u
Reiservaringen in Oost-Europa (I)
THEEDRINKEN OP DE GRENS VAN
POLEN EN RUSLAND
Worst met
boerenkool
AH kleuren
te water
Praet-varia1
NIEUW E ARTIKELEN ?A°-
bes.
Ten geleide
I KOFFIEGESCHIEDENIS IN BLIK
onderhandelingen
2
AH-FLITSEN
Personeelsorgaan van Albert Heijn N.V.
21e jaargang - No. 1 Januari 1961
Verantwoordelijke eindredacteur: F. BRANDSMA
Redacteuren: J. J. M. van der Meer, G. C. Kortleve
en J. C. Voskamp.
Public Relations: Bureau G. J. van Hulzen, Scheveningen.
Aan dit nummer werkten mee:
P. Jonkergouw, P. Kerkhof, H. Wijma, L. N. Didden, H. Malag,
N. v. d. Brink, S. Eusman, P. Schipper, G. van Wanrooy,
G. A. de Groote, P. Schotsman, A. Smout.
Gehele of gedeeltelijke overname uit dit blad slechts geoor
loofd na toestemming van Albert Heijn N.V.
Druk: Ramshorst, Wormerveer.
Cliché'sZaanl. Cliché Industrie, Zaandam.
Na een treinreis van een kleine 44 uur kwamen we in Moskou
aan. Op het perron stond reeds de gids van "Intourist de
Russische staats-WV, die de reizen naar de Sovjet-Unie orga
niseert, te wachten. Het was een forse, roodharige, knappe
studente van de Lomonossow-universiteit, die ons in perfect
Duits welkom heette en zich voorstelde met „Ich heisz Kalina".
De treinreis was beslist niet te
lang en vervelend geweest. Bij
Helmstedt zagen wij voor 't eerst
een „echte" Rus. Hij stond ge
leund tegen een wagon met Frans
leger-materieel. Op de halte Frie-
derichstrasse, tussen West- en
Oost Berlijn was de paspoorten-
controle zéér intensief en grondig.
Onze bagage en vreemd geld werd
echter nauwelijks bekeken.
Gezellig
Op het Ost-Bahnhof in West-Ber
lijn stapten we over op de trein
naar Warschau en Moskou. Eerst
zaten we nog niet in de goede wa-
gon, maar in Polen verhuisden we
naar de Russische slaapwagen.
Deze wagens zijn bijzonder gezel-
lig. vier ..man" per coupé met twee
bedden boven elkaar, gordijntjes ggw-v' wieg
en een schemerlampje. 1
In deze wagons zitten ingebouwde dereizigers voelen of de ketel al
„samowhaars" dit is een Russische warm was. Toen ze klaar was,
theeketel, die in de trein met klei- konden we zoveel koppen kopen
ne bruinkool-briketjes werd ge- als we maar lustten. De prijs was
stookt. Het duurde nogal lang drie kopeken (12 cent) per kop.
voor de thee bruin was en af en De thee werd ujt een glas gedron-
toe kwamen onze Russische me- keI1| dat gevat was in een rijk
I versierde, soort zilveren houder.
I Al pratende schoten we door het
I Poolse land. Nu en dan zagen we
een vrouw werken op het land, of
I een boer met een koe op weg naar
H de markt. (Op de terugweg heb
ben we Warschau nog bezocht, zo-
j dat we toen wat beter met de har-
- j&gmfgBBr tclijke en zeer vriendelijke Polen
- konden kennis maken). Warschau
i -,:wkte een diepe indruk op ons.
U '"ik" was onze tweede nacht in de
I trein) reden we Rusland binnen.
De eerste nacht in de Duitse
- ft Bondsrepubliek hadden we „cou-
chettes" gehad. De paspoorten
controle van Oost-Duitsland naar
Polen was vrij vlot verlopen en we
hoopten ook maar, dat het hier in
Brest zo zou zijn.
De trein stopte en de Russische
vrouwelijke douane en mannelijke
wrenswachters kwamen onze cou
pé binnen. In correct Duits wer
den de formaliteiten afgehandeld.
Alles was in orde, maar de vrou
welijke douane vroeg, of we nog
fruit bij ons hadden. Een van ons
liet zijn vaderlandse appeltje en
zijn bij A.H. gekochte bananen
zien. Door één van de dames werd
de appel zeer serieus bekeken, de
ander stond met de bananen
haar handen wat te lachen. We
kregen het fruit echter zonder
commentaar terug. Deze controle
dient, zoals we later hoorden, om
te waken tegen fruitziekte.
„Hoe komt u daaraan?" vroeg de
verbaasde cassière in de supermart
van Oss en zij wees op stronken
boerenkool. „Die heb ik gewoon bij
de worst meegenomen"zei de me
vrouw, die er geen erg in had gehad,
dat deze stronken als entourage dien
den voor de worsten. Om deze „super-
vergissing" werd overigens hartelijk
gelachen.
Bovenstaand artikel stond in het
blad „De Sirene" uit Oss. Com
mentaar geheel overbodig.
Van smal-
naar breedspoor
Het veranderen van de wielstel-
De heer P. Schipper, werkzaam
op het hoofdkantoor, heeft vorig
jaar zomer met enkele vrienden
een vakantiereis gemaakt naar
Polen en de Sowjet-Unie. Zijn
indrukken van deze reis heeft hij
op papier gezet in een uitvoerig
artikel, waarvan ivij hier het eer
ste deel plaatsen. De foto's, die
het verhaal illustreren, zijn even
eens van de hand van de heer
1^Schipper
len van Europees smalspoor op
Russisch breedspoor verliep on-
gevoeld. Mannen lichtten wat luik
jes in de vloer op, draaiden aan
moeren en „klaar was Iwan".
De volgende dag (zondags) zagen
we de specifiek Russische, houten
huisjes en huizen aan onze ogen
voorbij rollen. Vaak in vrolijke
kleuren geschilderd, vaak ook van
ongeverfde, gemodelleerde boom
stammen gemaakt. Het grappige
bij deze huizen was, dat alle op
trekjes op het erf met een hek of
hekje omgeven waren, zelfs het
hondehok en de geitestal. Verder
stond er op praktisch alle huizen
een TV-mast. De TV-toestellen
zagen er nogal vreemd uit: net
een groot radiotoestel, met in 't
midden, ter grootte van een boek,
een beeldscherm.
Moskou
Via de uit de afgelopen oorlog zo
bekende steden als Minsk en Smo
lensk bereikten we zonder veel
oponthoud Moskou. Vlot werd on
ze bagage in een bus overgeladen
en gingen we op weg naar hotel
„Berlin", een hotel van zo'n vijf
tig jaar oud, niet modern en luxu
eus, maar schoon en behoorlijk van
accommodatie. Het was nogal in
Duitse stijl gehouden en men kon
er duur bier uit Oost-Duitsland
kopen. Het was tevens restaurant
en er werd veel en goed door de
Moskovieten gegeten. Bij een
strijkje werd op ouderwets aan
doende muziek gedanst.
Heel anders was het dansen, dat
wij in Warschau zagen. Daar werd
in een op zeer abstracte en origi
nele wijze beschilderde kelder op
Russische liedjes getwist, voorna
melijk door jeugd.
Het Kremlin
Na onze maaltijd met o.a. een pan-
nekoek, gevuld met gemalen vlees,
zijn we gezamenlijk naar het
Kremlin gewandeld. Daar zagen
we o.a. het aflossen van de wacht
bij het mausoleum van Lenin. Dit
aflossen gaat snel in zijn werk:
's zomers als de klok van de
Spaskia-toren, met rode ster aan de
hoofdingang van het Kremlin, het
hele uur slaat, moeten de soldaten
aan weerszijden van de ingang
wisselen. De keren, dat we het ge
zien hebben, lukte het steeds. Des
winters staan zij er een half uur,
zo te zien volkomen roerloos.
In dit Kremlin ligt Lenin opge
baard. Dit mausoleum is dan ook
een nationale en internationale be
devaartplaats geworden. Achter
het gebouw zijn de massagraven
van de revolutionairen, gevallen op
het Rode plein en de graven van
andere hoge partijmensen en rege
ringsleiders met him borstbeeld.
(Wordt vervolgd)
Deze foto toont de nieuwe ar
tikelen, die deze maand voor het
eerst gebracht zullen worden. Het
van links naar rechts:
Truffelino een bonbon met een
vulling op basis van room
boter en cacao. Het geheel
gecouvreerd met melkcho
colade.
Boomstammetje melk- en pure
chocolade in een handig
formaat gecombineerd.
Noisette. Herinnert U zich nog de
jubileumbonbonnière Deze
was gevuld met pastilles
van hazelnootpatéchocolade.
(Gebrande hazelnoten, tot
een pasta gemalen en als
zodanig verwerkt door on
ze melkchocolade). Deze
zelfde chocolade wordt nu
gebracht onder de naam
„Noisette" in de vorm van
een halve hazelnoot.
T ONEN en prijzen zijn de laatste
maanden in onze kranten dagelijks
terugkerende onderwerpen, die meer
dan in het verleden in het brandpunt
van de belangstelling staan. De prijzen
willen wij thans buiten beschouwing
laten, wel willen wij nog een over
zicht geven van de loonsituatie.
:ult zich herinneren, dat in no-
De A.H .-kleuren wapperen niet alleen
aan de gevels van onze filialen. Ook
op waterwegen en in havens is het
A.H.-embleem een vertrouwd beeld
geworden. Schipper E. Verschuur
van het 403 ton metende motorschip
„Henri" vaart met onze vlag in de
mast van Nederland naar België. De
lading bestaat uit piekijzer, steenkolen
en ertsen. Op de terugweg worden
onder meer stenen meegenomen voor
de bouw van de Coentunnel en Delta
werken.
vember met grote krantenkoppen
werd gemeld, dat er een loonsverho
ging van 10% zou komen. Soms
stond er nog bij: „Per 1 januari 1964"
en dit laatste was maar ten dele waar.
TN november werd binnen de Stich
ting van de Arbeid door de ver
tegenwoordigers van de centrale
werkgevers- en werknemersorganisa
ties een akkoord gesloten, dat o.a.
beoogde een richtlijn te geven voor
de ontwikkeling van de C.A.O.-lonen
in 1964.
"T|AARBIJ werd een aantal speciale
afspraken gemaakt, waarvan voor
ons het volgende van belang was.
Er werd nl. afgesproken, dat de lonen
in bedrijfstakken, waarvan de C.A.O.
afliep na 1 januari 1964, met ingang
van deze datum met 5 mochten
worden verhoogd. Verder nog, dat
C.A.O.'s, die na 1 april 1964 zouden
aflopen, bij wijze van uitzondering
per 1 april vernieuwd mochten wor
den.
AT OOR onze bedrijfstak zou de
C.A.O. lopen tot en met 31 mei
1964. Van de gelegenheid tot 5%
loonsverhoging per 1 januari j.l. is
gebruik gemaakt, nadat hierover over
eenstemming was bereikt tussen werk
gevers en werknemers,
TNTUSSEN zijn de onderhandelin-
gen over een C.A.O.-herziening
per 1 april a.s. begonnen. Deze ver
keren nog in een pril stadium, zodat
verdere mededelingen nog niet moge
lijk zijn.
N elk geval zal in deze onderhan-
delingen moeten worden overeen-
gekomen, wat er verder met de lonen
gaat gebeuren. Zodra de resultaten
bekend zijn, volgen hierover nadere
mededelingen. i
Gelezen in Elsevier s Praet-varia: I
„Albert
In Hel Binnenhof een advertentie: j
EEN FLINKE VERKOPER
VRAAGT ALBERT HEIJN f
voor de afdeling kruidenierswaren hv
haar nieuwe Supermart te Voorburg
Vragen is gemakkelijk, maar krijgein
is de kunst. Zou Albert het doen?.
■I
Enige weken geleden kregen wij ee
koffieblik anno 1939 in handen (links
In feite was deze koffie van Albei
Heijn de voorloper van de teger
woordig zoveel verkochte vacuun
koffie (rechts)
