen die hen lief en dierbaar waren.
Als men de pensioengerechtigde
leeftijd heeft bereikt, moet men
eerst nog even aan de nieuwe om
standigheden wennen. Het is een
heerlijk idee, wanneer men zich
niet uitgeschakeld voelt. Dat heb
ben de gepensioneerden weer on
dervonden tegen het einde van
1963. De direktie heeft hen allen
rijkelijk bedacht en de gepensio
neerden zijn dan ook heel dank
baar voor deze grote verrassing.
Ook kwamen er vele dankbetui
gingen binnen van onze zieken,
die bezocht werden door hun col
lega's, wat natuurlijk erg op prijs
wordt gesteld, vooral als men
thuis of in een ziekenhuis moet
rusten.
Voor de heer K. Groen, die al vele
maanden wegens ziekte thuis is,
hopen wij dat hij in het nieuwe
jaar zijn gezondheid weer volledig
mag terugkrijgen. Ook de heer
Middelbeek, die de kerstdagen in
het ziekenhuis moest doorbren
gen, wensen wij het allerbeste toe.
In het bijzonder willen wij in deze
dagen onze vriend Bergh, zijn
vrouw en kinderen toewensen, dat
de begeerde gezondheid in dit
nieuwe jaar terug mag komen.
Er zijn vele blijde gebeurtenissen
in 1963 geweest. Bij vele ouders is
een zoon of dochter geboren, er
zijn vele huwelijken gesloten en
jubilea gevierd. Er was zonne
schijn in vele huisgezinnen.
Wij kijken daarbij o.a. naar mej.
J. Nijmeijer (P.Z.) die ons bedrijf
heeft verlaten wegens huwelijk. Zo
ook mej. Sjoukje Deventer (D.C.)
die op 12 januari in de huwelijks
boot is gestapt om samen met
haar bruidegom het leven verder
door te roeien. Wij wensen deze
bruidsparen veel gezondheid.
Mej. Krikken (afd. V.A.) is nog
net in het oude jaar in de huwe
lijksboot gestapt met de heer J.
Müller (H.K.) en heet nu voortaan
mevr. Müller.
Bij de fam. Bergkamp (D.C.) werd
een zoon, Ronaldus geboren. Zo
werd bij de fam. Zaal (V.A.) een
zoon geboren en bij de familie
Havik (B.A.) een zoon. Ook bij de
fam. Onrust (K.B.) werd een zoon
geboren. Wij feliciteren de ouders
en hopen dat deze kinderen in de
beste gezondheid mogen opgroei
en. De meisjes raken op de ach
tergrond want er worden allemaal
jongens geboren, maar laten wij
niet wanhopen want het jaar is I
pas begonnen.
Op 2 januari was jaar in dienst
mevr. Hohenstein-Duin. Dan heb
ben wij nog een bruid in ons mid
den en wel mej. Fez de Godinez
(Linnenkamer). Haar bruidegom
Gerard is wat groots op zijn lief
Spaans bruidje.
Nu nog even een kort overzicht
van onze zieken. De heer J. Meijer
mag nu zijn werk weer hervatten.
De heer De Boer is weer voor hal
ve dagen aan het werk. De heer
Middelbeek moet nog enige tijd in
het ziekenhuis verblijven voor een
algehele genezing. De heer P. de
Vries gaat nog steeds vooruit. Het
wachten is nu op wat de specia
list te vertellen heeft.
De heer G. Kok heeft nog steeds
last van zijn arm. Het allerbeste
toegewenst Gerard. De heer De
Jong uit Alkmaar is nog steeds
wegens ziekte thuis.
De heer Leermakers uit Enkhui
zen is al vele weken thuis we
gens ziekte. Het de heer Schoone
wil het nog niet erg vlotten. Ook
de heer Broers van het D.C. is nog
wegens ziekte thuis. De heer Lui
ten moet nog steeds rust hou
den. Mevr. Aartsen van de B.
A. is nog steeds niet hersteld
van haar ongeval. Mevr. Clerc-
Ofman kan het werk nog niet
hervatten. De heer J. Brehler is
al enige weken thuis.
Wij wensen al onze zieken thuis en
in de ziekenhuizen het allerbeste
toe.
Na een treinreis van een kleine 44 uur kwamen we in Moskou
aan. Op het perron stond reeds de gids van "Intourist" de
Russische staats-VVV, die de reizen naar de Sovjet-Unie orga
niseert, te wachten. Het was een forse, roodharige, knappe
studente van de Lomonossow-universiteit, die ons in perfect
Duits welkom heette en zich voorstelde met Jch heisz Kalina".
De treinreis was beslist niet te
lang en vervelend geweest. Bij
Helmstedt zagen wij voor 't eerst
een „echte" Rus. Hij stond ge
leund tegen een wagon met Frans
leger-materieel. Op de halte Frie-
derichstrasse, tussen West- en
Oost Berlijn was de paspoorten
controle zéér intensief en grondig.
Onze bagage en vreemd geld werd
echter nauwelijks bekeken.
Gezellig
Op het Ost-Bahnhof in West-Ber-
lijn stapten we over op de trein
naar Warschau en Moskou. Eerst
zaten we nog niet in de goede wa
gon, maar in Polen verhuisden we
naar de Russische slaapwagen.
Deze wagens zijn bijzonder gezel
lig, vier „man" per coupé met twee
bedden boven elkaar, gordijntjes
en een schemerlampje.
In deze wagons zitten ingebouwde
„samowhaars", it is een Russische
theeketel, die in de trein met klei
ne bruinkool-briketjes werd ge
stookt. Het duurde nogal lang
voor de thee bruin was en af en
toe kwamen onze Russische me
dereizigers voelen of de ketel al
warm was. Toen ze klaar was,
konden we zoveel koppen kopen
als we maar lustten. De prijs was
drie kopeken (12 cent) per kop.
De thee werd uit een glas gedron
ken. dat gevat was in een rijk
versierde, soort zilveren houder.
Al pratende schoten we door het
Poolse land. Nu en dan zagen we
een vrouw werken op het land, of
een boer met een koe op weg naar
de markt. (Op de terugweg heb
ben we Warschau nog bezocht, zo
dat we toen wat beter met de har
telijke en zeer vriendelijke Polen
konden kennis maken). Warschau
maakte een diepe indruk op ons.
Fruit-controle
Thee „lurkend" en slapend (het
was onze tweede nacht in de
trein) reden we Rusland binnen.
De eerste nacht in de Duitse
Bondsrepubliek hadden we „cou
chettes" gehad. De paspoorten
controle van de D.D.R. naar Polen
was vrij vlot verlopen en we
hoopten ook maar, dat het hier in
Biest zo zou zijn.
De trein stopte en de Russische
vrouwelijke douane en mannelijke
grenswachters kwamen onze cou
pé binnen. In correct Duits wer
den de formaliteiten afgehandeld.
Alles was Li orde, maar de vrou
welijke douane vroeg, of we nog
fruit bij ons hadden. Een van ons
liet zijn vaderlandse appeltje en
zijn bij A.H. gekochte bananen
zien. Door één van de dames werd
de appel zeer serieus bekeken, de
ander stond met de bananen in
haar handen wat te lachen. We
kregen het fruit echter zonder
commentaar terug. Deze controle
dient, zoals we later hoorden, om
te waken tegen fi*uitziekte.
Van smal-
naar breedspoor
Het veranderen van de wielstel-
De heer P. Schipper, werkzaam
op het hoofdkantoor, heeft vorig
jaar zomer met enkele vrienden
een vakantiereis gemaakt naar
Polen en de Sowjet-Unie. Zijn
indrukken van deze reis heeft hij
op papier gezel in een uitvoerig
artikel, waarvan wij hier het eer
ste deel plaatsen. De foto's, die
het verhaal illustreren, zijn even
eens van de hand van de heer
Schipper.
len van Europees smalspoor op
Russisch breedspoor verliep on-
gevoeld. Mannen lichtten wat luik
jes in de vloer op, draaiden aan
moeren en „klaar was Iwan".
De volgende dag (zondags) zagen
we de specifiek Russische, houten
huisjes en huizen aan onze ogen
voorbij rollen. Vaak in vrolijke
kleuren geschilderd, vaak ook van
ongeverfde, gemodelleerde boom
stammen gemaakt. Het grappige
bij deze huizen was, dat alle op
trekjes op het erf met een hek of
hekje omgeven waren, zelfs het
hondehok en de geitestal. Verder
stond er op praktisch alle huizen
een TV-mast. De TV-toestellen
zagen er nogal vreemd uit: net
een groot radiotoestel, met in 't
midden, ter grootte van een boek,
een beeldscherm.
Via de uit de afgelopen oorlog zo
bekende steden als Minsk en Smo
lensk bereikten we zonder veel
oponthoud Mockba. Vlot werd on
ze bagage in een bus overgeladen
en gingen we op weg naar hotel
„Berlin", een hotel van zo'n vijf
tig jaar oud, niet modem en luxu
eus, maar schoon en behoorlijk van
accommodatie. Het was nogal in
Duitse stijl gehouden en men kon
er duur bier uit de D.D.R. kopen.
Het was tevens restaurant en er
werd veel en goed door de Mos-
kovieten gegeten. Bij een strijkje
werd op ouderwets aandoende mu
ziek gedanst.
Heel anders was het dansen, dat
wij in Warschau zagen. Daar werd
in een op zeer abstracte en origi
nele wijze beschilderde kelder op
Russische liedjes getwist, voorna
melijk door jeugd.
Het Kremlin
Na onze maaltijd met o.a. een pan-
nekoek, gevuld met gemalen vlees,
zijn we gezamenlijk naar het
Kremlin gewandeld. Daar zagen
we o.a. het aflossen van de wacht
bij het mausoleum van Lenin. Dit
aflossen gaat snel in zijn werk:
's zomers als de klok van de
Spaskia-tor en, met rode ster aan de
hoofdingang van het Ki-emlin, het
hele uur slaat, moeten de soldaten
aan weerszijden van de ingang
wisselen. De keren, dat we het ge
zien hebben, lukte het steeds. Des
winters staan zij er een half uur,
zo te zien volkomen roerloos.
(Wordt vervolgd)
12-12: de heer J. Muller (reclame
studio) met mej. H. Krik
ken (V.A.)
23-12: de heer Th. Dijst met mej.
Z. Slof (retouren afd.);
27-12: de heer J. Schoen (Loon
afd.) en mej. R. J". M. Pas
sant (planning)
16-1: de heer C. Th. de Jong
(fact, contr.) met mej. J.
M. Buskermolen;
17-1: de heer F. Arxhoek met
mej. H. Groot (fact, conti*.);
27-11 mej. R. Gouweleeuw (O.G.)
met de heer W. Luyting.
5-11: Peter, zoon van R. Stoelen-
ga (vest. onderz.);
7-ll:Magda, dochter van A.
Kooiman (Verz.);
18-11Hendrikus, zoon van J.
Lubbers (afd. Verv.);
21-11: Willem, zoon van W. de
Haas (org. afd.);
27-11: Herman, zoon van H. Ats-
ma (D.C. mag.).
De vriendelijke jongedame die u op pagina 1 zo charmant sukses toe
wenst in het nieuwe jaar, heeft u waarschijnlijk al eens eerder op
gemerkt. Ook in de toekomst zal zij haar „zegje" blijven doen, waarbij
haar uiteraard de woorden in de mond zullen worden gelegd door de
redaktie.
zonder woorden
De geestelijke vader van deze jon
gedame is de heer G. van Wan
rooy, ontwerper, tekenaar en il
lustrator.
Geert van Wanrooy, de naam waar
onder hij beter bekend is, woont in
een mooi huis aan de rand van As
sendelft, is 47 jaar, gehuwd en heeft
twee zoontjes, die, zij het bescheiden,
ook at schreden doen op het pad van
vaders beroep.
De heer Van Wanrooy, geboren in
Den Bosch, vertrok op jeugdige
leeftijd naar Dordrecht en zocht
kontakt met een kunstschilder.
Immers, dat was het vak dat hem
trok. Aanleg had hij zeker, doch
zoals zovele goede kunstschilders,
bezat hij onvoldoende koop
mansschap hetgeen betekende dat
hij zo'n tien jaar bittere armoede
heeft geleden.
Commerciëler
Na deze jaren werd hij echter com
merciëler ingesteld en tekende
voor een aantal dagbladen, zoals
het Leidsch Dagblad, Tubantia en
de Dordtenaar, strips en dergelij
ke.
Voor vele teken- en reklamefilms
maakt hij de tekeningen en als u
dan weet dat bijv. één stap van
zo'n poppetje uit 24 tekeningen be
staat, namelijk 12 fases omhoog en
idem 12 omlaag, zult u begrijpen
hoeveel werk er in zit, om zo'n
film te maken, die voor ons in
slechts enkele minuten wordt af
gedraaid.
Van de krant naar de boeken was
niet zo'n grote stap en tal van
school- en kinderboeken werden
door hem van illustraties voor
zien. Ook in meer wetenschappe
lijke boeken zoals o.a. „Walvissen"
van prof. dr. E. J. Slijper vindt
men veel tekenwerk van zijn hand
terug.
Tot zijn 40ste jaar heeft de heer
Van Wanrooy voor zich zelf ge
werkt. De enorme inspanning en
werktijden, die dat met zich mee
bracht, dwongen hem, na medisch
advies, uit te zien naar een vaste
werkgever.
„Dollywood"
Alhoewel hij nu sinds een aantal
jaren bij Joop Geesink's „Dolly
wood' werkt, blijkt echter, dat in
zijn beroep de tijd niet afgeba
kend is. Immers de goede zaken
man weet dat reklame het bloed
van het huidige zakenleven is. On
danks de overstelpende drukte
heeft Geert van Wanrooy geen
spijt van de hem gekozen levens
weg. Een levendig beroep met veel
afwisseling en wat belangrijk voor
hem is, het is scheppend werk.
MIn de goot"
Na de gebruikelijke schoolopleiding
is hij één van die kleine groep
kunstenaars in wording, die het
niet zochten op een kunstnijver
heidsschool of de Academie voor
G. van Wanrooij
zelfportret
Kunsten en Wetenschappen. Heel
populair schetste hij ons, dat 10
jaar „in de goot" liggen, de beste
leerschool is.
Immers wanneer je van de Aca
demie komt dan heb je inderdaad
veel theorie opgedaan. Je hebt veel
dingen zonder meer overgenomen,
hetgeen betekent dat je geheel op
nieuw moet beginnen, namelijk het
brengen van je eigen stijl.
Naast een druk bezet leven vindt
Geert van Wanrooy ook nog, zij
het op bescheiden schaal, gelegen
heid voor z'n hobby's. Deze liggen
bijna vanzelfsprekend ook op 't ar
tistieke terrein, namelijk het ont
werpen van zijn meubilair, schil
deren, modelleren en miniatuur
spoortreinen. Deze laatsten koopt
hij echter niet kant en klaar, maar
als bouwpakket. Ook hier komt
weer het zelf creëren, het zelf doen
naar voren.
